Ísafold - 03.06.1891, Blaðsíða 3

173
að stöku maður gjöri, en ólíklegt er, að
ðómnefndin fari eingöngu eptir kjötinu.
Auðvitað eru heimasýningar hentastar eptir
því sem til hagar hjer hjá oss, og mætti
hugsa sjer þær þannig, að um miðjan vetur
Væri skoðað í hverjum hreppi á þeim bæj-
nm, sem þess óskuðu, og síðan, er búið
væri að skoða og benda á hina beztu bæi
í því tilliti í hverri sveit, að þá seinna á
útmánuðunum væri skoðað af yfirdómnefnd
í allri sýslunni á þeim bæjum, sem hreppa-
dómnefndin álítur bezta. |>etta er auðvit-
að nokkuð umstangsmikid, en þá gæti þó
fleira orðið tekið til greina en á almennum
sýningum, svo sem öll fjenaðarhirðing yfir
höfuð, heybyrgðir o. s. frv.
Ekki má maður ætla, að fulltrúar sýsl-
unnar (sýslunefndin) hafi kosið aðra en þá
í dómnefnd, er bezt voru til þess fallnir í
sýslunni; en þó virðist ekkert á móti því,
að einhver þeirra hefði verið vanari fjenað-
arverzlun við erlenda menn en þeir eru,
því líklegt er að þeir menn viti helzt, hvaða
sköpulags útlendingar helzt óska á skepnum.
Eins virðist ekkert á móti því, að dóm-
nefndin eður einhver í henni hefði þekkt
ögn til skapnaðar alidýra vorra, svona hið
almenna, og hlutföllin milli hinna einstöku
parta skepnunnar. En hvað sem þessu líð-
ur, er vonandi, að þessi byrjun komi að til-
ætluðum notum«.
Fagnaðarminning þess, að Páll Melsteð
sögukennari hefir haft kennarastörf við
latínuskólann um fjórðung aldar (25 ár),
hjeldu skólapiltar 30. f. m. með þeim hætti,
að þeir færðu honum að gjöf vandað gullúr
með fangamarki hans og ártali og fluttu
honum kvæði, eptir skólapilt (þorst. Y.
Gíslason), og er þettað eitt erindið :
En móðurlancUins mögum
{>ín minnast verður kært,
Svo lengi sem af sögum
Hið sanna verður lært.
f>ú stöðugt fólk þitt fræddir
Um forn verk bæði’ og ný,
Og góðar menntir glæddir
Og gazt þjer frægð með því.
Bæjarmenn flögguðu til hátíðarbrigðis og
heimsóttu margir, æðri sem lægri, hinn
aldraða, ástsæla fræðimann og ritsnilling, í
samfagnaðar skyni, en hann er enn ern og
ungur í anda, þótt kominn sje undir átt-
rætt.
Norskt gufuskip, »Thor«, 200 smálest-
ir, skipstj. Helgesen, kom fyrir nokkru til
Akraness og Borgarness, frá stórkaupm.
Lange í Bergen, með eitthvað af vörum á
þá staði, og fekk komið af sjer Borgarness-
farminum eptir 3 atrennur —þar flaut svo
illa að—; kom síðan hingað á sunnudaginn
og hirti hjer vörurnar úr gufuskipinu »Anna«
og nokkuð af kolum úr því í Gufunesi, þar
sem það liggur í lamasessi; hjelt síðan af
stað í morgun til Norvegs aptur.
Jarðaríör dr- Pjeturs biskups fer
fram í dag, eins og til stóð. Mikið fjöl-
menni, margt presta úr nærsýslunum, nema
austan yfir fjall, því þar var síra Jón Stein-
grímsson jarðaður í gær í Gaulverjabæ.
Búðir lokaðar kl. 10—4.
Mannslát. Síra Bergur f. próf. Jónsson,
prestur í Vallanesi, andaðist 7. f. m. Hann
var fæddur 4. júlí 1825 að Hofi í Alptafirði,
sonur Jóns prests þar Bergssonar og Bósu
Brynjólfsdóttur, er síðar varð kona síra
Bjarna Sveinssonar á Stafafelli, en þeirra
son er síra Jón Bjarnason í Winnipeg. Síra
Bergur heitinn kom í Bessastaðaskóla 1843,
útskrifaðist úr Reykjavíkurskóla 1849, af
prestaskólanum 1851 og var veitt Bjarna-
nes 29. okt. 1852, en vígður þangað 8. maí
1853, fekk As í Eellum 1874 og Vallanes
1878; var prófastur í Suður-Múlasýslu
nokkur ár. Hann var talinn með merkis-
prestum landsins.
Söfnunarsjóðurinn.
Vöxtum af skuldabrjefum söfnunarsjóðsins,
er greiðast eiga 11. þ. m., tekur fjehirðir
hans, hr. M. Hansen, á móti í barnaskóla-
húsinu nefndan dag kl. 5—6 e. m.
O. S. Endresen selur timbur.
Uppboðsauglýsing.
Miðvikudagana. 17. þ. m., 1. og 15.
júlí ncestkomandi verður, samkvæmt lögum
16. desbr. 1885 með hliðsjón af opnu
brjeji 22. apríl 1817, ogað undangengnu
lögtaki 27. jebr. p. á., hús þðrarins
þórannssonar á Frostastöðum í Skugga-
hverfi boðið upp og selt hœstbjóðanda við
opinber uppboð, sem haldin verða tvo
hina fyrstnefndu daga á skrifstofu bæj-
arfógetans og siðasta daginn í húsinu
sjálfu, til lúkningar ógreiddu brunabóta-
gjaldi til hinna dönsku kaupstaða og á-
föllnum kostnaði. Uppboðin byrja kl. 12
á hádegi alla dagana og verða söluskil-
málar til sýmis hjer á skrifstofunni degi
fyrir hið fyrsta uppboð.
Bæjarfógetinn í Reykjavík, 2. júní 1891.
Halldór Daníelsson.
Eptir ákvörðun sýslunefndarinnar verða
markaðir haldnir í haust í Dalasýslu
mánudaginn 28. sept. í Kiðólfsrjett,
priðjudaginn 29. sept. í Skerðingsstaða-
rjett, miðvikudaginn 30. sept. á þorbergs-
stöðum, og jimmtudaginn 1. okt. í Fells-
endarjett, kl. 11 f. h.
Skrifstofu Dalasýslu 30. apríl 1891.
Björn Bjarnarson.
Mjer hefur verið falið á hendur að
auglýsa, að pað sje almennur vilji bænda
í Dalasýslu, að fjárkaupmenn, er kaupi
fje á mörkuðum sýslunnar í haust, borgi
fjeð strax með peningum út í hönd og
hafi ábyrgð á pví, frá pví að kaupunum
er lukið.
Skrifstofu Dalasýslu 30. apríl 1811.
Björn Bjarnarson.
IiEGSTEINAR. vandaðir og með mjög vægu
verði fást ef pantaðir eru hjá steinsmið ólafi.
Sigurðssyni í Reykjavík.
108
sínum. Staðfestist Björn syðra og varð tvíkvæntur. Katrín
hjet síðari kona hans, og er fólk frá þeim komið.
Nú er að segja frá jporsteini, að hann hugði fast á að ná
kistum Geirmundar. Hann fekk sjer stöng afarlanga, sumir
segja 9 álna, og óð út í kelduna og kannaði hana með stöng-
inni. Kvaðst hann hafa fundið gjörla fyrir kistunum. Hann
ætlaði að skera fram keldana og moka sem mest úr henni
bleytuna, en Magnús sýslumaður Ketilsson, er þá bjó í Búð-
ardal, taldi hann fastlega af því; kvað honum mundi verða
það að mesta slysi, því allröm væri forneskjan. Aræddi jpor-
steinn þá eigi að halda áfram, og þótti sumum hann hafa
orðið helzt til talhlýðinn.
14. kap. Frá þórði sterlca Erasmussyni.
jpórður hjet maður og var Erasmusson. Hann bjó í Rifi
undir Jökli. Hann var bróðir Jóus Erasmussonar, formanns
þar í Rifinu, föður Jóns, sveins þess, er Jón Halldórsson stakk
íneð þeim hætti, að sveinninn gægðist um öxl honum að
hnýsast í brjef, það er Jón var að skrifa, þótt hann bannaði
sveininum það, hafði þó jafnan verið honum eptirlátur að
Sagt er. Varð Jóni það fyrir, að hann greip pennahníf sinn
°g stakk upp fyrir sig; varð það sveinsins bani. Síðan var
^ön dæmdur frá lífi. Er mælt, að ritað væri út fyrir hann
°g honum beðið lífs, en aptur væri spurt, hversu hníf þeim
væri háttað, er hann veitti með sárið, og er það yrði bert, að
hann væri oddbrotinn, fekkst eigi lífgjöfin. Jón var góður
smiður, 0g er sagt að hann smíðaði sjálfur exi þá, er hann var
fcöggvinn með.
105
11. kap. Getið barna Guðbrandar og afsprengis.
jpað telur Jón á Grímsstöðum í annál sínum, að Guð-
brandur dæi all-gamal, hátt á níunda tugi vetra, árið 1749, og
þótti verið hafa göfugur maður og hið mesta mikilmenni; var
hann grafinn að Helgafelli. Nú verða talin börn hans og
Margrjetar konu hans þ>orláksdóttur: 1, |>orlákur í Bjarnar-
höfn, er átti Margrjeti Guðmundsdóttur Asgeirssonar, þeirra
börn voru Asgeir, er átti Margrjeti Einarsdóttur, og Guðrún
er átti Odd Sveinsson í Geiradal; 2, Jón Guðbrandsson í
Hrappsey átti Guðrúnu Eiríksdóttur, talinn barnlaus; 3, Jón
Guðbrandsson yngri í Tanga, átti þóru Sigurðardóttur; 4,
j>orsteinn á Skarði, er enn verður frá sagt; 5, Margrjet Guð-
brandsdóttir átti Odd Arngrímsson að norðan, voru þeirra
börn: a, Arngrímur í Olafsey, b, Guðbrandur á j>ingvöllum,
c, Guðný Oddsdóttir, átti þorvald Jónsson á Dröngum á
Skógarströnd, og var þeirra dóttir Katrín kona Sigurðar
hreppstjóra á Núpi í Haukadal og Melum og síðast að
Fjarðarhorui í Hrútafirði, voru þeirra synir Ólafur prófastur
í Elatey, þorvaldur umboðsmaður og lögsagnari í Hrappsey
og Matthías hreppstjóri Hrútfirðinga; 6, Margrjet yngri
Guðbrandsdóttir átti Guðmund Jónsson úr Elliðaey og var
hans fyrri kona, hana skorti vetur á 70, er hún ljezt, þeirra
son Guðmundur var mállaus; 7, þórdís Guðbrandsdóttur, átti
Bjarna Steinólfsson, hún dó 61 árs 1791, sama ár og Mar-
grjet yDgri systir hennar, þau bjuggu í Skoreyjura, eitt þeirra
barn Steinúlfur í Skoreyjum faðir Bjarna í Skoreyjum; 8,
Guðrún Guðbrandsdóttir, átti Brand jporkelsson Tómassonar
frá Hólum, þeirra dóttir Guðrún, átti Bjarna jporsteinsson