Ísafold - 16.01.1889, Side 2

r
18
í s 1 a n d.
Maestoso.
mf

f
Hélgi Hélgason..
—I—i—\—
Í2 'Ú 'J ^
ís-land, pú ung - a pjóð,

r-
Lr

*---*
r
r~h
!=i=r

V V J
Hygg pú vel að há - um tím - ans kröf-um, Hygg pú vel að nátt - úr-unn-ar gjöf-um
^ fci N .N ! , , , , I > N N I i
r ^zízpzz ^zzzEzz
:^zqzsfc
izSiz^rzEffzzqfc'
mf
-A—f
!“zjz=zztq
gf=*
#•—#--■?=—h
r
r
cresc.
-4-
—#—
* :
r—i—r
riten
4----1--1— tt-l-r-gj-
#=#:==•?• - -zzzTwr.
# #—É-=f- -ð-»—
f

/T~i=4==4=qr
>> i
«—
(5>
V

zqzzzz)z: zzzzzzdz
lán - uð gæð - i lær að not - a Lands og hafs um slóð,
I s I ' i . I I. * I ,
•#!■• J. A * * Jt'i+ JL ± ♦ I J

r—r
t:
-*-
#-
-i—
• • =#—5-C pr
:p=::^=pz=pzþzjt—ift
^ i i i r r i , . i
Lands og hafs um slóð. Starf vort krapt-ur styðj - i
-#■• r* i i i i , i i
— •#■ é J ó J
=!z=œ-*
í:
_»—p—------p-
-u—p—p-V-^r-

-®—gzqr

:P:
/9—1
’-»■
r
r:J—- -»— - J—

:öz
9
'4zqz4=P:
—»

-H2-:
r4-4-,-4
9—i-f
:□==:
-I—
r
f—fr
4-,-l4—
3=®=T3-r jjg_
-4—,
H----r_r_
—©-
-fer
—|_
-e-
í;
—í---zJ—-i—1--r. -------M
9---»
T
z=jjF*LŒ=:*!d
rj —l-l—»* # #—h-

J í pinn, Styrk oss himn - a fað - ir - inn, |>ú við böl - i hót oss vinn, Braut-ir vor - ar greið. Fram, vor pjóð, að
\ I I II ii
m -
o a
* i^_ ~

=P=?E=
& . 9—®~q -*»—q
—r— : .*
a

-o-
==qr=

_
- - tí
:q_?2—
■»■
-9“
z2zq=zz:í=q^=q|z:#=^-_z-z-^z
JEEÍtEztEfefefiEfEfEÍE
r
-p-p-
-N-
—v
:pfc*
't?
P i
feðr - a sið, Feðr - a dreng-skap tem pig við, Fram-för efl
-4-4
ff±-
_ k=±Sg±í-== ,—g==±#——p-==p—p_ p—» #—»----41—
.j . ,j i | | | |
J J I | I I
lýðs og lands, Lát pitt tak-mark ver - a.
!S
±z=:ö=
»z*z*
:?—íz---<9
V* V #■
-----------#—
■s
i
*
-I—
/
-f-
#
V'
±i:*:
-i—
i
*
T
<9
* *• , =M5=t
-1-^-------f-------
----#
r 1 ' 1 ; -
Aths. Kvæði þetta og lag átti að fylgja greininni eptir sama höfund í ísafold 5. þ. mán.
— ^ í: jj j
:#.:|#zz:>_>z
I
»—*
-i——i—
Nokkur orð um bráðaprestina-
Eptir
landlækni Schieebeck.
Með því að hin síðasta áskorun mín um
að senda mjer skýrslu um bráðapestina hefir
eigi haft tilætluð áhrif, leyfi jeg mjer enn af
nýju að leiða athygli að þessari kynlegu veiki
í sauðfjenu, og biðja alla þá, er fá tækifæri
til að athuga hana eða hafa haft tækifæri til
þess áður, að gjöra svo vel að láta mig vita,
hvers þeir hafa orðið áskynja.
Eins og jeg hefi vikið á áður, þá eru til
bakteríur í blóði kinda, er drepizt hafa eða eru
að drepast úr bráðapest; en mjer hefir eigi
lánazt hingað til að láta bráðapestina berast
úr veikri kind í heilbrigða, hvorki með því
að spýta bakteríunum, er jeg hefi látið þær
dafna sjer, inn undir hörundið á heilbrigðum
kindum, nje með því að hafa til þess sjálft
blóðið úr veikri kind, og loks eigi heldur með
því, að láta heilbrigðar skepnur jeta eitthvað
af bráðdauðri kind.
Eins og kunnugt er, þá er hægt að láta
miltisbrunasóttarefnið berast úr veikri skepnu
í heilbrigða með ídreifingu (Indspröitning) ;
bráðapestin á því líklegast ekkert skylt við
miltisbruna, enda eru og sjúkdómseinkenni
þeirrar veiki ekki svo mjög lík einkennum
bráðapestarinnar.
Líklegast er samt eitthvert verulegt sam-
band á milli bakteríanna, sem sjást í blóði
bráðasjúkra kinda, og uppruna veikinnar í
þeim. það væri nú hugsanlegt, að bakteríur
þær, er finnast í blóði hins bráðasjúka fjár,
verði þá fyrst skaðvænar öðrum skepnum,
er þær hafa lifað, ef til vill f allt öðru líki,
annarsstaðar en í skepnunum, t. d. á ein-
hverjum jurtum eða þá í innýflum allt ann-
ara skepna.
f>að vantar ekki þvílík dæmi bæði úr dýra-
ríkinu og jurtaríkinu. Sullir úr kindum verða
þá fyrst skaðvænir öðrum kindum eða þá
manninum, er þeir hafa lifað í allt öðru líki
í þörmum á hundi. Á blöðum á perutrje vex
svepptegund ein, sem er afkvæmi annarar
allt öðruvísi, er verður að hafa þróazt á eini-
við (Juniperus Sabinæ). A rúg þróast líka
önnur svepptegund, er foreldri hennar verður
að hafa vaxið í allt öðru líki á berberis-
! viði.
En það er líka enn til, að ráðið verði vir
vafa þessum með tímanum á allt annan hátt,
sem sje þann, að meinlausar bakteríur kynnu
að geta breytzt í skaðvænar, ef svo stendur
sjerstaklega á.
þegar jeg íhuga það, að bráðapestar-bakté-
ríur þær, er jeg hefi látið þróast sjer í ýms-
um efnum, urðu allar á endanum aflangar
(sem stafur í lögun), og svipar þá furðumikið
til heybakteríunnar — sem er í öllu heyi og
er skepnum óskaðnæm eins og almennt gjör-
ist,—þá virðist það eigi vera alveg ástæðulaust,
er sú hugsun hefir vaknað hjá mjer, að hey-
bakterían, sem er annars óskaðnæm, kunni
að breyta eðli og jafnvel útliti líka, ef eitthvað
ber út af, t. d. ef einhver einkennileg gerð
hleypur í heyið, þannig, að hún verði þá að
banvænu eitri fyrir skepnurnar, ef hún kemst
ofan í þær í því líki.
En þessi skoðun er ekki nema ágizkun enn
þá, sem jeg mun gjöra mjer far um að sanna

A