Ísafold - 11.03.1891, Blaðsíða 4

80
býta 73,000,000 eintökum af heilagri ritn-
ingu, ýmist allri eða öðru vísi.
Tála. Lúterstrúarmanna á allri jörðinni er
47,430,090, segir f ensku blaði, nLutheran
Gbserver*. f>ar af eru 45,133,500 í Norður-
álfu; 2,006,590 í Vesturheimi, suður- og
norðurhluta ; 186,000 í Asíu ; 70,000 í Austr-
alíu ; og 42,000 í Afríku.
Proclama.
Eptir lögum 12. apríl 1878, sbr. o. br.
4. jan. 1861, er hjermeð skorað d þd, sem
til skulda telja í dónarbúi Bjarna Odds-
sonar, vinnumanns frd Býjaskerjum í Mið-
neshreppi, sem andaðist d ferð í kaupa-
vinnu 4. júli f. d., að gefa sig fram og
sanna kröfur sínar fyrir skiptardðandan-
um hjer í sýslu innan 6 mdnaða frd sið-
ustu bírtingu auglýsingar þessarar.
Skrifstofu Kjósar- og Gullbringusýslu 4. marz 1890.
Franz Siemsen-
Proclama.
Samkvœmt lógum 12. april 1878 sbr. o.
br. 4. jan. 1861 er hjermeð skorar d þd,
sem til skulda telja í ddnarbúi Jóns þor-
leifssonar að Hvammi í Kjósarhreppi, sem
andaðist hinn 26. desember f. d., að gefa
sig fram og sanna skuldir sínar fyrir mjer
innan 6 mdnaða frd siðustu birtingu aug-
lýsingar þessarar. Innan sama tíma er skor-
að d þd, sem skulda tjeðu ddnarbúi, að
greiða til mín skuldir sínar.
par sem mjer er ókunnugt um erfingja
hins Idtna, eru þeir beðnir að gefa sig fram
og sanna erfðarrjett sinn.
Skrifstofu Kjósar og Gullbringusýslu 8. marz 1891.
Franz Siemsen.
Lögregluþjónssýslan
i Beykjavik verður veitt frd 10. apríl þ. d.
Laun 600 kr. Bónarbrjef stýluð til bœjar-
stjórnarinnar ber að senda hingað fyrir 1.
apríl ncestkomandi.
Bæjarfógetinn í Beykjavík, 10. marz 1891.
Halldór Daníelsson.
Yfirlýsing frá leikfjelags-
stjórninni.
|>ar sem við undirskrifaðir höfum heyrt
að leikfjelagsstjórninni sje legið á hálsi fyr-
ir það, að hún hefur orðið að láta tvo af
leikendunum, sem hafa fengið sorg eptir
að byrjað var að leika, halda áfram að
leika, þá viljum við lýsa því yfir, að okkur
var ekki unnt að leysa þau frá samningi
leikfjelagsins, því húsið, sem leikið er í
verður tekið af okkur þann 21. marz; kvöld-
in sem leikið verður í því eru að eins 7
eptir, og við hefðum orðið að hætta al-
gjörlega við að leika, ef þau hefði verið
gefin laus, en afleiðingin af því hefði aptur
verið, að leikfjelagið hefði mátt borga úr
sínum vasa 800—1000 kr.
Reykjavík 10. marz 1891.
Indriði Einarson. Sigfús G. Sveinbjarnarson.
Kr. Ó. þorgrímsson.
Nýja-Testamentið
prentað 18ðl
vil jeg biðja einhvern að selja mjer, helzt
innan fárra daga.
Sigurður Kristjánsson.
|>eir, sem tryggja vilja líf sitt, geta feng-
ið allar nauðsynlegar upplýsingar hjá Dr.
Jónassen. Lögmætt aldursskýrteini verður
að fylgja hverri beiðni um lífsábyrgð.
Auglýsingin frá Náttúrufræðisfjelaginu í 3.
blaði »Reykvíkings* með mínu nafni undir hef-
ir verið sett í það án míns vilja og vitundar,
og vonast jeg til að engin taki mark á henni.
J. Jónassen.
Gott harmonium, búið til af Einari
sál. Einarssyni organista, er til sölu.
Menn snúi sjer til skiptaráðandans hjer f
sýslu. ,
Skrifstotu Kjðsar- og Gullbringus. 5. marz 1891
Franz Siemsen.
f>eim, sem áttu Einari heitnum Einarssyni
organista skuldir að greiða fyrir smíðar og fl.,
gefst til vitundar, að jeg hafi falið kaup-
mannj Jóni Bjarnasyni í Hafnarfirði að inn-
heimta þær skuldir.
Skrifstofu Kjósar- og Gullbringus. ö. marz 1891.
Franz Siemsen.
Samkvœmt lögum 12. apríl 1878 og opnu
brjefi 4. jan. 1861 er hjermeð skorað d alla
þd, er telja til skulda í ddnarbúi Pdls sdl.
Guðmundssonar frd Bóndahól, er drukknaði
5. júní f. d., að koma fram með krófur sínar
og sanna þœr fyrir skiptardðanda hjer í $ýslu
innan 6 mdnaða frd síðustu (3.) birtingu
þessarar auglýsingar.
Skrifstofu Mýra- og Borgarfjarðars. 21. febr. 1891
Sigurður jpórðarson-
RiICHARD TOKPASON vill fá meiri vinnu.
ForngripasalniÓ opið hvern mvd, og ld. kl. 1 2
Landsbankinn opinn hvern virkar dag kl. 12 2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12 2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2 3
Málþráðarstöðvar opnar f Rvík og Hafnarf. hvern
rúmhelgan dag kl. 8—q, IO—z og 3—5.
Söfnunarsjóöurinn opinn I. mónua. >
hverjum mánuði kl, 5 6
Veðurathuganir í R.vík, eptir Dr. J. Jónassen.
raarz Hiti (á Celsius) Loptþ.mæl. (millimet.) Veöurátt.
á nótt. um hd. fra. era. fra. em.
Ld. 7. -t-n 4- 9 77Z.2 772.2 A h b N h b
Sd. 8. -4-15 4-13 774.7 777.2 N bv b N hv b
Md. 9. -T* lð 4- 9 774.7 759.5 O d Nahvd
þd. 10. Mvd. 11. -4-10 4-U 4- 4 751.8 762.0 756.9 A h d Nhvb N h d
S'ðari part laugardagsins gekk hann tíl norðurs
og varð nokliuð hvass og var norðan daginn eptir
livass; logn og dimmur í lopú h. 9. Hægur austan-
kaldi fyrripart dags h. 10. en 8,1030 partinn gekk
hann til norðurs, dimmur, þó eigi hvass. í dag (11.)
hvass á norðan, bjartur.
Um þetta leyti i fyrra var hjer grimmdarfrost og
var þá við landnorðanátt.
Rit8tjóri Björn Jónsson cand. phil.
Brentsmiðja ísatoldar.
70
En hins vegar er eDgin vissa fyrir því, að Espóh'n hafi
sjálfur sjeð það þingsvitni, eða, að það hafi komizt óbrjálað
í hans hendur. Aldrei sá jeg neitt um atburð þenna getið
í embættisskjölum eða embættisbókum Norðurmúlasýslu,
og heyrði engan mann á hann minnaBt, nema konu þá, sem
til er vitnið hjer að framan. En engu að síður tel jeg all-
líklegt, að einhver maður sje enn uppi í Múlasýslum, er frætt
geti menn um þetta efni betur en mjer er unnt.
Reykjavík 4. marz 1891.
Pdll Melsteð.
Oddur Hjaltalin og galdramaðurinn.
Að mestu eptir hdr. Benidikts prests póröarsonar.
Meðan Oddur Hjaltalín þjónaði landlæknisembættinu (1816
—1820) og sat að Nesi við Seltjörn, frjetti hann, að maður
nokkur gamall væri þar á nesinu, er kynni galdur, og heyrði
margt frá sagt brögðum hans. f>ótti Oddi fýsilegt að kom-
ast í kunnleika við mann þennan, og vannst það brátt.
Bar fundum þeirra opt saman og hjöluðust margt við tveir
einir. Ljezt Óddur hafa hann að trúnaðarmanni sínum og
sagði honum ýmislegt af kunuáttu sinni í fornum fræðum;
þótti hinum þá ekki þörf vð dyljast lengur fyrir Oddi sagði
71
honum allt af ljetta um galdra sína. Hrósaði Oddur þá kunn-
áttu hans og kvaðst vilja nema af honum það sem á brysti.
Ræddu þeir um mennt þá, að vekja upp drauga, og þóttist
Oddur þar vankunnandi, en hinn ljet drjúgt yfir sjer. Bið-
ur Oddur hann að vekja upp draug fyrir síg, og heitir hinn
því, en viðbúnað þurfti hann nokkurn að hafa, og samdist
það með þeim, að hann skyldi láta Odd af vita, er hann
væra tilbúinn.
Nú sem að stefnudegi kemur, fara þeir Oddur og galdra-
maðurinn um miðnætti í kirkjugarðinn í Reykjavlk. f>að
var með nýju tungli, og veður dimmt, og því fremur skugga-
legt, er þeir komu f garðinn. Vísar Oddur galdramanni á
leiði eitt lítið og lágt, og biður hann vekja þar upp þann, er undir
því hggi. Tekur þá galdramaður til starfa, gengur kringum
leiðið nokkrum sinnum, öfugur og rangsælis, með ýmsu kátlega
látbragði, las síðan yfir leiðinu galdrabænir nokkrar og sær-
ingaþulur; gengur svo lengi, en ekki kemur draugurinn.
Eer þá Oddi að óróast og tekur hann að ámæla galdra-
manninum, og segir, að engin dugur sje með honum til slíkra
starfa, og skuli hann nú sjá, hvernig sjer gangi.
Oddur hafði staf í hendi, víkur sjer frá lítið eitt, reiðir
upp stafinn og keyrir hann niður mikið högg í eitt leiðið, og
segir :
»Komdu hjer upp, djöfull! Jeg skipa þjer !«
Óðara en orðinu sleppir, sjer galdramaður, hvar upp rís
úr leiðinu hjá Oddi vofa ein mikil og ferlig. Heyrir hann
Odd segja: »þarna er maður; dreptu hann !« jpykir honum
sem draugsi stefni þegar að sjer, heldur fasmikill, og vill