Ísafold - 09.05.1888, Síða 1

Kemur út á miðvikudags-
morgna. Verð árgangsins
(60 arka) 4 kr.; erlendis 5 kr.
Borgist fyrirmiðjan júlimán.
ÍSAFOLD.
Uppsögn (skrifl.) bundin við
áramót, ógild nema komin sje
til útg.fyrir I.okt. Afgreiðslu-
stofa i ísafoldarprentsmiðju.
XV 22. f
Reykjavík, miðvikudaginn 9. maí.
1888.
85. Innl. frjettir. Nýmæli um þurfamenn og
þurrabúðarmenn.
86. „Orðabókarrithöfundurinn“.
87. Auglýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—'1
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. I—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. I"!—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóður Rvíkur opinn I. mánud. i
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathuganir í Reykjavík, eptir Dr. J.Jónassen
mai Hiti (Cels.) Lþmælir Veðurátt.
ánóttu[umhád. fm. em. | fm. em.
M. 2. - 2 + 4 29,3 29,3 V h b N h d
F. 3. - 2 + 3 29,5 19,4 N h b 0 b
F. 4- - 3 + 3 29,4 29,5 0 b 0 b
L. 3. - 3 + 3 29,7 29,7 0 b 0 b
S. b. - 2 + 4 29,6 29,3 Na h b Na h d
M. 7. - 3 o 29,5 29,8 N hv d Nv hv d
Þ. 8. - 4 + « 29,8 30,3 N h b N h b
Alla þessa viku hefur verið norðanvindur, stund-
um all-hvass, stundum hægur að minnsta kosti að
kveldi; snjór hefur fallið talsverður einkum h. 7.;
gekk hann til vesturs-útnorðurs og var ofanhríð
rjett allan daginn með kulda rjett sem væri á mið-
þorra. í dag 8. hægur á norðan bjart og fagurt
veður og bræðir sólin nú óðum aptur allan snjóinn.
Beykjavík 9. maí 1388.
Hæstarjettardómar. Máiið um log-
viceti erfðaskrdr jporsteins Daníelssonar á
Skipalóni, milli lögerfingja hans annars-
vegar og erfingja jpórðar prófasts j>. Jón-
assens hins vegar, var dæmt í hæstarjetti
6. jan. þ. á. og erfðaskráin metin ógild,
með því annar vitundarvotturinn (J. P.
Havsteen amtmaður) var dáinn og varð
því eigi eiðfestur, þegar til kastanna kom
um erfðarjettinn. Landsyfirrjettur hafði
komizt að sömu niðurstöðu, en í hjeraði
verið dæmt hinn veginn.
S. d. dæmdi hæstirjettur í einu sauða-
pjófnaðarmálinu úr Arnessýslu frá í hitt
eð fyrra, Halldórs Halldórssonar frá þórð-
arkoti í Selvogi og Vigdísar Valgarðsdóttur:
staðfesti landsyfirrjettardóminn að hegn-
ingunni til, sem sje 1 árs betrunarhús
fyrir Halldór og 2 daga fangelsi við vatn
og brauð handa Valgerði fyrir hylmingu.
Tíðarfar. Veðrátta köld og stirð það
sem af er sumrinu, og í fyrra dag kaf-
aldsbylur af norðri einhver hinn mesti,
sem dæmi eru til hjer sunnanlands um
þennan tíma árs. Jörð alþakin fönnum.
Hafís sagður kominn allt suður undir
Vestmannaeyjar; fullt fyrir öllu austur-
landi.
Skipströnd. Fiskiskúta frönsk strand-
aði undir Eyjafjöllum 17. f. m., og önnur
2. þ. m. við svonefnda Keflavík, rjett fyrir
utan J>orlákshöfn. A hvorugu varð mann-
tjón. Hin þriðja fannst að sökki komin úti
í hafi, milli Færeyja og íslands, fyrir mán-
uði, og var mönnunum bjargað af annari
skútu franskri og fluttir til Vestmannaeyja
og þaðan með póstskipinu hingað. Fjórar
aðrar franskar fiskiskútur hjer við land eru
alveg taldar frá; hefir ekkert til þeirra
spurzt, og áttu þó að hafa gert vart við sig
hjer fyrir löngu. Af þeim 70 skipum af
fiskiflota Frakka, er hafa leitað hafnar hjer
í Rvík í vor, höfðu týnzt 11 af einni, þar á
meðal skipstjóri, og af annari skipstjórinn
við 9. manu.
Herskipin frönsku komu hingað bæði
þessa dagana, frá Skotlandi og Færeyjum,
annað 5. þ. m. og hitt 7. Danska her-
skipið Fylla kom og 7. þ. m. frá Fær-
eyjum.
Brauð veitt. Hjaltastaður 5. þ. m.
cand. theol. Magnúsi Bjarnarsyni, eptir
kosningu safnaðarins.
Prófastur settur í gær í Norður-
Múlaprófastsdæmi síra Sigurður Gunnars-
son á Valþjófsstað, í stað síra Jóns Jóns-
sonar á Hofi, er lausn fekk eptir beiðni.
Nýmœli um þurfamenn og þurrabúðarmenn.
Nýmælum í lögum, sem almenning varð-
ar öðrum fremur, er að vísu veitt nokkur
eptirtekt meðan þau eru í smíðum, um og
eptir þing, það er að segja af þeim, sem
hafa nokkra hugsun á að gefa gaum al-
mennum landsmálum. En svo kemur þetta
tímabil, sem þau eru eins og milli heims
og helju, meðan beðið er eptir staðfestingu
stjórnarinnar, eptir því, hvort henni þókn-
ast að setja þau á vetur eða ekki. það
er nærri því eins og tímalengdin og óviss-
an afmái þau aptur úr huga manna; og
þó að þess sjáist svo einhver tíma getið
um í blöðunum, seint og síðar meir á stund-
um, að þessi og þessi lög, með þeirri og
þeirri fyrirsögn, sjeu nú heimt af fjalli
aptur, þ. e. hafi öðlazt staðfestingu kon-
ungs, þá vekur það í hæsta lagi einhverja
óljósa endurminningu, en engan veginn
neina skíra meðvitund um, hvað það er, sem
öðlazt hefir gildi eða öðlast á gildi að 12
vikum liðnum (fr ábirtingardegi í Stjórnar-
tíð. B.), — hvaða breyting á lögum og hög-
um þjóðarinnar þar með er gengin í garð.
það mun ekki margur hafa veitt því eptir-
tekt, að fyrir hálfum mánuði gengu þau í gildi
um land allt, hin nýju þurfamannalög, dags
12. jan. þ. á. og birt hjer 31. s. m., eða
því, sem við bar fyrir rneira en tveimur
mánuðum, 22. febr., að lögin um sveitar-
styrk og fúlgu gengu í gildi —þau voru
staðfest 4. nóv., og birt hjer 1. des. f. á.
Lög þessi hvorutveggju eru góðra gjalda
verð tilraun til að hnekkja ein-u tilfinnan-
legu þjóðmeini voru: örbirgð þeirri og
óblessun, sem stafar af ómennsku og ljett-
úð í að liggja uppi á öðrum.
Lögin um sveitarstyrk og fúlgu eru á-
vöxtur af ítrekaðri viðleitni þingsins til að
auka vald og rjett sveitarstjórna gagnvart
þrjózkum og heimtufrekum eða kærulaus-
um þurfamönnum. þingið hafði meðal
annars viljað ganga svo hart að þeim, að
það mætti þröngva þeim til að vinna af
sjer þeginn sveitarstyrk. það þótti stjórn-
inni of nærri gengið persónulegu frelsi
manna og koma í bága við hugsunarhátt
vorra tíma. A það sanzaðist og þingið
nú síðast, með því líka að stjórnin var
stefnu þingsins i þessu máli fyllilega sinn-
andi að öðru leyti; hún var meira að segja
á því, að beita fátíðri hegningu til að
þröngva þurfamanninum til hlýðni við
sveitarstjórnina, meðan hann þiggur af sveit,
sem sje líkamlegri refsingu; en þar skák-
aði meiri hluti þingsins stjórnina aptur frá
með sama leik og hún hafði við vinnu-
þvingunaruppástunguna : sagði, að það væri
þó hálfu andstæðara mannúðar-hugsunar-
hætti tímans, að beita líkamlegri refsingu
við fullorðna menn, fyrir óhlýðnisbrot við
sveitarstjórmr, þar sem slík hegning væri
úr lögum numin jafnvel fyrir svivirðileg-
ustu glæpi.
Lög þessi segja fyrst og fremst með berum
orðum, að þeginn sveitastyrk sjeu þurfa-
menn sjálfir skyldir að endurborga eins
og hverja aðra skuld. Til að ná skuld-
inni þarf ekki lögsókn, heldur má taka