Ísafold - 21.06.1890, Blaðsíða 4

200
hjer vestra, ef þetta fyrsta, stóra fram-
farafyrirtæki fósturjarðar vorrar ætti oss
að verulegu leyti líf og döfnun að þakka“.
„Rjettum bróðurlega hönd til að lypta
þessum bagga“.
,,J>að gildir jafnt velferð fósturjarðar
vorrar sem heiöur sjálfra vor“.
Hafís í Atlanzhafi. Gufuskipið
Thingvalla frá Höfn, er fór þaðan til New-
York í f. m. með 400 farþega, rakst á stór-
an hafísjaka 18. f. m. um morguninn. Jak-
inn var hjer um bil 1000 ferh. fet ummáls
og stóð 30—40 fet upp úr sjó. Um 30 tons
af ís hrundu ofan á framstafn skipsins, þeg-
ar jakinn skall á það, og runnu aptur eptir
þilfarinu; klakastykki kom aptan á höfuðið
á einum skipverja, 3em fjell við höggið og
meiddist til muna. þetta var um nótt. Far-
þegjarnir vöknuðu við vondan draum og ruku
upp á þiljur fáklæddir. Skipstjóri taldi þeim
trú um, að engin hætta væri á ferðum, og
sefuðust þeir við það. Jakinn hafði höggvið
víða gloppu á stefnið, skammt fyrir ofan
sjávarborð og þar fjellu öldukambarnir inn.
Með hörkumunum tókst að tylla borðum o.
fl. fyrir gloppuna, og gat skipið síðan haldið
áfram, eptir 16 klukkustundir. — þetta var
vestarlega í Atlanzhafi, suður á móts við
París.
Magnetic, gufuskip Slimons, fór hjeðan
aðfaranótt hins 19. þ. m. vestur fyrir land
og norður, með 20—30 vesturfara og Sigfús
Eymundsson útflutningastjóra, sem ætlar í
sömu ferðinni til Khafnar.
Dánir Í fyrra dag hjer í bænum Ján Jvars-
son, fyrrum veitingamaður á #Geysi«, úr
brjóstveiki, og Jón Tómasson, lyfsalasveinn,
líklega af* óvarlegri meðalabrúkun við inflú-
enza.
Leiðarvísir ísafoldar.
525 Jeg. sem ekki á nema hálft skip og gjöri ekki
út nema minn part, en annar á hinn helming
skipsins og gjörir hann út. er jeg þá skyldugur
að tíunda nema minn helming af skipinu?
Sv.: Nei, ekki nema hinn eigandinn sje á vegum
spyrjanda og mæta ekki á hneppskilaþingi, þá á
spyrjandi að telja fram fyrir hann líka, en tíund-
argjaldið leggst hálft á hvorn.
520. Leyfist mjer ekki, sera flyt mig af jörðu
að flytja af henni þessa muni mína: fjenaðarhús
hey mó skán?
Sv.: Nei ekki nema spyrjandi hafið boðið þá
áður landsdrottni eða viðtakanda og livorugir
vilja kaupa eptir mat.i úttektarmanná.
Eplir lögum 12. apr. 1878 og o. br. 4. jan.
1861 er hjer með skorað á þá, er til skulda
telja í fjelagsbúi sóknarprests Stefáns sál.
Thórdersen, og eptirlifandiekkjuhans, frú
Sigríðar Ihórdcrsen, sem hingaðtil hefur
setið í óskiptu búi, en nú hefir selt pað
fram til opinberrar skiptameðferðar, að
geja sig fram og sanna kröfur sínar fyr-
ir mjer innan 6 mánaða frá síðustu birt-
ingu þessarar auglýsingar.
Skrifstofa Vestmannaeyja yslu 10. júní 1890.
M. Aagaard.
Flestir hlutir, sem vanalega eru seldir
í búðum á Islandi og þaraðauki margir aðrir
hlutir sjaldsjeðir og lítt þekktir hjer, fást
með góðu verði í búð undirskrifaðs. Meðal
annars fást fallegin stólar fyrir 6 kr. stykkið,
nýkomnir með Lauru.
þeir sem kaupa vilja fyrir peninga í smá
eða stórkaupum, og hafa máske hugsað sjer
að þurfa að panta hlutina eða vörurnar
frá útlöndum, eru beðnir að leita fyrir sjer
í búð undirskrifaðs, sem vonast til að geta
fullnægt sanngjörnum kröfum.
Reykjavík 17. júní 1890.
H. Th- A Thomsen.
f>ÆR HRINGINGAR sem mjer ber borgun
fyrir. óska jeg að viðkomendur borgi mjer undir
eins og jeg hefi fullnægt þeim svo jeg þurfi ekki
að hafa frekari ómök fyrir innköllum á þeim.
Reykjavík 19/„ 1890.
Jón Erlendsson hringjan.
Undirskrifaður kaupir allar tegundir af brúk-
uðum íslenzkum frímerkjum fyrir hátt verð.
Kr- Ó. |>orgrímsson
PJÁRMARK Magnúsar Eyjólfssonar Króks-
koti er: tvístýft aftann bæði. J3rm: ,M E. Miðnes
SENDIBRJEP með utanáskript: „Herra Matt-
hias Matthíasson Reykjavik" og peningum innan
í fannst hjer á götu í bænum í gær. Sá sem helg-
ar sjer það og greiðir auglýsiugagjald fær afhent
sjer hjá bókahaldara J. tíjörnssyni (hjá konsúl N.
Zimsyn).
Bókbandsverkstofa
Isafoldarprentsmiðju (Austurstræti 8)
•— bókbindari pór. B. porláksson —
tekur bækur til bands og heptingar.
Vandað band og með mjög vœgu verði.
Skrifstofa fyrir almenning
10 Kirkjustræti 10
opin hvern rúmhelgan dag kl 4—5 e. h.
Skósmíðaverkstæði
°g
leðurverzlun
Ö^^Björns Kristjánssonar'^B
er í VESTURGÖTU nr. 4.
Undertegnede Repræsentant for
Det Kongelige Octroierede Almindelige
Brandassurance Compagni
for Bygninger, Varer og Effeeter, stiftet 1798
i Kjöbenhavn, modtager Anmeldelser om
Brandforsikring for Syslerne Isafjord, Barda-
strand, Dala, Snæfellsnes og Hnappadal, samt
meddeler Oplysninger om Præmier etc.
N. Chr. Gram.
Lækningabók, »Hjalp 1 viðlögum« og »Barn-
fóstran« fæst hjá höfundinum fyrir 3 kr 75 a.
bókhlöðuverð: 4 kr. 50 a.).
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12_________2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12____2
útlán md., mvd. og ld. kl. 2—3
áöfnunarsjóðurinn opinn 1. mánud. 1
hverjum mánuði kl. 5—6
Veðurathuganir 1 Reykjavik, eptii Dr. J. Jönassen.
1 Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- mælir(millimet.) Veðurátt.
Júní 1 ánóttn| um hád. fm. | em. fm em.
Mvd. ir. + 7 + ■1 754-4 I 749-3 A h d A h d
Fd. 19. + / —b 10 744.2 1 741.7 Sa h d A hv b
hsd. 20. + 4 + “ 744.2 746.8 V h b 0 d
Ld. 21. + 6 749-3 0 d
Aðfaranótt h. 19. rigndi bjer mikið og framan
af deginum var húðarigning af landsuðri (Sa) var
hvass um tíma síðari part dags; hefir síðan verið
viö vestanátt með hægð. í dag 21. hægur vestan-
kaldi dimmur uppytir.
Ritstjóri Björn Jónsson, cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
búið að lita allt með sínum bvíta sakleysis-
lit.
Og svo stóð skógurinn hvítur sem mjöll
að bera við bláheiðan himininn.
þegar kom fram á daginn, fór sólin að
þíða hrímið. En í forsælu trjánna skildi
hún það eptir.
Katrín gekk hratt áfram eptir veginum
með drenginn á handleggnum. það var eins
og hið hreina og ljetta lopt lypti ofurlítið
undir þetta þunga farg, er lá á sálu hennar.
En örvæntingín hafði gripið hana aptur,
er hún fekk stefnuna.
Henni var stefnt vitnástefnu.
Hvað átti hún nú að bera?
Hún mundi svo glöggt eptir heimkomu
hans um morguninn. Hún mundi svo glöggt,
að hann hafði beðið hana að svíkja sig ekki.
Hún mundi eptir því, hversu hann fölnaði
upp, þegar hann sá lögregluþjóninn ; og hún
mundi eptir bænar-augnaráði hans, þegar
lögregluþjónninn leiddi liann út.
Og hún mundi líka, hversu glaður og
skemmtilegur hann var vanur að vera, þegar
hann var með sjálfum sjer, og hversu laglega
og fjörugt hann var vanur að syngja, þegar
hann var að höggva eða hefla úti í smíða-
húsinu sínu, svo að spænirnir þutu eins og
fjaðrafok í ýmsar áttir.------
Eða kvöldið, sem þau urðu samferða heim
af engjunum. f>á voru þau ein — alein, langt
á eptir öllum öðrum. Hún mundi eun þá
svo glöggt, hvað hann hafði þá bliðan róm
og innilegan.
Og í raun og veru hafði hann allt af verið
góður við hana.
Auðvitað fjell hann fyrir fréistingunum,
opt — og æði opt. En — hjarta hans var gott.
Hann hafði alla tíð elskað hana innilega, og
viljað gera hana glaða og ánægða.--------
Og nú hafði hann ratað í þetta hræðilega
ólán. Nú var hann orðinn margfalt ógæfu-
samari en hún. Hversu voðalega hlaut hann
ekki að þjást af sorg- og samvizkubiti.
Og svo hafði hann, ef til vill, alls ekki
gert það, sem hann var grunaður um — hann,
sem allt af hafði verið svo góður og gæflyndur,
og aldrei mátt sjá neitt misjafnt.
Hvernig átti hann að fara að drepa mann
eða myrða?
Og það var, ef til vill, komið undir hennar
vitnisburði, hvort hann yrði dæmdur sekur
eða sýkn.
Allri ábyrgðinni var varpað á hennar
herðar; — það var voðalegast af öllu.
En barnið — vesalings barnið —, hvað átti
að gera af því, ef ‘faðir þess yrði annað-
hvort tekinn af lífi, eða settur í æfilanga
hegningarvinnu ? — Barnið morðingjans ! —
brennimerkt alla ævi, vitskúfað af öllum, *
fyrirlitið og fótum troðið !
Atti hún að segja sannleikann, og leggja
lán barnsins síns í sölurnar? — ,
Átti hún að tortíma manni sínum og sjálfri
sjer ? Mátti hún ekki leita sjer láns og
gengis, eins og flestir aðrir ? —
Lánsins, sem hún hafði enn góða von um
að hreppa við hlið Marteini fyrir handan
hafið. —
þannig hafði hugur hennar hvarflað fram
og aptur, og nú var henni dalítið rórra í
skapi.
Veðurbllðan hressti hana, og hún var búin
að ráða með sjer, hvað hún skyldi gera.--------
Hún hugsaði að eins um þá stundina, sem