Ísafold - 02.03.1892, Blaðsíða 4

72
Kaupanda veitist 6 mánaða gjaldfrestur.
Söluskilmálar verða birtir á uppboðsþingunum.
Skrilstofu Húnavatnssýslu 6. febr. 1892.
Lárus Blöndal.
Almennur fundur
fyrir Eeykjavíkurbæ, Seltjaruarness-, Bessa
staða- Garða-, Yatnsleysustrandar-, Njarð
víkur- og Eosmhvalanessbreppa verður hald
inn í Good-Templarahúsinu í Hafnarfirð
þriðjudaginn hinn 15. n. m. kl. 12 á hádegi
verður þá borin upp undir atkvæði uppá
stunga, 8em samþykkt hefir verið í sýslu
nefndinni í dag, um að breyta 1. og 3. grein
í fiskiveiðasamþykkt, staðf. 8. des. 1890,
þannig, að leggja megi þorskanet í sjó binn
1. april ár hvert, í stað 7. apríl.
Skrifst. Ejósar- og Hullbriugusyslu 26. febr. 1892.
Franz Siemsen-
Uppboðsauglýsing.
Eptir ákvörðun skiptarjettarins í dánarbúi
Onnu þorsteinsdóttur verður húseign tjeðs
dánarbús, nr. 1 í þingholtssræti hjer í bœn-
um, samkvæmt lögum 16. desember 1885, með
hliðsjón af opnu brjefi 22. apríl 1817, boðin
og seld hœstbjóðanda, ef viðunanlegt boð fœst
á þrem opinberum uppboðum, sem haldin
verða laugardagana 16. og 30. apríl, og 14.
maí þ. á., tvö hin fyrstnefndu á skrifstofu
bœjarfógeta, og hið síðastnefnda i húsinu
sjálfu. Oll uppboðin byrja kl. 12 á hádegi
hina ofannefndu daga. Söluskilmálar verða
til sýnis hjer á skrifstofunni degi fyrir hið
1. uppboð.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 29. febr. 1892.
Halldór Daníelsson-
Guðjón Vigfússon í Klausturhólum,
Ttaupir á næsta vori, 1892, fyrir peuinga:
reiðhest ungan og góðan, sömul. nokkur
áburðarhross (hesta og hryssur) ung, dugleg
og gallalaus; semjendur gefi sig fram sem
fyrst.
Einn eða tveir menn duglegir og van-
ir túnasljettun geta fengið vinnu í Klaust-
urhólum á næsta vori.
Lærdómslistafjelagsritin 2.-7. 9.-14.
bindi í góðu bandi, fást keypt með vægu
verði. Eitstj. vísar á seljanda.
Brúkuð íslenzki frírnerki, gamalt silfursmiði
og útskorið gamalt trjesmíði kaupir
W- Christensen-
Wýprentað:
Víkingarnir á Hálogalandi,
eptir Henrik Ibsen-
þýtt hafa:
Indriði Einarsson og Eggert Ó. Brim
Kosta í kápu 80 aura-
Aðalútsala í bókverzlun Isafoldar-prentsm.
/ A fimmtudagskvöldið kemur, 3. marz 1892,
kl. 8. e. m., á
HÓTKL EEYKJAVÍK
heldur hr. alþingismaður
síra Olafur Olafsson
frá Guttormshaga
Fyrirlestur,
er nefnist:
V e r ð i 1 j ó s .
Bílætin fást allan fimmtudaginn í búð
undirskrifaðs og kosta 50 a.
þorl Ó. Johnson.
*
Eins og mörgum mun kunnugt, hefir nýlega
verið gefinn út ágætur fyrirlestur eptir sira Ólaf
er heitir: „Hvernig er farið með harfasta þjón
inn?“ Einnig hjelt hann í fyrra sumar tvo ágæta
fyrirlestraí Grood Templarahúsinu: „Olbogabamið11
og „Hvernig liður trúar- og kirkjuhfi voru?“ (er
bráðum koma nú á prent). Sira Olaf'ur er al-
þekktur sem hinn skörulegasti prestur og mælsku-
maður. Er því líklegt, að menn sleppi ekki tæki-
færinu að koma og hlusta á, hann.
FJÁRMARK nýupptekið: gagntjeðrað hægra,
standfjöður aptan vinstra, biti Iraman.
Ólafur Guðluuysson, Eossá Ytri-Hrepp.
Á laugard. kemur, 5. marz 1892, á efri
salnurn í GLASGOW verður haldið
Opinbert uppboð
á ýmsum vefnaðarvörum, svo sem kjólatau-
um, ljereptum, tvisttauum, millumskyrtu-
tauum, sængurdúk o. fl.
Bekkir fyrir kveanfólkið að sitja á.
Rvík 2. marz 1862.
þorl. Ó. Johnson.
HÚS TIL SOLU,
ágætt, með góðum og stórum kálgarði og mikilli
lóð, á góðum stað í bænum. Sömuleiðis 3—400
ferhyrnings álnir af þökum. Borgunarskilmálar
góðir. Runólfur Runólfsson (bókbindari).
SELI ÓSKILALAMB í Oarðahreppi: hvít
gimbur m.: sýlt og gat vinstra. Rjettur eigandi
fær af andvirðinu, sem honum ber, til næsta
manntalsþings.
Dysjum í febr. 1892. M. Brynjólfsson.
KIRKJUBLAÐIÐ II. 3. Lofgjörð drottins
(sálmur). Grrein eptir próf. þór. Böðvarsson um
barnauppfræðing í kristindómi. Kristniboð með-
al heiðingja eptir útg., o. fl, — Uppl. yfir 2000.
Stærð allt að ló örkum á l kr. S0 a. Eæst hjá
fle8töllum prestum og bóksölum og útg. þórh.
Bjarnarsyni í Rvik.
Forngripasafnið opið hvern mvd, og ld. kl. 1____2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12—8
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12_2
útlán md„ mvd. og lct. kl. 2—3
Málþráðarstöðvar opnar í Rvík og’ Hafnarf. hvern
rúmhelgan dag kl. 8—9, 10—2 Og 3—5.
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. í
hverjom tnánuði kb 5—6
V eðurathuganir i R.vik, eptir Dr. J. Jfmassen
febr. 1 Hiti (á Oelsius) ] Loptþ.mæl. (millimet.) Veðurátt.
marz á nótt.|umhd.| fm. em. fra. em
Ld. 27. +■ 2 [ 0 774.7 774.7 0 d 0 d
Sd. 28. -r- 4 1 -i-1 772.2 769.6 A h b A h b
Md. 29. 4- 21 0 767.1 767.1 A h d A h d
þd. 1. b-1 + a 764.6 762.0 A h d A h d
Mvd. 2. + 2 762.0 S h b Sa h d
Hinn 27. var hier dimmviðri, rjett logn, snjó-
ýringur og regnskúrir, biartur á austan, hægur
h. 28.; snjóaði lítið eitt að morgni h. 29. af austri
og sama átt með hægri hláku h. L, þá íegn-
skúrir við og við allan daginn. i morgun (2.)
hægur á sunnan (Sv.), rignt mikið í nótt.
Ritstjori Björn Jónsson cand. phil.
Rrentsmiðja laaioldar.
62
Eátæktin var stöðugur förunautur hennar og gjörði hún sjer
hana að góðu, því eigi hafði hún nokkurt hugboð um, að
innan skamms myndi verða breyting á kjörum hennar, og að
henni myndi hlotnast auður og upphefð.
það var orðið framorðið dags. Haustnæðingurinn skók
hlerana fyrir bæjargluggunum í Bombell og skóf fölnað laufið
af kræklulegum skógartrjám kringum bæinn. Heimilisfólkið sat
allt, eins og þá var títt, í baðstofu eða vinnustofu, og brunnu
þar tvö kertaljós. Eldur logaði glatt á arni, og yfir honum
hjekk ketill mikill, sem verið var að elda í bókhveitigraut til
kvöldverðar. Hjúin höfðu ýmsa vinnu með höndum, svo sem
vant var, er öll hirðing var úti. Húskarlar tinduðu hrífur og
skeptu sigðir, og sumir skáru trjeskó og trjesleifar. Grið-
konur kembdu og spunnu. Og svo var verið að segja
sögur, sem að vísu höfðu heyrzt opt áður, en styttu þó til-
heyröndunum stundir sem fyrr. Eigi var annað að sjá en
vel lægi á þeim öllum.
Bóndinn í Bombell var að segja söguna af Niss Ipsen og
varðsveitarforingjanum sænska, sem hann að minnsta kosti
hafði sagt fimmhundruð sinnum áður. þá tók Grjeta við og
sagði frá flóttánum út í Eómey og hversu hún hafði skilið
við unnusta sinn, er hún gæti aldrei framar að líta.
í því bili gó festarhundurinn hátt úti í garðinum. Skömmu
síðar heyrðist hart fótatak á steinhellunum í .forskálanum.
Dyrum var upp hrundið og tveir menn gengu inn. þeir
höfðu með sjer ferðaskrínu mikla, er þeir settu niður á bað-
stoíugólfið. Annar þeirra var fiskimaðurinn úr Eómey, frændi
Grjetu. Hún setti þegar frá sjer rokkinn, stóð upp og kvaddi
63
frænda sinn vingjarnlega. Hinn maðurinu var öllurn ókunnur,
er fyrir voru. Hann hafði gullskúfaðan hött á höfði, og klæðn-
aður hans ínnan undir yfirhöfninni var gullhlöðum settur.
Haun snöri sjer til fiskimanns og mælti á frísneska tungu:
»Er þetta hún?«
»Jú. það er hún«, sagði fiskimaður. »En, Grjeta! Nú
áttu að fara til Hollands*.
»Til Hollands?« sagði Grjeta, alveg forviða.
»Já«, sagði hinn ókunni maður, mjög alvarlegur. »þjer
verðið að verða mjer samferða suður í Haag í fyrra málið,
því að de Bombell aðmíráli vill fá yður á fund sinn«.
»Guð minn góður! Hvað eruð þjer að segja? Hvaða er-
indi get jeg átt suður í Haag? Jeg veit eigi einu sinni, hvað
Haag er«.
Hinn ókunni maður, sem búinn var að taka ofan, tók nú
upp brjef hjá sjer og rjetti Grjetu. Hún braut upp brjefið
með skjálfandi .hendi. það var eigi nema örfáar línur og var
ritað á frísneska tungu, sem þá var mjög algengt mál í Yest-
ur-Sljesvík og enn er talað þar sumstaðar. Brjefið er enn til
og segir svo:
»Grjeta mín!
Ef þú ert sams lmgar og pú varst, cr við vorum bœði hjú
i Bombell og vorum í vinnu saman á hverjum degi, þá áttu nú
að koma til mín suður í Haag og. verða konan mín. Jeg er nú
hollenzkur aðmíráll.
Niss de Bombell,
áður Níbs lpsen,
þinn tryggur brúðgumi.“