Ísafold - 26.07.1890, Blaðsíða 4

240
það heimsku og fljótfœrni að stökkva upp á nef
sjer, þó bent sje á einstöku vitleysur, sem i blað-
inu stendur. Mjer dettur sannarlega í hug nú
þegar ritstjóri „J>jóðólfs“ fær þessar „andlegu fæð-
ingarhríðir“, að þá megi búast við að hann segi les-
endum sínum einn góðan veðurdag, að Jón sál.
Sigurðsson alþingisforseti hafi verið alla æfi ramm-
asti apturhaldsmaður, og hafi keypt sokka og vetl-
inga í dúsma tali til þess að fá afsiátt, eins og
hann ljet bera á borð í „J>jóðólfi“ um gamla
Gladstone.
Reykjavík 26. júlí 1890.
porl. 0. Johnson.
PYEIRSPTJRIí. Væri það rjett, ef einhverj-
um yrði sundurorða við ritstj. „f>jóðólfs“, að
segja að blað hans væribráðónýtt og gefið út til að
ginna almenning ?
Svar: Alls ekki, því það sýndi mjög svo dóna-
Iegan hugsunarhátt og smásálarlega hefndargirni.
p. 0. .1.
í DÓMKIRKJUIÍNI stígur síra Jón Björns-
son frá Eyrarbakka í stóiinn á morgun.
Samkvcemt lögum 12. apríl 1878 og opnu
brjefi 4. jan. 1861 er hjer með skorað á
alla þá, er telja tíl skulda í dánarbúi Asmund-
ar sál. porsteinssonar, er andaðist að Lœk í
Leírársveit 16. maí þ. á., að bera fram kröf-
ur sínar og sanna þcer fyrir skiptaráðanda
hjer i sýslu innan 6 mánaða frá síðustu (3.)
birtingu þessarar auglýsingar.
Skrifstofu Mýra Og Borgarfja ðarsýslu 7. júli 1890.
Sigurður |>órðarson.
TUSKUR (Klude) kaupir
Helgi Jónsson
11. Aðalstræti 8.
10 króna Úrin hafa reynzt vel og því
kaupir fólk þau.
10 króna úrin eru úr nickelsilt'ri með
sékúnduvísir.
10 króna Úrin eru sterk og vönduð og
eru eins góð og mörg önnur úr sem eru
dýrari.
10 króna úrin ryðja sjer til rúms, því
. þau eru svo billeg, að hver sem vill á
hægt með að kaupa þau.
Fást einungis hjá
f>orl. O- Johnson
Með því viðskiptabóli fyrir sparisjóðs-
innlagi Nr. 259, Höfuðbók E bls. 252
(þorsteinn Egilsson, Arnarbœli) hefir glat-
azl, stefnist hjer með samkvæmt 10. gr.
laga um stofnun Landsbanka 18. sept. 1885
handhafa tjeðrar viðskiptabókar með 6
mánaða fyrirvara tiL þess að segja til sín.
í landsbankauum 14. júlí 1890.
L. E. Sveinbjörnson.
BEIN og HORlí kaupir
Helgi Jónsson
3. Aðalstrætí 3.
Uppbodsauglýsing.
Eptir kröfu yfirrjettarmálfœrslumanns Guðl.
Guðmundssonar verður bcerinn Steinakot á
Bráðrœðisholti með tilheyrandi lóð, að undan-
gengnu fjárndmi 24. dag mai þ. á., samkvcemt
gestarjettarsœtt, seldur við 3 opinber uppboð.
Uppboðin verðu haldin mánudagana 11. og 25.
ágúst og 8. september þ. á., tvö hin fyrst-
nefndu á skrifstofu bœjarfógetans i Beykjavík
og hið 3. og síðasta í bœnum sjálfum og byrja
öll kl. 12 á hád.
Söluskilmálar verða til sýnis hjer á skrif-
stofunni degi fyrir hið 1. uppboð.
Bæjarfógetinn í Reykjavik >4. júlí 1890.
Halldór Daníelsson.
Gamalt JÁRN kaupir
Helgí Jónsson
3. Aðalstræti 3.
DÝRHUNÐ góðan, sem ekki leggst á fje,
kaupi jeg fyrir hátt verð.
Reykjanesvita í júli 1890. Jón Gunnlaugsson.
SPANSKREYRSTAFUR ný-silfurbúinn, með
fangamarki St. þs., hefir gleymzt i búð hjer í
Rvík í sumar og má vitja á skrifst. Isaf.
Gamlan KAÐAL, garnlan SEG-LiDÚK, og brúk-
aðar (niðurlagðar) netaslöngur, kaupir
Helgi Jónsson
3. Aðalstræti 3'
W u n d r a m’s bekjendte
Hamborger Mave-bitter,
videnskabelig anbefalet mod Mavesygdom,
daarlig Pordöjelse, Hovedpine, Cliolera &
ægte. á Flaske 75 0re hos
0. J. Haldorsen, Reykjavík.
!_(ggr~- Vottorð eru til sýnis.
Brúkuð íslenzk frímerki
eru keypt fyrir þetta háa verð hundraðið (100).
Póstfrímerki
3 aura gul kr. 2.25, 5 aura blá kr. 15.00
5 — græn — 3.00, 6 — grá — 4.50
10 — rauð — 2.00, 10 — brún — 7.00
20 — violet — 25.00, 20 — blá — 6.00
40 — græn — 24.00, 40 — violet — 7.00
pjónus tufrimerki
3 aura gul kr. 3.00, 5 aura brún kr. 4.50
10 — blá — 4.00, 16 — rauð —15.00
20 — græn — 6.00.
Skildinga-trimerki frá 10 aur. til 1 kr.
hvert. Ekki hef jeg not af nema heilum og
þokkalegum frímerkjum, með póststimpil-
klessum á. Rifnum, óhreinum og upplituðum
frímerkjum verður fleygt, og eins þeim, sem
hornin eru rifin af eða kögrið. Borgun fyrir
frímerki, sem mjer eru send, afgreiði jeg
þegar um hæl með pósti.
Olaf Grilstad
Throndhjem, Rorge.
LEI ÐARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGÐAR fæst
ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr. med. J. Jónas-
sen sem einnig gefur þeim, sem vilja tryggja
lif sitt allar nauðsynlegar upplýsingar.
Lœkningabók, nHjalp í viðlögumn. og »Barn-
fóstrann fæst hjá höfundinum fyrir 3 kr 75 a.
bókhlöðuverð: 4 kr. 50 a.).
Bókaverzl. ísafoldarprentsm.
(Austurstræti. 8)
hefir tii sö!u allar nýlegar íslenzkar bækur
utgefnar hjer á iandi.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I— 2
Lmdsbankinn opinn hvem virkan dag kl. 13 — 2
Lundsbókasafnið opið hvern rumhelgan dag kl. 12—2
útlán md„ mvd. og Id. kl. 2—3
Söfnunarsjóðunnn opinn l. mánud. í
iiverjiim mánuði kl. 5- 6
Veóurathuganir í Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen.
Júli Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- mseiirjmillimet.) Veðurátt.
á nóttu| 11» hád. fm. em. frn | em.
MvJ, .3. + 5 + 11 759 5 754.5 O b INv h b
Fd. 4 + 6 + 12 759-5 754-4 O b Shd
Fsd. >c;. + ú + '0 749.J 74'-7 Sa'hv d ,S h d
Ld. ?6. + 5 74L7 Sa h d
Hinn 23. var hjer logn og fegursta veður og sama
veðrið var allt fram yfir n.iðjan dag h. 24. er hann
fór að ditnma af landsuðri og komin rigning um
kveldið , heíir slðan rignt injög inikið af londsuðri ; i
dag :ö. hægur á landsunnan með legnskúrum i
morgun.
Ritstjóri Björn Jónason, cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
hugsa um, hvaða mat jeg ætti að hafa handa
þurfamönnunum. En þegar jeg kom inn í
garðinn hjá prófastiuum fór jeg að hugsa, að
verið gæti, að þeir hefðu ekki valið svo illa,
eins og jeg hafði hugsað í fyrstu, að senda
mig til prófastsins. Inndælustu steikarlykt
lagði á móti mjer, svo að vatn kom í munn-
inn á mjer; við brunninn var verið að hreistra
fisk, og körfu með flöskum var verið að bera
upp breiða steinriðið. Já, hugsaði jeg, í dag
vinn jeg ekki fyrir gýg, ef jeg verð nú nógu
sjeður. En mjer datt ekki neitt í hug, hvaða
aðferð jeg ætti að hafa, og mjer varð það
Ijósara, að ef hinn háæruverðugi herra byði
mjer ekki að borða af sjálfsdáðum, þá mundi
mjer ekki stoða að beita neinum brögðum.
Jeg sá nú eptir því, hvað raupsamur jeg
hafði verið, og hætt mjer of mikið; því ekki
mundi vera breitt á borð fyrir Karl í hverju
húsi í B.
Nú kom jeg inn í anddyrið og gekk í
gegnum skuggalegan gang og barði á dyr hjá
prófastinum. f>egar jeg kom inn, stóð hann
upp frá skrifborði sínu, þar sem hann hafðí
auðsjáanlega verið að lesa, og gekk í móti
mjer tvö skref með þurlegri kurteisi. En
það var einmitt þessi þurlega kurteisi, sem
jeg óttaðist mest. Hafði hann rokið upp á
mig með roknaskömmum, eins og hefði átt
við hálfgerðan trúarvilling, þá hefði jeg tekið
á móti með heimspekilegum spakmælum eða
glensi. En það er ekki gott að halda sjer
í hálann klakadröngul.
Hann spurði, hvert erindi mitt væri.
»Herra . . .«, svaraði jeg; »það liggur ekkert
á því núna; jeg get vel beðið. Jeg kom til
að biðja yður, hvort þjer vilduð ekki veita
mjer viðtal hálfa stund. l>jer gerðuð mjer
góðan greiða með því . . • • það er að segja
. . . ef þjer hefðuð tíma til þess«.
»Gerið svo vel !« sagði hann þurlega og
benti mjer á stól.
Jeg hlammaði mjer óðara niður á stólinn
og tók þannig til máls:
»f>ið hákirkjumennir eruð ekki eins slæmir,
þegar maður sjer ykkur augliti til auglitis,
eins og við frávillingarnir lýsum ykkur. En
ekki get jeg þó borið fullkomið traust til
ykkar. Jeg vildi þess vegna óska mjer að
mega masa við góðan og velviljaðan vin, í
stað þess að tala við háæruverðugan herra
próíastinn. f>ví ef þjer sætuð í kennimanns-
sætinu, gætuð þjer litið rammskökkum augum
á komu mína«.
Jeg gæti lagt hausinn á mjer í veð því til
staðfestu, að meðan jeg ljet þannig dæluna
ganga, datt mjer ekkert efni í hug, sem jeg
gæti bundið samtalið við. Hinn háæruverð-
ugi herra, sem leit út fyrir að vera viðkunn-
anlegur og skemmtilegur maður, hlaut að
ímynda sjer, að Karl glaðværi, sem var al-
staðar velkominn, væri nú kominn að rjett-
læta sig fyrir afskipti sín af forn-kaþólskunni
eða ef til vill til að fræðast af sjeríþví efni.
Hann var einkar lipur að greiða fyrir mjer,
ef jeg hefði ætlað mjer þetta, hló vingjarn-
lega og hringdi og bað um eina flösku af
víni. Nú kom enn þá stryk í reikninginn.
Sá, sem setur vínflösku á horðið, ætlar ekki
að bjóða manni til miðdegisverðar. þ>á datt
mjer allt í einu ráð í hug.
Jeg setti upp mesta alvörusvip og tók til
máls: »Jeg þarf ekki að láta mig það neinu
skipta og mjer kemur það heldur ekki við.
J?ið megið náttúrlega hafa það sjálfir eins og