Ísafold - 06.07.1895, Síða 3

227
nóg fje ætlað til þess, og vildi Iáta herða á
■lögura gegn útlendura sóttum. Presta holds-
veikraspitalastofnun þangað til nóg fje væri
til að stpfna almenuan spítala, þar sem holds-
veikir og geðveikir meðal annara gæti fengið
hæli. Auka til muna búnaðarfjelagsstyrkinn
•og láta búnaðarskólana halda sínum styrk ó-
skertum. Þá vildi fundurinn hafa hið fyrsta
upp útibú frá Landsbankanum á Seyðisf.: af-
nema gjafsóknir embættismanna og nema úr
gildi prentfrelsistilskipun 27. sept. 1799; af-
nema öll eptirlaun; lögleiða kvennfrelsi jafnt
við karlmenn; iögleiða ekki kirkjugjaldafrv.
frá síðasta þingi (saraþ. með 10:8 atkv.); lýst
’xnegnri óánægju yfir lagasynjunum stjórnar-
innar. Ennfremur vildi fundurinn láta auka
vald sáttaneínda, lögákveða þingfararkaup,
hinda hundaskatt við búfjáreign, i stað ábúð-
ar; afnema Maríu- og Pjeturslömb; tryggjabet-
ur rjett utanþjóðkirkjumanna; löggilda Bakka-
gerði í Borgarfi'ði til verzlunar; láta augna-
lækni landsins ferðast kringumlandið á sumri
hverju; láta óskilgetin börn fá arfgengi jafnt
-eptir föður sem móður; láta Dr. J. Þorkelson
fektor halda fullum, launum; láta dagblöð
landsins fá ókeypis flutning með póstum;gera
rannsókn út af Skúla-máli; afneraa embætti
amtmanna og biskups (meiri hluti á þvi).
Hvað gera k við flokks-tnálgagn, sem
^beitir sí og æ durgslegustu getsökum,
frekjulegustu fúkyrðum og ósvífnasta ill-
kvittnisáburði gegn sínum mótstöðumönn-
um? — Senda því þakkarávarp fyrir það
xnikla ógagn, sem það vinnur sinurn flokk og
sínum málstað með áminnztu óþokkahátt-
•erni sínu og frámunalegum asnaskap.
Meiri vesalmennsku er varla hægt að
hugsa sjer en geta ekki haldið einurð sinni
og fylgt sinni sannfæringu af hræðslu við
lastmæli auðvirðilegra rógburðarmáltóla,
eða hitt, að fylgja vísvitandi röngu máli
til þess að afla sjer lofs hjá þess kyns eit-
urdækjum mannfjelagsins.
Blindur ofsi, ofmetnaður, óbilgirni og ein
ræningsháttur dregur jafnaðarlega á eptir
•sjer óviðráðanlegt apturkast, sem gengur
yíir hina misvitru ofstopamenn og sogar þá
miður í djúp gleymsku og ófrægðar.
Austur-Skaptafellssýslu 31. maí: Yetur
var hjer le’ gstum miidur og snjóljettur, og
komu engin skabavebur, nema eitt ofsarok af
norðri (28. desbr.), er olli skemmdum á túnum
og engjum sumra jarða. IJm miðjan vetur
voru nokkuð snörp frost, en síðan bezta tíð
fram undir jafndægur; þá tók að kólna og
snjóa, og hjeldust kuldar öðru hvoru til sum-
ars (þó voru bliðviðri 11 —16. apr.), sáust jafn-
vel einstaka hafísjakar hjer úti íyrir, en með
sumarkorau hlýnaði smátt og smátt og hafa
síðan ýmist verið rigningar eða bjartviðri, en
optast hlýindi og nú síðast í hálfan mánuð
síteldar þokur og suddatíð, stundum með tals-
verðri úrkomu.
Skepnuhöld hal'a verið nokkuð misjöfn í
.ýmsum sveitum; bráðafár heflr víða gjört mik-
inn usla, og hey reynzt ljett, svo að sumstað-
ar heflr fje orðið magurt, og kýr gjört lítið
gagn.
Afli hefir verið mjög litill í þessari sýslu
nú í vetur og vor, og viða enginn.
Almenn lieilbrigði manna á meðal.
Seinast í apríl kom »Vaagen« á Hornafjörð
með pantaðar vörur frá O. Wathne, og þótti
ágætt verð 4 flestu eða öllu, og varningurinn
-góður, en skipstjóri er mælt að látið hafi vel
af höfninni og sagt ósinn nógu djúpan fyrir
póstskipin (»Laura« og «Thyra«). Yoru þetta
mikil fagnaðartíðindi, þar sem áður var orð-
inn skortur á ýms.um nauðsynjum, enda fylgdu
þessu fleiri höpp, því að skömmu síðar komu
3 hvalir á Álptaness-reka, og varð það mörg-
um að miklu gagni. Papós skipið kom 2. maí,
en svo óheppilega tókst til, að það slitnaði
upp og strandaði rjett á eptir, skemmdust sum-
ar vörur talsvert og seldi hinn nýi verzlunar-
eigandi, hr. Otto Tulinius, þær með góðu verði,
en skipið sjálft keypti hann við opinbert upp-
boð 15. þ. mán. fyrir 300 kr.; hefir verið reynt
að koma því út, en eigi tekizt enn.
Um Garðaprestakall á Álptanesi hef-
ir landshöfðingi með ráði biskups ákveðið
að þessir 3 skuli vera í kjöri: síra Jens
Pálsson á Útskálum, síra Sigurður prófast-
ur Jensson í Flatey, og eand. theol. Geir
Sæmundsson.
Auk þeirra sóttu: síra Þorkell Bjarnason
á Reynivöllum (vígður 1866), síra Janus
próf. Jónsson í Holti í Önundarfirði (v. 1876),
síra Stefán M. Jónsson á Auökúlu (v. 1876),
síra Sigurður Stefánsson i Vigur (v. 1881),
síra Einar próf. Friðgeirsson á Borg, síra
Þorsteinn Haildórssoní Mjóafirði, sira Július
Þórðarson aðstoðarpr. í Görðum og presta-
skólakandídat Vigfús Þórðarson.
Gufuskipið »Jelö«, leiguskip hr. Björns
Kristjánssonar, kom aptur vestan að í fyrri
nótt. Hafði gengið vel feröin inn á Hvamms-
fjörð, lá dag við Vestliðaeyri og afhenti
vörur til Suður-Dala-pöntunarfjelagsins fyr
ir 8000 kr. Skipið fer í kvöld til útlanda
með 120 hesta m. fl.
Gufuskipið *Cimbria«, kapt. Bagger,
kom hingað í morgun vestan af fjörðum,
á leið til Englands, tók hjer 400 lúður ís-
varðar og fer í kveld. Sala heilagfiskis-
farmsins um daginn tjáist hafa gengið illa,
selzt um 6 a.(!) pundið; þó ekkert fundið
að vörunni, eins og seinast, þótt bcturseld
ist samt þá, en á að hafa komið á óhent-
ugum tíma, 1 degi of seint. Næst kemur
farmurinn liklega degi ot fljótt!
Hilt og þetta.
Ameríslc blöð. Arið 1^75 voru að eins 39
blöð gefiu út í Norður Ameríku: nú eru blöð
in þar um 20,000 að tölu, og þar af kemur
hjer um bil 10. parturinn út á hverjum degi.
Höfuðstóll þessara blaða nemur um 490 milj.
króna. Hús og áhöld, er blöðin eiga, eru um
140 milj, virði, og árlega borga þau i verka-
laun 245 milj. króna. Laun blaðamanna eru
mjög mismun&ndi, eptir því hvar er í Vestur-
heimi I Boston, sem er vagga atnerískrar
blaðamennsku, fá ritstjórarnir 8,800—21,000
kvónur um árið, margir blaðamenn iá 4,000—
10,000 og frjettasmalar fá 1,800—6,000 krónur.
I Washington, Fíladelfiu og Baltimore eru
launin hjer um bil jafn-há og í Boston. I
Chicago eru þau hærri. I St. Louis fær einn
ritstjórinn 28,000 krónur á ári. I New York
er blaðamönnum hæst borgað. Þar er rit-
stjóri, sem vinnur sjer inn 175,000 krónur um
árið; margir ritstjórar þar fá 49,000—56,000
krónur árlega; við stórblöðin í New York fá
matgir blaðamenn 11,000—18,000 krónur, og
frjettasmalar þar fá 2,800—11,000 krónur.
,Um Canrobert, síðasta marskálk Frakka,
sem nýlega er látinn, eru margar sögur sagð-
ar, einkum ura ósjerplægni hans, sem var
mjög fágæt. Hjer skal getið einnar af þeiut
sögum. C&riröbert var fyrir mönnum þeim.
er áttu að vera fulltrúar Frakklands við jarð-
arför Victors Emm&nuels, ítalakonungs. Ut-
anríkisstjórn Frakka hafði leugið þingið tií
að veita álitlega fjárupphæð til þeirrar sendi-
f'erðar. Þegar Canrobert kom aptur til Paris-
ar, hjelt hann tafarlaust inn í skrifstofur ut-
anríkisstjórnarinn&r til þess að skila aptur
15,000 frönkum, sem eptir voru óeyddir at
fjenu, sem veitt hafði verið til ferðarinnar.
Honum var svarað því, að hann ætti þennan
afgang með rjettu, og að ómögulegt væri að
taka aptur neitt af því fje, sem þegar hefði
verið veitt með lögum. Marskálkurinn sat
við sinn keip; og honum var aptur svarað því
sama. Hann varð þá öskuvondur og hróp-
aði: »Ljúkið þið upp glugganum, svo jeg
geti kastað þessum 15 þúsundfrankaseðlum
út i Signu!« Utanríkisráðherrann neyddist að
lokum til að taka við fjenu, með því að mar-
skálkurinn var með engu móti fáanlegur tii
að halda því. — Canrobert var ágætur her-
maður. I bardaganum við Saint Privat, sem
hann varð einna nafnkenndastur fyrir, var
hann ávallt lremstur i flokki. Þegar riddarar
þeir sem voru í fylgdarliði hans beygðu sig
til þess að láta kúlurnar fara fyrir ofan höf-
uðin á sjer, sagði marskálkurinn; »Það er
engin ástæða til þess fyrir ykkur, piltar, að
vera að hneigja ykkur svona djúpt; þið eruð
ekki staddir i neinni veizlu«. Sjálfur sat hanu
ávallt- upprjettur.
Kirkjur prótestanta á Frakklandi eru 781
að tölu samkvæmt siðustu skýrslum. 887 kal-
vínskir safnaðaprestar eru þar í landi og 12
kalvinskir herprestar; 90 prestar eru þar lút-
erskir, 47 frjáls evangeliskir, og svo eru 72
söfnuðir, sem heyra til ýmsum öðrum deild-
um prótestanta. Bifliufjelög prótestanta þar
í iandí eru 5, innra trúboös fjelög 19, heið-
ingja-trúboðs fjelög 6, barnaheimili 44, vesa-
linga-stofnanir 47, spitalar 60 og blöð 118.
Samtals eru prótestantar þar í landi milli
hálfrar og heillar miljónar.
r

ægte Normal-Kaffe
(Fabrikken
»Nörrejylland«),
I
sem er miklu ódýrra, bragðbetra og
hollara en nokkuð annað kaffi.
Skírt íslenzkt siífnrberg,
stórir molar og smáir,
er keypt fyrir liátt verð
i Bredgade 20, Khöfn, hjá Salomon.
»Sameiningiii«, mánaðarrit til stnðn
ings kirkju og kristindómi íslendinga, gefið
út af hinu ev.lút.kirkjufjelagi í Vesturheimi
og prentað í Winnipeg. Ritstjóri Jón
Bjarnason. Verð í Vesturheimi 1 doll. árg.k
á Islandi nærri því helmingi lægra: 2 kr-
Mjðg vandað að prentun og útgerð allri,
Tíundi árg. byrjaði í marz 1895. Fæst f
bókaverzl. Sigurðar Kristjánssonar í Reykja-
vik og I\já ymsurn bóksölum víðsvegar um
land allt.
»LEIÐARVÍSIR TIL LíFSÁBYRGÐAR»
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr,
med. J. Jónassen, sem einnig ; cfur þeim,
sem vilja tryggja líf sitt.allar nauðsynley-
ar upplýsingar.