Ísafold - 04.05.1892, Síða 3

143
sig »Öldina« hans. Kemur hið nýja sam-
steypublað út tvisvar í viku, eins og Isafold,
og Lögberg sömuleiðis.
Morðmálið. f»ví er enn vísað heim
írá landsyfirrjetti, í fyrra dag, morðmálinu
úr Bárðardalnum (Jóns Sigurðssonar), á
kostnað hjeraðsdómarans, Benidikts sýslu-
manns Sveinssonar, er á nú að dæma það
í þriðja sinn', «allc er þá þrennt er«. Nu
hafði hann flaskað á því, að hann tók eigi
eið af meðdómsmönnum sínum.
Verzlunarfrjettir frá Khöfn 20. apríl:
Ull enn í litlu gengi. Óseldir um 250 ball-
ar; boðnir 55 a. fyrir sunnlenzka ull, 63 a.
fyrir norðlenzka vorull prima. Til Liverpool
komu 100 ballar prima norðlenzk vorull, og
seldist á d. = 60 aura.
J Saltfiskur. Með sama skipinu, sem flutti
þessa 100 balla af ull til Liverpool, komu
um 50 smálestir af austfirzkum saltfiski ým-
iss konar og seldist fyrir 17 pd. sterl.^ smá-
lestin, nema ýsa 14 pd. Hjer (í Khöfn)
óseld um 200 skpd. af stórum saltfiski, sem
fæst fyrir 36 kr. skpd. — í Lófót var afl-
inn orðinn laugardaginn að var 36 milj. af
þorski (í fyrra um sama leyti 32 milj.); í
Finnmörk nú komnar á land 2J milj., í fyrra
2 milj.
því miður engin útlit fyrir minnstu toll-
ívilnun á Spáni.
Af harðfiski óseld um 30 skpd., sem er
í hæsta lagi 60 kr. virði skpd.
Lýsi. 120 tunnur af »prima« gufubræddu
hákarlslýsi seldar 33J kr. tunnan (210 pd.).
En óseldar hjer 300 tnr.
Sauðakjöt norðlenzkt »prima« í boði fyrir
38 kr. tunnan, fást ef til vill 35 kr. Oselt
um 350 tnr.
Sauðskinn söltuð, seld síðast á 4 kr. vönd-
ullinn (2 gærur). Sundmagar 45 a. Dúnn
norðlenzkur »prima« seldur á 9 kr. Tólg
seinast seld á 23 a.
Búgur nú í 790—825 a. (100 pd.) eptir
gæðum. Búgmjöl 850—875 a. Bankabygg
nr. 1: 925 a„ nr. 2: 840—875 a„ nr. 3: 825
a. Hrísgrjón stór 950 a„ meðal 800—850.
Kaffi 62—70, lakara 58—60. Kandís 18—19
a. Hvítasykur 17J. Púðursykur 14J—15 a.
Ú tflutningsb annið.
f>að mun vera áreiðanlegt, eptir því, sem
nú frjettist, að hið brezka innflutningsbann
nái ekki til hesta, enda kvað vera von á
Coghill með næsta skipi til hrossakaupa,
jafnvel þótt heldur líti illa út með verð á
þeim.
Að öðru leyti frjettíst það, sem þó heldur
er gott að heyra, að stjórnin danska hefir
gjört sjer allt far um; að fá banninu af ljett
hvað ísland snertir, 0g að ekki er vonlaust
um, að eitthvað kunni að ávinnast í því efni.
Skal að því leyti vísað í eptirfarandi útdrátt-
úr auglýsingu, er landshöfðingi hefir út gefið
í gær, og sjest þar meðal annars, að mörg-
um er grunur um, að eigi kui heilt undir
með þetta almenna innflutningsbann Breta;
með öðrum orðum: að það sje atkvæðaagn
handa enskum bændum til fylgís við stjórn-
ina í næstu kosningum, eða eitthvað í þá
áttina.
Auglýsing landshöfðingja er að aðalefni á
þess leið:
»Samkvæmt brjefi ráðgjafans fyrir Island
til landshöfðingja, dags. 20. f. m„ er kom
með póstskipinu »Laura« í nótt, hafa þegar
verið gjörðar tilraunir til þess, að fá bann
hinnar brezku stjórnar gegn innflutningi á
skepnum frá öllum löndum Noðurálfunnar af
numið að því er ísland snertir, en því máli
var ekki ráðið til lykta, þegar skipið fór. Af
hálfu stjórnarráðsins fyrir ísland hefir því
einkum verið haldið fram, að jafnvel þótt
álitið yrði, að hnattstaða Islands og fjar-
lægð þess frá meginlandi Evrópu væri ekki
nægileg trygging fyrir því, að sóttnæmi fjen-
aðarsjúkdóma gæti eigi dreifzt þaðan út, þá
hlyti þó að minnsta kosti öll slík hætta að vera
útilokuð af þeirri ástæðu, að eptir núgild-
andi lögum (1. 17. marz 1882) hefir undan-
farin ár algjörlega verið bannað að flytja til
landsins sauðfje, nautgripi og hesta frá út-
löndum (að Danmörku meðtaldri), að sjer-
staklega sýki sú, sem tilefni gaf til bannsins
(Mund- og Klovesyge) hafi aldrei gjört vart
við sig á Islandi, og að bann þetta, sem Is-
land sakir hnattstöðu sinnar og sjerstak-
legrar tilháttanar að þvi er sjúkdómshættu
snertir, vel gæti verið undanþegið frá, þott
almennt eigi að heita, mundi að nauðsynja-
lausu verða til sannarlegs stórtjóns fyrir Is-
land, svo fátækt land og sjerstaklega sett að
ýmsu leyti.
Sendiherra Danmerkur í Lundúnum hefir
í skýrslu sinni, dags. 7. apríl, skýrt frá, að
hann hafi þegar áður en hann fjekk þar að
lútandi umboð frá utauríkisráðaneytinu, snuið
sjer til hinnar brezku stjórnar til þess að
leita fyrir sjer um það, hvernig á banninu
stæði að því er ísland snertir, og sent Salis-
bury lávarði ýtarlega rökstudda kröfu um
apturköllun bannsins fyrir ísland. þykist
hanu hafa orðið þess vísari, að Island muni
vera tekið inn undir bannið einkum af þeirri
formástæðu, að það telst í landfræðislegu
tilliti til Evrópu, sem yfir höfuð sje talin
grunað svæði, og er hann ekki vonlaus um,
að eitthvað kunni á að vinnast. Hann lýk-
ur máli sínu þannig:
»-------Ef svo er, að bannið stafi í raun
rjettri fremur af því, að herra Chaplin [mun
vera formaður í Board of Agriculture, er
bannið hefir út gefið, samkvæmt þar að lút-
andi heimildarlögum] álíti tíma og kringum-
stæður hentugar til þess að koma fram lög-
verndarstefnu í akuryrkjumálum, heldur en
af því, að menn sjeu í raun og veru hrædd-
ir við sóttnæmishættu, þá liggur í augum
uppi, að unnið er fyrir gíg, þótt sannað sje,
að ekki sje að óttast sóttnæmi frá Islandi,
það því fremur, sem sama mætti segja t. d.
um Noreg, er hefir haft mikla fjárflutninga
til Englands og Skotlands, og mundi vafa-
laust verða hreift miklum kvörtunum og kröf-
um þaðan, ef Danmörk fengi áunnið hags-
muni íslandi til handa, er Noregi væri neit-
að um«.
í annan stað hefir hr. L. Zöllner, kaup-
maður í Newcastle, lagt sig mjög í fram-
króka um, að hafa áhrif á ýmsa málsmet-
andi menn enska íslandi í vil, og ráðgerði
síðast, að ferðast til Parísar í því skyni, að
leita fyrir sjer á Erakklandi um markað
fyrir íslenzkt fje á fæti.
Sýning skólavinnu.
það er orðið altítt erlendis, að sýna á
kennarafundum ýmsa handvinnu, sem unn-
in er í skólunum, og eins akriflega úrlausn
ýmissa verkefna. þetta hefir þótt gefast
vel til þess að vekja kapp skólanna, og er
heillaráð til þess, að skólakennarar, sem
annars eiga ekki kost á að kynna sjer
kennsluaðferðir og framfarir annara skóla en
sinna eigin, — fái tækifæri til að bera sig
saman um ýms atriði viðvíkjandi kennslu
og skólahaldi.
|>að var orð í tíma talað, er fröken Elín
Briem, forstöðukona kvennaskólans á Ytri-
ey, hreyfði því á aðalfundi kennarafjelags-
ins í fyrra, að reynt yrði til þess að koma
á slíkri sýningu á skólavinnu og setja hana
í samband við fundi hins íslenzka kennara-
fjelags. það er ekkert efamál, að þetta
ráð muni einnig vel reynast hjer á landi,
og vil jeg með línum þessum innilega mæl-
ast til þess, að sem flestir kennarar taki
mál þetta til yfirvegunar, og sinni því, hver
á þann hátt, sem honum er auðið, bæði
með því að koma á kennarafundinn í vor,
og eins með því að senda sýnishorn af
skólavinnu, hver frá sínum skóla, svo sem
af skript, ritgerðum ýmislegs efnis, rjettrit-
unaræfingum, alls konar handvinnu o. s.
frv. —
Herra skólastjóri Morten Hansen í Keykja-
vík veitir móttöku öllu því, sem sent verð-
ur, og væri æskilegt, að allt það, er sýna
skyldi, væri komið til hans að minnsta
kosti einum degi fyrir ársfund í vor, en
stjórn kennarafjelagsins mun annast um,
að húsnæði fáist svo hentugt, sem kostur er
á til sýningarinnar.
Flensborg 30. apríl 1892.
JÓN þÓBAEINSSON.
Eiðaskólaskýrslan. þessar viðsjárverðu
villur í síðustu skýrslu, er prentuð var í
fyrra (1891), eru lesendur hennar beðnir
að leiðrjðtta:
Bls. 167 í 1. og 15. dálki 4f fyrir 4f.
— 18s og 18s vantar fetsmerki (').
— 195 nægum fyrir næpum.
— 238 0,000 : 4 fyrir 0,002 : 4.
— 25^ 166,93 kr. fyrir 176,93 kr.
— 26 og 27 í reikningnum of taldir 10 aur.
— 27ls 250 laugar f. 250 faðma langar.
Biðum í janúar 18 2.
Jónas Eirílcsson.
Uppboðsauglýsing.
Eptir ákvörðun á skiptafunddi í dánar- og
fjelagsbái Steinunnar sál. Auðunsdótttir og ept-
irlifandi manns hennar Jðns þorðarsonar,
bónda á Eyvindarmúla, verður að Eyvindar-
múlu haldið opinbert uppboð fimmtudaginn 19.
ncestkomandi maímánaðar og þar seldar hcest-
bjóðanda, ef viðunanlegt boð fcest, eignir tjeðs
dánarbús: jörðin Vindás í Hvolhreppi 8.6hndr.
n. m. og af hjáleigum Eyviniarmúla: hálfur
Háimúli, sem allur er 12.3 hndr. n. m. og hálf
Árkvörn, sem öll er 15.96 hndr. n. m.; enn-
fremur sauðir og ef til vill meira af lausafje
búsins. Söluskilmálar verða birtir á uppboðs-
staðnum.
Uppboðið byrjar kl. 10 fyrir hádegi.
Skrifstofu Rangárvallasýslu, 5. april 1892.
Páll Briem.
Meðlimum bindindisfjelagsins „VILJINN11 5
Stykkishólmi vottast hjer með okkar innilegasta
þakkleeti fyrir þess drenglyndi með, ótilhvatt að
gefa minnisvarða yfir 1 framliðinn meðlim tjeðs
fjelag8, Erlend Lárus Hjálmarsen, bróður og
tengdabróður okkar hjer undirritaðra.
Reykjavik, Kálfárvöllum og Ólafsvík i apríl 1892.
Philipía Hjálmarsen. þorsteinn Hjálmarsen.
Hólmfr. S. þorsteinsdóttir.
Pálína Hjálmarsen. Jóh. St. Stefánsson.