Mánudagsblaðið - 24.01.1966, Blaðsíða 1

t
18. árgangur
Mánudagur 24. janúar 1966
3. tölublað'
Jjl&é fyrir alla
Siötíu og fimm þúsund „land-
ráðamenn" á Suðvesturlandi?
— Fáránlegar upplýsingar og dylgjur um þjóðina — Sjálfskjpaðir en fylgislausir „siðferðismenn"
— íslenzka þjóðin og NATO — Ótti gerviskáldanna — Styrjöldin við hundana —
Það er undarlegt, að hægt skuli að halda úti í Reykjavík tvehn
blöðuin, sem nærfellt ciga ekki önnur baráttumál en abbast út
í veru sjóliða frá einni af bandalagsþjóðunum, sem við erum í
með fullu samþykki yfirgnæfandi meirihluta landsmanna. I>að er
eWd aðeins, sem vel væri skiljanlegt, að sjóliðum þessurn sé allt
fundið til foráttu, se'm þeir gera persónulega þ.e. þau sárafáu
skipti sem þeir hafa Ient I slagsmálum'á skemmtistöðum eða
duflað við léttlyndar kvenhetjur okkar, heldur má lieita að ekk-
ert sé rétt, sem þeir gera eða ætla.
Staðreynd er að við erum í
vestrænu varnarbandalagi, og
engum nema nokkrum öfga-
mönnum dottið í hug svokallað
hlutleysi eða að segjast í lið
með austantjaldsmönnum. 1
samræmi við þessa staðreynd
er hamazt gegn því að heryfir-
völdin geri nauðsynlegar ráð-
stafanir til að tryggja varnir
ofekar. Þessu hamra andstæð-
ingar ( vamarsáttmálans á ár
eftir ár og „ljóstra upp leynd-
armálum“ sem hið opinbera
virðist ekkert mark taka á.
Þessar heimskulegu ásakanir
Uim algjört undirbúningsleysi
ef til átaka kemur er álíka og
að segja knattspyrnuliði að
binda fyrir augu sér þegar leik-
ur hefst.
SJÓNV ARPIÐ
Þessi blöð sem kalla sig fyr-
irsvarsmemi meginhluta þjóð-
arinnar, hafa síðustu misseri
Vinsælustu og eftirsóttustu
skemmtikraftar unga fólksins í
heiminum I dag eru hlniri
brezku „The Beatles“ og ýmis
afsprengi þeirra, svo sem „The
Rolling Stones“ o. fl.
Á fslandi ekki síður en ann-
ar staðar eiga skemmtikiraftar
þessir marga aðdáendur, enþar
sem þjóðin er fámenn er okkur
um megn að minnsta kosti í
dag, að kaupa 2 áðurnefndar
hljómsveitir til landsins, því
þær kosta óheyrilegt fé.
Samhliða þessum hljómsveit-
um eru margar svipaðar að gæð
um ef ekki betri margar hverj-
ar, og eru þá oft skæðir keppi-
nautar hinna.
Einn. af þessum skæðu keppi
nautum Beatles og Rolling
Stones er brezk, heimsþekkt
hljómsveit sem ncfnist Hollies,
en meðlimir eru 5 ungir Bretar,
er væntanleg hingað til lands-
ins nú um mánaðamótin jan.
-febr. til hljómleikahalds í Há-
skólabíói.
Kannað hefur verið lítillega
hvaða hljómsveitir af þessu
djöflazt út í sjónvarp hersins,
kallað það menningarsnautt og
hættulegt þjóðinni. Á þessa
skoðun tókst að telja 60 manns-
sem margir voru komnir að fót
um fram fyrir elli sakir en
aðrir kommar og auðvitað línu-
dansarar, en lestina ráku svo
hálfmenntaður strákalýður, bók
menntasnobbar, og allskyns
sjálfskipaðir siðferðislampar
þjóðarinnar. Þessu fólki dettur
blákalt í hug að reyna að full-
vissa þjóðina, sem hersetin var
af um 80 þúsund brezkum og
bandarískum hermönnum’ á
stríðsárunum, um að þetta sjón
varpskríli, merkilegt eða ó-
merkilegt, sé að láta þjóðina
týna tungu og öllum sínum
einkennum.
Þjóðin hefur á vissan hátt
svarað þessari firru með því
að nú er um 60 þúsund manns
sem horfa á sjónvarp þegar
svo ber við. Fullyrða má, að
tagi muni vera vinsælastar hér-
Iendis, og kom í ljós að Hollies
eru meðal {æirra allira vinsæl-
ustu, og þótti því ráðlegt að fá
þá til að koma hingað.
Vegna mikilla anna þeirra fé
laga verður dvöl þeirra stutt
hér og hljómleikarnir því ekki
margir, svo ekki eæ víst að all-
ir aðdáendur þeirra verði sér
úti um miða.
Hljómleikarnir verða haldnir
sem fyrr segir í Háskólabíói
dagana 31. janúar og 1. febrú-
ar n. k. kl. 7 og 11.15.
Ásamt Hollies munu koma
fram á hljómleikunum íslenzk-
ar beat-hljó'msveitir, en ekki
hefur endanlega verið ákveðið
hverjar þær verða.
Forsala aðgöngumiða hefst
næstu daga í Háskólabíói.
Meðlimir hljómsveitarinnar
eru: Graham Nash (rythm gui-
tar og söngvari) Allan Clarke
(aðalsöngvari hljómsveitarinn-
ar) Tony Hicks (sólóguitar og
söngvari) Eric Haydock (bassi)
Bobby Elliot (trommuleikari).
þessi hópur margfaldist ef sjón
varpsstöðin næði til annarra
landshluta en hún gerir. Blöð
þessi gera ekki annað en velja
þeim nöfn, sem vilja fylgja
vestrænni samvinnu. Kalla þeir
iþá ýmist hernámsleppa, land-
sölumenn eða bara landráða-
menn. Þá er dálaglegt ástand
hjá þjóðinni ef nú búa hér 75
þúsund landráðamenn og lepp-
inni. En samt fullyrða þessi
ar — bara á suðvesturströnd-
blöð, að þjóðinni sé haldið í
kreppu hernámg og yfirgangs
þeirrar þjóðar af sambands-
þjóðum okkar, sem hér hefur
valizt til að dvelja.
KVENFÓLK OG
ATVINNUVEGIR
Ekki stendur svo á fyrirsögn
unum. Nú kveður svo rammt
að, að búið er að ráðgera, sam-
kvæmt „áreiðanlegum upplýs-
ingum“, að leggja alla atvinnu
vegi Islendinga í rúst. Þessar
leyni-„upplýsingar“ gefur það
blaðið, sem byggir tilveru sína
á veru NATO-liðs hér á landi,
ella vopnin slegin úr höndum
þess. Vinsælustu málefnin, sem
þau hafa komið upp með að
eigin dónji, er svo umgengni
íslenzíkra kvenna og sjóliða.
Satt, það er leiðinlegt ef um
unglinga ræðir og hvert þjóð-
félag, austan eða vestan tjalds
hefur ætíð átt við slíkan vanda
að búa.
IIVALFJARÐAR-
HUNDARNIR
Það mun mál sanngjarnra
manna að varnarliðsmenn hafi
komið almennt mjög kurteis-
lega fram í umgengni við okk-
ur, þótt vitanlega hafi stöku
sinnum orðið árekstrar. En and
stæðingar NATO við þessi góðu
blöð, hafa þó aldrei orðið sér
til jafn háborinnar og broslegr
ar skammar en þegar þeir réð-
ust gegn siðferði hundkvikind-
Menn muna eflaust óreiðu þá
sem sífllt hrjáði fríhöfnina á
Keflavíkurvelli. Á síðasta vori
var forstjóranum gefið „frí“
frá störfum, en fulltrúi úr
utanríkisráðuneytinu, Jóhannes
Sölvason, fenginn til að rétta
við og endurskipuleggja rekst-
urinn.
Það er mál manna, sem til
þekkja, að þarna hafi Jóhann-
es unnið þrekvirki á ótrúlega
anna, sem voru í eigu varnar-
liðsmanna í Hvalfirði. Það^ er
ein kempulegasta orusta, sem
enn hefur verið háð, en hvutt-
arnir svöruðu ekki, jafnvel þó
stórar fyrirsagnir blaðanna
æptu hástöfum út af því að
seppar gerðust djarftækir til
sauðkinda Hvalfjarðarbænda.
Kom reyndar í ljós, að hunda
greyin voru af íslenzkum ætt-
um og mun þeim hafa verið
ljóst að forfeður þeirra um
allar aldir hefðu abbazt í garð
sauðfjár án þess að blaðamál
yrði.
Það er ekki lítil bíræfni fyrir
flokk og blað, sem ekki á neinn
þingmann á eigin spýtur, þótt
það kenni sig við stjórnmál,
skuli telja sig forsvarsmenn
þjóðarinnar þegar augljóst er
hver hugur landsmanna er. Það
er enginn vandi að tína upp
mislukkaða listamenn, öfgafulla
rithöfunda, sem sjá að erlent
efni dregur úr áhuga á eigin
framleiðslu, til að básúna um
„vilja þjóðarinnar“. Circa 75
þúsund manns horfa á þetta
menningarsnauða sjónvarp.
Þeim passar eflaust nafnið land
ráðamenn að dómi þessara skrif
finna. Sannleikurinn er sá, að
engir eru gegn sambandi okk-
ar við vestrænar þjóðir nema
kommar og fylgifiskar þeirra.
Einangrunarkenndin er að
hverfa, en andstæðingar þessa
vamarbandalags skilja nú æ
betur, að því meira, sem þjóðin
kynnist vestrænni menningu úr
Evr9pu og víðar, þá minnkar
áhuginn á því eindæma rusli,
sem borið er hér á borð í nafni
menningar. Þeir em bara hrædd
ir, ósköp skiljanlegt fyrirbrigði,
en engu að síður er þetta hin
óumflýjanlega þróun um heim
allan. Islenzka þjóðin er og hef
ur sannað að hún'er nógu sterk
til að þola að umgangast aðr-
ar þjóðir.
skömmum tíma, svo að nú telst
reksturinn til fyrirmyndar og
hagur fyrirtækisins með mikl-
um blóma.
En pólitíkin verður að hafa
sinn gang, og nú hefur það ó-
trúlega frétzt, að forstjórinn „í
fríinu“ skuli taka við aftur
þrátt fyrir það sem á undan er
gengið. En hann er krati, og
það er á við mörg tonn af
niannkostum á vogarskálinni.
rr
THEHOLUES
II
Kom reglu á fríhafnarreksturinn — Var látinn
hætta!!!
Enn bregst hitaveitan
Gamli bærinn verst úti — Kerfið orðiS úrelt.
Það bregst ekki frekar en venjulega síðari árin: Um leið og
kólnar í veðri „klikkar“ hitaveitan a.m.k. víða í „gamla bænum“
þar sem allt kerfið er bæði bilað og úrelt. I s.l. viku sátu marg-
ir borgarbúar skjálfandi í íbúðum sínum og vonuðu að frostið
hyrfi, aðrir kveiktu á upphitunartækjum, en húsmæður sötruðu
sjóðandi kaffi.
SJCKDÓMAR
Hitaveitan hefur ekki' veri,ð
almælt vinsæl í þessum kulda-
köstum. 1 fyrra vom ýmsir
sjúkdómar barna beinlínis rakt
ir til óstandsins á hitaveitunni
og hinn eilífi kuldi í sumum í-
búðarhúsum er orsök allskyns
kvefpesta og eftirkasta þeirra.
ÞARFNAST
ENDURSKOÐUNAR
Sannanlegt er að nauðsyn er
að endurskoða allt hitaveitu-
kerfið í eldri húsum, yngja það
upp og endurbæta á ýmsan
hátt. Yfirvöld hitaveitunnar
hafa löngum kastað allri sök á
hægt rennsli, óþarfa eyðslu og
aðrar auðfundnar ástæður, sem
læknast mundu bráðlega, en
staðreyndin er sú, að engin
lækning fæst og kuldinn er sá
sami.
AFSAKANIR EKKI
LENGUR GILDAR
Það verður gaman að vita
hversu hitaveitustjórnin ætlar
að afsaka eða skýra þetta á-
stand ár eftir ár og hlífast jafn
framt við að gera nokkrar gagn
legar ráðstafanir. Borgarbúar
eiga heimtingu á almennilegri
hitalögn, því ekki hefur staðið
á því, að skipa þeim að rífa
burtu olíukyndingartækin um
leið og hitaveitan fæst. Það er
vissulega tímabær krafa á hend
ur borgaryfirvöldunum að þau
hlutist til um að þessu ástandi
verði umsvifalaust kippt í lag.
Jæja — vonandi esr þetta síðasta myndin sem við þurfum að
birta af hinni alrælndu Ohristine Keeler. I s.I. viku tilkynnti
hún að hún væri skilin og ólétt eftir þriggja mánaða hjónaband.
Hitt og þetta — Lyndon B. Johnson
Réssnesk steik — Sjónvarp o. fl.
Eins og kunnugt er, þá er
veldi Johnsons forseta aldrei
meira en nú í Bandaríkjunum.
Gera mótstöðumenn hans all-
mikið. skop að því, hversu mik-
ill Johnson þykist vera, og telja,
að honum finnist sér nálega
ekkert ófært, eins og öðrum
manni, er uppi var fyrir all-
löngu. Sýnum við hér tvö dæmi
um sögur þessar:
Johnson forseti og forseta-
frúin eru stödd úti 1 skógi.
Johnson snýr sér að frúnni
og segir: „Eru lífverðirnir
okkar nokkursstaðar nálæg-
ir?“
„Nei, elskan“.
„En eru nokkrir ljósmynd-
arar sjáanlegir, góða mfn?“
„Nei, elskan“.
„Jæja, þá skulum við aftur
★
reyna að ganga á vatninu“.
Otfararstjóri einn kom til
forsetans í Hvíta húsinu. og
bauð honum legstað ,,á bezta
stað“ og kostar aðeins 50 þús-
und dollara, allt innifalið.
„Þetta er alltof • há upp-
hæð“ svaraði Johnson, „gerðu
þér bara Ijóst. að ég þarfn-
ast hans aðeins í þrjá daga“
#r'
Bob Hope sagði nýlega:
Þeir hafa allt annað sjón-
varpskerfi í Rússlandi. Þar
skoðar fólkið ekki sjónvarpið
— sjónvarpið skoðar það.
.★
1 stórveizlu í Leningrad tók
einn af háttsettu gestunum
eftir því, að biti af hjólbarða
var í kjötkássunni, sem fram
var reidd. Hann var köminn
á fremsta hlumn með að
kvarta, þegar hann tók eftir
ríkislögreglumanni, sem
hvessti á hann augun, og
tókst að setja upp gleðisvip
um leið og hann sagði: ,,Nú
sjáið þið, allt gengur eftir
bjarsýnustu áætlunum okkar.
Við höfum verið við völd hér
í aðeins 35 ár, og nú þegar
er bílh'nn farinn að gegna
hlutverki hestsins“.
★
Sópari nokkur í stórri verk-
smiðju var mcrgun einn 10
mínútum of seinn í vinnuna.
Verkstíórinn brást hinn reið-
asti við og spurði: „Hvað
gerðu þeir í. hernum, þegar
þú varst 10 mínútum of seinn
á morgnaoa?“
,,1 hvert skipti, sem ég kom
of seint“, svaraði sóparinn,
„stóðu þeir allir á fætur í
einu, heilsuðu að hermanna-
sið og sogðu: góðan daginn
ofursti“.