Ísafold - 24.03.1894, Blaðsíða 2

54
Pöntunarfjelag Skagfírðinga
h.jelt aöal-ársfund sinn hinn 16. jan. þ. á.
að Asi í Hegranesi — er Isafold skrifað
þaðan 19. f. mán. — Mættu þar, auk for-
manns og varaformanns, nær allir fulltrú-
ar fjelagsins, enda var veður og færi á
gætt. Einnig komu nokkrir bændur á
fundinn og 2 prestar; er það í alla staði
rjett og æskiiegt, að bændur fjölmenni á
slíkan fund. Málfrelsi liöfðu allir á fund-
inum, en fulltrúarnir einir höfðu atkvæðis-
rjett. Reikningar næstliðins árs voru fram-
lagðir endurskoðaðir og voru þeir sam
þykktir. Hr. L. Zöllner gjörði fuil og
glögg reikningsskil. Hagur fjelagsins
stendur nú mjög vel yfir hötuð. 2 deildir
skuida, en hinar fengu meira eða minna
af peningum nú við reikningslok. Deild-
irnar í flelaginu eru nú 14. Fundurinn á-
kvað, að pöntuninni væri haldið áfram
næsta ár. Það er og engin ástæða til að
hætta við þessa pöntun, því að hún hefir
gengið greiðlega og arðsamlega. og ekki
mætt óhöppum. Formaður og varaformað
nr voru endurkosnir: Páimi Pjetursson, óð-
alsbóndi á Sjávarborg, og Konráð Jónsson,
hreppstj. í Bæ. Endurskoðunarmenn reikn-
inganna voru .og endurkosnir; sömuleiðis
fjeiagsstjórnin: umboðsm. Ól. Briem og
próf. Z. Halldórsson. Vigtarmenn í deild-
únum voru og einnig flestir endurkosnir.
Fjársölureglum fjelagsins var í ýmsu
breytt eptir tiilögum fjelagsstjórnarinnar.
Þannig eiga þeir, sem svíkjast um að láta
sauði, er þeir hafa lofað, en hafa fengið
urobeðnar vörur eða peninga eða átt þess
kost, að borga flutningsgjald fyrir þá í
skipinu; hið sama er um hross. Ef nokk-
ur deildarstjóri tekur fje undir f'yrirskip-
aðri vigt, sem er 90 pd., skal fella það í
verði um eins mörg pund, eins og það er
fyrir neðan vigtartakmarkið. Engan sauð
skal borga með meiru en 140 pd. þunga.
Enga gelda á nje veturgamla gimbur skal
taka i fjelaginu. Hver deild skal bera
sjerstaklega kostnað alian af sínu fje,
þangað til það er afhent til útskipunar,
svo sem vigt, skoðun, rekstur, ferjur og
vöktun. Hver kind á að bera sinn út-
flutningskostnað sjer, og jafnt verð að
borgast fyrir hvert pund. Þetta ákvæði
hefir vonandi þau áhrif, að fæla menn frá
að láta rýra fjeð, en hvetja þá til að láta
vel vænt fje.
1. Skuldir deilda voru í fyrra vet-
ur......................kr. 10676,93
2. Vextir þar af .... — 480,46
3. Vörur aðfluttar, innkaups-
verð....................— 36158,22
4. Ýms kostnaður á vörunum,
svo sem umboðslaun, flutn-
ingur, o. s. frv.........— 7231,64
5. Tollar...................— 2576,59
6. Peningar.................— 36019,34
Þetta framantalda voru stærstu upphæð-
irnar, sem fjelagið þurfti að borga.
Fjelagið borgaði
með 2592 pd. af ull ... kr. 1477,44
— 34 lambskinnum . . — 17,00
— 73 hrossum .... — 4053,03
— 6761 sauðum .... — 85956,56
— peningum ..... — 81,34
— ýmsum tekjum ... — 189,22
Allt þetta er að öllum kostnaði við hvað
fyrir sig frádregnum.
Fjelagið á nú í varasjóði nál. 2,000 kr.
Tnflúenzasóttiii er uú i rriikilli rjenun
hjer í Vænum, eptir 8 vikna tíma, en margir
þó rúmfastir enn og enn fleiri lasburða. Um
20 manns ha1a dáih hjer í sókn. Sóttin hag
ar sj^r líkt hjer um nærsveitiinar allt er til
spyrzt. Fimmtán lík uppi standandi í gær i
Gathaprestakalli á Álptanesi. Katnkenndir eng-
ir dáih áhur ónefndir, nema Ogmundur bóndi
Sigurðsson í Tjarnarkoti í Njarövík (frá Bark-
arstöðum), valinkunnur sæmdarmaður og dugn-
aðar.
Það mun áreiðanlegt vera, að sóttin heíir f
þetta sinn borizt hingað til lands frá Khöf'n
með gufuskipinu «Vaagen« (Watbnes). er kom
til Seyöisfjarðar 8. janúar. Hvin er að líkind-
um nú komin um land allt nema Vestflrðinga-
fjórðung.
Póstskipið Lanra, Christiansen, lagði aí
stað hjeðan aptur á rjettum tíma, 21. þ mán.
Með henni fóru kaupmennirnir Jón Ó. Þor-
steinsson og Jón Jónsson (frá Ökrum).
Vestmannaeyjum 12. marz 1894: »Vetvir-
inu hefir eigi verið snjóa- nje trostamikill; síð-
an l(i°-trostið í lok nóvembermán. heflr mest
frost orðið liðug lt stig.! í janúar var mest
frost aðfaranótt hins 23 , -j- 11.2°; mestur hiti
1!., 8.5°. í fehrúar var mest f'rost aðfaranótt
hins 12., — 10.6°; mestur hiti hinn 16, 8°. í
janúar var úrkoman 89 millimetrar, í fehrúar
175. Veðrátta hefir yflr höfuð verið ákaflega
stormasöm, einkum i febrúarmánuði; þá gengu
næstum sifelldir suð-vestan- og vestanstormar.
Mesta aflalej'si hefir hjer verið í allan vetur,
því nálega enginn flskur hefir verið fyrir, þá
sjaldan geflð hefir á sjó, og eigi er neitt æti
farið að ganga, nema hjer varð á dögunum
vart við hafsild og svo nefnt mjóa seiði, en
alls ekki við loðnu.
Landeyingar kornust hingað út 3. þ. m. og
f'ærðu með sjer megna kvefsótt, sem þegar
heflr gengið yfir alla eyna, og mun nú vera
búin að tína upp megnið af fólki. Svo eru
veikindin almenn, að i dag tór h.jer einn smá-
bátur á sjó, og er þó rjett gott sjóveður. Sótt
þessi virðist eigi vera nærri eins illkynjuð
eins og sú, sem gekk hjer 1890. Margir
liggja að eins 2 daga, aptur aðrir í viku, og
hætt er mönnum við að slá niður aptur, et
þeir fara óvarlega með sig.
Austur-Skaptafellssýslu (Nesjum) 18. fe-
brúar 1894: Veturmn heflrmátt heita heldur
góður það sem af er, einkum að því leyti, að
allt af haf'a verið nægir hagar alstaðar í sýsl-
unni. nema í öræfum varð haglaust eða hag-
skarpt mánaðartíma fyrir jólinJ og á sumum
hæjum i Lóni varð haglaust á 'þorranum. En
aptur á móti heflr tíðin yíirleitt verið heldur
umhleypingasöm. Framan af vetri voru frost
allmikil, en út úr jólnm gekk í stórkostlegar
rigningar og hjeldust þiður að miklu leyti
íram til þorra, þá gekk í norðanátt og frost;
skiptist á. á þorranum, norðanrok með frosti
og snjó (þó litlum) og útsunnan hryðjur og
ýmist snjóslidda, sem þó hlánaði jafnóðum.
Hefir þetta tíðarfar verið ónotalegt á útigöngu-
skepnum.
Þar eð í minna lagi hefir verið eytt afheyj-
um enn handa útipeningi (hrossum og sauð-
fje), er vonandi að allir komist af með hey,
þótt nokkuð verði hart hjer eptir ; auðvitað
er allt komið undir því, hvernigvorið verður,
því i mjög hörðum vorum er nærri því ótrú-
legt, hvað upp gengur af heyjum.
Skepnutiöld eru vist í betra lagi og fjenað-
ur í allgóðu standi. Bráðapestin hefir litið
gjört vart við sig í vetur, að eins kind og
kind hrokkið af; nema á einum bæ hjer í sveit-
inni hefir allmargt farið úr henni; í fyrra vet-
ur var lítið um hana líka, en mörg ár þar á
undan drap hún unnvörpum á mörgum bæj-
um hjer.
Papótsskipið tDiana« kom loks 17. janúar.
Þegar það hraktist inn á Eskifjörð aptur rjett
fyrir jólin, var víst bæpið að það treystist að
leggja út aptur, þareð það var líka eitthvað
dálitið bilað (öldustokkar eitthvað brotnir). Fór
svo Eggert Benediktsson verzlunarstjóri á
Papós austur til Eskifjarðar út úr nýárinu,
og, varð það þá að ráði, að xVaagene var feng-
in til að draga »Díönu« suður á Papós, en
þurfti ekki með hana alveg inná höfnina. því
byr var hagstæður og gekk henni vel að ná
höfninni, og var þá liðið hátt á 5. mánuð frá
því hún lagði út frá Kaupmannahöfn. Allir
glöddust af þvi að skipið skyldi þó komast á
endanum, því ella hefði sjálfsagt orðið bjarg-
arvaridræði hjer engu minni en í fyrra. Sagt
er að »Yaagen« hafi tekið 1400 kr. fyrir ab
korna »Díönu« suður.
Skömmu eptir áð Papósskipið kom. gjöröi
annar gestur vart við sig í hjeraðinu, sem
mönnum þótti minna í varið, nefnil. »Influ-
enzan<i\ hún hefir víst komið með »Vaagen«
frá útlöndum og líklega flutzt hingað meí>
»Díönu». Sótt þessi var svo bráð, að á mörg-
um bæ.jum lagðist rjett að segja altt heimilis-
iólkið í einu, og sumstaðar var um tíma (1—2
daga) varla svo mikið af flakkfæru f'ólki, að
hægt yrði að gegna gripum, og nærri éllir
urðu lasnir, þótt þeir mættu til að dragast? á
f'ótum. Veikin varð mannskæðust í Lóni, þar
'dóu 5 úr henni, flest aldrað fólk. Ein af' þeim
var Sigríður Árnadóttir í Vola.seli, tengdamóð-
ir Sveins bónda B.jarnasonar þar, bróður síra.
Jóns í Winnipeg; hjer í sveitinni dóu 2 gaml-
ar konur. Veikin er i rjenun og flestir eða
allir í apturbata, þótt nokkrir liggi enn, bæöi
hjer og í Lóni.
Viðbœtir 22. febr.: I dag kom austanpóstur
og eptir því er segir i brjefum er með honum
komu hefir »Influenzan<i orðið mjög skæð á
Hjeraði; 12. þ. m. »standa uppi milli 40 og 50
lik hjer á Hjeraðinu, margt af því ungir og
hraustir menn. I Fljótsdalnum 2 bændur ný-
dauðir: Ólafur Stefánsson í Hamborg og Sæ-
björn Egilsson á Hraf'nkelsstöðum« segir í einu
brjefi þaðan. Með póstinum frjettist líka það-
slys, að á Eiðum brann fjósið snemma í þess-
um mánuði, og brunnu þar 4 nautgripir inni,
2 kýr, naut og kálfur, en 3 kúnum varð með
herkjum náð út; eldurinn hafði eitthvað lítil-
lega komizt í eldhúsið, en ekki svo mikið að
þar var hægt að kæfa hann, og hefði vindur-
inn staðið öðru vísi, hefði liklega allur bærinn
brunnið« (úr brjeíi þaöan 10. þ. m.).
Leiðarvísir ísafoldar.
1333. Jeg tók að mjer fyrir umsamið kaup.
að fara ferð sjóveg með vörur f'rá einu kaup-
túni til annars, og fór af stað í góðu veðri
með ráði þess, er varninginn sendi, og skipið
átti; en er jeg hafði farið hjer um hil 1 /s af
leiðinni, versnaði veðrið svo, að jeg braut
skipið, en gat bjargað vörunum undan sjó, við
illan leik. Ber mjer ekki eitthvað af' hinu um-
samda kaupi, þótt svona tækist til?
Sv.: Spyrjanda ber fullt kaup fyrir þann
tima, er til ferðartilraunar þessar gekk, hafi
eigandi eða umráðandi skipsins og varnings-
ins ráðið hann til að fara þessa ferð fyrir sig
eins og sinn verkamann; en ekki neitt, ef
spyrjandi hefir tekið að sjer sem »akkoid« að
koma vörunum milli hinna tilnef'ndu kaup-
túna.
1334. Jeg sel kú á leigu til tveggja ára,
með venjulegum leigumála. Á jeg ekki tilkalí
til kýr í sama standi, þótt sú, er jeg leigði,
hafi fatlazt á þessu tímabili, þar sem hún var
gallalaus, er jeg afhenti hana?
Sv.: Jú.
1335. Jeg er útgerðarmaður að fiskiskipi.
Nú kemur það f'ram, þegar skipið hættir fiski-
veiðum, að eyðzt hefir mikið meira af matvæl-
um þeim, sem skipstjóri hefir tekið til skips-
ins, heldur en farmannalögin ákveða. Hvorts