Ísafold - 23.11.1878, Blaðsíða 4
116
í SAFOLD
,3/n 78
til, aldrei hafa dregið upp netjaháls.
Verði hjeraðsfundurinn 17. desbr. nokk-
urnveginn sóttur, þá er raunar óhætt
um það, að þessi önnur grein kemst
ekki að, en sá annmarki fylgir, að vel
getur svo farið, að engin samþykkt kom-
ist á fyrir næstu vetrarvertíð, sökum
allra þeirra umsvifa, sem lögin gjöra
ráð fyrir. En betri er engin samþykkt,
en samþykkt sýslunefndarinnar--------“.
„— — I samþykktarfrumvarpinu
viðvíkjandi fiskiveiðum er ein grein,
mig minnir 5. gr., sem bannar að varpa
út seglfestu-grjóti, „nema brýna nauð-
syn beri til“. Hver nauðsyn er brýn ?
og hver er það ekki? Ef jeg kem í
hvössu, hálfhlaðinn af grjóti út í net
mín, finn þau seiluð af fiski, og sje, að
ekki muni jeg geta innibyrgt fiskinn,
nema jeg fleygi út grjótinu, er þá nauð-
synin til þess brýn? og hver sker úr,
hvort hún er brýn eður ei ? hver halda
mennirnir geti fylgt eða vilji fylgja öðr-
um eins reglum? eða eru þær gefnar
af ásettu ráði, til þess ómögulegt sje
að hlýða þessu, og svo ekkert lið verði
að allri samþykktinni ? — —
Seltj'erningur.
Úr brjefi sunnan úr Garði: X— — Ekki
lízt mjer á samþykktina nýju í fiski-
veiðamálinu. Finnst mjer engin grein
góð, nema 1. gr. og 6. grein um nið-
urskurð á háfi. Verst er að sýslunefnd-
in hefir ákveðið hjeraðsfundinn í
Reykjavík. því svo getur viðrað i
miðjum desbr., að fáir geti sótt hann
nema Reykvíkingar, og ráða þeir þá
öllu. J>að sýnir sig enn sem optar, að
því lengur sem menn' ræða um einn
hlut, og því fleiri sem bollaleggingarn-
ar eru, þess verri verða úrslit málanna.
Fyrsta samþykktar-frumvarpið var skást,
þetta finnst mjer lakast------“.
Úr brjefi úr Hafnarfirði: „— — Hverja
menn skyldi hreppsnefndirnar og sýslu-
maðurinn ætla að fá til að veratilsjón-
armenn, til að sjá um, að fiskiveiða-
samþykktinni verði hlýtt, ef hún kemst
á. þ>að verða að vera menn, sem sjálf-
ir sækja sjó. Nú er jeg tilsjónarmaður
og jeg er formaður. Jeg á net roín
suður í Strandarsjó, hávaðinn úr mínum
hrepp á þau annaðhvort suðuríForum
eða vestur á Sviði. Hvernig ætli mjer
gangi, bæði að vera tilsjónarmaður, svo
í lagi sje, og stunda mitt eigið gagn ?
Eða—jeg á mín net vestur á Sviði, aðr-
ir eiga þau á Bollaslóð, Sandaslóð, í
Forunum og hjer og hvar, sumir fyrir
vestan, sumir, ef til vill, fyrir sunnan
Keilisnes, hvernig ætli mín tilsjón verði,
nema jeg sje þá að skarka um allan
sjó, og kasti aldrei stjóra? Ætli hlut-
urinn minn verði hár þá vertíðina ? það
er ekki allt gjört með erindisbrjefinu og
skipunarbrjefinu eintómu. Enda fá
hreppsnefndirnar varla neinn gagns-
mann, til þess að taka annað eins starf
að sjer. Og með slóðum er enginn
bættari-------“.
Röð námsstúlkna
í kvennaskólanum í Reykjavík veturinn
1878—79, eins og hún varð við byrjun
þessa mánaðar.
Annar bekkur:
1. Kristjana Zoega, dbrm. G. Zoega
í Reykjavík.
2. *Guðný Jónsd., prófastsá Auðkúlu.
3. Olafía Jóhannsdóttir, prests á Kálfa-
fellsstað.
4. Jóhanna Arnljótsd., prests á Bægisá.
5. Magnea Norðfjörð, verzl.m. í Rvík.-
6. *Sigurlaug Árnadóttir, bónda á
Höfnum í Húnavatnsýslu.
7. Helga Guðbrandsdóttir, bónda á
Hvítadal í Dalasýslu.
8. þóra Torfadóttir, prentara í Rvík.
9. *Láretta þorvaidsdóttir, prests á
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd.
10. *Anna Jónsdóttir, prófasts á Mos-:
felli í Grímsnesi.
Fyrsti bekkur:
11. Katrín Skúlad., bónda í Hrappsey..
12. *Solveig Snæbjarnardóttir, bóndaá-
Hrísum í Helgafellssveit.,
13. Jónína Jónsdóttir, bónda í Rvík. *
14. *Steinunn Arinbjarnardóttir, bónda
á Innri-Njarðvík.
15. *Vilborg Jónsd., prófasts á Auðkúlu.’
16. Sigríður Zoega, fyrrum bónda á
Akranesi.
17. *Steinunn Frímann, f^^rrum bónda
á Helgavatni í Húnavatnssýslu.
18. *Lilja Jónsdóttir, bónda á Akranesi.’
19. Guðbjörg Torfadóttir. » |,essar taka
20. María Torfadóttir. ( að eins þátt
21. Guðfinna Jensdottir. kennslugrein-
22. Jóhanna Jóhannesdótt. J unum.
Athgr. þ>ær, sem * er við, eiga
heima í kvennaskólanum, hinar allar út
um bæinn. þar að auki eru 10 ótald-
ar hjer, sem taka að eins þátt í söng-
kennslu þrisvar í viku.
A þrestaskólanum eru pessir
a, í eldri deild, sem eiga að útskrifast
næsta sumar:
Einar Jónsson frá Sleðbrjótsseli í Múlas.
Jóhann þorsteinsson úr Reykjavík.
Morten Hansen úr Reykjavík.
þorsteinn Halldórsson frá Hofi í Vopna-
• firði (ókominn).
b, í yngri deild:
Árni þorsteinsson úr Reykjavík.
Eiríkur Gíslason frá Miðfelli á Hvalfj.str.
Halldór porsteinsson frá Kiðabergi.
Kjartan Einarsson frá Skálholti.
Olafur Olafsson úr Reykjavík.
A lœknaskólanum eru:
Hallgrímur Melsteð úr Reykjavík.
Davíð Scheving úrÆðey í ísafjarðars.
Jón Sigurðsson úr Flatey.
J>órður Thoroddsen úr Reykjavík.
Ásgeir Blöndal frá Kornsá í Húnav.s.
Bjarni Jensson úr Reykjavík.
R a k k i.
Sá er nú meir’ en trúr og tryggur
Með trýnið svart og augun grá,
Fram á sínar lappir liggur
Líki bóndans hjá.
Ef nokkur líkið snertir, styggur
Stinna sýnir hann jaxla þá
Og fram á sínar lappir liggur
Líki bóndans hjá.
Hvorki vott nje þurrt hann þiggur,
Bungt er 1 skapi, vot er brá,
Og fram á sínar lappir liggur
Líki bóndans hjá.
Til dauðans er hann dapur og hryggur,
Dregst ei burt frá köldum ná
Og hungurmorða loks hann liggur
Líki bóndans hjá.
Hvernig einn slcildingur getur aukizt
og margfaldazt og uppfyllt jörðina. Hefði
sama árið, sem frelsarinn fæddist, eða árið 1, einn
skildingur verið settur á vöxtu og látinn standa
með vöxtum og vaxtavöxtum í 1865 ár, þá hefði
hann árið 1866 verið orðinn rúm ein kvintillión
króna, tekjuskatturinn af þessu lítilræði væri rúmar
280 kvaðrilliónir króna og til að flytja þessa upphæð í
silfri þyrfii sýslum. 3,008,645,600,100,000,000,000
duglega púlshesta, en lestin myndi ná yfir 187,600
billiónir þingmannaleiða. jpar nú Ijósið fer 8000
þingmannaleiðir í sekúndunni, þarf það 371,800 ár
til þess frá aptasta hestinum að komast til þess
lestamanns, sem er mitt í þvögunni. Væri nú apt-
asta hestinum stolið, þá gæti það ekki uppgötvast
fyr en af 12,391. sýslumanni eptir þann, sem slcatt-
inn heimti. — Setjum nú, að í heiminum lifi 1000
milliónir innbúa, og hinni fyrstnefndu upphæð sje
skipt jafntámilli þeirra, þá fær hver 2400 trillíónir
króna, og brúki liann 2 millíónir á sekúndunni, þá
er hann 19,048,000 ár að eyða sínum parti — ef
honúm eða henni endist svo lengi aldur. Svona
vex einskildingurinn, ef vel er á lialdið, í 1865 ár.
Auglýsingar.
J>óttjegtelji það sjálfsagt, að sem
flestir láti börn sín hjer eptir læra
barnalærdóm síra Helga, vil jeg
þó, út af fyrirspurnum, sem til mín hafa
komið, geta þess, að þau börn, sem
þegar eru farin að læra Ballés eða Bals-
levs lærdómskver, mega halda því á-
fram og þurfa ekki fremur en verk-
ast vill að læra hinn nýja barnalærdóm.
Reykjavík, 18. nóvemberm. 1878.
P. Pjetursson.
I síðustu skilarjett var mjer
dregið hvítt geldingslamb
með mínu marki: bita apt-
an hægra, sýlt vinstra.
Rjettur eigandi má vitja
þess til mín, sem þá borgi
áfallinn kostnað.
Hnausi í Flóa 30. október 1878.
Jón Jónsson.
Ritstjóri: G-rímur Tliomsen, doctor phil.
Prentsmiðja „ísafoldar11. —- Sigm. Guðmundsson.