Ísafold - 20.06.1888, Síða 1

Kemur út í miðvikudags-
morgna. Verð árgangsins
(60 arka) 4 kr.; erlendis 5 kr.
Borgist fyrirmiðjan júlímán.
ÍSAFOLD.
Uppsögn (skrifl.) bundin við
áramót, ógild nema komin sje
til útg. fyrir I,,okt. Afgreiðslu-
stofa i ísafoldarprentsmiðju.
——
XV 28.
--—-
Reykjavík, miðvikudaginn 20. júní.
1888.
109. Innl. frjettir m. m. Avarp til H. Kr. Frið-
rikssonar (kvæðí).
110. Um bráðafárið. Aflabrögð og ýsulóð.
111. Auglýsingar.
112. Auglýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. I—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóður Rvikur opinn I. mánud. i
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathuganirí Reykjavík, eptir Dr. J.Jónassen
júní Hiti (Cels.) Lþmælir Veðurátt.
ánóttu|umhád. fm. em. fm. em.
M.13. + 4 + ‘4 29,5 «9,5 A h b A hv b
F. 14. + 8 + 12 29,5 «9,5 A hv b A hv b
F. >.S. + 6 + 7 29,5 «9,5 S hv d S hv d
L. 16. + 7 + 10 29,8 3°, S hv d S h d
S. 17. + S + 10 3°,« 30,2 S hv d S h d
M.18. + 7 + n 30,2 3o,t S h d S hv d
P. 19. + 9 + u 30,« 30,i S hv d S hv d
Alla þessa viku hefir vindur blásið ýmist frá
austri eða suðri, optast hvass og dimmur, við og
við með nokkurri úrkomu; stundum hefir hann
gengið um tima til útsuðurs (Sv) með nokkru
brimi, en fljótt aptur í suðrið hjer inntlóa. En í
dag 19. er sama sunnanáltin og sama dimmviðrið,
hvass með hryðjum.
fjingvallafundarboð.
Eptir samkomulagi við ýmsa samping-
þingismenn vora leyfum vjer oss undir-
skrifaðir að boða almennan fund að þing-
völlum við Öxará mánudaginn 20. ágúst-
mánaðar næstkomandi, til þess að ræða
sjer i lagi um síjórnarskipunarmálið og
önnur þjóðmál vor. Skorum vjerá kjós-
endur i kjördæmi hverju, að senda á fund-
inn 1 til 2 fulltrúa, er eigi sje alþingis-
menn; enda teljum vjer vist, að þeir sæki
fundinn eigi að siður.
Ritað í maímánuði 1888.
B- Kristjánsson, B- Sveinsson,
fingm. Suður-fingeyinga. 2. þingm. Eyfirðinga.
Jón Sigurðsson,
(1. þingm. Eyf.).
Reykjavík 20. júní 1388.
Fóstskipið Laura fór hjeðan til Vestfjarða
14. þ. m. og er væntanlegt aptur 22. þ. m.
Xjandshöfðingi, amtmaður, landlæknir og
póstmeistari fóru vestur með Laura í embætt-
is-skoðunarferð,— amtmaður jafnframt til að
halda amtsráðsfund i Stykkisliólmi.
Gufuskipið „Copeland11, þeirra Slimons og
hans fjelaga, komhingað í gærkveldi frá Skot-
landi og fór aptur í dag til Stykkishölms og
ísafjarðar. Með því komu allmargir ferðamenn
enskir. Talsvert á 2. hundrað vesturlara fóru
með því hjeðan, þar á meðal allmargir norðan
úr Húnavatnssýslu, með því að vonlaust var
um að skipið gæti komið á Borðeyri.
Af almæltum tíðindum frá útlöndum barst
fátt með þessari ferð, nema það, að keisaranum
þýzka var nú að þyngja aptur og lífið líklega
þegar á þrotum.
Hafísinn fyllti alla firði fyrir norðan nú fyrir
vikutíma og sá ekki út vfir af yztu annnesjum.
En „Copeland“ komst inn á Fáskrúðsfjörð fyrir
2 dögum og var ísinn farinn að lóna frá Aust-
ijörðum; „Copeland“ hitti hann 20 mílur und-
an landi.
Afiabrögð framúrskarandi við ísafjarðardjúp,
er póstur fór þaðan siðast. Fyrir norðan engin
afli, sem nærri má geta, fyrir ísnum, nema dá-
lítið reitzt á Eyjafirði, er lónað hefir þar frá,
svo að koraizt hafi orðið þar fram úr fjörunni,
og mjög mikið fjekkst þar af spiksíldi vor inn
á Pollinum hjá Akureyri ; „var það sannarleg
happasending, því að síðan 1869 hafa menn
eigi verið jafnilla staddir með matbirgðir og
nú“. — Hjer sunnanlands heldur aflinn enn
áfram, mikið góður allt af, þegar á sjó gefur,
nema í Höfnunum ; þar hafa báðar vertíðir
brugðizt nær algjörlega.
Bjargarskortur nyrðra nokkur sumstaðar,
með því að matbirgðir eru á þrotum í kaup-
stöðum þar vegna siglingaleysisins, einkanlega
á Akureyri. í öðrum kaupstöðum hefir feng-
izt úrlausn til þessa, þar á meðal bæði á Borð-
eyri og Blönduós (þar sem sagt var orðið mat-
vörulaust á áliðnum vetri í einhverju blaði).
Út Patreksfirði skrifað 21. f. m.: „Bjargarleysi
í langmesta lagi, enda einar 15 tunnur af mat-
vöru hingað komið enn i vor, með Laura“.
Jafnaðarsjóðsgjald 1888: i suðuramtinu 4 a,;
í vesturamtinu 5 a.
Mannalát og slysfarir. Hinn 2. f. m. fórst
bátur frá Látrum vestra (( Rauðasandshreppi) á
uppsiglingu úr róðri með 5 mönnum. Formaður
var Dagbjartur Gfslason, giptur bóndi á Látrum,
tengdasonur Árna Thoroddsens þar, valinkunnur
maður og hinn duglegasti, um fertugt, en hisetar
2 ungir og mannvænlegir synir Arna Thoroddsens
og 2 vinnumenn frá Einari bróður hans í Vatns-
dal ( sömu sókn.
Skipskaðinn, er sagður var úr Patreks-
firði i ísafold 18. april þ. á., eptit fiskimönnum
er þaðan komu, er ranghermdur ; skipið kom fram
og mennirnir allir heilir á hófi.
Unglingspiltur frá Lambastöðurn á Mýrum, Guð-
mundur að nafni, sonur Elfasar bónda þar, var
með byssu að veiða fugla í vor skömmu eptir
hvitasunnu og fannst örendur; hafði haldið ó-
gætilega á byssunni og skot riðið af henni á hann
á hol.
„Á hvitasunnudag, 20. maí, andaðist að Illuga-
stöðum á Vatnsnesi öldungurinn Jón Árnason, á
71. ári. Hann hafði lengi búið þar rausnarhúi
og var þó jafnan hinn öflugasti styrktarmaður
sveitarfjelags síns. Hann var maður vandaður og
mörgum góðkunnur.
Avarp
í s 1 a 11 d s
við
Halldór Kristján Friðriksson,
yfirkennarara og riddara,
á hans 40 embættisára júbíldegi
hinn 2. júní ár 1888.
Gægist gullfögur Hefir nú ára
úr geimi skýja
eygló árrisin
yfir aldar svæði.
Sér hún svipmikla
sitja á tindi
fjallkonu fornum
faldi búna.
f>á kvað það hin aldna
og æsku-prúða —
elli því hana
aldregi sigrar:
Sit eg á snjóköldu
segulskauti,
ísar og jöklar
á eldhraunum.
Er þjóð mín
þrautum orpin,
hyggur nú al' mér
heimsku vafin —
tælir vesæl
varmenna fjöld
opt ósvinna
frá óðaltorfu.
Eru þó margir
arfar mínir
mér umandi
þótt mögur sé —
ómar úr ljarska
að eyrum mér
bölva bergmál
yfir breiðar öldur.
Sé eg þar einn
sona minna
tryggan og trúan
og tírgeðjaðan —
hjarta heitt
undir hraungrýti
brást mér aldrei
þótt brygðist aðrir.
Ei þótt að gengi
úr áttum mörgum
leið lastyrði
löðurmenna —
öfund illgjarnra
er þeir eigi fengu
jafnfætis honum
í heimi staðið.
ástmögur tryggur
fjóra tigi
fyrir mig unnið.
og þó enn lengur
ef allar telda’g
æsku stundir
árborinnar.
Máli og menntujs
og megindáðunx
lífgað land
og lýða mengi,
huggað í hörmum,
hjálpað i raunum,
stoðað í stríði
fyrir ströndum frammi.
Né einn er
arfa minna
honum fremri
né hraustari —
nú er grjótpáll minn
grár fyrir hærum,
og þó allflestum
úngum snæfri.
Gaf honum gæfa
góða brúði,
og gleði marga
af góðum börnum,
hagsæld heimilis
og hollvini,
og ánægju
yudis að njóta.
Fám veit eg fegri
fengna giptu,
fjör og friðsælu
fremsta í heimi,
þvi mun eg fríðan
á fegins degi
sveig honum snúa
að silfurhárum.
tíulli glæstara
af tílasis lundi
fengi eg honum
frægðar merki
þakklætis míns
og þjóðar minnar
fyrir lángt starf
í stundarheimi.