Ísafold - 18.04.1900, Qupperneq 4

82
um að því skapi höfðu naumast und-
an að moka snjó þar af götunum og
koma honum burtu þann eina dag.
|>á voru farnar 120,000 kr. í snjó-
moksturskostnað þar í borginni frá
því á nýári; áætlaðar höfðu að eins
verið til þess 45,000 kr. til sumars.
Hætt sér á hálan ís hefir veslings-
»ÞjófSólfur« í gær. Hann hefir enn, þrátt
fyrir varnaðardæmin í siPasta blaði Isa-
foldar, brugðið hoilri venju sinni og oss
meinfangalausri (sbr. síðasta bl.): að pára
upp eftir Isafold uiegnið af þvi, sem við
her fréttnæmt utan lands og innan; biða
með það þangað til hún er búin að segja
frá því rétt og skilmerkilega. En i gær
ætlaði hann að vera mikill maður og gæða
almenningi aukreitis (í »fregnmiða«) bæði
ú skarlatssóttinni og Búa-sigrinum siðasta.
En hvorttveggja hefir orðið alt skakt og
hjagað hjá honum, svo sem sjá má að
miklu leyti hæði á grein héraðilæknisins
hér í blaðinu og á greininni um Búasigur-
inn Sérstaklega skal þess getið þar nm
fram, að í frásögunni um Búasigurinn eru
svo skoplega höfð hausavixl á hlutunum,
að Gataere hershöfðingi er látinn hafa sent
sveit þá, er Búar sigruðust á og handsöm-
uðu (591 var talan, i stað 450 hjá »Þjóð.«)
»til njósnaN, i stað þess að hún var frá meg-
inliðinu þeirra Roberts i Bloemfontein, og í
stað þess að Gatacie komþað eitt nærri þess-
um atburði, að hann sendi sveit af sínu liði
i því fulltingis skyni við landa sina, er hann
vissi þá inni krepta af Búum, en sú hjálp
kom um seinan, ekki fyr en V stundum eft-
ir að hinir hófðu gefist upp fyrir Búum
og þeir allir á burt horfnir með herfang
sitt; sneri þá sveit Gataere aftnr við svo
búið, alveg orustulaust; treystist ekki að
veita Búum eftirför, með því liðsmunur
var mikill. — Eyr má nú skakka en að
svona ramvitlaust sé frá skýrt viðburði,
sem jafngreinilegar frásagnir eru um og
itarlegar i enskum blöðum, sem komu með
»Hólum«.
TJt af »fregnmiða«-frásögu »Þjóðólfs« um
skarlatssóttina hefir héraðslæknirinn beðið
ísafold fyrir eftirfarandi athugasemd:
Herra ritstjóri! Rétt í þe^su
hefir mér borist »Fregnmiði frá Þjóðólfi«
um skarlatssóttina. Munuð þér sjá, að þar
er öðru vísi sagt frá en i grein þeirri, er
eg sendi blaði yðar i morgun. Finst mér
rétt að geta þess, að frásaga Þjóðólfs er
röng að því leyti sem hún ekki kemur
heim við skýrslu mína, enda hefir ritstjóri
blaðsins ekki látið svo litið, að leita sér
frétta hjá mér.
”/« 1900. Virðingarfylst
G. Björnsson.
Vendetta.
Eftir
Archibald Clavering Gunter,
XXXV.
Stundarkorni síðar kemur Tómassó
gamli upp með símrit og fær henni.
|>ar stendur:
»Eg er búinn að finna manninn.
Hann er hér í grendinni. Við getum
náð í hann.
Danella«.
Húnrekur upp hljóð í örvæntingsinni.
Hefndin svona nærri, og nú getur hún
ekki sætt færínu, án þess að gera
þann raann að ólánsmanni, sem hún
ann hugástum. f>ví að eiginkona
Gerards getur ekki með nokkuru móti
borið vendettu í hug sér. Svo geDgur
hún fram fyrir myndina af bróðursín-
'um og segir 1 bænarróm: »Lofaðu
mér að verða að lánsmanneskju! f>ví
að þú óskaðir þess sjálfur, elsku-bróð-
ir, að eg gleymdi þessu«. Alt í einu
segir hún: »Fyrirgefðu mér, Antóníó!
Eg hefi brugðist þér«. Hún snýr
myndinni við, að veggnum, fellur á
kné og biður guð að taka Korsíku-
huginn úr hjarta sínu og gefa henni
það hugarfar, er samboðið sé konu
Gerards.
Seytjándi kapítuli.
Er Marina ekki Korsikustúlka?
|>e88a nótt hverfur Marína frá eiði
þeim, er hún hafði unnið yfir líki bróð-
ur síns. Og hún gerir það vegna
manns þess, er hún ann hugástum.
|>að er sjálfsafneitun, sem kostar
mörg tár og mikla baráttu; því að nú
á hún að hverfa frá því, er trú for-
feðra hennar og erfikenningar ættar
hennar hafa gert henni að heilagri
skyldu.
En nú verður hún annaðhvort að
hrökkva eða stökkva. f>að veit hún.
Og um leið og hún tekur myndina af
bróður sínum og vefur hana vandlega
inn í dúk, eins og helgan dóm, svo
hún skuli ekki miuna hana á liðna
tíma, kyssir hún hana og grætur yfir
henni og segir: »f>ó að banamaður
þinn stæði nú frammi fyrir mér. ráð-
þrota og að öllu á mínu valdi, þá
skyldi hann vera óhultur og friðbelgur!
f>ví að eiginkoDa Gerards getur ekki
verið glæpakvendi, og það ekki þó að
hún 80 Korsíkukona og nágrannar
hennar hrópi til henuar : Skammastu
þín ! bróðir þinn fær ekki frið í gröf
sinni! I stað þess að hefna sín, gift-
ist systir hans manni frá því landi,
sem ól morðingja hans!«
Svona líður nóttin. Og þegar hún
er loks á enda liðin, hefir Marínu
tekist, grátandi og biðjandi, að losa
sig við það, er áður hafði verið eins
og eiturkýli á sálarlífi hennar, og hún
segir við sjálfa sig: »Nú á Gerard
mig og hans vegna má mér ekkert ó-
hreint í hug koma«.
Snemma næsta morgun vaknar An-
struther við það að barið er fast og
rösklega að dyrum hjá honum. Hann
stekkur upp og kallar: »Hvað geng-
ur á?«
Enid svarar fyrir utan dyrnar, móð
og áköf: »Ertu ekki enn kominn á
fætur, góði? f>að eru ekki nema 20
mínútur þangað til lestin fer. Bless-
aður, flýttu þér, Edvin!«
Edvin blístrar, seinle^a og eins og
hann sé að hugsa sig um. »Hver
þremillinn, því hafði eg alveg gleymt!«
tautar hann fyrir munni sér. »Eg
kem á augabragði, Enid«, kallar hann
til hennar og fer að hugsa um, hvað
systir hans inuni segja, þegar hún
heyri, að hann ætli alls ekki til Eng-
lands fyrst um sinn.
Hann flýtir sér að klæða sig og lýk-
ur upp fyrir systur sinni. »Kondu,
kondu«, segir hún — »við megum ekki
vera að því að kveðja lafði Chartris«.
»En þá morgunmaturinn minn?« seg-
ir Edvin stamandi.
»Morgunmaturinn! Morgunmatinn
færðu í Nizza. Kondu nú!« Og hún
snýr sér að þjónunum. »Farið þið of-
an með dótið! Nei, hvað er þerta!
— þú ert ekki einu sinni búinn að
koma dótinu þínu fyrir !«
»Ne—i. Gerði eg þér ekki orð um>
að eg fari ekki í dag?«
»Að þú farir ekki í dag! Og eg,
sem er búin að senda símskeyti! og
Burton hittir okkur í Dover! f>ú skil-
ur auðvitað farangurinn þinn eftir.
Hvað ætli það geri til sjómanni, eins
og þér?«
»En Enid — eg — — eg er ekki
vel frískur. Eg vildi ekki vera að
segja þér neitt frá því áður. —Lækn-
irinn vill ekki að eg reyni mikið á mig
— þetta sár — þú manst — sem eg
fekk á Egiptalandi-------«
»Sár? En bvað þú gerir mig hrædda«.
»Já — eg ætti víst ekkert að fara
núna«. Hann dregur andann þungt og
lætur svo fallast niður á stól.
»En Edvin — þú ert veikur, þú
verður að fara í rúmið; eg ætla að ná
í lækni tafarlaust. Eg sé það svo
sem, að þú getur ekki lagt upp í ferð,
elsku-bróðir mínn!« Og hún lítur á
hann ástúðlega og með óttasvip, avo
að hann skammast sín innilega.
H.St ee ! ' . W Vandað
MARGARINE !
eraltíd den uauoni amjumiM) ^ i stað smjörs
Merkt
,Bedste‘
í smáum öskjum, sem ekkert kosta,
með 10 og* 20 pundum í hverri, hæfi-
leg*um fyrir heimili. Betra og* ódýrra
en annað smjörlíki. Pæst innan
skamms alstaðar.
i.
Hér með er skorað á alla þá sem
til skulda telja í dánarbúi föður míns
Jóhanus sál. Runólfssonar í Arabæ
hér í bænum, sem andaðist 15. janú-
ar þ. á., að lýsa kröfum sínum áður
6 mánuðir eitu liðnir frá síðustu birt-
ingu þessarar auglýsingar, og senda
þær til umboðsmann8 míns hér í bæn-
um, herra Kristjáns f>orgrímssonar,
sem v itir þeim viðtöku fyrir mína
hönd.
Reykjavík 14. apríl 1900.
Magnús Jóhannsson
lækmr.
Verzlunarhúsið W. Fischer f Kaup-
mannahöfn hefir falið mór að tilkynna
sínum heiðruðu skiftrvinum, að verzl-
an þess í Keflavík sé seld með öllum
vörubirgðum og útistandandi skuldum,
herra kaupmauni Ó. Á. Ólafsson í
Kaupmannahöfn, sem einnig borgar út
allar innieignir við téða verzlun.
Keflavík, 14. apríl 1900.
Nicolai Bjarnasen.
Samkvæmt auglýsingu herra W.
Fischers, hefi eg keypt verzlunarhús
hans í Keflavík með vörubi'gðum og
útistandandi skuldum, eins ogegeinnig
borga út innieignir við verzlunina.
Verzluninni verður haldið áfram á
sama hátt og áður, og vona eg, að
viðskiftamenn hennar láti hana fram-
vegis verða aðnjótandi hins sama
trausts og hianar sömu velvildar eins
og að undanförnu.
Kaupmannahöfn þ. 3. apríl 1900.
U. A. Ulafsson.
Kristilegt anglingafélag.
Bílæti á fyrirlesturinn annað kvöld,
fást í dag hjá Fr. Fr.
A þilskipinu »Litla Rósa«, sem ætl-
ast er til að gangi á fiskiveiðar frá
11. maí þ. á., geta nokkrir góðir
flskimennfengið skiprúm. Menn gefi
sig fram sem fyrst við Árna Eiríksson í
verzlun Björns Kristjánssouar.
Nýar vörnr H H»
• nýkomnar með »Hólum« til verzl- o-
u C3 unar G. Zoega- f>ar á meðal
prjónagarn, prjónaður nærfatnað- 3 fts >1
»^« ur, tilbúin kvenföt, efni í kven-
X föt — margar tegundir — efni í
X drengjafatnað og margt fleira. <
•H Gjörið svo vel að koma inn. P N
m Sumardagurinn fyrsti er á H rt*
morgun. u *
Uppboðsauglýsing.
Samkvæmt ráðstöfun skiptaráðand-
ans í dánarbúi Sigurðar tómthúsmanns
f>órðarsonar, sem andaðist 3. febrúar
f. á., verður húseign búsins, við Klapp-
arstíg hjer í bænum, boðin upp og
seld, ef viðunanlegt boð fæst, á opin-
beru uppboði sem haldið verður laug-
ardaginn 5. maímánaðar næstkomandi
kl. 12 á hád. í húsinu sjálfu.
Söluskilmálar verða til sýnis hjer á
skrifstofunni 1 degi fyrir uppboðið.
Bæjarfógetiun í Rvík, 10. apríl 1900.
Halldór Daníelsson.
cð
3?
w
83 a
a
u ®
a ^
£
* cS?
® *
— sð
a ^
S o
a
= «ð
C 35
cö hH
Uppboð.
Á 3 opinberum uppboðum, sem hald-
in verða föstudagana 11. og 25. maí
og 8. júní næstkomandi, verða boðin
upp til sölu 7 hndr. í jörðunni Skarði
í Lundarreykjadal, tilheyrandi dánarbúi
Snorra skipstjóra Sveinssonar í Reykja-
vík. 1. og 2. uppboð fer fram hér á
skrifstofunni, en hið síðasta á Skarði,
og byrja þau kl. 4 e. hád. Söluskil-
málar verða birtir á uppboðunum.
Skrifstofu Mýra- og Borgarfjarðarsýslu
4. apríl 1900.
Sigurður Þórðarson.
Með því að bú f>orbjarnar bónda
Davíðssonar í Ósi í Skilmannahreppi
er tekið til gjaldþrotaskifta, er hér-
með skorað á skuldheimtumenn hans
að lýsa kröfum sínum og sanna þær
fyrir skiftaráðanda hór í sýslu áður
en 6 mánuðir eru liðnir frá síðustu
birtingu þessarar auglýsingar.
Skrifstofu Mýra- og Borgarfjarðarsýslu
27. marz 1900.
Sigurður Þórðarson.
FÍÓLÍN er til sölu í Grjótagötu 12.
Mjólk fœst á barónsbúinu
16 aura potturinn.
Til leigu frá 14. maí n. k. fást
loftherbergi með sérstöku eldhúsi og
ágætu geymsluherbergi í kjallara. Á-
gæt íbúð fyrir litla fjölskyldu. Ritstj.
vísar á.
Til heimalitunar viljum vérsér-
staklega ráða mönnum til að nota
vora pakkaliti, er hlotið hafa verð-
laun, enda taka þeir öllum öðrum lit-
um fram, bæði að gæðqm og litarfeg-
urð. Sórhver sem, notar vora liti,
má öruggur treysta því, að vel muni
gefast. — í stað hellulits viljum vér
ráða mönnum til að nota heldur vort
svo nefnda »Castorsvart«, því þessilit-
ur er miklu fegurri og haldbetri en
nokkur annar svartur litur. Leiðarvís-
ir á íslenzku fylgir hverjum pakka.—
Litirnir fást hjá kaupmönnum alstað-
ar á íslandi.
Buchs Farvefabrik
Ritstjórar: Björn Jónsson(útg.og úbm.) og
Einar Hjörieifsson.
ísafo' darprentsmiðja.