Ísafold - 21.01.1899, Qupperneq 3

11
hvarvetna frá því, að Alexander III.
væri fullkomið prúðmenni, bæri brjósti
inegnustu andstygð á öllu falsi og
hataði ófrið svo hjartanlega, að hon-
um svipaði til John Bright. Menn
fóru óvirðingarorðum um mig, þegar
óg sagði, að hann væri maðurinn, sem
héldi við friðinum Norðurálfunui.
En löngu fyrir andlát hans köntiuðust
allir undantekmngarlaust við það, að
ég hefði haft á róttu að standa. . . .
jpegar ég lagði á stað í þessa ferð,
var mér sagt, að Nikulás keisari væri
vanheill bæði á sál og líkama. Hann
átti ekki að vera annað en verkfæri í
höndunum á »bragðarefnum Muravieff«
eða ekkjudrottningunni móður sinni,
eða keisarafrúnm konu sinni. Hann
átti reyndar að vera hjartagóður mað-
ur, en hvorki gæddur því líkamsþreki
né þeim vitsmunum, sem mikill þjóð-
höfðingi þarf á að halda. Jafnvel
þeir, sera töluðu vingjarnlega um hann,
sögðu, að þó að lrann væri góðviljaður
maður, væri hanrr staðfestulaus, og
léti ávalt sínar skoðanir og sinn vilja
þoka fyrir ráðríki stjórnarherranna,
setn hann hefði erft eftir föður sinn.
Og loks var mér alt af sagt, að ég
mætti ekki gera of mikið ixr keisara-
bréfinu, því að keisarinn væri enginn
maðurtilað bjóða þeim öflum byrginn,
sem gegn honum stæðu. Alt þetta
hafði ég í huga, þegar ég fekk fyrsta
viðtalsleyfið í Livadíu.
Mr. Stead hefir ekki leyfi til að
birta það á prenti, sem þeim fór á
milli, keisara og honum. En þegar
eftir fyrstu samræðuna lýsti hann yfir
því, að hann þakkaði guði fyrir þenn-
an keisara. Og skoðunin, sem það
þakklæti var sprottið af, hefir orðið
rótgrónari við síðari samræður. »0g
spyrji nokkur mig: Hvað fórstu að
sjá í eyðimörkinni? Beyr af vindi
skekinn? — f>á svara ég: Keisara og
þann, sem meiri er en keisarar. f>ví
að jafnframt því sem hann er ekki
ósamboðinn ætt sinni, frægasta þjóð-
drotna-kynstofninum, sem ráðið hefir
ríkjum í Norðurálfunni á þessari öld,
þá sækist hann ekki eftir hernaðar-
frægð; metnaðargirni hans er göfugri
en það. Nokkurir bændur voru hór
um daginn að tala um friðarbréf
keisarans og munu nú fremur hafa
gert sér grein fyrir tilgaugi þess með
tilfinningunni en skilningnum. Einn
þeirra sagði, mjög klökkur: »Afi hans
veitti okkur bændum lausn úr ánauð.
Sonarsonurinn ætlar að reyna að
leysa mannkynið undan ófriðaráþján-
inní«. Og þessi bóndi sagði satt. —
f>egar ég hafði hlustað á ummæli
keisarans um þau mein og þær hörm-
ungar, sem af hermenskunni Liðir í
veröldinni, þá mintist ég orða fjallræð-
unnar, og mér fanst nærri því þau
vera eins 0g blessun frá hæðum :
“Sælir eru friðsamir, því að þeir munu
guðs börn kall&ðir verða«.
Jafnvel þótt Mr. Stead hermi engin
orð eftir Nikulási II., lýsir hann hon-
um all-nákvæmlega. Alexander III.
var mesti beljaki; Nikulás þar á móti
fremur smár vexti, ofurlítið hærri en
Nelson lávarður og Napóleon Bóna-
parte. fin hann er miklu heilsubetri
en faðir hans var og fjörlegur í öllu
látbragði.
Eins er geðslagið og viðmótið óvenju-
lega fjörugt: og Mr. Stead telur hann
einn með ástúðlegustu mönnunum,
sem hann hafi nokkuru sinni hitt.
Hann er mjög fljótur að átta sig á
því, sem við hanu er sagt, fljótari en
flestir menn aðrir, sem Stead hefir
kynst. Auk þess er hann frámuna-
lega minnugur og hefir ávalt á tak
teinum í viðræðum sínum inesta sæg
af viðburðum. Fjör, nákvæmni, ljós-
leiki og einbeitni eru góðir kostir á
hverjum manni; Nikulás keisari hefir
þá alla, og hann er gersamlega laus
við allati þótta. Gladstone hafði einu
sinni hitt hanu Kaupmannahöfn,
þegar hann var barn að aldri, og sagði
um haun, að hann væri fyrirmyndar-
barn, hreinskilinn, hugrakkur, hispurs-
laus, yfirlætislaus. Nú hefir hann um
nokkur ár borið stjórnarbyrðina, en
hann er jafn-yfirlætislaus enn og blátt
áfram. Auk þess er hann glaðlyndur,
getur stundum verið ofsa-kátur. —
Sonarástinni til móður hans er við-
brugðið og hjónaband hans er einkar-
farsælt.
Vitanlega þarf meira en þessa kosti,
svo fagrir sem þeir eru, til þess að
verða atkvæðamikill yfirdrotnari
geysinnkils stórveldis. Sumir óttast,
að þó að írumkvaðirnar vanti ekki
hjá keisaranum, þá muni hann samt
bresta þrek og þolgæði til að halda
fast við ásetning sinn. 1 því sam-
bandi er bent á fyrstu stjórnarathöfn
hans, sem mikið kvað að, tilraun hans
til að draga úr kúguninni á Póllatidi.
{>á biðu áform hans að nokkuru lægra
hlut fyrir rússneska afturhaldsandan-
um. En Mr. Stead hyggur, að keis-
arinn só að eins að beita stillingu
sinni og bíði betra færis; hann muni
ekki hafa viljað byrjað stjórn sína á
því, að brjóta bág við ráðgjafa föður
síns, og ætli sér að kynnast öllu sem
sem bezt áður en hann fer að fara
sinna ferða.
Eins og ráða má af því, er að
framan segir, telur Stead það mis-
skiluing mikinn, að ætla, að friðarboð-
skapur keisarans hafi ekki verið af
fullri alvöru og einlægni gerður. Á
nieginreglum þeim, sera þar eru teknar
fram, liefir stjórnarstefna keisarans
verið bygð. Jafnvel þótt enginn ann-
ar árangur verði af bréfi keisarans,
er litið svo á það Bússlandi sjálfu,
sem það sé hm hátíðlegasta skuldbind-
ing frá keisarans hálfu í þá átt, að
forðast alla áreitni við aðrar þjóðir
hvarvetna í heiminum og sneiða hjá
auknum herkostnaði. Auðvitað hugsar
hvorki keisarinn né ráðgjafar hans til
að stinga upp á því á friðarfundinum
í vor, að þjóðirnar leggi niður vopnin
í eiginlegum skilningi. Hitt vakir
fyrir þeim, að draga úr hermensku-
kostnaðinum, er fer sívaxandi, og gera
hló á vígbúnaðinum, svo að ófriðar-
hættan eigi lengra í land. Vera má
og, að reynt verði að stemma stigu við
notkun sprengitólanna. Enn fremur
á að hugleiða á fundinum, hvort unt
sé að girða fyrir skyndileg og flas-
fengileg friðslit, að minsta kosti svo
mikið, að tími verði til fyrir þau ríki
að beita áhrifum sínum, sem ekki eiga
hlut að máli.
Kvennaskólinn i Keykjavílr,
Skólaröðin þar er í þessum mánuði
sem hér segir :
Fjórði bekkur. 1. Laufey Vilhjálms-
dóttir;. 2. Anna Guðbrandsdóttir; 3.
Ágústa Einarsdóttir; 4. Guðríður Jó-
hannsdóttur; 5. furíður Jóhannsdóttir;
6. |>órdÍ8 Einarsdóttir (úr Barðastr,-
SÝslu ).
þnðji bekkur. 1. Filippía Jónsdótt-
ir frá Seyðisfiröi (í Norður-Múlasýslu);
2. |>órdís J>orleifsdóttir; 3. Ingibjörg
Sigurðardóttir; 4. Amalía Sigurðardótt-
ir; ð. Sigurrós |>órðardóttir (úr Húna-
vatnss.); 6. Guðrún Tómásdóttir (úr
Rangárvs.); 7. Petrea Halldórsdóttir
(úr Borgarfj.s.); 8. Guðrún Sigurðar-
dóttir; 9. Guðrún Kristjánsdóttir; 10.
Elín Halldórsdóttir.
Annar bekkur. 1. Elín Pálsdóttir;
2. Estífa Björnsdóttir; 3. Sveinlaug
Halldórsdóttir (úr Snæfellsness.); 4.
Kristín Vigfúsdóttir; 5. AnnaBergsdóttir;
6. Leopoldína Eyjólfsdóttir (úrStranda-
sýslu); 7. þórdís Guðlaugsdóttír (úr
Vestur-Skaftafellss.); 8. f>óra Jóns-
dóttir; 9. Ingibjörg Sigurðardóttir; 10.
Elín Jónsdóttir; 11. Margrét Einars-
dóttir (úr Norður-Múla3.); 12. Guð-
björg Jónsdóttir (úr Suður-Múlas.); 13.
Guðrún Halldórsdóttir (úr Isafj.s.).
Fyrati bekkur. 1. þóra Jóhanns-
dóttir (úr Árness.); 2. Sigríður Guð-
mundsdóttir (úr lsafj.s.); 3. Guðrún
Sigurðardóttir; 4. Sigríður Guðmunds
dóttir (úr Kjósars.); 5. Svanhildur Ein-
arsdótt.ir (úr Isafjarðars.); 6. þóranna
Árnadóttir: 7. jpóra Anna Jónsdóttir (úr
Árnessýslu); 8. Jenny Helgadóttir; 9.
Jóhanna Jónsdóttir (Skaftafellss.); 10.
Ragnhildur Jakobsdóttir (úr Isafj.s.;
tekur að eins þátt í einstökum náms-
greinum bekkjarins og er því fyrir ut-
an skólaröðina).
f>ær námsmeyjar eru úr Reykjavík,
sem ekki er annars við getið um.
Eftir reglum þessa skóla dvelja stúlk-
urnar vetrarlangt í honum og taka
þátt í öllum námsgreinum hvers bekkj-
ar, nema eiustaka ein, sem velur sér
vissar námsgreinar og borgar sem
tímakenslu. Að öðru leyti er öll til-
sögn ókeypis og hefir alt af verið.
Reykjavík 10. jan. 1899.
Tltora Melsted.
Frá útlönduin.
Ofurlítið hrat af útlendum (enskum)
blöðum barst með skipinu, sem strand-
aði við Gróttu um daginn; nær rétt
fram yfir jóladagana. Er svo aðsjáá
þeim, sem nauðalítið hafi við borið
vikurnar þar á undan.
Atkvæðamesti viðburðurinn mun
vera sá, að Wm. Harcourt hefir sagt
af sér forustu framfaraflokksins enska,
líklega vonlaus um að geta haldið hon-
um lengur saman eða stýrt honum til
sigurs gegn íhaldsmönnum, sem nú
hafa miklu betra mannvali á að skipa
til forustu. Búist við, að Rosebery
lávarður taki við af Harcourt. Flokk-
urinn hefir ekki borið sitt bar síðan
Gladstone leið.
Annan í jólum létu aðmírálar stór-
veldanna í haf burt frá Krít hver með
sína flotadeild. |>á var lokið erindum
þar. |>eir fengu lofsorð af eyjarskeggj-
um að skilnaði og tjáðu yfirvöld í
helztu borgunum á eyinni, Kanea og
Suda, að nokkur meiri háttar stræti
þar mundu skírð verða í höfuð þeim
í þakkarminningu um þarvist þeirra.
En nokkuru fyrir jól hafði Georg prinz
Georgsson Grikkjakonungs tekið þar
land og verið fagnað forkunnarvel. Er
nú seztur þar að völdum, í bezta yfir
læti.
Svo er að heyra, sem fullráðið sé,
að Bandaríkjamenn haldi Filippseyj-
unni. Ráðaneytisforsetinn á Spáni,
Sagasta, veikur; dimt og dapurt yfir
því ríki um þessar mundir.
Sama stappið enn um Dreyfusmálið.
Gerir hvorki að reka né ganga.
Frostgrimd mikil í Bandaríkjum um
hátíðarnar. Gekk og skæð kvefsótt
(influenza) 1 New-York. {>ó engir nafn-
kendir dáið, nema Merril, efri deildar
þingmaður. Bæjarbruni í Klondyke,
Dawson City, með £ milj. dollara
tjóni.
Veðurathuganlr
i Reykjavík eftir landlækni Dr. J. Jónas-
sen.
C-I . 2 1 Hiti (A Celsiua) Loftvog (millim«*t.) Veðurátt.
q á nótt|um hd árd. sí()d. árd. síðd.
14. - 6 -T* 5 751.8| 751,4 N h b N h b
15 i- - 10 -r 10 754.4 754.4 0 1) Nhvb
16. - 11 -r- 10 7518 756.9 o b N h b
17. - - 13 ú- 10 756.9 754 4 0 b N h b
18. - - 14 — 13 751.8 7i9.3 o b o b
19. |- - 16 - 10 749.3 749 3 o b o b
2o. - 12 -r 8 751.8 o b
TJundanfarna daga verið við norðanátt,
oftast rétt logn liér, nieð miklum kulda, en
bjart og fagurt veður.
Skeiðarárlilaup.
Af Síðunni er Isafold skrifað á ný-
ársdag :
»{>að hefir orðið vart við hlaup úr
Skeiðarár-jökli, ekki í Skeiðará sjálfri,
heldur úr hinni jökulkvíslinni, sem
kemur út vcstan undir jöklinum, »Súlu«,
sem er annar þátturinn af Núpsvötn-
unum. f að er talið víst, að einn mað-
ur hafi farist í hlaupiuu, Guðni nokk-
ur, ættaður úr Meðallaodi, en átti
heima eystra; lagði einn ög gangandi
á sandinn austur yfir. Oræfingar 6
komu hér út yfir núna fyrir fám dög-
um og voru að leita mannsins; en á-
rangur af leitinni hefi ég ekki frétt
enn«.
Vendetta
Eftir
ArchibaUl Clavering Guuter.
III.
I sömu andrjánni verður frum-
myndin fyrir hr. Barnes og nú furðar
hann sig á því einu, að eftirmyndin
skuli ekki hafa hlotið gullmedalíuna
það árið, og það aldrei nema þótt lík-
ingin hafi verið ófullkomin.
Hún stendur upp til þess að taka
á móti þeim með kveðjubros á vörun-
um. Greifinn ætlar þá að nota sér
fjárhaldsmenskuna og kyssa hana á
munninn, en hún segir kuldalega:
»Eg er nú orðin fullorðinn kvenmað-
ur, Danella — þór getið látið yður
höndina nægja«.
Veraldarmaðurinn með fjörutíu ára
Parísarlíf að baki sér lýtur niður að
hendinni á henni. Barnes kemur þá
alt í einu til hugar, að Musso muni
unna henni hugástum, og hún hefði
viljað reisa ókleifar skorður milli sín
og ástríðu hans.
Hún brosir aftur, þegar hr. Barnes
er sýndur henni og hrópar hátt.
»Ameríkumaður ! Frjálsmaður! {>ér
msgið Hka kyssa höndina á mér!«
»{>að fær mér fagnaðar að vera
Ameríkumaður#, segir hr. Barnes og
kyssir á höndina á henni. Og þessi
koss gerði hana svo hugðnæma í aug-
um hans, að daginn, sem vér hittum
hann fyrst, er hann búinn að breyta
ferðaáætluninni í því skyni einu að
gera henni greiða.
{>eim kemur tafarlaust mætavel sam-
an. Ungfrúin syngur fyrir hann eitt
eða tvö lög úr tónleikum og leikur
undir á mandólín. Svo hverfur hún
frá ítölsku sönglistinni, snýr sér að
söngum sinnar eigin þjóðar og syngur
gömul sögukvæði. 011 eru þau rauna-
leg og blóðhefndin efnið í þeim —
önnur þjóðkvæði eru ekki til í Kor-
síku. {>etta verður tilefni til þess, að
hún sýnir hr. Barnes, hvernig blóð-
hefndintti sé í raun og veru farið, að
það sé talin heilög skylda að hefna
ættingja síns, sem veginn hafi verið,
og að rimbecco sé smánaryrði, sem
aunaðhvort sé sagt upp í opið geðið á
þeim manni, er gleymt hafi þeirri ó-
gæfu, sem ætt hans hafi orðið fyrir,
eða sungið um hann að öðrum kosti.
Korsíkumaður, sem lætur slíkt um sig
spyrjast, segir hún að sé fynrlitinn af
öllum.
Hann fer að verða forvitinn nokkuð
og spyr hana, hvort nokkur blóðhefnd
hafi komið fyrir í hennar ætt.
E s m e r a IJ a
amerískur leikur í 4 þáttum, verður
leikinn í annað sinni í Iðnaðarmanna-
húsinu annað kvöld, sunnud. 22. jan.,
kl. 8.
SVUNTA týndist á Bankastr. næstliðinn
sunnud. Skila má á Skólavörðustíg 5.