Ísafold - 18.07.1878, Blaðsíða 2

G6
/SAFOLD.
um fyrstu fundum sínum „samþykkt
það sem stefnu sína, ekki að mynda
sálmabók, er þeg'ar skyldi innleiða, eða
eins og löggilda, heldur bók, sem sjálf
yrði látin ryðja sjer til rúms og mæla
með sjer við hlið þeirrar sálmabókar,
sem nú er notuð“. Sje þessi samþykkt
nefndarinnar rjett orðuð í þjóðólfi, sem
ekki er efunarmál, þá virðist hún vera
nokkuð óljós, og benda til þess, að
hún sje sprottin af þeim misskilningi,
að stjórnin löggildi eða valdbjóði þær
bækur, sem annaðhvort eru hafðar í
kirkjum við hina opinberu guðsþjón-
ustugjörð, eða uppfræðingu í kristin-
dóminum. En þessu er ekki þannig
varið, heldur leyfir stjórnin að
eins, að þess konar bækur sje hafðar
við hliðina á hinum eldri samkynja
bókum (og þó optast með því skilyrði,
að hlutaðeigandi prestar og söfnuðir
komi sjer saman um það). þannig er
því varið með messusöngsbók vora,
með hina endurskoðuðu handbók presta,
með Balslevs barnalærdómskver, o. s.
frv., og er þessi aðferð bæði frjálsleg
og eðlileg. En nauðsynlegt er að fá
slíkt leyfi stjórnarinnar til að inn-
leiða hjer nýja messusöngsbók við hina
opinberu guðsþjónustugjörð við hlið
hinnar eldri sálmabókar, því að án þess
væri engin trygging fyrir þvi, hvernig
þeir sálmar væri á sig komnir, sem
sungnir væru í kirkjunum, og því er
ekki hægt að sjá, hvernig nefndin
ætlar sjer án þessa leyfis (eða lög-
gildingar ?) að láta hina nýju sálmabók
sína „sjálfa ryðja sjer til rúms og mæla
með sjer við hlið þeirrar sálmabókar,
sem nú er notuð“, svo framarlega sem
nefndin ætlar sjer að láta hana ryðja
sjer til rúms við söng í kirkjum. En
sje hitt meiningin, að hún eigi fyrst
að ryðja sjer tilrúms í hjörtum manna
og við húslestra í heimahúsum, þá er
þessi ákvörðun nefndarinnar ógreini-
lega orðuð. |>að er ekki heldur hægt
að sjá, hvað unnið væri með því að
láta prenta hina nýju sálmabók, en
vilja ekki innleiða hana sem messu-
söngsbók fyr en eptir lengri tima. Hitt
sýnist liggja beint við, að fá leyfi
stjórnarinnar þegar bókin er fullgjörð,
til að mega hafa hana við söng i kirk-
jum við hlið hinnar eldri sálmabókar
þar sem prestar og söfnuðir kom sjer
saman um það, og eru þá öll líkindi
til, að hún með tímanum útrými hinni
eldri sálmabók.
Aptur er það mjög heppilegt og
hyggilegt, að sálmabókarnefndin hefir
ákvarðað, „að eigi skyldi hún leggja
neina sálmabók annari fremur til grund-
vallar fyrir þeirri, sem til skyldi stofna,
heldur taka eldri sem yngri sálma þar
sem fyndust og fullhæfir þættu“.
15.
Laiui sýslumanna og hæjarfógeta.
Samkvæmt lögum 14. desbr. f. á. fá
sýslumenn og bæjarfógetar laun sín úr
landssjóði frá 6. f. m. Svo er fyrir mælt
í 7. gr. laga þessara, að laun þeirra
sýslumanna og bæjarfógeta, sem nú eru
í embættunum, verði hvorki minnkuð
nje aukin meðan þeir eru í sama em-
bætti, og hefir stjórninni reiknazt þau
þannig (Stjórnartíð. B 96): kr. a.
Sýslum. í Skaptafellssýslu . 2764 96
Vestmannaeyjas. . 1841 4
—— - Rangárvallas. . . 3300 86
Árnessýslu . . . 4423 9i
Bæj.fóg. - Reykjavík . . . 4000 „„
(að meðt. skrifstofukostn.).
Sýslum. - Gullbr. og Kjósars. 30°° „„
—— - Borgarfjarðar- og
Mýrasýslu . . . 4557 68
—— - Snæfellsness- og
Hnappadalssýslu . 3000 „„
- Dalasýslu . . . 2500 „„
Barðastrandars. 2667 49
ísafjarðars. og bæj-
arfóg. á ísafirði . 2853 44
- Strandasýslu . . 1545 16
Húnavatnssýslu .4643 34
Skagafjarðars. . . 4282 35
Eyjafjarðarsýsl. og
bæjarfg. á Akureyri 4109 14
þingeyjarsýslu 3412 96
- Norðurmúlasýslu . 3620 18
Suðurmúlasýslu . 3257 13
alls 59779 64
Eptir reikningi skatta-
nefndarinnar voru n e 11 ó -
tekjur sýslumanna og bæjar-
fógeta að meðaltali árin 1871
—75 alls 58794 52
Eptir því nemur launa-
hækkun þessara embættism.
við launal. 14. desbr. f. á. alls 985 12
þegar nýir menn eru komnir í öll
þessi embætti, verða laun þessi sam-
tals eigi nema 55000 kr., eptir marg-
nefndum launalögum, sem eptir því
hafa í raun xjettri minnkað launa-
kostnaðinn til þeirra um 3794 kr. 52 a.,
eða ætlast til að svo verði.
Sakir framangreindra fyrirmæla
launalaganna hafa níu sýslumenn nú
meiri laun en launalögin ætlazt til, er
nýir menn taka við sýslunum, ogmun-
ar það alls............6862 kr. 8 a.
en fimm aptur minna (þar
á meðal sýslumaðurinn í
Strandasýslu 955 kr. 84
a. minna), sem nemur alls 2083 — 44 —
Eptir 4778 — 64 —
sem því er kostnaðarauki sá, er lands-
sjóðurinn hefir nú sem stendur af þess-
um embættismönnum umfram það sem
launalögin ætla embættunum með nýj-
um mönnum.
BóknieiintaQelagsfundur, aðalfund-
ur, var haldinn í deildinni hjer 8. þ. m.
Forseti skýrði frá, að frá Hafnardeild-
iuni væri þetta ár von á Skírni og nýju
hepti af Biskupasögunum, en ársbækur
deildarinnar hjer yrðu: Fijettir frá ís-
landi, er lagðar voru fram á fundinum
fullprentaðar, og Siðbótarsaga síra þ>or-
kells, er væri rúmlega hálfprentuð.
Samningar um kaup á handritum Gísla
_______
Konráðssonar við Flateyjar-Framfara-
stofnun væri eigi til lykta leiddir, og
um útgáfu náttúrufræðisbæklinganna,
sem ráðgjörð var á siðasta fundi, væri
það að segja, að fjelagsstjórnin væri
eigi búin að fá nein svör um það, hvort
myndirnar í þá fengjust að láni eða
sölu, eða með hverjum kjörum. Istjórn
fjelagsdeildarinnar voru kosnir hinir
sömu og í fyrra (forseti Magn. Stephen-
sen, fjehirðir Hallgr. Sveinss., skrifari
Páll Melsteð, og bókavörður Jón Borg-
firðingur) og vara-embættismenn hinir
sömu og þá, nema vara-bókavörður
Brynj. Oddsson bókb.; sömuleiðis reikn-
ingsendurskoðendur A. Thorsteinsson
og H. Guðmundsson. Til að semja
Fréttir frá íslandi næsta ár var og
endurkosinn síra Valdimar Briem í
Hrepphólum í einu hljóði.
Synódus var haldin 4. þ. m. Auk
byskups og amtmannsins yfir Suður- og
Vesturamtinu mættu þar 4 prófastar
og 7 prestar, og lect. theol. Sigurður
Melsteð semskrifari. Aður en fundur-
inn tók til starfa var haldin guðsþjón-
usta í dómkirkjunni; prjedikaði dóm-
kirkjuprestur sira Hallgrímur Sveins-
son, og lagði útaf 1. Kor. 4, 1—2. Að
því búnu var fyrst skipt peningum
uppgjafapresta og prestaekkna. Síðan
skýrði biskup frá hag prestaekknasjóðs-
ins (sbr. Stjórnartíð. 1876 B bls. 6—7)
og bar undir fundinn hvort ekki skyldi
úthluta 300 kr. næsta ár af vöxtum
sjóðsins til fátækra prestaekkna, og
var það samþykkt. Sira þórarinn Böð-
varsson bar því næst upp þá uppá-
stungu, að stiptsyfirvöldin eptirleiðis
leggi fram á synodus frumvarp til út-
hlutunar á peningum milli uppgjafa-
presta eg fátækra prestaekkna, en á
synodus verði tekin til umræðu mál, er
snerta kirkjuna, eptir að prófastar hafa
sent uppástungur um það ár hvert til
stiptsyfirvaldanna svo tímanlega, sem
því yrði við lcomið, og eptir að prófast-
ur hefur ráðgazt um það við presta,
og var það samþykkt. Loks kom til
umræðu, hversu nauðsynlegt það væri,
að hjer væri gefið út kirkjulegt tímarit,
og var þeim prófasti síra þórarni Böð-
varssyni og dómkirkjupresti Hallgrími
Sveinssyni falið á hendur að leitast við
að koma þvílíku tímariti á gang.
Hæstarjettardóimir sá, er vjer gát-
um í ísafold V 13, var uppkveðinn 7.
maí þ. á., og eru forgöngu-orð hans
þannig hljóðandi á íslenzku (á dönsku í
„Fædrel.“ 7. maí).
„Eptir innihaldi hins konunglega
erindisbrjefs (kommissorium) frá 26. sept.
1876, er getið er í hinum áfrýjaða [lands-
yfirrjettarjdómi, og lagt hefir verið fram
fyrir hæstarjetti á frummálinu [dönsku],
verður að álíta, að vald það, er þar
með er fengið ritara við landshöfðingja-
embættið á íslandi, Jóni Jónssyni, hafi
að eins náð til kláðaveiki þeirrar, er
þá gekk í nokkrum tilteknum hjeruð-