Ísafold - 16.03.1892, Síða 4

68
„New HaiTÍsoir*
eru nú viðurkenndar að vera hinar
fullkomnustu prjónavjelar
sem til eru í heimi. fær hafa fengið
lang-hæstu verðlaun á öllum helztu og
nýjustu heimssýningum (4 gull-medalíur,
ema af þeim á Parísar sýningunni miklu
1889, enn fremur 22 önnur heiðurs-
verðlaun). Vjelarnar fást af ýmsri gerð
og mismunandi verði, eptir því hvað
stórar og hraðvirkar þær eru. jpær
prjóna úr hverju sem er, silki, bómull,
ull o. 8. frv. Vjelar, sem kosta um
250 krónur, eru mjög hentugar á Is-
landi; þær prjóna af flötu prjóni, hvort
sem vill venjul. prjónuðu eða alla vega
brugðnu, yfir 14,000 lykkjur á mínút-
unni, yfir 3 álnir á 10 mínútum, og eina sokka á 20 mínútum, sem þær
íullgera án þess að sauma þurfi saman. Með tiltöluiegum hraða vinna þær hvers konar
annað prjón sem er, fyrir unga og gamla, til dæmis: alls konar utanyfirföt, nærföt,
ábreiður, dúka, sjöl, trefla, fingravetlinga, húfur, morgunskó o. s. frv., allt
með margvíslegum munstrum. Til frekari fullvissu er hjer neðan undir vottorð frá herra
járnsmið Sigurði Jónssyni í Rvík, sem hefir nákvæmlega skoðað vjelarnar og reynt þær,
og er alþekktur að því, að hafa manna bezt þekkingu á þess háttar. Nánari upplýsing-
ar getur hver sem vill fengið hjá aðal-umboðsmanni verksmiðjunnar fyrir allt ísland, sem er
l»orbjörn Jónasson í Beykjavík.
* í;í
i'fi
Eptir beiðni herra f>orbjarnar Jónassonar í Rvík hefi jeg undirskrifaður skoðað prjóna-
vjelar þær, sem hann hefir til sölu, frá Harrison, og eru þær fullkomnustu vjelar, sem jeg hefi
sjeð eða haft með að gjöra.
Keykjavík 12 marz 1892.
Sigurður J ó n s s o n, smiður.
Nýkomið með Laura í
verzlun W- Christensen:
Appelsiner
Citroner
Annanas
Ribsmarmelade
Stykkelsbærgelé
Pickles
Anchovis
Delicatesesild i Daaser
Lemonasier
o. fl.
3 kúlurifflar (bakhlaðningar) fást hjá
Tandirskrifuðum fyrir afarlágt verð, ef keypt-
ir eru áður Laura fer.
Björn Kristjánsson.
Nýkomið er með Laura:
Mikið úrval af fallegum
Smásjölum,
Flonellum og
Tvisttauum,
allt í fleiri litbreytingum; enn fremur mikið
af fallegum
Höttum
Húfum o. fl. o. fl.
enn fremur sterk og ódýr Moleskin o. fl.
G. Zoega & Co.
HÁTT KAUP fá 3 vinnuhjú <1 karlm. og 2
kvennm.) 1 góðri vist á Austtjörðum, ef þau gefa
sig fram við verzlunarmann Ásgeir Eyþórsson i
Reykjavik.
Kína-lífs-elixír (ekta, fluttur beint fr
Valdimar Petersen Frederikshavn) fæst
verzlun Helga Helgasonar
Pósthússtræti 2.
K'ÆSTLIÐIÐ HAU.ST var mjer dregin hvít
ær, 5—6 vetra, með minu marki, sem er: heil-
rifað biti fr. h. hálftaf aptan, biti fr. v.; brenni-
mark óglöggt. Kindina á jeg ekki. Eigandi gefi
sig fram.
Dalbæ í Hrunamannahreppi 4. jan. 1692.
Helgi Eiríksson.
L HAUST var mjer dregið hvitt gimbrailamb
með marki: Blaðstýít apt. lögg tr. h., sylt vinstra
(spotta dregið). Rjettur eigandi getur vitjað
andvirðis þess til mín að frádregnum áföllnum
kostnaði.
Pljótstungu þ. 10. jan. 1892. Jón Pálsson.
LEIÐARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGÐAR
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr.
med. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim,
sem vilja tryggja líf sitt, allar nauðsynlegar
pplýsingar.
Porngripasafnið opió hvern mvd. og Id. kl. 1—2
Landsbankinn opinnhvern virkan dagkl. lP/a—2‘/a
Landsbókasafnið opið hvern rúmh. dag kl. 12—2
útlán md., mvd. og id. kl. 2—3
Málþráðarstöðvar opnar í Kvík og Hafnarf. hvern
rúmhelgan dag kl. a-9, 10-2 og 3—5
Söfnunarsjóðurinn opinn 1. mánud. í
hverjam mánuði kl. 5—6
v eðurathuganir í R.yik, eptirDr. J, Jónasseu
raarz Hiti (á Oelsius) Loptþ.mæl. (millimet.) Veðurátt.
á nótt.|umhd. fm. em. fm. em
Ld. 12. 6 I 0 769.2 769.6 A h b 0 b
Sd. 13. -7- 8 | -7- 1 769.6 762.0 0 b 0 b
Md. 14. -1- 8 -7 1 759.5 754.4 0 b A hd
f>d. 15 -k 2 + 1 751.8 749.3 0 b Ahd
Fsd. 16. -7- 2 749 3 Nahvb
Logn og fagurt veður alla undanfarna
daga, þar til að fór að gola á austan í gær
(15.). í morgun landnorðan, bjart veður.
RitBtjóri Björn Jónsson cand. phil.
Prentsmiðia í»afoldar.
70
Síðla um kveldið fór jeg upp í svefnklefa minn og var
mjer ærið þungt í skapi. Jeg var fyllilega sannfærður um
sakleysi bróður míns; en allþungt horfðist á um mái hans.
J>að varð eitthvað að vera bogið við vitnaframburð þeirra
Harms og Krafts. Annaðhvort varð að vera, að þeir hefði
tekið skakkt eptir, eða framið meinsæri af ásettu ráði. Og
ef þeir hefði vísvitandi framið meinsærið, var eigi annað lík-
ara, en að þeir væru sjálfir valdir að morðinu. þess varð
jeg vís af orðum manna, að eigi höfðu þeir neitt tiltakanlega
gott orð á sjer og vöndu komur sínar á drykkjuhús. Jeg
hugsaði mjer að hafa vakanda auga á þeim.
Klukkan var við það 10, er jeg lagðist í rekkju. En
mjer tókst eigi að sofna. Hætta sú, er bróðir minn var í,
hjelt fyrir mjer vöku. Svo bættist það ofan á, að jeg fekk
ákafan tannverk, sem líklega hefir stafað af því, að kalsi
var í veðrinu um daginn. Jeg hafði ekkert viðþol fyrir tann-
verknum. Mjer þótti eigi ólíklegt, að rúmhitinn kynni að
auka verkinn, og fór því á fætur. Síðan læddist jeg ofan
stigann, svo að enginn varð þess var, og fór út, því að jeg
gerði mjer von um, að mjer kynni að svía ögn í næturlopt-
inu. Veður var hið bezta og bjart af nótt. f>orpið var lítið
og húsin lágu á víð og dreif öðrumegin árinnar. Jeg var
því innan stundar kominn út úr þorpinu og hjelt eitthvað
áfram eptir veginum í hugsunarleysi. f>á er jeg hafði gengið
nálægt fjórðung mílu, ætlaði jeg að fara að hverfa aptur. En
í því bili heyrði jeg sárt vein skammt frá mjer, og var hrópað
um hjálp. Jeg heyrði brátt, hvaðan hljóðið kom, og gekk á
J>að. Sá jeg þá, að kona nokkur sat við veginn og bar sig
71
hörmulega. Jeg frjetti eptir, hvað að henni gengi. Hún
sagðist hafa dottið af hestbaki og hefði annar fóturinn brotn-
að um öklann eða gengið úr liði. Jeg laut niður að henni, til
þess að rannsaka, hvað að væri, og fann þegar, að hægri
fóturinn hafði gengið úr liði, um öklann, og hafði hún óþol-
andi kvöl í fætinum. Jeg var eigi óvanur að fást við þess
konar, því að það hafði nokkrum sinnum komið fyrir mig,
að kippa í lið. Jeg bauðst því til að reyna að kippa í lið-
inn, ef hún vildi. Hún tók því með þökkum. Svo fór jeg
að reyna það. Konan barst furðulega vel af, og þó að slíkt
væri ekkert hægðarverk, tókst mjer á endanum að kippa í
liðinn. En bólga var mjög mikil í hlaupin og enn hafði hún
sáran verk í fætinum. Jeg batt um fótinn sem bezt jeg
kunni. Svo bauðst jeg til að hjálpa henni heim. Hún varð
því fegin, því að hesturinn var hlaupinn frá henni, og ætlaði
hún hann kominn heim í hús sitt, en hún átti eigi langt heim.
Konan var eigi þung, en jeg hafði allgóða burði, svo að
jeg tók hana í fang mjer og bar hana áleiðis, því að eigi
var viðlit, að hún gæti gengið. Á leiðinni spurði jeg hana
að heiti. Hún kvaðst heita Matthildur Harm, og að maður-
inn sinn hjeti Mattías Harm, og spurði, hvort jeg þekkti
hann. Jeg neitti því, með því jeg væri ókunnugur í þessu
byggðarlagi. Jeg hefði um kvöldið komið til veitingahússins
og hefði dvalið þar fyrri hluta næturinnar. f>á er jeg hafð
skammt farið, lá götuslóð til hægri handar, og lá hún heim
að húsi hennar. Jeg bar hana nú inn í herbergi hennar.
f>ar var enginn, nema dálítil stiilka, sem var dóttir hennar.
»Hvar er hann faðir þinn?« spurði konan.