Ísafold - 22.07.1893, Síða 3

191
og fyllingar útflutningslögum vorum. Þar
er meðal annars lögð við 20—200 kr. sekt
»ef einhver maður, hvort sem hann er inn-
lendur eða útlendur, gerist til þess að æsa
menn til að flytja af landi burt, með ginn-
andi fortðlum eða með því að halda ræð-
ur eða fyririestra í þá átt, að gjöra menn
óánægða með þetta land, en gylla fyrir
þeim önnur lönd«. »Sömu sektum varðar
það, ef nokkur verður kunnur að því, að
hann hafi samið skriflega eða munnlega
við útfara um flutning í aðra heimsálfu á
þann hátt, að útfari skuli vinna af sjer far-
areyri, er þangað kemur, enda er og sá
samningur ógildur«. Sömu sektir liggja
enn fremur við, ef einhver hjer á landi
lánar útförum, einum eða fleirum, farar-
eyri, og þykir grunsamlegt, að hann geri
það fyrir hönd erlendrar stjórnar eða fyr-
ir hönd þegna eða erindreka annararíkja,
og er þá lögreglustjóri skyldur að rann-
saka tafarlaust það mál. Sektir fallahálf-
ar í landssjóð, en hálfar til sögumanns«.
Enn fremur er útflutningsstjórum bann-
að að taka nokkurn mann til flutningsnje
styðja á nokkurn hátt útför hans, nema
hann hafl fengið vissu fyrir, að hann hafl
greitt allar lögmætar skuldir, er honum
ber að greiða, þar á meðal lögskyldan
framfærslueyri með skylduómögum þeim,
eða útfarinn hafl sett tryggingu fyrir þess-
um greiðslum, eptir þvi sem lögreglustjór-
inn álítur nægja. Brjóti útflutningsstjóri
bann þetta, skal hann greiða sjálfur skuld-
irnar og aðrar fjárgreiðslur útfarans áður
ár er liðið.
Borgarlegt hjönaband. Frv. um það
var fellt í gær í ef'ri deild, með 6 atkv.,
þar af 2 þjóðkjörnum (Sig. Stefáns. og
Guðjón Guðl.).
Sundirskipting jarða. Nokkrirþing-
menn í neðri d. vilja láta setja nefnd til
að íhuga, hvort eigi beri nauðsyn til að
koína í veg fyrir hina skaðlegu sundur-
skipting jarða hjer á landi, hvort eigi sje
þörf á að meta til afgjalds jarðir þær, sem
liggja undir hina opinberu kirkjustaði. og
hvort eigi megi finna ráð til að koma í
veg fyrir allt of háan leigumála á járð-
eignum einstakra manna og ýmsar óeðli-
legar kvaðir á þeim, er snerta atvinnu-
frelsi leiguliða.
Prestakosningalög. Frv. um að rífka
hluttöku safnaða í veitingu brauða þann-
ig, að söfnuðirnir megi velja um alla um-
sækjendur, hefir verið breytt þannig í efri
deild við 2. umr., að söfnuðir skuli að eins
velja um 3 (eins og nú), ef íleiri sækja,
þá, sem biskup til nefnir, ekki landshöfð-
ingi; þó má biskup og fella einn af 3, ef
ekki hafa fleiri sótt, frá kosningu, ef'hann
álítur harin óliæf'an.
Barðastr.sýslu vestanv. 15. júlí: Veörátta
er allt af' ylir höfuð votvihrasöm, en vel hlýtt
i veðri og engin stórkostleg úrkoma, stillt og
lygnt optast nær, og sjógæftir því góðar-
Þerrir var eptir 20. júni og mánuðinn út, og
aptur 8.—10. þ. m. Hæstur hiti 15° R. 13.
þ. m.
Grasvöxtur verður víst í hezta lagi. Þó er
hann nokkuð misjafn. Sláttur er almennt
byrjaður, sumstaðar fyrir nokkru, en viðast
þessa viku.
Afli er enn ágætur, en úr þessu geta fáir
sinnt honum. Þilskipin afla sum inni á fjörð-
um, því þar er liskurinn allt eins, og það
jaf'nvel upp í landsteina, og innst inni í
fjarðarbotnum. Heldur þykir hann magur, en
fremnr vænn, nokkur fyrirtaks-vænn.
Hvalveiðarinn, er var á Patreksílrði, Nielsen,
tór alfarinn 26. f. m. með 9 hvaia afla. Var
það að fyrirlagi eiganda útgerðarinnar, Svend
Foyns, að hann íor svo fljótt. Stixrud á Suð-
ureyri var búinn að fá 14 hvali, þá er síðast
frjettist. Hann er nú að reisa hús sín þar.
Fremur er kvillasamt. Taugaveiki hei'ur
stungið sjer niður á nokkrum stöðum, og fleiri
sjúkleika hefnr töluvert vart orðið.
Góðvildarbragð er það, sem maklegt
er að almenningi verði kunnugt, að d leið-
inni hingað í fyrra dag, er «Thyra« var
komin á móts við Akranes, og yfirmaður
skipsins, pr.iieut. Garde, var látinn vita (af
skólastj. og skipstjóra M. F. Bjarnasyni),
að með því væru 5 farþegjar, er þyrftu að
komast upp á Skaga, þar á meðal 2—3
blindir til þess að letia sjer lækninga hjá
hinum f'ræga augnaiækni þar, hr. B. Óiafs-
syni, — þá brá hann óðara við inn áLamb-
hússund, lagðist þar um akkeri og ijet
flytja farþega þessa á land. Það líkist
Hovgaard, en ekki öðrum póstskipsfor-
mönnum hjer.
Strandferðaskipið »Thyra« kom
hingað í fyrrakvöld norðan um land og
vestan og með henni hýsna margir farþeg-
ar, flestir af Vestfjörðum, þar á meðal
sýslum. A. L. E. Fischer frá Vatneyri með
fólk sitt á leið til Danmerkur alfarinn, og
nokkrir útiendir ferðamenn, svo sem bar-
ón Fleischhacker með frú sinni frá Wien,
Neumann málari (Marinemaler) frá Khöfn,
norskur prestur o. fl.
Landsbankinn. Síðan bankinn fór að
veita aptur fasteignarveðsián, eptir að binn
nýi bankastjóri, hr. Tr. Gunnarsson, tók
við í voi', hefir lánstraumurinn út úr bank-
annm aukizt stórum, og nema algengar
lánveitingar á síðasta ársfjórðnngi um 73
þús. kr., en víxlar keyptir fyrir 67,000 kr.
Með því bankinn er nú kominn í verulegt
viðskiptasamband við Landmandsbankann
í Kliöfn, hafa verið seldar ávísanir á hann
hann fyrir nær 15,000 kr. í sjóði átti
landsbankinn í lok júnímán. fyrirliggjandi
ekki nema rúmar 100,000 kr., þar af 10,000
hjá Landmandsbankanum, til ]>ess aö ávdsa
upp á.
Dáinn er aðfaranótt hins 19. þ. m. hinn
þjóðkunni merkismaður Eirlkur prófastur
Kuld í Stykkishólmi, eptir langa banalegu,
92
mun jeg mola á yður hauskúpuna með hamrinum!« Hinn
ungi maður skellihló og mælti: »Hafðu hægt um þig,
hróið mitt, og farðu að járna hestiim minn, því ef jeg
ætlaði að gera nokkuð illt af mjer, mundir þú ekki geta
aptrað því«. Smiðurinn hafði sjeð dóttur sina smjúga inn
og fór því aptur til vinnu sinnar, en gætti þó minna að
þvi en bæjardyrunum og riddaranum, sem henum sýndist
tortryggilegur útlits. ^Loks var hesturinn aljárnaður! og
riddarinn steig á bak og mælti: »Heyrðu kar!! Enn
verðurðu að gera mjer greiða og láta hana dóttur þína
gefa mjer að drekka. Þú ert skyldur að svala þyrstum
hermanni«. — Buresch leit á hann hálfsáttur og mælti:
»Það skaltu fá«. Siðan kallaði hann á dóttur sína og
skipaði henni að koma með mjólk i könnu. Kom hún
með mjólkina skjálfandi, en riddarinn laut niður að henni
og mælti: »Þú ert bæði góð og falleg stúlka, og jeg
hefi í langan tíma ekki verið í skapi eins og nú. Jeg
skil ekki í því, hvað þungt mjer fellur að skilja við þig,
sem jeg liefi ekki sjeð nema nokkur augnablik. Leit
hún upp á hann feimnislega, en þó háltbrosandi, og horfði
í hin dökku augu hans, en hann horfði aptur á móti á
hana og stundi við. í sama bili var blásið til brottfarar.
Kvaddi hann þá i skyndi og sneri til fjelaga sinna, sem
riðu i burtu hægt og haögt, en Anezka horfði á eptir þeim
þangað til þeir hurfu úr augsýn.
89
orðinn alfrískur og furðaði sig mjög á að þeir skyldu
vera komnir aptur heilir á húfi.
Siðan liafa margir menn farið upp á Heklu, bæði fyr
og síðar. Þeim hefur sótzt ferðin misjafnlega, eptir því,
hvernig veður hefur verið, og eptir þvi á hverjum tíma
árs þeir hafa verið á ferðinni, en enginn þeirra hefur
orðið var við undur þau og ofsjónir, sem þar áttu að vera,
eins og ekki er heldur við að búast, því slíkt hefur aldrei
verið til nema í heilanum á ómenntuðum mönnum og
hjátrúarfullum.
Járnsmiðurinn í Mrakotin.
Tvö ár voru liðin frá því, að orrustan á fjallinu
hvíta (1620) hafði gjört út um forlög siðabótarinnar í
Bæheimi. Spænskar, ítalskar og þýzkar hersveitir fóru
þvert og endilangt fram og aptur um Bæheim og Mahren
til þess að vera viðbúnar að slökkva uppreistarneista þá
sem ljetu á sjer bera og halda alþýðunni i skefjum, sem
kvalin var og æst af alls konar harðneskju.