Ísafold - 31.01.1878, Blaðsíða 4
8
ÍSAFOLD.
S1/i78
tungum, og hlegið dátt. Hún liefir lungu sem mað-
ur, munn og tungu, og er það mestallt úr togleðri
(guttapercha), með sömu gerð og x manni.
— Bezta ráð til að verja músum og rotturn í
kjallara er að bera lcalkvatn á veggina, með svo
miklu af koparvitrióli í, að það verði gult á lit.
J>etta þarf að gjöra haust og vor. [Budst., eptir
Journal of Chemistry].
Gjafir til bágstaddra manna í Vatns-
leysustrandarhreppi ár 1877.
1. Úthlutað af hreppsnefndinni: kr. a.
a, 16. marz, gjafir frá Is-
firðingum, sendar frá
sýslumanni........................311 40
b, 30. apr. gjafir fra Isfirð-
ingum, sendar frá sýslu-
manni.............................. 32 83
c, í okt. fje (sent frá Görð-
harðærið byrjaði. f>eim sem hingað sendu gjafirn-
ar undir tölulið 2. og 3. var þegar eptir úthlutun
þeirra send skýrsla um, hverjir þær hlutu og hve
mikið hver.
Um leið og vjer fyrir hönd hinna bágstöddu,
innilega þökkum hinum veglyndu gefendum þessar
gjafir, viljum vjer geta þess, að verði oss sendar
fleiri gjafir til hinna bágstöddu í hreppnum, munu
þær um næsta nýjár verða auglýstar allar í einu,
líkt og nú, nema einhver, sem hlut á að máli, óski
— í Kairo er nýlega dauð svört ambátt, sem
þjónaði Napóleoni mikla þegar hann var á ferð-
inni á Egiptalandi. Hún var 106 ára gömul..
Auglýsingar.
Eins og áður er auglýst í lsafold,
kom inn, áður en kostnaðurinn var dreg-
inn frá, 1069 kr. 55 a. við Bazar þann
og Tombólu, er fór fram 8. og 9. des.
síðastl. til góðs fyrir fátæklinga og til
að efla hinn svo nefnda vinnusjóð
Reykjavíkur. Kostnaður í beinum út-
gjöldum viðþetta fyrirtæki var alls 112
kr. 23 aurar. Af þeim 957 kr. 32 aur-
um, er þá voru eptir, var 427 krónum
87 aurum varið á þann hátt, að konur
þær, er stóðu fyrir fyrirtæki. þessu,
keyptu og úthlutuðu 22. desbr. 8 tunn-
um og 4 skeppum af rúgi, 94 pundum
af feitmeti, 100 pundum af hálfgrjón-
um, 123 pundum af kaffibaunum, 38 pd
af Exportkaffi, 64 pundum af hvítasyk-
ur og 23 krónum 36 aurum í peningum
handa þeim heimilum, er það þótti henta.
Afgangurinn, 529 krónur 45 aurar, er
þegar kominn inn í sparisjóð Reykja-
vikur. Reykjavík, 7. jan. 1878.
II. E. Helgesen
p. t. gjaldkeri fjelagsins.
Hjá undirskrifuðum fæst keypt gott,
feitt, saltað nauta-kjöt, fyrir 20 a. pund-
ið ; sje 20pund keypt og þar yfir, þá
minna. Reykjavík, 25/j 1878.
E. Jafetsson.
um á Alptanesi) að sögn veí:urfy
af Rangárvöllum og úr 0gær/lömb
Fljótshlíð..............10 10
d, í okt. fje af Hreppum og
Skeiðum . . . sauð. 3 10 13
e, í okt. fje úr Flóa . . „ 1 3
f, 29. des., frá sýslumanni
(gjaf. hvaðan, veit nefnd-
in ekki)..............„ „ „ 117 84
g, s. d., frá faktor C. Zim-
sen (gjafir hvaðan, veit
nefndin ekki) ....
2. Úthlutað af prestinum (með
ráði meðhjálpara C. Guð-
mundssonar í Landakoti);
a, 27. júlí, frá landshöfð-
ingja, sendar gjafir af
Akureyri..............
b, frá faktor C. Zimsen,
gjöf bræðranna Bjarnar
og Stefáns Eyjólfssonaí
Herdisarvik ....
3. Útlil. af sama með sýslu-
nefndarmanninum:
20. des., frá landsliöfðingja
gjafir úr Múlasýslum . .
4' Úthlutað af G. Guðmunds-
syni i Landakoti:
gjafir frá Holtamöiinum og
Rangvellingum, fyrir for-
göngu þeirra herra Filipp-
usar porsteinssonar á Bjólu
og Jóns Jónssonar í Vetleifs-
holtshelli, til Kiilfatjarnar-
sóknar. (Mest gáfu: hinn
fyrnefndi 3 kindur og 10
skinn, hinn síðarn. 3 kind-
ur, 16 skinn, 30 pd tólg og
10 pd haustull), togavöndla
8, 52 sk., 30 pd t., 10 pd u.
Samt.: 8 52 — 30 — 10 —
» >! » 63 19
» » » 84 „
» » »10
„ 153 65
» 12 2 19 „
3 33 28 791 91
þessum gjöfum hefir verið skipt meðal 81 þurf-
andi manna, og vitum vjer ekki til að aðrar gjafir
utanhi-epps hafi til þeirra komið í hreppinn síðan
annars.
Vatnsleysustrandarhreppi, 2. janúar 1878.
J. J. Breiðfjörð, Ásbjörn Ólafsson,
hreppsn. oddviti. sýslunefndarm.
G. Guðmundsson, St. Thorarensen,
meðhjálpari. prestur.
— Til s öl u er vænt sexmanna-
far, með rá og reiða. Ritstjóri þessa
blaðs vísar á seljanda.
Jeg undirskrifaður gjöri hjer með
heyrum kunnugt, að þeir sem eiga við
mig erindi, sem bæjargjaldkera, verða
að finna mig í sölubúð minni einhvern-
tíma á tímanum frá kl. 10—12 f. m. rúm-
helga daga ; á öðrum tímum hefi jeg
eigi kringumstæður til að sinna þeim.
Reykjavík, 31. janúar 1878.
Símon fohnsen
bæjargjaldkeri.
RÆÐA Á GAMLÁRSKVÖLD
1877, eptir cand. theol. Magnús And-
rjesson, flutt í dómkirkjunni í Reykja-
vík, er nýprentuð og til-sölu hjá undir-
skrifuðum útgefanda hennar, í húsum
ekkju Egils bókbindara Jónssonar, fyrir
25 aura hept. Rvík, 28/i 78-
Kr. O. forgrímsson.
Hjá undirskrifuðum fæst til kaups
ódýrt og vandað skósmíði, af ýmsum
sortum. Frifffinnur Arnason.
— Nærsveitamenn eru beðnir að vitja „ísafold-
ar“ x Apótekinu, þegar þeir eiga leið um.
Ritstjóri: Björn Jónsson, cand. philos.
Prentsmiðja „ísafoldar11.— Sigm. Guðmundsson.
yfir aðdráttarafl jarðstjarnanna, og því
verða þær allar að renna umhverfis hana.
Ef sólin hyrfi eða liði undir lok, mundu
jarðstjömurnar undir eins bregða við
allar nema Júpíter, og taka á rás hring-
inn í kring um hann, með því að hann
er þeirra þyngstur. Sólin vegur 355499
sinnum meira en jörðin, en Júpíter er
ekki nema 339 sinnum þyngri en hún.
]því er auðsætt, að meðan sólin er við
lýði, getur aldrei farið svo, að jörðin
fari að’ ganga kring um Júpíter. Samt
sem áður togar Júpíter töluvert íhana,
og þótt hann geti eigi teygt hana út
afbrautinni umhverfis sólina, hefirhann
þó nokkur áhrif á rás hennar. Jjað hefir
verið sýnt og sannað með athugunum
og útreikningum, að rás jarðarinnar um
sólina hefir skekkzt nokkuð eða rask-
azt fyrir það sem Júpíter hefir togað í
hana.
þetta, er nú var sagt um Júpíter
og jörðina, kemur' og fram við hinar
jarðstjörnurnar aliar; þær hrekja hver
aðra af rjettri braut umhverfis sólina,
þótt eigi sje það mikið; þærfara allar
aðrar brautir en þær mundu hafa haldið,
ef eigi togaði hver í aðra. Að reikna
þessa hrakninga (perturbationes) er að
sögn hið þyngsta og erfiðasta verk
stj örnufræðinga.
Nú mun margur, sem þetta íhugar,
ímynda sjer, sem vonlegt er, að þótt
lítið vinnist á í einu í þessum svipting-
um milli jarðstjarnanna, muni þó að því
reka að lokum, að sólkerfið gangi allt
úr skorðum. J>etta hafa og margir ótt-
azt. En stærðafræðingur einn frakkn-
eskur, er Laplace hjet og uppi var um
aldamótin síðustu, hinn mesti speking-
ur, hefir sannað i nafntoguðu riti, er
eptir hann liggur, og heitir Mécanique
céleste, að hrakningum þessum ljettir
jafnan eptir tiltekinn tíma, og sólkerfið
er svo haglega, svo dásamlega til bú-
ið, að einmitt fyrir sömu átökin (ítog-
anirnar, ef svo mætti að orði kveða),
er valdið hafa hrakningunum, færist
allt í samt lag aptur eptir ákveðinn
tíma í hvert skipti, og fyrir það helzt
sólkerfið æ í settum skorðum.
Af því, sem nú hefir sagt verið,
mun hver greindur lesari fara nærri um,
að stjörnufræðingar geti orðið varirvið
jarðstjörnu, þótt þeir sjái hana eigi.
Sje hún eigi því ljettari, og aðdráttar-
afls hennar því gæti lítið eða alls ekki,
segir hún sjálf til sín; hún kemur upp
um sig með því, að hún ónáðar hinar
jarðstjörnurnar á brautum þeirra, togar
þær út af rjettri leið.
Nú erum vjer þá komnir svo langt,
að byrja má á aðalefninu.
Langað til árið 1846, er Leverrier
gjörði hina miklu uppgötvan, er hjer
segir frá, voru flestir fulltrúa um, að
Uranus væri yztur jarðstjarna þeirra,
er renna umhverfis sól vora, svo sem
áður er á vikið.
(Niðurl. í næsta bl.).