Ísafold - 06.02.1892, Qupperneq 3

48
eður óbeinlínis, og tek ekki við þeim, þótt
i boði væri. Ef Jeg hefði gert brúna beint
eptir uppdrættinurn og samningi mínum við
8tjórnarráðið, mundi skaðinn eigi hafa orðið
tilfinnanlega stór. Jeg ætlaði mjer heldur
aldrei að græða á brú þessari. En það sem
a&uðsynlegt var að gjöra fram yfir samn-
ÍDginn, til þess að brúin yrði lagleg og var-
anleg, álít jeg ekki skaða, heldur fjárfram-
iag til bráðabirgða, sem fjárveitingarvaldið
getur endurgoldið síðar, ef því svo sýnist.
Jeg sagði upphaflega, áður en lögin voru
Staðfest eða mjer kom til hugar að taka að
mjer brúna, að eigi mundi hægt að gjöra
trú þessa fyrir minna en 66,000 krónur.
Sjetu þá sýslubúar í nokkrum sýslum sunn-
anlands, að leggja til frá sýslunum 6000 kr.,
heldur en svo færi, að ekkert yrði ur að bruin
kæmÍ8t upp og staðfesting brúarlaganna.
Jeg veit eigi annað en jeg gæti gengið eptir
loforði þessu, ef jeg vildi; en í bráð þurfa
sýslubúar ekki að óttast það.
Jeg vona, að jeg hjer með hafi hughreyst
vini mína, þó það ef til vill hryggi þá óvinina,
sem jeg hefi frjett að sjeu að hælast um, að
jeg hafi tapað stórfje á brúnni.
Að jeg fái skaða mmn bættan með því, að
taka að mjer að gjöra brú yfir þ>jórsá eða
Blöndu, nær engri átt. f>ví rjettast er, að
bjóða það verk erlendis, eins og Ölfusárbrúna,
til þess að landið fái trygging fyrir því, að
brýrnar sjeu svo ódýrar, og þó um leið svo
traustar, sem kostur er á.
Khöfn, í jan. 1892.
Tr. G unnar $ son.
•Sæbjörg" heitir nýbyrjað blað í Beykja-
vík, mánaðarblað, er hinn nafnkunni bjarg-
ráðafrömuður, sira Oddur V. Gíslason, gefur
út á sinn kostnað. Mynd er í hverju blaði
fremst, — í janúarblaðinu menn í skipreika
á hafi iiti, í febrúarblaðinu maður í lífsháska
framan í sjávarhömrum. Kvæði fylgir hverri
mynd og ritningargreinir. Að öðru leyti er
innihaldið um ýmis konar bjargráð, andleg
og líkamleg: um lýsi og olíu, og kjalfestu-
poka; formannareglur; um fisk.verkun; um
■veiðarfæri; skýrslur frá bjargráðanefndum o.
fl- Hvert númer 16 dálkar, í allstóru 4 blaða
broti, og kostar li kr. árgangurinn.
Islenzkt skaðabótamál fyrir norsk-
nm dómstólum. Eins og drepið hefir
verið á áður í ísafold, hefir kaupm. Jón
Jónsson fráBorgarnesi lögsóttfyrv.aðalskipta-
sinn í Noregi, stórkaupmann Johan
Eange f Bergen, út af einhverjum vanskil-
um af hans hendi og í öðru lagi út af niðraudi
brjefum til manna í Khöfn og Neweastle.
Snemma í nóvbr. f. á. (10.) var dómur upp
kveðinn í máli þ688U fyrir undirrjetti í Berg-
en, svo látandi:
•Stefnda Johan Lange ber að greiða stefn-
andanum, Jóni Jónssyni 1649—-sextán hundr-
uð fjörutíu og níu—krónur, og 57—fimmtíu
og sjö—aura, og enn fremur skaðabætur ept-
ir óvilhallra manna mati, er framfari á kostn-
að stefnda, fyrir það atvinnutjón, er stefn-
anda hefir verið bakað með brjefum þeim
til Kaupmannahafnar og Newcastle, er sann-
azt hefir um í málinu, — með 4 (fjórum) af
hundraði í vexti frá 11. marz þ. á. þar til
borgun er greidd, 0g málskostnað 60—sex-
tíú—krónum*.
Mákfærslumaður Jóns kaupmanns stefndi
uiálinn fyrir yfirrjett til staðfestingar, til
Þess, g.5 afstýra ónauðsynlegum drætti á
íullnaðarúrslitum þess.
Ný lög- Tólf lög frá síðasta alþingi
hefur konungur staðfest frá því síðast,
eða alls 26 (áður 14) af 31. jpessi tólf
lög eru:
15. Um stækkun verzlunarlóðarinnar í
Keflavík.
16. II m þóknun handa hreppsnefndar-
mönnum.
17. Um að stjórninni veitist heimild til
að selja nokkrar þjóðjarðir.
18. Um breyt. á kgsúrsk. 25. ágúst 1853
viðvíkjandi Asmundarstaðakirkju.
19. Um brýrnar á Skjálfandafljóti.
20. Um samþykktir um kynbætur hesta.
21. Um aðfluttar ósútaðar húðir.
22. Um lán úr viðlagasjóði til handa
amtsráðinu í Vesturamtinu til æðar-
varpsræktar.
23. Um breyting á lögum 19. febr. 1886
um friðun hvala.
24. Um stækkun verzlunarlóðarinnar í
Beykjavík.
25. Um löggilding verzlunarstaðar (við Ing-
ólfshöfða).
26. Um löggilding verzlunarstaðar að Hauka-
dal í Dýrafirði.
Nr. 15.—21. hafa verið staðfest 11. desbr.
f. á., en hin 15. jan. þ. á.
Hin óstaðfestu 5 eru: breyting á alþing-
iskosningarlögunum, um friðun á laxi, um
jarðamat í V.-Skaptafellssýslu, um eyðing
svartbakseggja og um breyting á 35. gr.
aukatekjureglugj. ,
Frá Vestur-Islendingum (í Ameríku)
stórtíðindalaust. Einum þeirra, Arna kaup-
manni Friðrikssyni í Winnipeg, hefir hlotn-
azt sá frami, að komast þar í bæjarstjórn.
Hans G. Thorgrimsen, frá Eyrarbakka, er
verið hefir mörg ár prestur norks safnaðar,
(í Minnesota ?), hefir sagt af sjer prest-
skap. Engir nafnkenndir dánir, nema Níels
Lambertsen læknir.
Dánargjöf handa Islandi- í »Dimma-
læting« stendur, í brjefi frá nafngreindum,
merkum manni í Khöfn, að ungur auðmaður
í Khöfn, Lotz að nafni, er dó í vetur, hafi á-
nafnað munaðarleysingjafjelagi á Færeyjum
20,000 kr. eptir sinn dag, og íslandi sömu-
leiðis taLverða dánargjöf, en eigi nefnt, hvað
mikla eða í hverju skyni sjerstaklega.
Sunnanfari flytur nú (í febrúarnúmerinu)
ágæta mynd af Tryggva kaupstjóra Gunnars-
syni, ásamt mikið góðri æfisögu hans. Enn
fremur eru í blöðum þeim, er komu með þess-
ari ferð, myndir af yfirkennara H. Kr. Frið-
rikssyni og fyrrumháyfirdómara Jóni Pjeturs-
syni. Aður voru komnar myndir af þessum
íslendingum: biskupunum P. Pjeturssyni og
liallgr. Sveinssyni, Vilh. Finsen hæsoarjett-
ardómara, og Gesti heitn. Pálssyni. Enn
fremur af Islandsvinunum prófessor Konr.
Maurer og próf. W. Fiske.
Sunnanfari er mikið eigulegt blað.
Sparisjóður á Rosmhvalanesi hefir
með landshöfðingjabrjefi 22. f. mán. öðlazt
venjuleg sparisjóðshlunnindi, til ársloka 1896.
Heiðursmerki- Tryggvi kaupstjóri
Gunnarssön, r. af dbr., var 11. des. f. á. sæmd-
ur af konungiheiðurskro8SÍ dannebrogsmanna.
Embættispróf í lögfræði við há-
skólann tók 12. f. mán. Axel Tutinius, frá
Eskifirði, með 2. eink.
Mannalát- þessir íslendingar hafa lát-
izt erlendis í vetur. í Winnipeg 30. okt.
Níels M. Lambertsen, læknisfræðingur, sonur
Guðra. heit. Lambertsens kaupm. í Eeykjavík,
f. 1859, stúdent 1879. Andrjes Árnason, verzl-
unarstjóri á Skagaströnd, ljetzt í Khöfn 22.
desbr., úr brjóstveiki. Valdemar Arnold Jakob-
sen, stúdent frá f. á., ættaður úr þingeyjar-
sýslu (danskur í föðurætt), andaðist í K.höfn
23. des.; var brjóstveikur. Enn fremur 25.
des. í K.höfn Jónína Ingibjörg Sezelja Gríms-
dóttir amtmanns Jónssonar, og 5. janúar
Villiam E. Velschou, fyrrum verzlunarsbjóri á
Skagaströnd.
Isafjarðarsýslu 3. janúar: oTíðiv hef-
ur verið rosasöm einkum til sjávarins; nú
ekki lengi komið hjer á sjó, og ekkert feng-
izt þó róið hafi verið. Milli hátíðanna var
stórkostlegasti hafnorðan-hríðarbylur, birti
upp á gamlaársdag, 9 st. frost á C. hjer á
sjávarbakka. Beitings-aýii var í ytri veiði-
stöðunum fyrir hátíðirnar, og eins innan til
í Mið-Djúpinu á kúfisk. Afli er hjer við
Djúp mjög misjafn á þessari haustvertíð;
sumir hafa náð talsverðum afla, sumir ná-
lega engum, og hjá sumum er það lítið,
sem þeir hafa aflað, horfið í fiskiglötunar-
krána (búðina). Skepnuhöld eru það vjer
vitum allgóð víðast hvar. Margir kvarta
um ljett hey, og lítið gagn af kúm. Heilsu-
far fólks mun með bezta móti hjer um
pláss. Engir nafnkenndir dáið. Slys engin,
sem betur fer. Mjög harðindalegt útlits er
með bjargrœði hjá þurrabúðarfólki og fleirum,
komi ekki því betri afli. Mjög margir alveg
kornvörulausir, og hvað er þá, ef ekki aflast?
Elestum rís hugnr við að kaupa kornvöru
með þessu afarháa verði, já, og svo eru þeir
skuldugir, og hvað er þá að kaupa fyrir
þegar lítið er lánstraustið og ^lítill aflinn?
Yitanlega kemst verzlun hjer á íslandi aldrei
í rjett borf, fyr en þessar ófarsælu skuldir
eru af numdar. A síðasta Kaupfjelagsfundi
var ákveðið, að panta salt og matvöru, og
reyna að fá það upp um vorvertíðarbyrjun.
Enda mun þá margur verða orðinn þurfandi.
En allt of lítill áhugi er fjelaginu sýndur.
Enda lítur út fyrir, að það sje viðloðandi
þjóðar mein hjer, að allur fjelagsskapur
hrynji um koll. þ>ví eins í því sem öðru
er reynslan ólygnust. Hjer hafa mörg fje-
lög verið sett á laggirnar, en flest hrunið
aptur, þegar átti að fara að girða. Hvað
slíku veldur, er vandi að segja. þ>ó mun
aðalrótin liggja í vorum gamla þjóðlesti,
tortryggni og þar af sprottnum hleypidóm-
um, sem má ske stundum hafi átt við rök
að styðjast. En hvað þessa fjelagsstjóra
snertir, sem þessu fjelagi stjórna, er alls
óþarft að tortryggja þá. Mörgum sýnist
nú allt miða til þess, að bátaveiðinni fari
hnignandi, og erum vjer ekki neitt óánægðir
yfir því. Ef þá þilskipum fjölgaði því að skapi.
|>ví eðlilegast sýnist, að stunda sjóinn að
sumrinu, en minna að minnsta kosti skamm-
degistíma vetrarins, ef bátaveiðin hverfur
algjörlega; því þó vetrarvertíðin allajafna
sje tap, en ekki gróði, þá eru þó vinnumenn
og lausamenn við róðrana bundnir. Menn
eru líka almennt, einkum í sjóplássum, allt
of hirðulitlir um að læra nokkra vinnu aðra
en að róa út á sjóinn, svo þeir geta gripið
til þess þegar ekkert er á sjóinn að gjöra.
Eyjafirði 7. jan. Haustið í haust var
eitthvert hið bezta, sem menn muna. Jörð
var auð og þíð fram yfir veturnætur, svo
talsvert varð unnið að jarðabótum. Lömb
voru viða ekki tekin í hús fyr en um Allra-
heilagramessu. I októbermánuði var áttin
lengst við suðurátt og meðalhitinn um mán-
uðinn var + 2,94 Célsius. Eyrstu viku
nóvembermánaðar hjelzt sama góðviðrið og
blíðan; þá fór að frysta og snjóa nokkuð og
veður að gjörast óstöðugra. Síðari hluta
mánaðarins voru frost nokkur, sem hjeldust
út mánuðinn. Hagar voru allt af nógir.
Meðalhiti mánaðarins var 2,29 C. Tvo
þriðjunga mánaðarins átt við suðurs og
nokkuð vindasamt. Frostin hjeldust fram
yfir miðjan desembermánuð, og varð það
mest A- 21,00 C.; snjókoma var og nokkur
við og við. Hinn 17. gjörði hláku, sem
hjelzt í viku og tók upp allan snjó. En þá
fór að snjóa aptur og hjelzt það öðrú hvoru