Fréttablaðið - 05.03.2005, Side 49

LAUGARDAGUR 5. mars 2005 33
OPIÐ Á LAUGARDAG: 11 - 17 / SUNNUDAG: 13 - 17
RICARDA - burstað stál
LJÓSAKÚPLAR Á FRÁBÆRU VERÐI
Á MEÐAN BIRGÐIR ENDAST
Kúpladagar
UFO - króm/svartkróm/Gyllt
690-
UFO - svart
690-
UFO - antik
990-
1690-
RICARDA - burstað messing
1690-
UNIVERSAL - hvítt
990-
RICARDA - gyllt
1690-
PLANET - hvítt
RICARDA - krómað
1690-
PLANET - hvítt
990-
990-
UNIVERSAL - eik
1490- UNIVERSAL - fura
1490-
STORIA - burstað messing
1495-
UNIVERSAL - gyllt
1290-
50%
afsláttur
á öllum
öðrum
ljósakúp
lum í ve
rslun.
Allt að
Móðir Þorsteins var á ferming-
araldri þegar litli bróðir hennar
lést svona sviplega. „Þetta var mik-
ið áfall í fjölskyldunni og skuggi
sem fylgdi dauða Jens. Fjölskyldan
leigði í timburhúsi sem lengi stóð á
Meistaravöllum við blokkirnar en
var seinna rifið. Sá sem ók yfir
hann var bandarískur hermaður
sem hafði verið mjög góður við
Jens og fært honum ýmsan glaðn-
ing.“
Þorsteinn Jens á mynd af nafna
sínum þar sem hann stendur í
matrósafötum með nýklipptan
topp, tekna rétt fyrir andlátið.
„Nafnið er fallegt og drengurinn
líka; með þverklipptan topp eins og
tíðkaðist í þá daga þegar húsmæður
klipptu börnin sjálfar og nógu stutt
til að þurfa ekki að standa í því
mjög oft,“ segir Þorsteinn, sem
fyrir fermingu var Guðmundsson.
„Mamma skírði okkur Guð-
mundsbörn, bæði í höfuðið á pabba
og afa, og vildi hafa það þannig, en
við vorum skráð Vilhjálmsbörn í
kirkjubækurnar. Í þá daga varð
slíku ekki breytt þegar skírn var
staðfest við fermingu. Joðið setti ég
svo inn til að aðgreina mig frá Þor-
steini Vilhjálmssyni prófessor við
Háskólann og hafa orðið til ýmsar
útgáfur á því, rétt eins og fornafn-
inu; Steini, Þossi, Þursi vegna aðdá-
unar minnar á Þursaflokknum og
fleira, eins og gengur, en mér var
alltaf feikilega illa við gælunöfn.
Joðið hefur mér hins vegar alltaf
þótt vænt um, þótt ákvörðunin hafi
ekki verið meðvituð né um lista-
mannsnafn að ræða,“ segir hann
hlæjandi. „Ég kann vel við Þor-
steinn Joð, hvort sem það er skrifað
sem einfalt J eða Joð.“ ■
SIGURÐUR AÐALHEIÐARSON MAGN-
ÚSSON Var í Grikklandi þegar alnafni
hans og fyrrum barnahirðir sendi honum
bréf og fór þess á leit að hann fengi sér
millinafn svo menn hættu að hrósa eða
skamma hinn fyrir rangar sakir.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/E
.Ó
L.
Sigurður Aðalheiðarson
Magnússon rithöfundur
Barnahirðir
biður um
millinafn
Sigurður A. Nafnið er eins og stofn-
un. Eitthvað voðalega virðulegt og
rótgróið. Eins og það hafi alltaf
verið þannig. En svo er ekki. Rithöf-
undurinn Sigurður A. Magnússon
var hálfpartinn neyddur til að taka
sér millinafn.
„Ég var niðri í Grikklandi að
stúdera og hét þá bara Sigurður
Magnússon, en átti alnafna sem
vann hjá Loftleiðum. Sá skrifaði
bækur og ferðagreinar alveg eins
og ég. Þegar ég var ungur hafði
hann verið svokallaður barnahirðir,
var kennaramenntaður en starfaði
við lögregluna og hirti upp óknytta-
börn til yfirheyrslu,“ segir Sigurður
A. og viðurkennir að hafa verið einn
þeirra sem teknir voru til yfir-
heyrslu af nafna hans þegar hann
var tíu ára prakkari í Laugarnesinu.
„En svo fæ ég bréf til Grikklands
1952 þar sem Sigurður nafni minn
Magnússon biður mig endilega sem
yngri mann að gera eitthvað í mál-
inu því það sé alltaf verið að rugla
okkur saman; annað hvort sé honum
hrósað eða hann skammaður fyrir
það sem ég hafði gert. Þá settist ég
niður og hugsaði: „Alright! Faðir
minn á börn með sjö konum. Móðir
mín heitir Aðalheiður og ég gerist
bara sonur hennar.“ Og breytti
nafni mínu í Sigurður Aðalheiðar-
son Magnússon. Næsta grein sem
ég sendi Mogganum var merkt með
A-inu og nafni minn vitaskuld alsæll
með tilveruna.“ ■
Þegar ég var átján ára hafði ég afráðið að
nálgast drauminn um að verða innan-
hússarkitekt eftir stúdentspróf í Versló og
var komin með inngöngu í arkitektaskóla
í Þýskalandi. Það var þá sem mamma
keypti líkamsræktarbók Hollywood-
stjörnunnar Jane Fonda sem ég hertók
með það sama og varð til þess að ég
fékk brennandi áhuga á líkamsrækt.
Þetta var afdrifarík lesning; við vinkona
mín byrjuðum að gera æfingar eftir bók-
inni heima í stofu og sáum þennan líka
þvílíka árangur á aðeins þremur vikum.
Þá var ekkert annað að gera en að taka á
leigu sal í íþróttahúsi Garðabæjar, þar
sem við smöluðum saman allt að fimm-
tíu stelpum og kenndum þeim Jane
Fonda-leikfimi.
Þegar ég var komin á kaf í þetta, búin að
stofna líkamsræktarhóp og orðin tvítug,
var það pabbi sem spurði hvort innan-
hússarkitektúr væri virkilega enn efst á
áhugasviðinu. Og ég komst að þeirri
niðurstöðu að svo var ekki lengur. Ég
hætti því við Þýskalandsferðina og fór í
staðinn til Bandaríkjanna til náms í
íþrótta- og tómstunda-
fræði og kom heim á
sumrin til að kenna vin-
konum mínum leikfimi.
Þannig má segja að Jane
Fonda hafi verið stór
áhrifavaldur í lífi mínu, eins einkennilega
og það kann að hljóma. Þessi útgáfa
hennar varð upphafið að líkamsræktar-
bylgju sem enn lifir góðu lífi.
Sjálf hef ég aldrei verið svo fræg að hitta
þennan áhrifavald, en fór þó í stúdíóið
hennar í Los Angeles eftir að ég útskrif-
aðist úr náminu. Þá ferðaðist ég
mikið vestur til að tileinka mér
nýjungar í þessum geira, því þar
var og er mekka líkamsræktar-
innar. Jane var aldrei á staðnum
og engin von til að hún dúkkaði
upp í tíma til að kenna. Hún
hefur vafalaust verið við leik í
kvikmyndum, en hún gaf út fullt
af bókum og myndböndum í
sínu nafni, og við góðan orðstír.
thordis@frettabladid.is
LÍKAMSRÆKTARDROTTNINGIN
ÁGÚSTA JOHNSON Var komin með
inngöngu í þýskan innanhússarkitekta-
skóla þegar bók Jane Fonda barst inn á
heimilið.
JANE FONDA Varð fræg fyrir
fallegan líkama sinn sem
geimstúlkan Barbarella og hratt
seinna af stað líkamsræktar-
bylgju sem enn stendur yfir.
ÁHRIFAVALDURINN ÁGÚSTA JOHNSON, FRAMKVÆMDASTJÓRI HREYFINGAR
Afdrifarík leikfimi Jane Fonda
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/V
IL
H
EL
M