Ísafold - 13.06.1888, Blaðsíða 1

Kemur ót á miðvikudags-
morgna. Verð árgangsins
(60 arka) 4 kr.; erlendisSkr.
Borgist fyrirmiðjan júlímán.
ISAFOLD.
Uppsögn (skrifl.) bnndin við
áramót, ógil4 nema komin sje
til útg. fyrir I.okt. Afgreiðslu-
stofa i ísafoldarprentsmiðju.
XV 27.
Reykjavík, miðvikudaginn 13. júni.
1888.
105. Innl. frjettir. Útl. frjettir.
107. Sjningin í Khöfn.
108. Auglýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. I—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 11—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2 — 3
Söfnunarsjóður Rvíkur opinn I. mánud. i
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathuganir í Reykjavik, eptir Dr. J.Jónassen
júni Hiti (Cels.) Lþmælir | Veðurátt.
ánóttu um hád. fm. em. | fm. em.
M. 6. + 6 + 12 3°, jo, 1Sa hv d S h b
F. 7- + 5 + 1' 24,9 29,910 b O b
F. 8. -t 7 + 12 29,7 29,5 Sa h d Sa hv d
L. 9. + 6 + 4 29,5 29,5 |0 d O b
S. io. + i + 11 29,6 29,6 S h b O b
M.ii. + 5 +13 29,5 29,4 A hv b O b
f>. 12. + 10 + U 29,4 29,5 | A hv b O b
Fyrsta dag vikunnar hjer hvass landsynning-
ur (Sa.), en daginn eptirlogn og fagurt veður;
síðan hægur landsynningur með úrhellisrigniugu
aðfaranótt h. 9. og eins þaun dag allt fram að
hádegi, er hann gekk til útsuðurs með kalsa og
krapahríð, svo hjer varö alhvítt niður á bæi
hjer í nærsveitinni og öll fjöll til að sjá hvít
sem um há-vetur; 10. logn og fagurt veður;
11. var hjer hvasst á austan frá því kl. 4 um
morguninn til kl. 10 f. m. er hann lygndi og
gjörði hljjasta veður (13 stiga hiti um hádegið
og 10 stiga hiti kl. 10 um kvöldið). í dag 12.
hvass á austan i morgun, lygn síðari part dags.
Beykjavík 13. júní 1338.
Verzlunarfrjettir frá Khöfn, 1.
jání. Búizt við álíka verði á ull og í
fyrra, kringum 60 a. Saltfiskur, sem kom
nú með póstskipinu til Khafnar, um 800
skpd., seldist á 65—64 kr. vestfirzkur ó-
hnakkakýldur, og bezti sunnlenzkur jakta-
fiskur 62—60 kr. skippundið. Markaður-
inn var tómur fyrir; þetta var nóg um
hríð, og talið vonlaust um, að eins mikið
fáist fyrir það sem næst kemur. 1 Spán-
verjum mikið dauft hljóð; þeir hafa að
svo stöddu ekkert boð viljað gera í farm
frá Yestmannaeyjum, er hafður var á
boðstólum og álti að sendast af stað í
júnímán. Hinn framúrskarandi afli í
Norvegi þokar verðinu niður, og það annað,
að ekki hefir komizt á verzlunarsamningur
milli Frakklands og Ítalíu, og fara því
Frakkar með allan sinn sölufisk til Spánar.
Er því helzt útlit fyrir, að ekki fáist einu
sinni eins mikið verð fyrir íslenzkan
Spánarfisk eins og í fyrra, og má búast
við, að ekki fáist nema 36—35 ríkismörk
(32—31 kr.) fyrir skpdið. Fyrir smáfisk
sunnlenzkan hafa fengizt 47—48 kr. og
50 kr. fyrir vestfirzkan, en það verð er
ekki heldur í vændum lengur, með því að
ekki fást nema 40 kr. fyrir útfluttan fisk.
Á Ítalíu selzt ekki stærri fiskur en 16
þuml. Stór fiskur, er sendur var þangað
pieð gufuskipi til reynslu, 'varð að sendast
aptur til Barcelona, með að ekki var hægt
að koma honum út á Italíu. — Harðfiskur,
sem eptir var frá því í fyrra, hefir selzt
sinátt og smátt fyrir 40 kr. skippundíð.
Gengur mjög illa út til annara landa,
vegna norska fisksins. — Lýsi, sem kom
með póstskipinu, seldist á 38 kr. bezta
sjálfrunnið hékarlslýsi ljóst, og pottbrætt
gróinlaust 36—33J kr. (210 pd.). Dökkt
hákarlslýsi 27 kr. Dökkt þorskalýsi 24 kr.
Eptir þessa sölu frjettist frá Norvegi, að
þar væri verð á öllum lýsistegundum 1 kr.
lægra, og stendur þetta verð því ekki
lengi. — Sundmagar, vel þurkaðir og vel
verkaðir, í 55 aurum. Hrogn, í lágu verði
í Norvegi; 70 tunnur, sem komu til
Khafnar frá Færeyjum, urðu að sendast
til Noregs, og er verðið þar nú 15 kr.
tunnan fyrir nr. 2, sem samsvarar ís-
lenzkum hrognum.
Póstskipið »Laura« kom hingað í
fyrri nótt, frá Khöfn. Með þvf komu
kanpmennirnir Bryde, Lefolii, H. Th. A.
Thomsen, Fr. Fischer o. fl., einn norskur
vegavinnumaður, og frá Ameríku prófessor
Ch. Spragne-Smith í New-York, með
konu sinni, — ætlar að dvelja hjer um
tíma.
Thyra. strandferðaskipið, kom hingað
aptur 9. þ. m., vestan af Jsafirði, eptir 2
árangurslausar tilraunir til að komast norð-
ur fyrir Horn. Hjelt síðan suður fyrir
land, ef vera kynni að komast mætti að
Austfjörðum, sem litlar eru líkur til, fyrir
ísnum.
Hafísinn er sagður svo mikill fyrir
norðurlandi, að eigi muni hafa meiri verið
1882, ísárið mikla; en fyrir suðurströnd
landsins var landföst hella vestur að Dyr-
hólaey fyrstu dagana af þessum mánuði,
og þaðan hrannarís til Vestmanneyja og
suðvestur í haf. Aptur á móti var Land-
eyjasund autt. Hinn 3. þ. m. gátu
kaupskip ekki lagt út af höfninni í Vest-
manneyjum fyrir fs. Hinn 7. sást hann
frá Loptstöðum f Árnessýslu suðvestur af
Vestmanneyjum, og kaupskip, sem kom til
Eyrarbakka 8. þ. m., hafði verið að hrekj-
ast í ísnum 8 daga frá Dyrhólaey og gat
loks komizt fyrir hann langt suður í hafi.
— Stúdent ÍJikulás Runólfsson, úr Rangár-
vallasíslu, útskrifaður í Khöfn fyrir nokkrum,
árum, hefir fengið aðstoðarkennara-stöðu við
fjölfræðingaskólann (polytechnisk Læreanstalt)
í Khöfn, með 800 kr. launum.
— Dr. Finnur Jónsson er fyrir íslands hönd
tilkvaddur meðritstjóri hins norræna málfræð-
ingatímarits „Arkiv for nordisk Filolagi“, er
stofnað var fyrir nokkrum árum, og Dr. (íustav
Storm, háskólakennari í Kristjaníu, hefir verið
aðalritstjóri fyrir, en meðritstjórar sinn af
hverri þjóð, Svíum og Dönum. Nú er docent
A. Kock í Lundi orðinn aðalritstjóri, og rjeð
hann því, að íslendingar skyldu líka eiga full-
trúa í ritstjórn tímaritsins.
— Ut af (rfiminning Jóns Sigurössonar, á
ensku, er getið var hjer í blaðinu nýlega, er
löng grein í hinu sænska stórblaði ööteborgs
Handels- och Sjöfarts-Tidning (ritstjóri Dr. S.
Hedlund), með ýtarlegri ljsing á Jóni Sigurðs-
syni og ,æfistarfi hans, og einstaklega þelgóð
til hinnar islenzku þjóðar.
— Dáinn hjer í bænum 2. þ. m. öldungur-
inn Loptur þorkelsson, fyrrum bóndi á Kleppi,
92 ára gamall.
Útlendar frjettir.
Khöfn 1. júní.
Nobðurálfan. (Vantraust á friði). Fyrst
að telja ný dylgjumæli með þýzkum og
rússueskum blöðum, og sumt gersakafullt
af hálfu hinna síðarnefndu. Tilefnið sjerí-
lagi nýjar tollstíflur, sem þjóðverjar hafa
gert móti kornflutningi frá Rússlandi til
þýzkalands. f>ar næst, að þjóðverjar líta
nú hvassari augum en fyr til granna sinna
fyrir handan Rín, og frá Frakklandi er
engum leiðin leyfð austur yfir landamær-
in, nema hann hafi það leiðarbrjef með
sjer, sem hann hefir áður sýut sendiherra
þjóðverja í París. Hjer bar það til, að
fjórir stúdentar þýzkir höfðu brugðið sjer
yfir landamærin og gist Belfort. Bæjar-
lýðurinn kallaði þá bæði þýzka njósnara
og mörgum nöfnum verri, og svo urðu
þeir fyrir harðhnjaski og barningum. þeir
skunduðu þá aptur út á járnbrautarstöðina,
og þar ljet umsjónarmaðurinn þá njóta
hælis, unz af stað var farið. — Nýlega