Ísafold - 02.12.1886, Blaðsíða 1

íeiLur 51 á liÍTitadajsmorjna. Íet9
irjanjsins (55-60 arka) 4b.; erlendis
5 kr. Borjist fjrir miðjan júlfminuð.
ISAFOLD.
öppsöjn (skhfl) tnndin rið iramít. 5
SilJ nema komin sje til úlj. tjrir L nkí.
iljreiísinstola ; Isiloidarprertsmidjn
XIII 50.
Reykjavik, fimmtudaginn
2.
des.
1886.
petta LCaS zx, aufizcitís-
197. Innl. lrjettir. Leigulækkun danskra rikis-
skuldabrjefa.
198. Ferðaáætlun póstgufuskipanna.
199. Nokkrar athugasemdir um gjaldamál.
200. Hitt og þetta. Leiðrjetting. Auglýsingar.
Reykjavik 2. des. 1886.
Stjórnarskrármálið. Brjef ráðgjaf-
ans til landshöfðingja um synjun konungs-
staðfestingar á stjórnarskrárfrumvarpinu er
dagsett lð. okt. og svo hljóðandi:
»Með þóknanlegu brjefi, dags. 26. ág. þ.
á., hafið þjer, herra landshöfðingi, sent
hingað frumvarp það til stjórnarskipunar-
laga um hin sjerstaklegu málefni Islands,
sem samþykkt var á alþingi 1885 og sem
síðan var, samkvæmt íyrirmælum 6i. gr.
í stjórnarskrá um hin sjerstaklegu máleíni
íslands 5. jan. 1874 rætt á alþingi því, er
saman kom í sumar og þar samþykkt ó-
breytt. . ,
í k onunglegri auglýsingn þeirri til íslend-
nga 2. nóvbr. f. á., sem út jvar gefin í
tilefni af því, að stjórnarskipunarlaga-frum-
varpið var samþykkt í fyrra skiptið, var
það birt, að enda þótt, svo færi, að stjórn-
arskrárlaga-frumvarp þetta yrði samþykkt
af nýju á hinu nýkosna alþingi, mundi það
eigi geta hlotið stafestingu konungs, og voru
ástæðurnar fyrir því teknar fram.
Samkvæmt þessu hefir hans hátign kon-
unginum 29. f. m. allramildilegast þóknazt
eptir allraþegnsamlegastri tillögu ráðgjafans
aó fallast á, að tjeð frumvarp til stjóruar-
skipunarlaga um hiu sjerstaklegu málefoi
Islands hljóti ekki staðfestingu konungs.
þetta er eigi látið hjá líða hjer með
þjónustusamlega að tjá yður, herra lands-
höfðingi, til þóknanlegrar leiðbeiningar og
til birtingar í B-deild Stjórnartíðindanna«.
Þjóðjarðasala. þessar tvær þjóðjarðir
hefir ráðgjafinn f haust veitt landshöfðingja
heimild til að selja ábúendunum, sam-
kvæmt síðustu þjóðjarðasölulögum (8. jan.
þ. á.):
Böggverstaði í Eyjaf. með Ár-
gerði fyrir....................6500 kr.
Ásgerðarstaðasel í Eyjaf. fyrir 900 —
Kirkj uj arð arS ala. Enn hefir ráðgjaf-
inn útvegað, 5. f. m., konungsúrskurð fyr-
ir kirkjujarðarsölu, Grímstungu í Undirfells-
prestakalli, ásamt afrjettarlandinu Gríms-
tunguheiði, til handa Birni bónda Sigfús-
syni á Hofi í Vatnsdal, fyrir 6500 kr.
Hreppaskipting. Landshöfðingi hefir
8. f. m. úrskuröað, að Broddaneshrepp í
Strandasýslu skuli skipt í 2 hreppa, og skuli
allar jarðir umhverfis Bitrufjöró frá þamb-
árvöllum að Skriðnesenni, að báðum þeim
jörðum meðtöldum, vera í Ospakseyrar-
hreppi, en allar jaróir umhverfis Kollaíjörð,
frá Broddadalsá að Hlíð, aö þeim báðum
meðtöldum, vera í Fellshreppi.
Mannfjöldi á Islandi. Eptir ágripi
af skýrslum presta og prófasta um fædda
og dauða, nýprentuðu í Stjórnartíðindun-
um, hefir mannfjöldinn á iandinu verið í
arslok
1881 72,453
1882 71,175
1883 69,772
1884 70,513
Fækkuniani valda auðvitað Vesturheims-
flutniugarnir, enda er ætlazt á, að tala
ísleudinga í Vesturheimi muni nú nema
nálægt 6000. Enda kemur fækkunin minnst
fram í Suðuramtinu, með því að þaðan
hafa verið langminnstir manuflutningar til
Vesturheims. Má sjá fólkstölu-hlutfallið
miili amtanna á þessu yfirhti:
u.-a.amt v.amt. s.amt.
1881 .... 27,557 18,143 26,753
1882 ..... 27,310 17,457 26,408
1883 ..... 26,470 16,781 26,521
1884 ..... 26,813 16,843 26,857
Mannslát. Hinn 27. f. m. andaðist
hjer í bænum í hárri elli ekkjufrú Marie
JSIikoline Finsen, íædd 28. apríl 1803, dótt-
ir kaupmanus Ole Möllers í Beykjavík,
gipt 1820 þáverandi sýslumanni, sióar yfir-
dómara Ólafi Finsen, og varð ekkja eptir
hann 1836, með 5 börnum á líh af 10.
þessi 5 börn þeirra, er á legg komust, eru
Vilhjálmur Finsen hæstarjettardómari, Jón
Constant Finsen stiptslæknir (t 1885),
Hannes Finsen stiptamtmaður í Eípum,
Ole Finsen póstmeistari og frú Valgerður,
síðari kona Halldórs prófasts Jónssonar á
Hofi.—Frú M. N. Finsen sáluga var merk-
iskona, valkvendi, trúlynd, þrekmikil og
starfsöm.
Vesturlieimsflutningar Vesturfaralínur þær
tvær, sem hingað tíl hafa skipt á milli sín því
sem slæðzt hefir til Ameriku hjeðan af landi, All-
an-linan og Anckor-linan, eiga nú að sögn ekki að
fá að vera einar um hituna lengur, heldur er von
á þriðju línunni, enn voldugri en hinum báðum,
og ætlar sjer auðvitað að bjóða betri kjör en þær
gera nú eða hafa gert til þessa. Með næsta póst- |
skipi frjettist af eða á, hvort af þessu verður eða :
ekki.
Leigulækkun
danskra rikisskuldabrjefa.
það var lauslega á það drepið í síðustu
útlendum frjettum hjer í blaðinu, að með-
al nýmæla, er boriu hafi verið upp á ríkis-
þinginu í haust og þar muni blása byrlega
fyrir, sje lagafrumvarp um leigulækkun
danskra ríkisskuldabrjefa.
Sje svo, sem áætlað hefir verið nokkurn-
veginn óyggjandi, að hjer um bil 1 milj. kr.
í dönskum ríkisskuldabrjefum sjeu í eigu
manna lijer á landi, þá mun ekki óþarft
að almenningur viti glöggari deili á þessuin
nýmælum, sem nú eru ef til vill orðin að
lögum.
Breytingin er í stuttu máli sú, að þar
sem ríkissjóðurinn danski hefir til þessa
greitt 4/o af fje því, er hann hefir tekið að
láni og gefið út fyrir konungleg ríkisskulda-
brjef, að upphæð alls nú sem stendur 155
milj. kr., þá vill haun nú eigi þiggja þetta
lán lengur nema hann þurfi ekki að greiða
nema að eins 3£"/• í vöxtu. Vextir af láns-
fje hafa lækkað svo mjög í öðrum löndum
hin síðustu missiri, að honum býðst nú nóg
lán gegn svona lágum vöxtum, 3J/=. Efni
nýmælisins er þá það, að hinum eldri lánar-
drottnum, þ. e. eigendum ríkisskuldabrjef-
anna, eru gerðir tveir kostir: annaðhvort
að fá lánið greitt í peningum út í hönd,
eins og til er tekið í skuldabrjefinu, t. d.
1000 kr. fyrir 1000 króna-skuldabrjef, eða
að fá í þess stað ný ríkisskuldabrjef með
að eins 3£“/« í vöxtu, og lJ*/« í þokkabót að
auki í eitt skipti fyrir öll og £;!> í rentu-auka.
Tveggja mánaða frest eiga þeir að fá til
þess að hugsa sig um, hvorn kostinn þeir
eigi heldur að kjósa.
Orsökin til þess, að peningaleiga hefir
lækkað svo mjög í öðrum löndum hin síð-
ustu árin, er, að iðnaðar- og verzlunargróða-
fyrirtæki m. fl. hafa almennt lánazt svo
illa, að peningamenn hafa hrekkjazt á að
verja fje sínu til þess konar og vilja miklu
heldur kaupa sjer áreiðanleg verðbrjef, —
einkum ríkisskuldabrjef — sem ekki þarf
annað fyrir að hafa, en að klippa af þeim
vaxta-miðana, sem eru peninga-ígildi. Hafa
þá orðið svo margir um boðið, að eignast
slík brjef, með öðrum orðum: svo margir
viljað lána fje sitt í svo áreiðanlegan