Ísafold - 21.03.1888, Blaðsíða 3

adastjórn greiddi agentum þessi sömu laun
framvegis, og er það auðvitað, að herra
Baldvin — sem er agent Kanadastjórnar-
innar, sbr. »Heimskringlu« — fær þessa
borgun eins og aðrir agentar Kanadastjórn-
ar1; því ekki veit jeg til að herra Sigfús
Eymundsson hafi fengið þetta fje, og ekki
hefi jeg fengið neitt af því, enda skrifaði
áðurnefndur umboðsmaður Kanadastjórn-
ar mjer til New-York í sumar leið, að
jarðyrkjustjórnardeildin í Ottawa afgreiddi
allt viðvíkjandi íslenzkum vesturförum, en
frá þeirri stjórnardeild mun herra Baldvin
hafa umboð sem einka-umboðsmaður (sole
agent) á Islandi.
Jeg get þessa eigi herra Baldvini til
vansa, heldur til þess að menn sjái, að
það er eðlilegt, þó hann hrcsi Norðvestur-
Kanada, og hvetji menn — gegnum agenta
þeirrar »línu«, sem hann vinnur saman
við — til að skrifa undir skuldbindingar-
seðla um að setjast að í Manitoba eða
Norðvesturlandinu; því fari menn eigi svo
langt vestur sem Winnipeg, eða fari menn
suður yfir landamærin til Bandaríkja, þá
er það honum hreinn og beinn skaði. Af
þessu hefir það víst verið, er frjettist í
fyrra, að margir (um 200 menn) af Bald-
vins-fólki, sem ætluðu að staðnæmast í
Winnipeg, voru fluttir nauðugir til Brandon.
Herra Baldvin hefir nefnilega vitað, að
ekki var til vinna fyrir þessa menn í
Winnipeg, og hefii' því búizt við að missa
nokkra þeirra til Bandaríkja. Hann flutti
fólkið því til Brandon, og þar fjekk það
vinnu.
Kanadastjórn hefir eigi að óþörfu tekið
það til bragðs, að greiða þetta fje fyrir
vesturfara, því áður fluttust að tiltulu
mjög fáir til Kanada. A árunum 1881
—1885 fluttust til Kanada að eins 169,000
menn, en til Bandaríkja 3,008,000, og borga
þó Bandaríkin agentunum ekkert fyrir að
leiða fó'k þangað. Áþessu er svo að sjá, sem
aðrar þjóðir hafi betra áiit á Bandaríkjun-
um en á Kanada. — En það er auðvitað,
að það sem nú getur með rjcttu hœnt ís-
lenzka vesturfara að Manitoba, er aðstoð
sú, er þeir fá, þegar þangað kemur, af
löndum sínum, setn þegar eru þar búsett-
ir, og tala sama máli.
Beykjavík, í febrúar 1888.
Sigm. Guðmundsson.
1) þessi laun lierra Baldvius eru auövitaö
eigi tekiu fir vasa isienzkra vesturfara, heldur
úr sjnói Oanadastjórnar.
,.Á siðustu forvöðum1. írska málið.
(Frá frjettaritara ísaf. á Englandi, 2. marz).
Allt er við sama og fyrri í Norðurálf-
unni; friður órofinn, en herbúnaður dag-
leg tíðindi. þýzkaland og Austurríki hafa
birt á prenti, Itússlandi til »þægilegrar
eptirrjettingar*, sambandsmáldaga sinn,
sem tilskilur, að hvort ríkið hjálpi öðru,
með öllutn herafla sínum, ef Rússland
skyddi ráðast á annaðhvort, eða skyldi
ganga í lag með Frakklandi, þá er ófriður
kynni að rísa með þjóðverjum og Frökk-
um. þetta kváðu stjórnarblöð ráðs tekið
til að spekja Rússa og hepta hersafnað
þeirra vestur að landamærum þýzkalands
og Austurríkis. Engar fara sögur af því,
að Rússar hafi látið sjer segjast; en mikl-
ar af því, að saman gangi vinátta Rússa
og Frakka miklu greiðar en fyrri, þó enn
þyki ólíklegt, að nokkuð sje fastráðið í
undirmálum þessara ríkja. Rússland hef-
ur nú skorað á stórveldin, sem að Berlín-
ar-samningnum standa, að lýsa yfir því,
að Ferdinand Bolgaraprinz sitji ólöglega
þar eystra að ríki, og á soldán að setja
hann af. Stórveldin flest kváðu hafa látið
uppi, að þýðingarlaust sje að stíga þetta
spor, sem Rússland beiðist, fyr en þau viti,
hvað Rússland ætlist til að eptir fari.
Soldán kvað hafa beðið Rússakeisara að
gæta þess, að ef hann yrði við áskorun-
inni að setja Ferdinand af, þá væri Bolg-
aramál orðið sjerstakt innlent mál ríkis
síns, sem engum út í frá bæri rjettur til
að blandast í. Við þetta situr nú sem
stendur.
Öll þessi mál fara að sinni fram með
miklu meiri varúð og viðsjá en ella væri,
ef sjúkleikur Friðriks keisaraefnis á þýzka-
landi værx ekki í vegi. Síðan læknar
neyddust til að gera honum barkaskurð
(tracheotomi), nú fyrir lökum mánuði,
hefir honum elnað mein hans alvarlega,
og þykir nú naumast tvísjeð, að það stafi
af krabba, sem leiða muni til eins enda
áður en langt utn líður. Drúpir nú þýzka-
land mjög, því prinzinn er eptirlæti þjóð-
ar sinnar; faðir hans er d stðustu forvöðum
lífs síns, en son han, Vilhjálmur prinz,
sem næst stendur til ríkis, hyggur mest
á hernað og vopngengi þýzkalands, og
stendur þjóðinni og Norðurálfunni yfir höf-
uð uggur mikill af stjórnendaskiptum á
þýzkalandi, sem tiú geta að borið á degi
hverjum.
Irska málið horfir æ vænlegar við sjálf-
stjórn á Trlandi. Við allar aukakosningar
fjölgar óðum atkvæðum þeirra megin, er
með sjálfstjórn íra standa, og kúgunarlög
Torýa eru fyrirdæmd hvaðanæfa. Loks
hafa nú prestar um allt England kveðið
upp fyrirdæminguna i löngu og gagnorðu
ávarpi til Gladstones. Meiri hluti Torýa
hefir rýrnað mjög í þinginu, og það þótti
saga hjer um daginn, að Hartington lá-
varður, foringi hins svonefnda einingar-
flokks (Cnionists), greiddi atkvæði móti
stjórninni, í fyrsta sinn síðan hann klofn-
aði með förunautum sínum úr frelsisflokkn-
um í hitt eð fyrra. Öll tímanna tákn
þykja benda beint til þess, að við næstu
almennar kosningar, ef ekki fyrri, verði
yfirgnæfandi meiri hluti þingmauna fyrir
því, að veita Irum sjálfstjórn.
AUGLYSINGAR
I samfeldu máli meðsmáletri ko«ta 2 a. (þakkaráv.
i a.) hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða
setning 1 kr. fyrir þuml. dálks-lengdar. Borg.útf hönd.
Að hús Helya Hclgasonar snikkara liafi ekki
átt að standa í auglýsingu bæjarfógetans í ísa-
fold 17. þ. m. meðal þeirra húsa, er seld yrðti
fyrir óloknum brunabótagjöldum, og að það
einungis hafi komið af misskilningi miili min
undirskrifaðs og Helga Helgasonar, það aug-
lýsist hjer með eptir beiðni.
Skrifstofu bæjarfóg. í Reykjavík, líl. marz 18S8.
Asmundur Sveinsson,
fm.
Að Björn múraii Guðmundsson hafi sýnt mjer
kvittun póstmeistara O. Finsens fyrir brunahóta-
gjaldi til hinna dönsku kaupstaða frá '/10 1887—s,/.i
1888 af húsi Olals þorvaldssonar við V'egamóta-
brú, og að kviitun þessi hati veiið dagsett t. okt.
f. á., það vottast hjer með.
Bæjarfógetinn í Reykjavík tq. marz 1888.
Halldór Daníelsson.
Jóhannes Teitsson i Fjelagshúsi hefir nú sýut
kvittun fyrir brunabótagjaldi því, er tekið var
lögtaki hjá honum 10. þ. m. og hús hans er
auglýst til sölu fyrir 17. s. m.
Bæjarlógetinn í Reykjavík 20. marz 1888.
Halldór Daníelsson.
Samkvcemt lögum 12. apríl 1878 og op.
br. 4. jan. 1861 er hjcr mcð skorað d alla
þá, sMti til skulda eiga að telja í dánarbui
muður okkar sál., tíuðnýjar Jóhannesdóttur
frá Flateij á Breiðafirði, er andaðist 10.
septbr. f. á., að gefa sig fram og sanna kröf-
ur sínar fyrir oss undirskrifuðum myndug-
um einka-erfingjum hinnar látnu innan 6' mán-
aða frá síðustu birtingn auglýsingar pcssarar.
Flatey 14. febr. 1888.
Jónas Bentsson. Jón Bentsson.
Uppboðsauglýsing.
Miðvikudagana 11. og 25. april og 9.
maí þ. á. verður hálf jiirðin Sel við Reykja-
vik með hjáleigunni Bráðræði og öllum hvs-
um að rjettri tiltölu á Seli og íbúðarhúsi
og heyhlöðu og hjalli á Bráðræði, boðin
upp og seld hcestbjvðanda eptir kriifu yfir-
rjettarmálfcerslumanns Guðl. Guðmundsson-
ar og samkvamt opnu brjefi 22. april 1817
og lögum 16. desbr. 1885, að undangengnu