Ísafold - 16.08.1890, Blaðsíða 2

5162
ferðaskipinu 3. júlí, kom aptur með Thyra
um daginn. Hefir ferðazt kringum land
vestan, norðan og austan, allt til Djúpavogs,
haldið fynrlestra víða og komið á fót bjarg-
ráðanefndum, eins og hjer um suðurland.
Forlög íslendinga í Ameríku. »l>að
hefir“, segir síra Jón Bjarnason í prjedik-
un í „Sameiningunni“ síðustu (júnínúm.)
„lengi vakað fyrir mjer sem eitt af því
sorglegasta, sem fyrir fólk vort gæti
komið í þessu landi, ef svo eða svo stórt
brot af því yrði hjer að skríl, hugsunar-
lausum, alvörulausum heimskum, æpanda,
gapanda skrfl, eins og sumt af því, sem
ófegurst er og iskyggilegast í neðstu
lögum mannfjelagsins í þessu landi og
hinum miklu menntalöndum heimsins yfir
höfuð. Og það hefir allt af staðið fyrir
huga mínum sem eitt af því helgasta og
háleitasta hlutverki, sem hinum kirkju-
lega fjelagsskap væri að guðlegri tilhlut-
un fyrir sett, að varna æskulýð þjóðflokks
vors frá því að lenda niður i skrilinn“.
pessari fyrirætlun hljóta allir góðir ís-
lendingar að árna allra heilla, bæði aust-
an hafs og vestan.
Prestaköll. Óveitt er Húsavíkurbrauð,
auglýst 13. þ. m., metið 990 kr.
í kjöri um Hvamm í Dölum eru þeir síra
Jón Jónsson á Stað á Beykjanesi, síra Jónas
Bjarnarson í Sauðlauksdal og prestaskóla-
kandídat Kjartan Helgason.
Yöruverð í Kliöfn 4. ágúst, eptir skýrslu
þaðan:
Saltfiskur, sem kom með Lauru og
Romny, seldist þar (í Khöfn) 54, 57, 58,
60 til 62 kr. stór vestfirzkur hnakkakýld-
ur og 54—55 óhnakkakýldur ; meðalfisk-
ur vestfirzkur 46 kr.; austfirzkur fiskur ó-
hnakkakýldur 53 kr., og ýsa, norðlenzk
og sunnlenzk, 32 kr. — Til Ítalíu (Genúa)
seldust qoo—1000 skpd. frá Isafirði í júlí
með „Agnes“ (Ásgeirssonar?) fyrir 49 kr.
skpd. — í Liverpool seldust um 55 smá-
lestir af ýsu frá Eyrarbakka á 113/4 £, og
um 7 smálestir af smáfiski á 14% £■ —
í Leith seldust um 33 tons af ýmis konar
fiski frá Seyðisfirði þannig: stór fiskur 16
£, smáfiskur £, ýsa 11 ’/8 £■ — Til
Barcelona á Spáni seldist snemmbúinn
farmur af vestfirzkum fiski stórum á 63
ríkismörk (= 56 kr.) skpd. — Til Spánar
og Ítalíu er verðið miðað við fiskinn af-
hentan hjer, fluttan á skipsfjöl.
Harðfiskur. Eptir að seld voru fyrir
fram um 200 skpd. af nýjum harðfiski á
130 og 150 kr., komu með „Romny“ um
um 20 skpd. af sunnlenzkum fiski, sem
seldist á 180 kr., og nú selt um leið eptir
pöntun fyrir 165 kr. skpd.
JJll. Til Liverpool komu frá Eyrar-
bakka 300 sekkir af hvítri vorull, sem er
lögð þar fyrir til geymslu og haldið í 9
d. fyrir pundið umbúðalaust, sama sem
67'/2 a., en boðið mest 8J/4 d., sama sem
62 a. Hingað, til Khafnar, komu frá
Papósi um 200 sekkir af hvítri vorull,
sem einnig er lögðfyrirtil geymslu, hald-
ið í 70 a., en ekki fáanlegt meira en 68
a. Fyrir mislita vorull fást í mesta lagi
50—52 a.
Lýsi. Gömlu leifarnar eru nú hjer um
bil allar seldar; gufubrætt hákarlslýsi,
ljóst og grómlaust, seldist á 33—333/4 kr.,
en fyrir pottbrætt ljóst hákarlslýsi gróm-
laust, sem kom með Romny, fengust 33V4
kr. Dökkt hákarlslýsi hefir selzt á 25—
2 73/4 kr., og dökkt þorskalýsi á 27—30
kr., eptir gæðum.
Æðardúnn. Gömlu leifarnar, sem voru
mestmegnis af lakara tagi, eru nú seldar
fyrir g'/2 kr„ auk umbúða. Ekkert kom-
ið af nýjum dún.
Sundmagar seljast allt af illa; fást f
mesta lagi 22—25 a. fyrir pundið.
Rúgur 550—580 a. 100 pd. Rúgmjöl
590—600 a. Bankabygg 750—goo a„ ept-
ir gæðum. Hrfsgrjón 73/4—gs/4 pundið.
Kaffi að hækka aptur; nú í ’jö'/.j—83V-2
a„ lakara f 73*/^—75Va a- Kandís 19 a
Hvítt sykur 17 a. Púðursykur (farin)
12 V2 14 a-
Ölfusárbrúin kom hingað á Reykja-
víkurhöfn 13. þ. m. með gufuskipinu Mount
Park (Zöllners) frá Newcastle. Seglskip
frá Eyrarbakka, frá Guðm. kaupmanni ís-
leifssyni, á að taka við henni hjer og flytja
hana austur á Eyrarbakkah'öfn.
Grufuskipið Mount Park (Zöllners) kom
hingað frá Newcastle 13. þ. m„ með mik-
ið af pöntuðum vörum, sem það affermir
hjer, á Alcranesi, suður í Garði og víðar.
Fer aptur í næstu viku, með hesta o. fl.
Skipstrand. Kaupskipið Ásta, eign
Duusverzlunar í Keflavík, sleit þar upp og
rak á land 13. þ. m. og brotnaði. Búið
var að flytja út i skipið á 4 hndr. skippd.
af saltfiski. Uppboð verður haldið á öllu
saman 21. þ. m.
Til skýringar
dómum vestanmanna
um
íslenzkt kirkjulif.
í hinu prentaða ágripi af ræðum þeim,
sem haldnar voru á málfundum f Reykja-
vík 23. nóv. síðastliðinn, stendur á 32. bls.
þetta haft eptir mjer: „Jeg var staddur
í haust á bæ á Jökuldal fyriraustan; þar
sá jeg sóknarprestinn í Hofteigi, sjera
Stefán Halldórsson, vera að kútveltast
blindfullan í túnfætinum með þeim munn-
söfnuði, sem honum er títt; annar merk-
asti presturinn í prófastsdæminu var þar
við ásamt mjer. Við vorum að tala um
„Samein.“, og hann kom með þetta vana-
lega: við færum með öfgar, sjer í lagi
um drykkjuskap presta. Og þetta var
rjett um leið og hann hafði horft á prest-
inn sjera Stefán Halldórsson".
Eitthvað af þessu vitnuðuð þjer svo í,
hr. ritstjóri, skömmu eptir að ágrip þetta
kom á prent, í grein einni í blaði yðar
með fyrirsögninni: „Hneykslisprestar“.
Nú sje jeg, að sjera Einar Jónsson kemur
fram f ísafold 14. júnf fokreiður við mig
út af þessum ummælum, sem nefnd fund-
artiðindi hafa eptir mjer, og lýsandi yfir
þvf, að jeg hafi hjer farið með verstu ó--
sannindi, og stór-hneykslaður jafnframt á
því, að þessar lygar úr mjer skuli hafa
verið teknar sem sannleiki inn f ritstjórn--
argrein frá sjálfum yður, og að þjer hafið
þar lagt út af þessu eins og þér hafið-
þar gjört.
Af þvf mjer er nú ekki um að standa
sem lygari frammi fyrir lesendum blaðs
yðar, og af þvf að jeg veit, að jeg hefi
ekki farið með nein ósannindi við hið um-
rædda tækifæri, leyfi jeg mjer að koma.
með ofurlitla skýring á máli þessu.
Eins og þjer sjálfur vitið, hr. ritstjóri,
eru ræður þœr, sem haldnar voru á mál-
fundinum út af fyrirlestri hr. Gests Páls-
sonar, að eins gefnar út f mjög stuttu og
að sumu leyti ónákvæmu ágripi J>etta.
gildir jafnt um ræðu mfna og allar aðrar,
sem fluttar voru á fundinum. Hr. Jón
Olafsson ritaði niður hjá sjer meðan á
fundinum stóð minnispunkta til alls þess,.
sem honum fannst vera aðalatriði í ræð-
um manna. Svo, eptir því, sem.
hann sjálfur sagði mjer, er hann koro
hingað vestur frá íslandi í vor, lágu
þessir minnispunktar hjá honum þangað
til einhvern tfma eptirjól. þ»á fyrst fjekk
hann tfma til að rita eptir þeim ágrip
það af ræðunum, sem áður var prentað.
Ekki fyr en eptir komu hr. Jóns hingað
fjekk jeg að sjá þetta prentaða ágrip, og
þá gat jeg þess strax við hann, að það
væri talsvert ónákvæmt það, sem þar er
haft eptir mjer út af samfundum okkar
sjera Stefáns Halldórssonar og hins ann-
ars prests á Skjöldólfsstöðum. Svo sagði-
jeg honum, hvernig mjer hatði farizt orð-
þeim samfundum viðvíkjandi, gat þess að*
hefði mjer farizt þar orð eins og í ágrip-
inu stendur, þá væri það ekki bókstaf-
legur sannleikur, sagði, að jeg gæti bú-
izt við, að einhver mundi fetta fingur út
í þetta, en tók um leið fram, að jeg sæi
ekki ástæðu til að leiðrjetta þetta, þar
sem hin litia skekkja eða ónákvæmni gjörði
í aðalefninu alls ekkert til. Ágripið er,
að minnsta kosti að því er kemur til
ræðu minnar, mjög trútt í öllum aðalat-
riðum, svo vandað og nákvæmt, sem nokk-
ur með sanngirni gat búizt við eptir því,
sem á stóð. Slík ágrip dugir náttúrlega
ek-ki að vitna í nema með tilliti til aðal-
efnisins. Að hanga þar i bókstafnum, er
allt að því óðs manns æði.
þetta hefir þó vinur vor síra Einar
Jónsson gjört. Hann bítur sig fastan í
það, sem stendur f ágripinu, að jeg hafi
sjeð síra Stefán kútveltast blindfullan í
túnfætinum með þeim munnsöfnuði, sem
honum sje tftt, og að „annar merkasti
presturinn í prófastsdæminu“ hafi verið
þar við ásamt mjer. í ræðu minni sagði
jeg áldrei, að þessi hinn prestur (síra
Einar) hefði verið við, þegar jeg fyrst
kom auga á síra Stefán hálf-fullan rísa
upp á milli þúfna þar í túninu, er jeg
reið heim að bænum. En jeg gat þess,
að við hefðum, eins og lfka síra Einar
segir, allir verið þar samnátta, og eptir
að hinn merki prestur hefði ásamt mjer
verið búinn að horfa á sfra Stefán með
sínu alkunna drykkjuskapar-gaspri og