Tíminn - 16.06.1974, Síða 15

Sunnudagur 16. júni 1974
TÍMINN
15
nýkominn heim
úr fyrstu
utanlandsförinni
HJÁ OKKUR eru staddir tveir
ungir menn, Snorri Sigfús Birgis-
son og Jón Þorsteinn Gunnarsson.
Þeir félagar eru nýkomnir heim
úr Færeyjaferð, og þar sem það
er gamall og góður siður, að
spyrja menn frétta, er þeir hafa
verið að heiman, þótti ei illa við
eiga að leita hjá þeim frétta. Og
liggur þá fyrst fyrir að spyrja:
— Hvernig stóð á þvi, að þið
brugðuð ykkur til Færeyja?
— Við erum báðir i mennta-
skólanum við Tjörnina i Reykja-
vik. Þar höfum við starfrækt kór
siðast liðin tvö ár,og nú datt okk-
ur i hug að ljúka starfi þessa.vetr-
ar með þvi að fara i söngför til
einhvers nálægs lands.
— Hvers vegna urðu Færeyjar
fyrir valinu?
— Það var nú vist einfaldlega
vegna þess, að það var ódýrara
að fara þangað en annað, en auk
þess var okkur kunnugt um vin-
arhug Færeyinga i garð okkar ís-
lendinga, svo okkur þótti þetta
vel við hæfi. Nú, við skrifuöum
svo menntaskólanum I Þórshöfn
I Færeyjum og komumst I sam-
band við Eyðunn Sörensen, tón-
listarkennara skólans. Hann tók
erindi okkar eins og bezt varð á
kosið, og þá var ekki annað eftir
af okkar hálfu en að búast til ferð-
ar.
— Hvenær lögðuð þið svo af
stað?
— Við fórum héðan 26. mai og
komum aftur 2. júni, eftir viku-
dvöl i Færeyjum.
— Hve margir eru i kórnum
ykkar?
— Við erum fjörutiu, en auk
þess voru i Færeyjaferðinni Þór
Vigfússon menntaskólakennari,
Hildur Hákonardóttir vefari og
Magnús Guðmundsson miðasölu-
maður. Þór kynnti kórinn á tón-
leikunum, og gerði það á fær-
eysku siðari hluta ferðarinnar.
Stafaði það af þvi, að við heyrðum
það hjá nokkrum áheyrenda okk-
ar, að þeir kærðu sig ekkert um
að kynningin færi fram á dönsku,
eins og gert hafði verið i fyrri-
hluta ferðarinnar, en aftur á móti
skildu þeir islenzkuna ekki alveg
nógu vel. Við fengum þá kyning-
una skrifaða á færeysku, og þann-
ig fór hún fram eftir það.
Ferðakostnaður
og fyrirgreiðsla
— En það kosta allir hlutir pen-
inga. Hvernig fóruð þið að þvi að
standa undir ferðakostnaðinum?
— I upphafi skólaársins
ákváðum við að mynda visi að
ferðasjóði. Við náðum sambandi
við nokkur fyrirtæki hér i bænum
fyrir siðustu jól, og þau voru svo
vinsamleg að selja okkur talsvert
af jólakortum fyrir lágt verð.
Þessi kort gátum við selt aftur
með verulegum hagnaði. Siðan
héldum við hlutaveltu i skólanum
og má segja, að við værum þá bú-
in að koma okkur upp allgóðum
sjóði. Þessu næst gengum við á
fund borgarstjóra og mennta-
málaráðherra, sem báðir tóku
okkur mjög vel. Er ekki að orð-
lengja það, að bæði rikið og
Reykjavikurborg studdu okkur.
Auk alls þessa lagði skólafélagið
okkar ákveðinn skerf til fararinn-
ar.
Þessir peningar nægðu fyrir
fargjaldi fyrir allan hópinn, og
reyndar ofurlitið meira.
— Selduð þið ekki lika aðgang
að tónleikunum i Færeyjum?
— Jú. Færeyingar töldu alveg
einsýnt að við seldum aðgang.
Fyrstu hljómleikarnir voru
haldnir i Sandavogi. Þar var að-
gangseyririnn sex krónur dansk-
ar fyrir fullorðna, en þrjár fyrir
börn. Undir lok þessara hljóm-
leika gerðist það, að Þór Vigfús-
son varð þess var, að einhver
studdi við bakiðá honum. Þar var
þá kominn Sigurður Pétursson,
skólastjóri i Sandavogi og vel-
gerðamaður okkar þar. Þegar
siðasta laginu var lokið, sagði
Sigurður við Þór, að i hléinu hefði
hann (þ.e. Sigurður) átt tal við
konur, sem hefðu verið nærri þvi
reiðar yfir þvi, hve lágt var selt
inn á tónleikana. Sögðu þær, að
þetta væri alltof ódýrt fyrir þenn-
an söng.
— Það þarf þá vist ekki að
spyrja um viðtökurnar?
— Nei, sannarlega ekki. Þær
voru i einu orði sagt frábærar. Við
vorum i rauninni allan timann
með færeyskt fylgdarlið i kring-
um okkur, sem hugsaði um alla
skapaða hluti fyrir okkur. Vafa-
laust eigum við þó Eyðunn Sören-
sen mest að þakka. Hann skipu-
lagði alveg timann sem við vor-
um i Færeyjum, og i rauninni
held ég, að án hans aðstoðar hefði
þessi ferð varla verið framkvæm-
anleg.
— Hve viða sunguð þið?
— Við sungum á fimm stöðum:
Sandavogi, Þórshöfn, Oyra-
bakka, þar sem við vigðum sal
nýs skólahúss, næst sungum við i
Fuglafirði og loks i Klakksvik.
Höfum einnig sungið
fyrir íslendinga
— Kannski við snúum okkur þá
að kórnum ykkar. Hafið þið ekki
haldið tónleika hér á landi?
— Við fórum til Akureyrar i
fyrra og sungum þar. í vetur
sungum við I Arnesi og á Hvoli, og
svo er það Færeyjaferðin, hún er
okkar siðasta verk til þessa.
Innan kórsins er félag, sem
heitir Kvæðamannafélag
menntaskólans viðTjörnina. 1 þvi
eru aðeins tveir menn, Ólafur
Bjarni Guðnason og Snorri Sigfús
Birgisson, segir Snorri Sigfús og
brosir við. Þetta félag syngur ein-
göngu Islenzkan tvisöng upp úr
þjóðlagabókinni hans séra
Bjarna.
— En hvað sunguð þið fyrir
Færeyingana?
— Efnisskráin var fjölbreytt,
og á henni voru bæði islenzk og
erlend lög, aðallega þó þjóðlög:
alls voru lögin rétt um tuttugu.
Við minntumst áðan á viðtökurn-
ar. Þvi má bæta við, að I Klakks-
vik bauð bæjarstjórinn öllum
kórnum til hádegisverðar, og
rektor menntaskólans, Arinbjörn
Mortensen, bauð okkur til kvöld-
verðar og eyddi siðan með okkur
drjúgum hluta eins eftirmiðdags
til þess að sýna okkur Kirkjubæ ,
hinn gagnmerka sögustað, um
leið og hann sagði okkur sögu
hans.
Höfum mikinn hug
á auknum sam
skiptum við Færeyinga
— Urðuð þið varir við mikinn
tslandsáhuga i Færeyjum?
— Já, mjög mikinn. Það var
skrifað um tsland i færeysk blöð á
meðan við vorum þar: meðal
annars sáum við heilsiðugr. um
stjórnmálaástandið á tslandi,
bæjarstjórnarkosningarnar og
fleira. Við vitum ekki, hvort eitt-
hvað var eða verður skrifað um
þesa ferð okkar, það var að
minnsta kosti ekki komið neitt um
okkur i blöðunum, þegar við fór-
um heim. En tónleikarnir voru
auglýstir, bæði i útvarpi og blöð-
um, auk auglýsingaspjalda, sem
hengd voru upp.
— Tónleikarnir hafa þá verið
vel sóttir?
— Já, mjög vei. Okkur telst svo
til, að um átta hundruð manna
hafi hlustað á okkur Áheyrendur
voru aldrei færri en hundrað og
oftast um tvö hundruð.
— Þið berið þá væntanlega
góðan hug til frænda vorra, Fær-
eyinga, eftir þessa vel heppnuðu
ferð á þeirra fund?
— Já, hvort við gerum. Eftir
ferðina hefur vaknað hjá okkur
mikill áhugi á þvi að efla sam-
skipti fslendinga og Færeyinga.
Þvi veldur ekki aðeins hin mikla
vinsemd þeirra i okkar garð,
heldur engu siður hitt, að við get-
um áreiðanlega margt af þeim
lært.
—vs.
1 Kirkjubæ.
Sendinefnd á
ráðstefnuna
SENDINEFNI) islands á 2. fundi
hafréttarráðstefnu Sameinuðu
þjóðauna, sem hefst i Caracas
þann 2«. þ.m., verður skipuð svo
sem hér segir:
Hans G. Andersen, ambassa-
dor, sem er formaður nefndarinn-
ar. Jón L. Arnalds, ráðuneytis-
stjóri sjávarútvegsráðuneytisins.
Már Elisson, fiskimálastjóri. Jón
hafréttar-
Jónsson, forstöðumaður hafrann-
sóknarstofnunarinnar. Gunnar G.
Schram, varafastafuiltrúi fslands
hjá Sameinuðu þjóðunum. Bene-
dikt Gröndal, alþingismaður. Gils
Guðmundsson, alþingismaður.
Þórarinn Þórarinsson, alþingis-
maður. Finnbogi R. Valdimars-
son, fyrrv. bankastjóri. Þór Vil-
hjálmsson, prófessor.
Ekki er gert ráð fyrir að
nefndarmenn sitji ráðstefnuna

heldur muni þeir skiptast að
nokkru á'um að sækja fundina.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
[ Stöðug 1
atvinna
í öllum
■ ■
kauptúnum
x-B