Ísafold - 10.03.1897, Blaðsíða 3

50
fje. Menn þrá því mjög, aö landplága sú verði
stöðvuð.
Fiskafli var með betra móti næstliðið vor,
enda var útskipað á áliðnu sumri: frá Hofsós
rúmum 500 skpd., frá Bæjarklettum 150, og frá
Crrafarósi rúmum 30. Vanalega fer fiskur að afl-
ast um mánaðamótin maí og júni, og nær vertiðin
til sláttar; þá er sjálfhætt, með því að flestir
stunda landbúnað, en menn eigi til tvískiptanna,
og er það mjög bagalegt,, þar eð þá er vanalega
mestur fiskur fyrir. Keyndar er þá opt minnst
um sild, en aptur að vorinu og jafnvel að baust-
inu mikið meiri en hagnýtt verður. Til að fá
jöfnuði á þetta, á eð koma upp frostgeymsluhúsi
á Bæjarklettum núna i vor; átti að komast upp
i haust, en ótíð meinaði. Hefir því hinn fram-
kvæmdarsami hreppstjóri vor og óðalsbóndi þar,
Konráð Jónsson, sjeð um, að taka upp is i vet-
ur og ljeð sjóbúðir sínar undir hann, til vors.
Afli var einnig með bezta móti á haustvertíðinni,
og sjaldan er þá róið lengra en um V2 milu.
Byrjar vertíðin vanalega úr rjettum, og i haust
náði hún þar til 3 vikur af vetri; sjaldan helzt
fiskur lengur. Þrir bátar gengu yfir sumarið, en
18 haust og vor, hjer úr Hofshreppi, og munu
þeir hafa dregið alls nálægt 373,000 fiska, en það
verður að meðaltali á bát 17,762; fiskurinn upp
og ofan, margt heldur vænt, enda með meira móti
i salti í fisktökuhúsunum hjer, og mun það verða
rúm 500 skpd. af þurkuðum fiski. Auk þess eiga
sumir úthaldsmenn fisk i salti heima hjá sjer, og
er fiskur þessi þvi nær allur eptir haustvertiðina.
Yfirleitt er aflinn meiri og jafnari síðan út-
haldsmenn fóru almennt að eiga net til síldveiða.
Nágrannarnir hafa góða atvinnu við að þvo og
þurka fisk þenna, sem vanalega er búið áður en
vorannir byrja.
Þess má enn fremur geta, að vei'zlun i Hofs-
ós blómgast árlega, enda sjer kaupmaður Chr.
l’opp um, að aldrei bresti þar hinar svo nefndu
nauðsynjavörur; einnig er verzlunarstjórinn mesta
lipurmenni og vel látinn af öllum; og gerir það
ekki hvað minnst til.
Þess virðist fara að verða full þörf og sann-
girni mæla með því, að Hofsós verði settur á á-
ætlun strandferðaskipanna, sem er rjett í leið
þeirra inn á Sauðárkrók, og öllu betri höfn en
þar, enda hafa þau opt tekið vörur þar upp á
síðkastið. G.
Um8jón og fjárhald dómkirkjnnnar.
Safnaðarfundur um það mál hjer í fyrrakveld
var ekki nándarnærri svo vel sóttur, aS þar
yrSi gerð lögmæt ályktun. Eigi að síöur var
málið rætt til muna, af biskupi, bankastjóra
Tr. Gunnarssyni, lector Þórh. Bjarnarsyni, do-
cent J. Helgasyni, og fleirum, og voru þeir flest-
ir á því, að söfnuðurinn ætti að taka kirkj-
una að sjer, ef viðunanleg kjör byðust af
landssjóðs hálfu; einhverjir þó á móti. Talað
um, ef resit yrði ny kirkja, hvort hún ætti
heldur að vera úr steini eða timbri, hvar og hún
ætti að standa, — stungið uppá gamla kirkju-
garðinum, sem nú er grasgarður bæjarfógeta,
lóð Jakobs heit. Sveinssonar, Arnarhólstúni og
Hólavelli.
Póstur farizt. Hinn 15. f. máu týndist
aukapósturinn milli Akureyrar og Þönglabakka,
Ólafur að nafni Þorsteinsson, hrapaöi fyrir
björg á Svalbarðsströnd, þar sem heitir Faxa-
fall,ásamt hesti, er hann reiddi á póstflutninginn;
fannst örendur þar í fjörunni daginn ept.ir, á-
samt hestinum dauðum, en farangurinn sjó-
votur.
Parsóttir í Reykjavíkur-læknishjeraði í
febrúarmán. 1897. Hlaupabóla 2. Heimakoma 2.
Taugaveiki 0. Kverkabólga 6. Barnaveiki 1.
Kighósti 27. Lungnakvef 12. Lungnabólga 7
(Bronchopn. 6, Pn. croup. 1). Kirtlaveiki 3.
Lungnatæring 6. Holdsveiki 0. Sullaveiki 0.
Messugerð. Lektor Þórhallur Bjarnarson
stigur i stólinn i kveld (kl. 6) í dómkirkjunni.
Piskisamþ.breytirigin m. m. (Úr brjefi
af Alptanesi, 8. marz). llmmæli »ísafoldar« um
samþykktarbreytingarnar frá 12. febr. þ. á., sem
nú eru gengnar í gildi, eru í fyllsta máta rjett.
Breytingarnar voru viðstöðulaust samþykktar
einungis vegna hræðslu við botnvcrpingana. Til-
gangur sjómanna með þessa tilbreytni er sá, að
reyna að ná í einhvern afla áður en óvinirnir
koma; eu alls ekki er það meiningin, að sjómenn
eða aðrir, sem staðið hafa á móti netabrúkun í
flarðsjónum í marzmánuði, sjeu nú farnir að lin-
ast raeð fiskisamþykktirnar, eins og þær voru,
eða að það sjeu nú fleiri og fleiri, sem álita þær
»humbug«, eins og segir í »Þjóð.« nýlega; slikt
er ramskökk ályktun, sem nauðsynlegt er að
mótmæla; hún er úr lausu lopti gripin og vill-
andi fyrir málefnið.
Hið sanna er, að allir útvegsmenn og sjómenn
við innanverðan flóann, sem stunda sjó á opnum
bátum, sárkvíða fyrir afleiðingunum af nýbreytni
þeirri, er orðin er á samþykktunum, sjerstaklega
að þvi er þorskanetin snertir; en vegna botn-
verpinganna og hinnar bráðu þarfar, sem orðin
er út af langvinnu aflaleysi, neyddust sjómenn til
þess óyndisúrræðis, að gefa þessa breytingu eptir,
og er slikt ekki einstakt dæmi, að menn á neyð-
artímum hafa borgað tvisýna stundarbils bjarg-
ræðistilraun margföldu verði.
Sagt er, að allflestir þeirra, sem þorskanet
eiga, ætli sjer að liggja við með þau suður i
Garði, til þess að vera sem næst, fiskigöngunni,
þegar hún kemur fyrir Skagann, og er það eigi
láandi, þó að allir vilji reyna að ná í björgina;
og væri þá heiðarlegt fyrir Garðmenn að hliðra
sem bezt til fyrir innanmönnum, svo allt geti farið
bróðurlega, meðan á aflatimanum stendur.
Meðal annars ættu allir þeir formenn, sem
þorskanet brúka í vetur, að koma sjer saman
um, að halda dagbók, hver fyrir sig, yfir þá
róðra, sem þeir brúka þorskanet, þar sem allt
væri tilgreint, t. d. livernig fiskigangan virtist
haga ferð sinni, hvar netin væru lögð, hvort þau
færðust til í straumum og stormum, og þá hve
mikið hver aflaði hvern dag, hvort net voru
skemmd af manna völdum og hvernig.
Úr þessum dagbókum mætti siðan fá nákvæma
skýrslu, sem gæti gefið mjög mikilsverðar upp-
lýsingar fyrir fiskiveiðamálið, og það væri ein-
hver bezti grundvöllur til að byggja á næst, þeg-
ar óskað verður breytinga á samþykktunum.
Sjerstaklega væri það leiðarvísir fyrir þá em-
bættismenn og handiðnamenn, sem litið þekkja
til málsins, en þó vilja hafa áhrif á það;
þeir yrðu þá máske fróðari eptir en áður um
það, hvernig það gengur til með þorskanetin í
Garðsjónum.
‘/s ’97. 9.
F rjettaþráðar-rey farasaga.
Eins og alkunnugt er, hefir Mr. John Mit-
chell í Lundúnum verið að berjast fyrir því
nokkur missiri að fú lagðan hingað frjetta-
þrjáð. Fje til þess, 100,000 pd. sterl., hefir
hann átt víst eða talið sjer víst frá upphafi,
e f heityrði fengist fyrir tilteknum ársstyrk,
10,000 pd., og tóku alþingismenn 1895 lík-
lega undir að landssjóður legði fram */4 hluta
hans, en hina s/4 hugsaði hann sjer að fá hjá
stjórn Breta, Frakka og Bandamanna í Ame-
ríku. Það lánaðist ekki, og var nú Mr. Mit-
chell á ferð í Khöfn í vetur í þeim erindum,
að vita hvort ekki fengist einhver ársstyrkur
úr ríkissjóði Dana, og þá um leið til þess að
fá einkaleyfi hjá stjórninni í Khöfn til að
leggja þráðinn.
Um þetta mál birtist nú nokkuð reyfara-
sögukennd fregn í seyöfirzku blöðunum, höfð
eptir sko/.ku blaði : að þeir Mr. Mitehell og
Dr. Jón Stefánsson sjeu búnir að safna til
fyrirtækisins 100,000 pd. sterl., sem sje sama
og 18 milj kr. (!!),—í staö l4/5 milj. kr. Auk
jessarar tíföldunar á stofnfjenu felst sú vit-
leysa í þessari frjett, að þeir fjelagar hafi
farið að safna lijá almenningi á Englaudi og
Skotlandi fje, sem þeim stóð til boða fyrir
löngu hjáauðmannafjelagi einu í Lundúnunij
ef ársstyrkurinn fengizt, en án hans leggja
hvorki þeir nje aðrir einstakir menn eyris-
virði til slíks fyrirtækis. Hitt getur satt ver-
ið, og eru engin stórtíðindi, að stjórnin íKhöfn
hafi veitt samþykki sitt eða leyfi til fyrir-
tækisins; það virðist vera nokkurn veginn át-
látalaust.
Hvalveiðabátur Prith.jof (Ellefsens) kom
hingað i dag, frá Túnsbergi, áleiðis til Önnndar-
fjarðar — tekur hjer 30 verkamenn —; lagði af
stað 2. þ. m.; engin brjef meðferðis, njc blöð nje
frjettir.
FrBnsk fiskiskúta, hin fyrsta á þessu árþ
kom hingað í gær, dálitið biluð; hafði og misst
mann útbyrðis á leiðinni til landsins; renndi færi
undan Dyrhólaey, og varð ekki vör; en fekk
400—500 af þorski undan Þorlákshöfn.
Bráðkvaddur varð hjer maður i gærmorg-
un, Kristján Guðmundsson, verzlunarmaður,um
þritugt, annaðhvort af heilablóðfalli eða af því,
að hann hefir tekið inn of mikið af opium; verð-
ur krufinn i dag.
Ný fiskiskúta. er hr. G. Zoega kaupm.
hefir keypt í Hull, kom hiugað í dag eptir 9 •
daga ferð þaöan; fyrir henni Kr. Bjarnason.
Hún heitir »Edinburgh«, 11 ára gömul, 83
smálestir. Aðra hefir hr. G. Z. keypt sjer í
ferðinni, viðlíka stóra, 84 smál., og heitir
»Liverpool«; og loks hina 3. handa-Th. Thor-
steinsson. Sömuleiðis Jón skipstj. Jónsson í
Melshúsum búinn að ná kaupum á vænni
skútu handa sjálfum sjer.
Inntökupróf
til 1 bekkjar hins lwrða skóla
veröur haldið þriðjudaginn 29. júní næstkom-
andi. Um inntökuprófsskilirðin vísast til 3.
greinar í reglugjörð firir hinn lærða skóla 12.
júlí 1877 og til síðustu skólaskírslu. Þeir
nísveinar, sem vilja setjast ofar enn í neðsta
bekk, verða að vera komnir til Reikjavíkur í
birjun júnímánaðar, til þess að þeir geti
gengið undir próf með lærisveinum skólans.
Reikjavíkur lærða skóla 5. mars 1897.
B.iörn M. ÓI«en.
Proclama.
Samkvæmt lögum 12. apríl 1878, og opnu
brjefi 4. janúar 1861, er hjermeö skorað á
alla þá, er telja til skuldar í dánarbúi fröken
Önnu Thorarensen frá Stykkishólmi, er and-
aðist í B,eykjavík 30. apríl f. á., að lýsa kröf-
um sínum fyrir skiptaráðandanum hjer í sýslu
innan 6 mánaða frá seinustu birtingu þessarar
auglýsingar.
Skrifst. Snæfellsness- og Hnappadalssýslu.
Stykkishólmi 16. febr. 1897.
Lárus Bjarnason.
Stúdentar frá hinum lærða skóla, sem ekki
hafa fengið Minningarrit 50 ára afmœlis hans,
geta fengið ókeipis 1 ex. hver hjá undirskrifuð-
um, meðan upplagið endist, ef þeir vitja eða láta
vitja þess hjá mjer.
Reikjavíkur lærða skóla 5. mars 1897.
Björn M. Ólsen.
Bessastaðir áAlptanesi fást til ábúðar
með sanngjörnum leigumála, sem semja má
um við undirskiifaöan.
Tryggvi Guunarsson.