Ísafold - 09.06.1894, Blaðsíða 2

liættismannaflokknura, en einkum margt
verzlunarm'anna, en fátt iðnaðarmanna og
sjómanna (og — ritstjóri »Fj.konunnar«).
Jón Jensson kusu nokkrir embættismenn,
2 kaupmenn og örfáir verzlunarmenn aðrir,
en margt iðnaðarmanna og einkum bænda
(meiri háttar útvegsbændur m. m.). Alls
voru hjer á kjörskrá 378.
Þá höfðu Borgfirðingar kjörfund að Leirá
7. þ. m. og kusu
Þórhall Bjarnarson
prestaskólakennara með 87 atkv. Hinn
fyrv. þingm. þeirra, Björn Bjarnarson búfr.
frá Reykjakoti, hlaut 75 atkv. Þriðja þing-
mannsefnið í því kjördæmi, Runólfur Þor-
steinn Jónsson frá Grund á Akranesi, tók
aptur framboð sitt, er að kosning kom.
Á kjörskrá eru i því kjördæmi 260 alls;
þar af sóttu kjörfund 162, og má það heita
mikið vel gert; kom nær hver kjósandi
úr sumum hreppum, og það þeim sem
lengst áttu (upphreppunum).
Fyrra þingmannsefnið á Leirárkjörfund.,
B. B., vitnaði í ræðustúf á undan kosningu
í yfirlýstar skoðanir sínar á þingmála-
fundi á Akranesi í vor og þingtíðindin;
taldi þær því almenningi kunnar. Yar enn-
fremur að sýna fram á, að hann hefði á síð-
asta þingi verið vel á bandi með meiri
hluta þjóðkjörinna þingmanna í öllum
meiri háttar þingmálum.
Hitt þingmannsefnið, síra Þórhallur
Bjarnarson, iýsti sínum skoðunum allýtar-
lega, bæði í ræðu og í svörum upp á fyrir-
spurnir. Um stjórnarskrárendurskoðun
sagði hann svo, að í sumar mundi hann
greiða orðalaust atkvæði með frumvarpinu
frá 1893, til staðfestingar ályktun þings-
ins þá, en áskildi sjer óbundnar hend-
ur eptirleiðis; mundi hann leita álits kjós-
enda í því máli sjerstaklega, ef á dagskrá
kæmi, og leggja niður þingmennsku, ef
svó færi að sjer bæri á milli við meiri
hluta þeirra í því máli. Um fjárhagsmál
landsins talaði hann allýtarlega, kvaðst
fráhverfur breytingum á landssjóðsálögum
að svo stöddu, tollum og sköttum, þar á
meðal afnámi lausafjárskatts; að rýratekj-
ur landssjóðs taldi hann eigi hægt, og
hann vonaði hins vegar, að ekki þyrfti að
auka þær. Kvaðst mundi gera sjer að
reglu, að afráða aldrei neitt verulegt í
því efni að kjósendum fornspurðum. Bitl-
ingagjöfum á þingi kvaðst hann mundi
róa að öllum árum að afstýra, taldi betra
fyrirkomulag að lá(a landshöfðingja hafa
lítils háttar fjárveitingu til umráða til vís-
indaiegra og verklegra fyrirtækja, eins og
áður gerðíst. Smágufubátaferðir vildi hann
styrkja vel, en mótfallinn hinum íslenzku
strandferðum með því fyrirkomulagi, er
samþykkt var á síðasta þingi (Randulffs-
ferðum). Búnaðarstyrk vill hann auka
með svo felldu móti, að komið væri upp
einum fullkomnari búnaðarskóla en nú
eru þeir, landsskóia, helzt með vel nýtum
og reyndum útlendum forstöðumanni og
með vísindalegum tilraunum. Styrk vildi
hann og veita til að koma á fót þilskipa-
ábyrgðarsjóði. Meðmæltur niðurfærslu ept-
irlauna eins og frumv. frá 1893, enda
mundi frekara hvorki fáaniegt nje hyggi-
legt. Með 75 aura kirkjugjaldinu fyrir-
hugaða; sýndi fram á, að þó að það kynni
að virðast hækka útlát til kirkju á sumum
gjaldþegnum, þá næmi sú hækkun samt
hvergi nærri þvi, sem nú hvíldi á þeim, ef
skylduvinnan væri metin til peninga; mót-
fallinn almennum kirkjusjóði í því sniði,
er á dagskrá var á síðasta þingi. Móti
samsteypu amtmannaembættanna í eitt,
wildi heldur afnema þau bæði, en vísaði
til þess, aö í'engist stjórnarbótin fram, hlyti
það mál að útkljást þá von bráðar. Gjaf-
sóknarstyrk úr landssjóði varð tilrætt um,
og vildi B. B. afnema hann til embættis-
manna í skipuðum málsóknum þeirra, en
Þ. B. kvaðst þurfa að íhuga það mál og
rannsaka, áður en hann afrjeði neitt í því
efni; báðir móti því, að svipta kirkjur og
aðrar opinberar stofnanir gjafsóknarstyrk.
Með úrskurðarvaldi sáttanefnda var Þ. B.,
en móti sjerstöku varnarþingi í skulda-
málum.
Strandferðaskipið Thyra, yfirmaður
Garde, kom hingað 7. þ. m. norðan um
land og vestan, og með henni talsvert af
farþegum, þó að eins 2 útlendingar (enskir
ferðamenn). Frá Húsavík kom með skip-
inu BenicL. Sveinsson sýslumaður, snöggva
ferð, og frá Seyðisfirði Kristján Jónasar-
son verzlunarmaður.
Veðrátta. Eptir fádæma langvinna
þurrka í vor brá til votviðra hjer um slóðir
fyrir viku. Hefir mikið hleypt fram gróðri
á þeim tíma, þó að heldur svalt hafi verið
samt, eins og áður. Líkt er að frjetta af
veðráttu að norðan nú með »Thyra«, en
hvergi þó getið um hafís; hún varð hans
hvergi vör.
Inflúenzasóttin stóð sem hæst yfir í
Eyjafirði og Þingeyjarsýslu nú þegar
»Thyra« var þar á ferð. Lá á Akureyri
meiri hluti bæjarmanna rúmfastur, þar á
meðal yfirvöld og kaupmenn margir.
Úr Skagafirði skrifað 30. f. mán.: »Inflú-
enzan hefir gengið almennt hjer í sýslunni
síðan nál. 13. maí, og byrjaði á Sauðár-
krók. Dagana 15.—17. maí sýktist fjöldi
fólks á stórum svæðum. Sárfáir hafa
sloppið alveg; á suma hefir hiín lagzt Ijett,
en á fjölda þungt, og eru nú margir mikið
veikir, og eigi sjeð fyrir afleiðingarnar.
Sumstaðar cru þær þegar miklar, eigi að
eins verkfall, vapdræði og kostnaður, held-
ur og nokkur manndauði«.
Hvalveiðar Norðmanna. Amlie hval-
veiðamaður á Langeyri við ísafjörð hefir
fengið sjer í vetur þriðja hvalveiðagufu-
bátinn, er heitir Jarlen, á stærð við hina
eldri, »Reykjavik« og »ísafold«. Auk þess
eru hvalveiðastöðvar að komast á fót á 2
stöðum nýjum við Djúpið, á Hesteyri í
Hesteyrarfirði og Dvergasteinskoti í Álpta-
firði. Hefir fjelag eitt í Túnsbergi, »Brödr-
ene Bull«, leigt í því skyni nokkuð af Hest-
eyrinni ,og kom skip þeirra, »Chevy Chase«,
til ísafjarðar 20. maí, með tilhöggvið hús,
er reisa skal á Hesteyri. Dvergasteins-
kotið hefir keypt í sama skyni erindreki
fjelags eins í Kristjaníu, að nafni T. Her-
lofsen. Má á því marka, að Norðmönnum
þykja hvalveiðarnar hjer býsna-arðsamar.
Gufuskipið »Á. Ásgeirsson« kom
sína fyrstu ferð hingað til lands 9. maí,
til ísafjarðar, frá Middlesbrough á Eng-
landi, með salt og kol til eigandans, Á.
Ásgeirssonar. Það er 564 smálestir að
stærð.
Sigling. Júní 8. kom Cupido, (67, C.
Jensen) frá Mandal með timbur til lausa-
sölu. S. d. Venus (91, a. Fries) til Eyþórs
verzlunar með kol frá Dysart.
Barðastr.sýslu vestanv. 2. apríl: Það
sem af er vorinu, heíir veðrátta yíir höfuð
veriö góð, þurrvibrasöm og vindalítil, einkuru
síðan á leið, en opt nokkuð köld, opt frost
um nætur, en stundum fest snjó á fjöll, og
um sumaripálin gjörði alhvítt af snjó í byggð.
Hæstur hi* helir verið +11° R. I dag er
sunnanrigning.
Gróður er fremur lítiil. Tún þó græn orðin
og farið að lifna í úthögum.
Margir voru orðnir heytæpir, þá er skepnur
fóru af gjöf. ' Þó munu skepnuhöld almennt
vera í góðu lagi að öðru leyti en því,
að tóa liggur sumstaðar á fje og drep-
ur unglömbin jafnóðum og þau fæðast, svo
ýmist verður að vaka yfir fje eða hýsa það á.
nóttum.
Afli er góður á opin skip, einkum inni í
fjörðum, en fremur hafa þilskipin kvartað um
misfiski.
Ekkert vöruskip er enn komið hingað til
kaupmanna, en von er á því þá og þá til
Geirseyrarverzlunar. Dm vöruverð vita menn
því eigi enn, enda er það sjaldan uppkveðið
með vissu fyr en seint á sumri.
Hinn 8. þ. m. á að verða kjörfundur að
Brjánslæk. Sjálfsagt þykir, að síra Sig. próf.
verði endurkosinn, enda óvíst, að aðrir bjóðist.
Veturinn kvaddi og sumarið heilsaði hjer
mjög alvarlega, því að um suinarmálin var
»infliíenzan« orðin hjer útbreidd allvíðast, og
var eigi almennt af ljett fyr en um mánuð af
sumri eða síðar. Margir lágu þungt, nokkrir
dóu. Allur almenningur ,er varla búinn að
ná sjer enn, enda urðu margir að fara á fæt-
ur fyr en æskilegt hefði verið, til að gegna.
allra-nauðsynlegustu heimilisstörfum. Sum-
staðar varð að fá hjá hjálp af öbrum bæjum
til að mjólka kýr. En mjög misjafnt lagðist
sóttin á menn. Sumir lágu að eins 1 eða 2'
daga, en aðrir allt að U/s viku og sumir lengur.
Mannalát og eptirmæli.
Mad. Steinvör Eggertsdóttir, prests Bjarna-
sonar landlæknis Pálssonar, kona síra Magn-
úsar Gíslasonar, er var prestur í Sauðlauks-
dal yfir 30 ár, fædd að Mosfelli í Grímsnesi
24. des. 1817; ólst upp að mestu leyti hjá
Helga biskupi Thordersen, fyrst í Odda, þar
sem hann var þá prestur og prófastur, og
síðan í Reykjavik, eptir að hann var orðinn
biskup. Erá honum giptist hún 8. juni 1846
eptirlifandi manni sínum, og fluttist sama vor
með honum að Saublauksdal, þar sem þau
hjón bjuggu eptir það, þangaö til árið 1882,
þá er þau fluttu að næsta bæ, Kvigyndisdal,.
og bjuggu þar í 10 ár, en 2 síðustu árin voru
þau þar í húsmennsku. Þar andaðist hún
23. apríl síbastl. eptir stutta banalegu i »in-
flúenza«. Hafði hún þá búið í 46 ár, en lifað
í hjónabandi í nær 48 ár, þar af í 88 ár i
Sauðlauksdal. Mad. Steinvör sál. var hin
mesta táp- og fjör-kona til líkama og sálar,
dugnaðar- og ráðdeildarsöm í bezta lagi, vel
ab sjer til munns og handa, enda gædd góð-
um andlegum og líkamlegum hæfileikum, fríð
sýnum, djörf og hreinskilin, en jafnframt
skemmtin og viðfeldin í vibmóti, trúkona og
gubhrædd, hin ástrikasta eiginkona, er með
stakri umhyggjusemi stundaði mann sinn, er
opt var heilsulasinn, einkum á síðari árum,
en áður 6 ár rúmliggjandi, húsmóðir stjórn-
söm og sköruleg, en jafnframt athugul og
notaleg, og stundaði jafnan heimilisstörfin
með stakri alúð og reglusemi, iðjusemi og
þrifnaði og atorku, meöan heilsa og kraptar
entust. Eigi varb þeim hjónum barna auðið,
en 3 fátækra manna börn ólu þau upp. Eitt
af þeim er Gísli Sigurbsson, námspiltur í trje-
smíði, i Reykjavík. Þar að auki var heimili
þeirra hjóna ætíð þurfamönnum opið, og sóttu