Ísafold - 18.07.1883, Síða 1

Argangurinn, 32 blöð, kostar
3 kr. innanlands, en í Danm.,
Svíþjóð og Norvegi um 3 J/2
kr., í öOiuni löndum 4 kr.
Borgist í júlim. innanlands,
erlendis fyrir fram.
ISAFOLD.
Auglýsingar kosta þetta
hver lína : aur#
tataUme®megjnletri---,°
[með smaletri... o
ítbiar.|me®meginletri • • • !5
Imeð smaletri...12
X 15.
Reykjavík, miðvikudaginn 18. júlimán.
1883.
57. Innlendar frjettir. Smáklausur.
58. Frá alþingi II.
60. Útlendar frjettir. Hitt og þetta. Auglýsingar.
Skrifstofa ísafoldar er i ísafoldarprentsmið-
ju, við Bakarastiginn, 1. sal.
Afgreiðslustofa ísafoldar er á sama stað.
Afgreiðslust. ísafoldarprentsmiðju er á s. st.
Alþingisfundir í neðri deild að jafnaði hvern rúm-
helgan dag á hádegi, og í efri deild kl. I e. m.
Brauð laus 8 alls, þar af 4 auglýst á þessu ári:
Hvammur í Laxárdal I4/7 462+400.
Presthólar .... I2/6 6364300.
Staður í Grunnavík ,4/5 499 + 400.
Stóruvellir .... 16/1 710 + 300.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og Id. kl. 2—3.
iþaka. Bókasafn þess fjelags, í Skólabókhlöðunni,
er opið hvern þrd. og ld. kl. 2—3.
Landsbókasafnið opið hvern md„ mvd. og ld. 12 — 3.
Lögtak í Rvík fyrir brunabótagjaldi eptir 20. júlí.
Manntalsþing í Rvík laugardag 28. júlí.
Sparisjóður Rvíkur opinn hvern mvd. og ld. 4—5.
Reykjavík 18. júlí 1883.
Alþingisfundir í báðum deildum hvern virk-
an dag til þessa, nema ð.júlí gert fundarfall
í neðri deild vegna Búnaðarfjelagsfundarins.
/þingmál nú orðin 55 alls. Nefndir í 18i
f>essi 55 mál eru: 17 stjórnarfrumvörp
29 þingmannafrumvörp, 8 þingsályktunar-
uppástungur, og 1 fyrirspurn.
Staður í Steingrímsfirði er veittur 14. júlí
síra Isleifi Einarssvni að Hvammi í Laxár-
dal.
Hafís fyrir Isafjarðardjúpi inn að Bit, seg-
ir nýleg frjett. Gengið í land í Aðalvík á
ísi af hafskipum. Hákarlaskip norðlenzkt
yfirgefið í ísnum. (þjóðólfr).
Húnaflói og sagður fullur af hafís.
Norðanveður snarpt hjer dagana 12. og
13. júlí. f>ar & undan mesta blíðviðri hjer
um bil 3 vikur samfleytt. Síðan hæg norð-
anátt eða vestan, þur og heinviðrasöm.
Laura, strandferðaskipið, er fórhjeðan 30.
júní áleiðis vestur fyrir land ogr norður, kvað
ekki hafa komist lengra en á Isafjörð; sneri
þar aptur suður fyrir land og austur.
Hið væntanlega gufuskip frá Slimon í stað
Camoens ókomið enn.
Einnig ókomið kaupskip það frá Liverpool,
gufuskip stórt, er von var á til hinnar nýju
ensku verzlunar hjer í bænum, Murray &
Co., fyrir forgöngu Eggerts Gunnarssonar.
Kvefsótt í skæðara lagi gengur hjer íBvík
og víðar um sveitir sunnanlandS. Snýst á
stundum upp í lungnabólgu banvæna. |>ó
engir nafnkendir dáið, svo til hafi spurzt.
— það lá að, að það hefði ekki verið
Hilmar Finsen, sem veitti biskupnum 600
krónurnar til hugvekjusafnsins. |>að var
altalað, og gat vel verið að því leyti til, að
hann annaðist ýms embættisstörf lands-
höfðingadæmisins í vetur, þótt hann dveldi
í Khöfn, allt þar til er honum var veitt
yfirpresídentsembættið í vor. Nei, það
var ekki Hilmar Finsen, sem gerði það,
heldur hinn setti landshöfðingi, Bergur
amtmaður Thorberg, tengdasonur biskupsins.
— Af því sem talað hefir verið á þessu
þingi, kveður einna mest að ræðu Benidikts
Sveinssonar í háskólamálinu við 1. umr. þess
í neðri deildinni 11. júlí, og sem prentað er
ágrip af hjer síðar í blaðinu. Hann er sá
af þingmönnum, er helzt bregður fyrir hjá
neista af málsnilld hinna miklu þingskörunga
í öðrum löndum, er sagan heldur á lopti urn
aldur og æfi fyrir afrek þeirraí ræðustólnum.
það er af öðru tagi en almennt gerist. það
var dauft eptir múkinn, þegar hann settist
niður í þetta sinn.
— Einhver tvíveðrungur eða hik var á
síra Arnljóti við þessa landstjórnarkostnað-
arsparnaðarnefnd, er uppástungan var rædd
í neðri deildinni um daginn. Nefnd þessari
mun ætlar sjer fyrst og fremst að haldameð
fullu fylgi strykinu til þess að leggja niður
amtmannaembættin, sem einmitt hefir ver-
ið síra Arnljóti kappsmál á undanförnum
þingum, eins og öðrum þjóðhollum þing-
mönnum. Síra Arnljótur er og hefir lengi ver-
ið einn með atkvæðameiri mönnum á þingi,
fyrir sakir hans mikla fróðleiks og mennt-
unar, og töluverðrar orðsnilldar. |>að er því
ekki ónýtt fyrir amtmannaefni fremur en
aðra að eiga sjer slíkan mann að vin, ef svo
ber undir.
—Ósköp erum vjer íslendingar skammt á
leið komnir í trúarfrelsislegum hugsunar-
hætti, þótt vjer höfum haft trúarfrelsi í lögum
á pappírnum í nær tíu ár, og hafandi áður
látizt þrá það í heilan mannsaldur eða meir.
Við 1. umr. um fríkirkjulagafrumvarp Jóns
Ólafssonar um daginn tók einn af hinum
mörgu kennimönnum á þingi til máls, einn
með elztu og nafnkenndustu þingmönnum,
síra Eiríkur prófastur Kúid, og kallaði þá
meðal annars Beyðarfjarðarsöfnuð hneyxlis-
söfnuð, fyrir það, að hávaðinn af safnaðar-
mönnum hafa sagt sig úr þjóðkirkjunni;
síðar gerði hann að vísu úr því »hneyxlandi
söfnuður«. Ennfremur var auðheyrt á orðum
hans, að hann hjelt eða ætlaðist til þess að
minnsta kosti, að stjórnarskráinværi hnapp-
helda eða tjóður, er hjeldi hverju mannsbarni
á landinu innan vjebanda þjóðkirkjunnar.
Jóni Ólafssyni var vissulega ekki láandi, þótt
honum yrði það að orði, er hann svaraði, að
þá væri jafnófrjálslyndir prestar sem þingrn.
Barðstr. rjettnefndir hneyxlisprestar.
— |>að er furða hvað eldir eptir af Asgeiri
gamla á þingeyrum. Hann er nú annar
elztur maður á þingi, kominn á áttræðisald-
ur; en það eru engar ýkjur, að það er enn
meira fjör í honum á þingi en hávaðanum
af fjelögum hans. það liggur við að það sje
ungæðis-bragur á honum stundum, þegar
hann kemst út í eitthvað sem honum er á-
hugamál og hann finnur sig hafa í öllum
hömlum við. I prestakosningarmálinu um
daginn ljek hann sjer eins og köttur með
mús að röksemdum stjórnarinnar fyrir stað-
festingarsynjun hennar á því frumvarpi frá
síðasta þingi. »Svona má snúa þeim eins
og derlausri húfu« sagði karlinn, þegar hann
var búinn að hrekja þær og tæta þær sund-
ur ögn fyrir ögn. f>að er vitaskuld að vlsu,
að ekki þarf raunar stóran mann eða sterk-
an til að ráða við þessar stoðir, sem undirtyll-
ur ráðgjafans, hálfgrænir unglingar, nýkomnir
stundum frá grænu borði, prófborðinu, vit-
andi sumir hverjir ekki stórum meira um
Island og íslenzk mál en að landið liggi ein-
hverstaðar skammt frá heimskautinu, í sömu
átt sem Grænland, með Heklu og Geysir
o. s. frv., eru að bögglast við að tyldra
undir staðfestingarsynjanir þær, er yfirlið-
ann, íslenzkan að nafninu til, en íslenzk-
astan að raun í því að styðja vini og vanda-
menn eða vinanna vini og vandamenn til
embætta, langar til að hafa fram, til þess
að sýna, að hann og stjórnin sje húsbónd-
inn, en ekki alþingi, en sem ráðgjafinn síð-
an er látinn heita faðir að og verður að heita
faðir að, eptir stjórnarlögunum, hvort sem
honum er það ljúft eða leitt, með því hann
brestur því miður kunnugleika til þess að
geta öruggur drepið hendi við þessu og því-
líku hrófatyldri.
— Póstmeistarinn segist ekki hafa getað
auglýst ferð franska skipsins til Skotlands
um daginn, af því að enginn hafi getað
frætt sig um dag og stund, er það mundi
fara, ekki einu sinni konsúllinn franski, en
herskip ekki skyld að tilkynna á pósthús-
inu burtför snía. Svo þykir honum rang-
hermt, að pósthúsið sje lokað helming af
deginum; hann segist dvallt hafa það opið
8 stundir hvern virkan dag, og lengur sje
hann ekki skyldur til þess að lögum.
En eru ekki 8 stundir einmitt helmingur
af deginum, eins og flestir halda hann, og
eins og hann er haldinn á höfuðpósthúsum
annarstaðar, nema lengur sje. það var oss
fullkunnugt, að þessi 8 stunda timi á dag er
lögheimilaður eða í þann veginn, enda höfð-
um vjer alls eigi sakað póstmeistarann um
það atriði. Mundi nú þetta ndvallU annars
ekki vera vel í lagt hjá honum?