Ísafold - 03.04.1895, Blaðsíða 1

Kemur út ýmist einu sinni eða
tvisv. i viku. Verð árg. (80 arka
minnst) 4kr., erlendis ö kr. eða
IV2 doll.; borgist f'yrir miðjan
júlí (erlendis fyrir fram).

Uppsögn skrifleg bundin við
áramót ógild nema komin sje
til útgefanda fyrir 1. október.
Afgreiðslustofa blaðsins er í
Austrstræti 8.
XXII. árg. |] Viðaukablað.
Sannleikurinn er sagna beztur.
(Niðurf.). Dável get jeg trúað, að kennar-
anum hafi faliizt á lindarvatnið í „Víkingsgili11,
því þar er ekkert lindarvatn til, og ekkert ann-
að vatn en > ánni, sem hann hefir líklega orð-
ið að nota sjer.
Kennarinn gefur í skyn, að tal fðlksins míns,
sem var að heyja á Rvanndölum, hafi verið fá-
fræðislegt. |>að geta allir skynberandi menn
fmyndað sjer, hvort fölk í Hjeðinsfirði muni
vera heimskara en almennt gerist aö náttúru-
fari. Hitt er eigi nema eðlilegt, að afskekkt
bygðarlög og litlar gamgöngur geri það að verk-
um, að tölk í þeim sveitum viti allt of lítið um
heitninn fyiir utan sig.
þá kemur nú höfuðatriði ferðasögunnar: svað-
ilförin fyrir „Skvampanda11. það er eigi lítið
Reykjavík,
miðvikudaginn 3. apríl 1895.
29. blað.
u]jjn i kenuaranum, þegar hauu er að uLmaia
þá glæfraför. Keyndar segja nú samferðamenn
hans öðru vísi frá, Stefán sonur minn og Brand-
ur Jóhannesson, alþekktir ráðvendnismenn til
orða og verka. J>eir segjast hafa geugið þurr-
um fótum fyrir Skvampauda í þetta sama sinn,
og þykjast ekki hafa orðið varir við, að kenn-
arinn væði sjóinn „f mitt læri eða meira“, eða
að aldan bæri hann upp til þeirra!! J>að mun
mega draga þá ályktun af þessu, að iítið hafi
orðið úr „krónu sköpunarverksins undir hand-
arjaðrinum á“ Skvampanda, þó Hjeðiusfirðing-
um meö allri sinni fáfræði yxi slíkt ekki í augum.
|>egar kennarinn fór frá Vik heimleiðis, seg-
ist hann hafa farið út hliðina vestan við vatnið,
en þá hefir hann eiumitt stefnt i suðvestur.
Ekki hefir hann á þeirri leið tekið eptir vatns
veitingaskurði, sem jeg var nýbúinn að láta
geta á enginu fram við vatnið rjett neðan við
grundirnar. Skutður sá er 100 faðma langur,
8 feta breiður og 2 feta djúpur.
Ekki er það rjeK hjá kennaranum, að hest-
ur bóndans á Árná hafi verið ójárnaður. Jeg
var fyrir stuttu búinn að járna hann á fram-
fótum, og segir eigandinn, að þegar hann fylgdi
kennaranum, hafi önnur skeifan verið heil, en
brot af hinni undir klárnum. Jeg aljárna mín
hross optast tvisvar á sumri. svo af þessu sjest,
að við Hjeðinsfirðingar erum þó ekki svo hirðu-
lausir með að járna, sem kennarinn heldur.
Af þessu, sem hjer er talið sjest, að kennar-
inn hefir borið talsverðar missagnir á borð fyr-
ir lesendurna í ritgjörð sinni, og væri óskándi,
ef hann tekst fleiri rannsóknarferðir á hendur,
að honura takist þá betur að fylgja sattnleik-
anum I frásögnum sínum en 1890
Vik, 10. sept. 1894. Björn porleijsson,
Dómþinghá fírajningshrepps.
Sigurður Ólafsson,
sýslumaður í Arnessýslu,
gjörir kunnugt: Með því að ætla ntá,
að eptirgreind veðskuldabrjef fasteigna, er
standa óafmáð í afsals- og veðbrjefabókum
Arnessýslu, en eru yfir 20 ára görrul,
muni vera úr gildi gengin, þá stefnisthjer-
með samkvæmt 2. og 3. gr. í lögum 16.
september 1893, um sjerstaka heimild til
að afmá veðskuldbindingar úr veðmálabók-
um, hverjum þeim, er hafa kann í hönd-
um veðskuldabrjef:
11, dagsett 19. janúar 1863, þinglesið 3.
júní s. á., útgefið af Ólafi þorsteinssyni
til Guðm. Thorgrimsens fyrir 230 rdl.,
með veðrjetti í 7 hndr. í Tungu;
2, dagsett 3. nóvember 1870, þinglesið 26.
maí 1871, útgefið af Jóni Ogmundssyni
til Sæmundar Ingimundssonar fyrir 100
rdl., með veðrjetti í 4 hndr. í Bíldsfelli;
3, dagsett 30. nóvember 1871, þinglesið 16.
maí 1872, útgefið af Olafi þorsteinssyni
til Ástriðar Jónsdóttur fyrir 100 rdl.,
með veðrjetti í 4 hndr. í Tungu;
til þess að mæta fyrir aukarjetti Arnes-
sýslu, sem haldinn mun verða að Ulfljóts-
vatni miðvikudaginn 1. júlí 1896 kl. 3
e. h., til þess þar og þá að leggja fram
og sanna heimild sína að því eða þeim af
framantöldum veðskuldabrjefum, sem hver
kann að hafa í hendi.
Um þau veðskuldabrjef, er enginn gef-
ur sig fram með, eða sannar, að enn sjeu
í gifdi, mun verða ákveðið með dómi, að
þau skuh afmá úr veðmálabókunum.
Til staðfestu er nafn mitt og embættis-
innsigli.
Kaldaðarnesi, 22. desember 1894.
Sigurður Ólafsson.
_________________(L- S.).
Dómþinghá pingvallahrepps.
Sigurður Ólafsson,
sýslumaður í Arnessýslu,
gjörir kunnugt: Með því að ætla má,
að veðskuldabrjef, dagsett 7. janúar 1873,
þinglesið 31. maí s. á., útgefið af Eiríki
Grímssyni fyrir 250 rdl., af ómyndugra fje,
uieð veðrjetti í hálfum Gjábakka, muni
vera úr gildi gengið, þó að það standi ó-
afmáð í afsals- og veðbrjefabókum Árnes-
sýslu, þá stefnist hjer naeð samkvæmt 2.
og 3. gr. í lögum 16. september 1893, um
sjerstaka heimild til að afmá veðskuld-
bindingar úr veðmálabókum, handhafa
skuldabrjefs þessa til þess að mæta fyrir
aukarjetti Árnessýslu, sem haldinn mun
verða að Miðfelli í þingvallasveit fimmtu-
■daginn 2. júlí 1896 kl. 12 á hádegi, til
þess þar og þá að leggja það fram og
sanna heimild sína að því.
Gefi enginn sig frarn með skuldabrjef
þetta, eða sanni, að það sje enn í gildi,
mun verða ákveðið með dómi, að það
skuli afmá úr veðmálabókunum.
Til staðfestu er nafn mitt og embættis-
innsigli.
Kaldaðarnesi, 22. desember 1894.
Siyurður Ólafsson.
_________________(L. 8.).________________
Dómþinghá Hraungeröishrepps.
Sigurður Ólafsson,
sýslumaður í Arnessýslu,
gjörir kunnugt: Með því að ætla má,
að eptirgreind veðskuldabrjef fasteigna, er
standa óafmáð í afsals- og veðbrjefabók-
um Árnessýslu, en eru yfir 20 ára gömul,
muni vera úr gildi gengin, þá stefnist
hjer með samkvæmt 2. og 3. gr. í lögum
16. september 1893, um sjerstaka heimild
til að afmá veðskuldbindingar úr veðmála- j
bókum, hverjum þeim, er hafa kann í
höndum veðskuldabrjef:
1, dagsett 20. nóvember 1842, þinglesið j
26. maí 1843, útgefið af Steingrími
Johnsen fyrir 796 rdl., af Kaldaðarness-
og Hörgslandsspítalasjóðum, með veð-
rjetti í Sölfholti með hjáleigunni Glóru;
2, dagsett 24. maí 1843, þinglesið 27. maí
s. á., útgefið af Jóni Sigurðssyni til
Ófeigs Vigfússonar fyrir 200 rdl., með
veðrjetti í 10 hndr. í Ölvaðsholti;
3, dagsett 20. september 1864, þinglesið j
30. maí 1865, útgefið af Sveini fíiríks-
syni til dánarbús S. Sivertsens fyrir 150 j
rdl., með veðrjetti í Læk;
4, dagsett 6. júlí 1868, þinglesið 28. maí
1869, útgefið af Jóni Pálssyni til þor-
varðar Jónssonar fyrir 86 rdl. 18^u sk.,
með veðrjetti í 4 hndr. í Brúnastöðum;
til þess að mæta fyrir aukarjetti Árnes-
sýslu, sem haldinn mun verða að Hjálm-
holti mánudaginn 6. júlí 1896 kl. 8 f. h.,
til þess þar og þá að leggja fram og
sanna heimild sína að því eða þeim af
framantöldum veðskuldabrjefum, sem hver
kann að hafa í hendi.
Um þau veðskuldabrjef, er enginn gef-
ur sig fram með, eða sannar, að enn sjeu
í gildi, mun verða ákveðið með dómi, að
þau skuli afmá úr veðmálabókunum.
Tii staðfestu er nafn mitt og embættis- .
innsigli.
Kaldaðarnesi, 22. desember 1894.
Sigurður Óiafsson
_______ (L. S.)._______
Dómþinghá Villingaholtshrcpps.
Sigurður Ólafsson,
sýslumaður í Arnessýslu
gjörir kunnugt: Með því að ætla má,
að eptirgreind veðskuldabrjef fasteigna, er
standa óafmáð í afsals- og veðbrjefabókum
Árnessýslu, en eru yfir 20 ra gömui, muni
vera úr gildi gengin, þá stefnist hjer með
samkvæmt 2. og 3. gr. í lögum 16. sept-
ember 1893, um sjerstaka heimild til að
afmá veðskuldbindingar úr veðmálabókum,
hverjum þeim, er hafa kann í höndum
veðskuldabrjef:
1, dagsett 30. júní 1844, þinglesið 30. maí
1845, útgefið af Th. Sveinbjörnsseu og
J. J. Billenberg til Guðríðar Magnús-
dóttur fyrir 500 rdl., með veðrjetti í
Neistastöðum;
2, dagsett 25. maí 1867, þinglesið 19. maí
1868, útgefið af Sigurði Egilssyni til
Snorra Bjarnasonar fyrir 100 rdl., með
veðrjetti í þjótanda;
3, dagsett 18. ágúst 1870, þinglesið 17. maí
1871, útgefið af Halldóri Bjarnasyni
fyrir 300 rdl. af Thorkelii barnaskóla-
sjóði og 300 rdl. af Islands dómsmála-
sjóði, samtals 600 rdl., með veðrjetti í
hálfu Hróarsholti;
til þess að mæta fyrir aukarjetti Árnes-
sýslu, sem haldinn mun verða að þjót-
anda mánudaginn 6. júlí 1896 kl. 12 á
hádegi, til þess þar og þá að leggja fram
og sanna heimild sína að því eða þeim af
framantöldum veðskuldabrjefum, sem hver
kann að hafa í hendi.
Um þau veðskuldabrjef, er enginn gefur
sig fram með, eða sannar, að enn sjeu í
gildi, mun verða ákveðið með dómi, að
þau skuli afmá úr veðmálabókunum.
Til staðfestu er nafn mitt og embættis-
innsigli.
Kaldaðarnesi, 22. desember 1894.
Sigurdur Ólafsson.
_______________ (L. S.)._________________
Dðmþinghá Grímsneshrgpps.
Sigarður Ólafsson,
sýslumaftur í Árnessýslu,
kunngjönr: Með því að ætla má, að
eptirgreind veðskuldabrjef fasteigna, er
standa óafmáð í afsals- og veðbrjcfabók-
um Árnessýslu, en eru yfir 20 ára gömul,
muni vera úr gildi gengin, þá stefnist
hjer með samkvæmt 2. og 3. gr. í lög-
um 16. september 1893, um sjerstaka
heimild til að afmá veðskuldbindingar
úr veðmálabókum, hverjum þeim, er
hafa kaun í höndum veðskuldabrjef:
1, dagsett 22. ágúst 1803, þinglesið 9. jan-
úar 1804, útgefið af Oddrúnu Magnús-
dóttur til Petræus- og Svanes-verzlun-
ar í Reykjavík fyrir 51 rdl. 48 sk.,
með veðrjetti í svo miklum hluta jarð-
arinnar Kringlu, sem svarar skuldar-
upphæðinni;
2, dagsett 10. júnf 1814, þinglesið 3. apríl