Ísafold - 04.11.1893, Blaðsíða 3

287
Þrjú þjóðráð. Þrennt er það,sern gerir þjóð
mikla og auðuga: frjósamur jarðvegur, atorku-
mikil iðjusemi og greiðar samgöngur.
(Bacon lávardur).
Að framförum mannkynsins hafa engar
uppfundningar stutt eins mikið eins og þær
sem draga úr tjarlægðinni manna á milli, að
undanskildu stafrofinu og prentvjelinni.
(Macaulay).
Sá sem missir aleigu sína, missir mikið;
sá sem missir vin sinn, missir meira; en sá
sem missir jafnaðargeð sitt, missir allt.
(Spœnskur málsháttur).
Alþingistiðindin. Af umræðum neðri
deildar eru nú fullprentaðar 95 arkir, og efri
rúmar 40.
Leiðarvísir ísafoldar.
1304. G-et jeg ekki ráðið sjálfur, í hvaða
staði jeg læt börnin mín, á meðan jeg get
geíið með þeim, þó annar hafl tekið fje mitt
til umráða (sem jeg trúði betur en sjálfum
mjer), þó jeg sjálfur verði að lifa á þeim, og
því sjái fyrir, að eigurnar nái ekki að frarn-
færa börnin, og verði því með framtíðinni
bæði jeg og börnin aö sveitarbyrði ?
Sv.: Fyrst spyrjandi hefir afsalað sjer fjár-
forræði sinu í hendur annars manns, verður
það að vera komið undir samkomulagi við
hann. hvar spyrjandi kemur bötnum sínum
fyrir, enda verður ekki sjeð, að annar en sá,
sem fjá forræðið hefir, geti að lögum samið
um meðgjöf með þeim.
1305. Jeg taldi fram hundinn minn á vor-
hreppskilum, en hann drapst i vikunni á ept-
iri Er þá 'rjett að jeg gjaldi skatt af honum?
Er mjer eigi rjett að telja hanrt til vanbalda?
Sv.: Hundaskattur er goldinn fyrir næst-
liðið ár undan framtali. Spyrjandi verður því
að greiða skattinn í ár.
1306. Er það ekki skylda sveitarinnar, að
borga fyrir sinn eigin sveitarlim skuld, sem
hann gat ekki borgað sjálfur áður en hann
komst á sveitina ?
Sv.: Nei; engin skylda hvílir á sveitinni að
borga skuldir, sem þurfamaður hefir stofnað
áður en hann kom á sveitina.
P r j ó n a y j e 1 a r,
með beztu og nýjustu gerð, seljast með
verksmiðjuverði hjá
Simon Olsen,
Kjöbmagergade Nr. 50, Kjöbenhavn.
Eptir vjelum þessum ermikil eptirspurn,
af því, hve traustar og nákvæmar þær
eru, og að þær prjóna alls konar prjónles,
jafnt úr smáu sem grófu bandi. Vjelar
þessar má panta hjá
P. Nielsen á Eyrarbakka,
sem sýnir, hvernig þær fara að prjóna og
veitir ókeypis tilsögn til að brúka þær.
Hjer á íslandi eru einkar hentugar
vjelar með 124 nálum, sem kosta 192 kr.
do. — 142 — — — 230 —
do. — 164 — — — 244 —
do. — 166 — — — 280 —
Verðlistar sendast þeim, er þess æskja.
Hálfflöskur hvítar kaupir undirskrifaður
fyrir 12 a. st. Kristján Þorgrimsson.
Næsta snmar
geta karlmenn og kvennmenn fengið vinnu
hjá undirskrifuðum káupmanni við fisk-
verkun, einnig sjómenn við fiskiveiðar.
Menn eru beðnir að snúa sjer skriflega til
mín, í síðasta lagi með vestanpósti sem fer
frá Reykjavík í janúar næstk. og taka
greinilega fram, upp á hvaða kjör þeir
vilja ráðast.
Flateyri við Önundarijörð
P. J. T. Halldórsson.
Hjer með fyrirbjóðum við undirskrifaðir
einum og sjerhverjum, sem ekki eiga heimili í
Suðurvogum, að grafa maðk úr Suðurvogalandi
án samnings við undirskrfaða. Brjóti nokkur
bann þetta munum við leita rjettar okkar
samkvæmt því sem lög leyfa.
Vogum 10. október 1893.
Guðm. J. Waage. 01. B. Waage. Asm. Arnason
Magnús Pálsson. Pjetur Jónsson.
Pjetur Andrjesson. Magnús J. Waage.
Eyleifur Jónsson.
Tapazt hefur á götum bæjarins oturskinns-
húfa. Finnandi skili til Stefáns Stefánssonar
að Miðbýli við Bakkastíg.
Undirboð.
Að þar til ferignu fje úr landssjóði á
næsta árs fjárlögum er ákveðið að hlaða
girðingu úr steini umhverfis lóð hegning-
arhússins að norðanverðu í stað trjegirð-
ingarinnar semnúer. Girðingin á aðvera
rúmar 100 ál. á lengd, 4}/2 al. á hæð úr
höggnu grjóti, vel felldu og sljettuð utan
með cementi á eptir, 3/4—1 al- Þýkk að
neðanverðu og x/2 að ofanverðu.
Steinsmiðir h.jer í bænum, sem vilja tak-
ast á hendur að gjöra þessa girðingu, gjöri
svo vel að senda hingað tilboð um það á
næsta J/2 mánaðar fresti.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 4. nóv. 1893.
Halldór Daníelsson.
Uppboö.
A fimmtudaginn þ. 9. nóvbermán. næstk.
kl. 11 f. h. verður eptir kröfu málaflutn-
ingsmanns Eggerts Briem að undangengnu
fjárnámi selt við opinbert uppboð á»Hotel
Alexandra« ýmisleg húsgögn o. fl. tilheyr-
andi gestgjafa A. Jespersen, svo sem buffet,
fortepiano, salonborð, matborð, klæðaskáp-
ur, chiffoniere, amerikanskur járnstóll, líru-
kassi, riffill o. s. frv. Munirnir verða til
sýnis á uppboðsstaðnum frá kl. 1—2 dag-
inn fyrir uppboðið. Söluskilmálar verða
birtir á uppboðsstaðnum á undan uppboðinu.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 3. nóv. 1893.
Halldór Danielsson.
Hjer með auglýsist, að verzlunarhús
Gránufjelagsins á Raufarhöfn með bryggju,
verzlunaráhöldum og 1 salthúsi er til sölu,
sömuleiðis verzlunarhús Gránufjelagsins
»Liverpool« á Seyðisfirði með bryggju og
verzlunaráhöldum. Þeir er kynnu vilja
kaupa, snúi sjer til framkvæmdarstjóra
fjelagsins herra Chr. Havsteins.
I stjórnarneind Gránufjelagsins,
Oddeyri 23. sept. 1893.
Davið Guðmundsson. Friðb. Steinsson.
J. Gunnlögsson.
Fundizt hefur kvennbattur og fataböggull.
Yitja má að Sogni í Ölfusi.
Eyjólfur Símonarson.
160
verið að hugsa um hina voðalegu skuld í höfuðbókinni,
er hann sá, hvað mikið hann átti inni af hamingju og á-
nægju hjá konu sinni og í hinum ijómandi augum barna
sinna. Hann fór með þeim fram í borðstofuna; maturinn
var ágætur og matarlystin eins, og dagurinn endaði með
gleði og ánægju.
»Á jeg að segja þjer nokkuð góði minn?« sagði kon
an við mann sinn, er þau voru orðin ein. »Jeg hefi opt
verið að hugsa um, að við ættum að fara úr þessu stóra
og skrðutlega húsi í annað, sem væri minna og notalegra
einkanlega ef það væri á dálítið afviknum stað, þar sem
við gætum náð í svolítinn garð, því það væri svo hollt
fyrir börnin, að ljetta sjer þar upp. og enda okkur líka.
Við gætum þá ef til vill jafnvel hætt við að ferðast á
sumrin, sem á að vera til skemmtunar, en er ekki
nema til þreytu og kostnaðar. Það má hver loía hefðar-
mannalífið sem vill, en ekki fylgja þvi meiri þægindi,
friður nje ánægja en hinu«.
Kaupmaður faðmaði konu sína að sjer, hrærður í
huga. Þau höfu skilið hvort annað, án þess að þau hefðu
minnzt einu orði á aðaiorsökina til þess, að þau yrðu að
spara við sig; þau vissu, að á meðan þau hefðu hvort
annað, mundi þau ekkert skorta, og ekkert skyldi skyggja
á ánægju þeirra. Kaupmaður fór glaðari og hughraust-
ari heiman ?ð morguninn eptir. Honum var í fersku
157
nauðsynlegustu áhöld til þess..........Aumingja litla
telpan mín!«
Kaupmaður leit örvæntingaraugum á konu sína.
Líklega hefir vakað fyrir honum, að það væri þó raunar
hann sjálfur, sem þyrfti huggunar og hughreystingar við
en þá hugmynd liöfðu því miður ekki aðrir á heimilinú
en hann.
»Þú fórst svo snemma að heiman í dag«, tók kona
hans aptur til máls eptir litla þögn, »að jeg gat ekki
sagt þjer, að mjölið er búið«.
»Núna undir eins?« spurði kaupmaður.
»Núna undir eins !« át konan eptir honum og hnykkti
á. »Hefi jeg kannske jetið það? — Eldiviðurinn er líka
búinn«, bætti hún við jafn-óhlífm.
»Það voru þó fullir tuttugu faðmar af brenni, sem
jeg keypti í haust«, mælti kaupmaðurinn, »og faðmurinn
kostaði ekki minna en þrjátíu og tvær krónur; það
man jeg«.
»Jæja, og þó hann hefði kostað hundrað krónur, þá er
hann búinn eins fyrir þvi,það veit jeg«, svaraði húsmóðirin.
Kaupmaður stóð upp og gekk niðurlútur inn í svefn-
herbergi sitt.
»Nú, ætlarðu ekkert að jeta áður en þú ferð að
sofa?« var kallað á eptir honum með sama þjósti og