Ísafold - 14.10.1891, Blaðsíða 4
328
Skiptafundur.
í fjelagsbúi Eyjólfs Jónssonar á Katrínar-
koti í Garðahreppi og látinnar konu hans,
Ingibjargar |>órarinsdóttur, verður haldinn
hjer á skrifstofunní mánudaginn hinn 26.
þ. m. kl. 12 á hádegi.
Skrifstofu Kjósar- og tíullbringusýslu 10.okt.1891.
Franz Siemsen.
Hver, sem kynni að hafa nóvember-
heptið 1889 (hept í blátt band, stíft) af
Hevue des deux mondes, er beðinn að skila
því sem fyrst til Dr. Jónassens.
Skrifborð til sölu. Eitstjóri vísar á.
TAPAZT hefir 11. sept. þ. á. á Kalda-
dal vatnskápa. Finnandi skili til Arna
Magnússonar á Fagurhól, Vatgsleysuströnd.
FJÁEMARK Einars Arnasonar á Asi við
Hafnarfjörð, er: sneitt aptan hægra, gagn-
fjaðrað, biti fram. vinstra.
ÓSKILAKINDUE. Á yfirstandandi hausti
voru mjer undirskrifuðum dregnar 2 kindur
veturgamlar, sem jeg ekki á, en þó með
íjármarki mínu, hvatrifað hægra, sneitt apt.
vinstra. Skora jeg því á þann sem kindur
þessar á, að finna mig hið allra fyrsta og
semja við mig um markið. Einnig borga
auglýsingu þessa og hirðingu á kindunum,
sem verða óseldar til loka næsta mánaðar.
Hundadal 1891. þorsteinn K. þorláksson.
Verzlun N. H. Thomsens
(Tuborg) í Reykjavík
selur ódýrari en nokkur annar: Cognac,
Whisky, Genever, Likör og margskonar vín
á flöskum. Neftóbak, munntók, 20 sortir
reyktóbak, margar sortir cigarettur og 18
sortir vindla.
MAEK mitt er: tvístigað apt. hærga, sneitt
apt. vinstra. Sökum þess að fje mitt er
aðfengið, varð jeg að hornamarka það.
Brennimark mitt er: E. Br. Jh.
Vatnsenda 12. októbr. 1891.
Egill Brynjólfur Jóhannsson.
Uppboð sauglýsing.
Að undangengnu fjárnámi 9. þ. m. verður
húseignin nr. 20 í Vesturgötu hjer í bœnum
(,Jóns Borgfirðings) samkvœmt lögum 16. des.
1885 og með hliðsjón af opnu brjcfi 22. apríl
1817 boðin npp og seld hœstbjóðanda við 3
openber uppboð, sem heldin verða mánudagana
26. þ. m. 9. og 23. nóvember ncestkomandi, 2
hin fyrstu hjer á skrifstofunni, og hið síðasta
i húsinu sjálfu, til lúkningar vöxtum af veð-
skuld samkv. skuldabrjefi dags. 28. febrúar
1883 tilheyrandi verðlaunasjóði barnassólans i
Beykjavík (pjöf H. Th. A. Thomsens kaup-
manns) svo og öllum fjárnáms- og sölukostnaði.
Uppboðið byrjar kl. 12, á hád. tilgreinda
daga, og söhiskilmálar verða til sýnis hjer á
skrifstofunni degi fyrir hib 1. uppboð.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 13. október 1891.
_______ Halldór Daníelsson.
Óskilahestur
rauðskjóttur, aljárnaður með 6 bor. skeifum,
einni brotinni, með mark: sneitt aptan
hægra, standfjöður aptan vinstra, er hjer í
haldi og verður seldur við opinbert uppboð,
ef eigandi ekki hefur vitjað hans hingað og
borgað áfallinn kostnað innan 8 daga.
Bæjarfógetiun í Reykjavík 14. október 1891.
Halldór Daníelsson-
Manschett-hnappur hefur fundizt á
götum bæjarins. Vitja má á afgreiðslustofu
lsafoldar.
TAPAZT hefur steingrár foli, 6 vetra
gamall, aljárnaður með pottuðum skeifum
mark: sýit hægra. Einnandi skili til stúdents
Björns Bjarnarsonar í Reykjavík eða þórðar
Guðmundssonar á Hálsi í Kjós.
Exportkaffið Hekla er nú álitið bezt.
Exportkaffið Hekla er hreint og ósvikið.
Exportkaffið Hekla er hið ódýrasta export-
kaífi.
Exportkaffið Hekla er nú nálega selt í öll-
um stærri sölubúðum á íslandi.
D. E. G. Brasch, Hamburg
Með því Iðnaðarmannafjelagið hjer í bæ
hefur fengið leyfi landshöfðingjans til að
halda »tonxbÓlu« til húsbyggingar fyrir fje-
lagið, eru þeir, sem góðfúslega vildu styðja
þetta byggingarfyrirtæki með því, að gefa
einhverja muni til tombólunnar, vinsamleg-
ast beðnir að afhenda þá til einhverra af
oss undirskrifuðum fyrir 12. des. næstk.
Reykjavík 14. okt. 1891.
Matthías Matthíasson. Sigf. Eymunndsson.
Björn Kristjánsson. Björn Guðmundsson.
Magnús Benjaminsson. Helgi Helgason.
Kr. Ó. þorgrímsson. Einar Pálsson.
Olafur Sveinsson.
Skrifstofa fyrir almenning
10 Kirkjustræti 10
opin hvern rúmhelgan dag kl. 4—5 e. h.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. 1____2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12 — 2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12_2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2 —3
Málþráðarstöðvar opnar i Rvík og Hafnarf. hvern
rúmhelgan dag kl. 8—9, 10—2 Og 3—5.
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. í
hverjum mánuði kl. 6—6
Veðurathuganir í It.vík, eptir Dr. J. Jónassen
okt. Hiti (á Oelsius) Loptþ.mæl. (millimet.) Veðurátt.
á nótt. um hd. fm. em. fm. | em.
Ld. 10. + 1 + 7 734.1 78t).H 0 d 0 d
Sd. 11. + 1 + 7 736.6 734.1 Ah b N h b
Md. 12. + 2 + 8 723.9 721.4 N hv b A h b
þd. 13. + 5 + 7 723.9 734.1 Sahvd 0 d
Mvd. 14. 0 736.6 0 b
Laugardaginn (10.) var hjer logn allan daginn
og dimmur upp yfir; austangoia að morgnih.il.,
en gekk til norðurs eptir háíegið; bjart veður
og hvass á norðan næsta dag, þar til síðari part
dagsins, er hann gekk til austurs og gerði land-
synning; rokhvass um tíma hinn 13., en logn
komiö að kveldi með mildum regnskúrum. í
dag (14.) logn og fagurt veðnr i morgun.
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Brentsmiðja ísafoldar.
162
nefndu hinn fróða, Karitas og Guðrún. Frá þessu hefir Daði
sagt. Sesselja lifði, er þetta var ritað, með Sveini presti
syni sínum á Staðarstað, og var um nírætt.
24. kap. Frá Hallvaröi og Erlemli presti.
Halldór Jakobsson frá Búðum Eiríkssonar Steindórsson-
ar hafði nú Strandasýslu og bjó að Felli í Kollafirði. Hann
átti Ástríði Bjarnadóttir sýslumanns á þingeyrum Halldórs-
sonar. Presti þeim var veitt Árnes (1760), er Erlendur þor-
steinsson hjet þorkelssonar úr Vestmannaeyjum. það hafði
verið eigi allfá ár, áður en Hallvarður fór byggðum í Skjald-
bjarnarvík, að hann gekk eigi til altaris, og prestur sá, er
Helgi Einarsson hjet, faðir Árna stiptsprófasts, er þá hjelt
Stað í Aðalvík, vandaði um það við Hallvarð. Kom hann
þangað þegar eptir Vigfús prest, því að hann fór jafnskjótt
austur aptur til Kálfafells í Hornafjörð. En eigi tjáði Helga
presti að vanda um slíkt við Hallvarð, og virtist mönnum
prestur eigi við honum hrökkva, þá er í kapræður sló með
þeim. Erlendur prestur fann og að því við Hallvarð, er hann
kom í Skjaldabjarnarvík, og bað hann góðlátlega að hneyksla
eigi aðra með slíkri framferð. Hallvarður kallaði honum það
vel fara, því að neginn mætti þröngva öðrum til slíks, og
afteknar væri páfalegar bannfæringar, er verið hefði smán ein
og ranglæti í kristninni, sprottið af fjegirud klerklegra manna.
Var það þá hinn næsta drottinsdags-morgun, að Hallvarður
var lentur í Árnesi. Var hann þá svo búinn, að hann var í
úlpu sauðsvartri, er tók ofan á knje, með brennivínskút undir
hendi sjer, er hann gaf presti, og vissi hann, að honum
163
mundi það bezt koma. Um messutímann stóð Hallvarður f
krókbekkjarhorni í úlpunni, en lagði hana af, meðan hann
gekk innar í kórinn, og það sagði kona sú, er Guðrún Bjarna-
dótbir hjet, vitur og rjettorð, að mörgum hefði þótt hlægilegt,
hvað Hallvarður v ar langstígur innar eptir kirkjugólfinu, en
maðurinn var afar-stórskorinn. Og er honum var útdeilt,
var sem henn tyggði nokkuð við. Kvað Guðrún sjer hafa of-
boðið, hve kjálkar hans voru stórkostlegir, er hann tuggði,
því að hún kraup niður skammt í frá honum. Guðrún þessi
varð síðari kona Jóns yngra á Krossanesi Jónssonar Gríms-
sonar. Var þeirra son Grímur. Síðar átti Guðrún Jón að
Víðídalsá. Hún varð allgömul, en var mær ung er hún sá
Hallvarð.
Hallvarði legaðist eitt sinn í Arnesi, og ræddi þá margfc
við Erlend prest. Var það síðan að orðum haft, að lítið yrði
honum fyrir að hrekja ástæður prests, þá er þeir komust í
kappræður. Sagði Hallvarður það með mörgu öðru, er kynja-
legt þótti, að svo væri um djöfulinn sem annað, að gagn
mætti af honum hafa, ef menn vildu og kynnu rjett með að
fara. Bar þá svo við, að kona ein var nær komin barnburði.
Eigi kvaðst Hallvarður það heyra vilja, að konur styndi af
slíku, og væri það gæfa sín, að eigi yrði hann þess valdandi.
Eptir lát Erlends prests (1764) fekk Árnes Magnús prest-
ur, son Einars Strandasýslumanns Magnússonar. Magnús
prestur fekk jafnau rysjugt orð, en kallaður var hann marg-
fróður. Er sagt, að hann hafi beitfc brögðum bónda þann, er
Jón hjet og bjó í Krossanesi, Grímsson. En hvorki prestur
nje Jón vildu eiga glettur við Hallvarð. Voru þeir Jón og