Ísafold - 30.05.1900, Blaðsíða 4

132
mér, systir, og gérðu bann eins glað-
an og eg er nú«.
Stúlkurnar fara ofan til Anstruth-
ers, og það verður að samningum, að
Enid skuli vera brúðmær Marínu, og
að eftir hrúðkaupið skuli þau öll verða
samferða til Englands.
Erk. Anstruther horfir svo lengi á
hjónaefnin, að henni fer loks að finn-
ast sem hún sé nú aumingi utan við
sælustaðinn. Hún sezt því við að
skrifa Barnes sínum langt bréf, og í
því eru margar kynlegar og óvæntar
fréttir.
Seint um kvöldið ætlar Enid að fara
að hátta; þá er drepið á dyr hjá
henni.
»Hver er þar?« hrópar hún.
»|>að er eg — Marína«.
Korsíkustúlkan kemur inn og frk.
Anstruther spyr hana, hvort nokkuð
sé að.
»Nei, en eg hélt, þig kynni að langa
til að tala um hann«.
»Já, komdu upp í rúmið til min,
góða, og svo tölum við saman um
Burton*.
»Nei, eg átti við Edvin«, segir Mar-
ína hlæandi.
•Auðvitað! Eg er svo eigingjörn!
Við skiftum þeim á millí okkar; þú
talar um annan, eg um hinn«.
Og blundur sígur á augu þessum
tveimur fögru Evum, meðan þær eru
að hvíslast á, hvor um sinn Adam.
En snemma um morguninn kemur
járnbrautarlestin með höggorminn til
Monte Carlo. Og höggormurinn kem-
ur með ávöxt þekkingarinnar, sem alt
ilt stafar af, og er í mynd og líkingu
Mússó greifa Danellu.
Nítjándi kapítuii.
Hláturinn.
Lafði Chartris hafði eytt ástríkiseldi
síns fjöruga en aldurhnigna hjarta á
hinn unga, léttfætta aðstoðarmann
þýzka sendiherrans í París, barónvon
Biilow, og ummælin, sem Maudflutti
hénni eftir honum, ásamt ótvíræðri
hollustu, er hann sýndi ungri, ung-
verskri greifafrú síðustu dagana, hafa
vakið óbeit á Monacó hjá ekkjunni.
Snemma morguninn eftir fer hún
frá Qrand Hotel með skyldulið sitt.
Enid segir við hana í hálfum hljóð-
um um leið og hún kveður hana:
»Farið þér beint til Lundúna?«
»Já, þér getið reitt yður á, að eg
fer bu'rt úr þessu leiða landi svofljótt
sem mer verður unt«.
»f>á ætla eg að biðja yður að flytja
þetta fyrir mig«, segir frk. Anstruther
og stingur ofurlitlum böggli í höndina
á henni. »|>að er til hans Burtons. Látið
þér hann fá það tafarlaust, þegar þér
komið til Lundúna. Eg skal láta yð-
ur vita með símskeyti, hvarhann hefst
við. Segið þcr honum, að helzt hefði
eg viljað verða yður saraferða, en að
eg verði að vera í brúðkaupi Edvins*.
Bétt áður en lestin leggur á stað,
kemur karlmaður einn, útlendingsleg-
ur ásýndum, auga á lafði Chartris og
dóttur hennar á járnbrautarstöðinni,
og svo virðist, sem hann verði forviða
og honum þyki nokkurs um vert.
Hann er bersýnilega nýkominn; því
að hann er rykugur og óhreinn, eins
og eftir langa ferð. Eftir að hann hafði
hugsað sig um örskamma stund, kem-
ur hann til hennar, tekur ofan og seg-
ii* kurteislega:
sFyrirgefið þér; eg er Danella greifi,
fjárhaldsmaður frk. Paolis. pór eruð
lafði Chartris, eg hefi einu sinni séð
yður í Nizza, en mér veittist ekki sú
ánægja að vera sýndur yður. Eg þekki
yður aftur af þessari vndislegu litlu
dóttur yðar — Maud heitir hún, er
ekki svo?«
»Jú, alveg rétta, svarar ungfrúin.
»Get eg gert yður nokkurn greiða,
hr. greifi?« spyr lafði Chartris ogfurð-
ar sig nokkuð á þessu.
»Marína gat þess í bréfi sínu, að
frk. Enid, vinkona hennar, stæði und-
ir yðar verndarvæng. þér eruð að
fara frá Monacó; verður frökenin og
bróðir hennar yður samferða?*
»Nei, þau eru bæði í Grqnd Hotel.
En fyrirgefið þér, hr. greifi — við er-
um að missa af lestinni*.
Mússó hjálpar ekkjunni og skulda-
liði hennar kurteislega upp ívagnklef-
ann og svipast um þar, til þess að
ganga úr skugga um, að þar séu eng-
ir fleiri; því að Mússó Danella er einn
af þeim mönnum, sem helzt vill sjá
alt með sínum eigin augum, þegar um
mikilsverð efni er að ræða. I sama
bili sem lestin fer að færast til, spyr
hann: »Marína ætlaði að hitta mig f
Nizza, en kom þangað ekki; það geug-
ur vonandi ekkert að henni?«
»Nei, henni líður fyrirtaks-vel; hún
er í sjöunda himni«, hrópar Maud og
ætlar að segja eitthvað meira, en þá
þýtur lestin á stað með hana og allar
fréttir hennar.
Danella tekur aftur ofan með ein-
kennilegu brosi á öllu andlitinu og
tautar fyrir munni sér: »Svo hann
varð kyr — gott og vel! Nú skal
Marína ekki neita mér lengur um
laun mín«.
f>egar lafði Chartris kemur til Par-
ísar, langar hana til að koma þar í
búðirnar og hún tefur þar nokkura
daga. Við það legast böglinum, sem
frk. Anstruther sendi með henni.
Pósturinn er líka áreiðanlegri en vin
ir manna, þegar á því ríður, að mun-
ir komist til skila í ákveðinn tíma.
Danella greifi fer til Grand Hotel,
lítur þar á gestaskrána og gætir að
því, hvort lafði Anstruther hafi sagt
sér satt. Svo fer hann upp í herberg-
ið sitt og býr sig þar prýðisvel —
línið svo hvítt, hálsbindið svo fallegt
og stígvélin svo gljáandi, sem framast
varð á kosið — og á meðan hann er
að klæða sig, raular hanu fyrir munni
sér fjörugan franskan söng, þar sem
viðkvæðið var:
»Til Gibraltar! Til Gibraltar!«
Eu þegar hann er búinn að syngja
eitt eða tvö erindi, verður hann mjög
alvarlegur í framan, og hann rennir
huganum yfir árangurinn af Gibraltar-
ferð sinni. f>egar hann kom til brezku
flotastövanna mikiu, hafði hann brátt
komist að raun um það, að þrír for-
ingjar höfðu verið á »Erninum« sem
farþegar, voru á leið til skipa sinna
við Egiptaland; þess vegna höfðu nöfn
þeirra ekki staðið á skránni, sem hann
hafði séð á skrifstofu sjóliðstjórnarinn-
ar enskn. f>essir þrír foringjar hétu
Charles Manion Phillips, George Fell-
ows Arthur og Edvin Gerard Anstrut-
her.
Greifanum veitti ekki örðugt að
ganga úr skugga um það, að einhver
þessara þriggja manna hlyti það að
hafa verið, sem einvígið háði á Kor-
síku; því að naumast hefði foringi,
sem starf hefði haft með höndum á
skipinu, fengið leyfi til fara til Ajac-
cio sama morguninn, sem skipið átti
að leggja á stað.
Ávalt er fjöldi af herskipum við
Gibraltar og ekki er neinum örðug-
leikum bundið að fá að vita, hvar
sjóliðsforingjarnir dvelja á þeim og
þeim tímum. Danella hafði áður en
langt leið kynst helmingnum af for-
ingjunum á enska flotanum. Hann
hélt þeim veizlu upp í borginni og
þeir buðu honum aftur í miðdegisgildi
á skipum sínum.
Ritstjórar: Björn Jónsson(útg.og ábm.jog
Einar Hjörleifsson.
Isafoldarprentsmiðja.
Um eitt ber öllum saman.
En pað er: að
Korsör-margarine
sé langbezta smjörlíkið.
Fæst í verzlun
B. H. Bjarnason.
í stórkaupum mikill af-
sláttur.
Flöskur
(1 pela og 1£)
eru keyptar í verzlun
H. Tli. A. Thomsens.
(Kj allaradeildinni)
Góðar danskar kartöflur
hjá
C. Zimsen.
Gólfdúka (línoleum)
er bezt að kaupa í verzlun
B. H. Bjarnason.
Agætar rjúpur 25 aura
stykkið
hjá C- Zimsen.
Vel verkaðan sundmaga kaupir
C. Zimsen.
Vilboi’g Guðnadóttir
Bókblöðustig Dr. 10 prjónar allskonar prjón
fyiir lægsta verð.
Stofa við forstofu til leigu, í miðjum
bænum. Ritstj. visar á.
í verzlun
B. H. Bjarnason
hefir nú verið stofnsett ný deild fyrir
»gentlemen« bæarins, og eru þar þess-
ar helztar vörur að fá:
M anchetskyrtur— Br j óst—Flibbar—
Manehettur — Slipsi — Manchet- &
Brjósthnappar— Brjósthlífar — Klútar
— Hattar — Húfur — Lorgnetsnúrur
m. m.
Karton og Gratulationskort
Meira en helmingur af öllu háls-
líninu var seldur áður eu hægt var
að raða því fram.
Með »Botnia« 2-júli er Því von
á í viðbót við það sem fyrir er: —
Hálslíni fyrir 1000 mörk og
nýmóðins höttum.__________
Saltfiskur
vel verkaður, stór og smár, og ýsa,
verður keyptur í sumar fyrir peninga
við verzl. »EDINBOBG« í Keflavík,
Stokkseyri og Beykjavík.
Til heimalitunar viljum vérsér-
staklega ráða mönnum til að nota
vora pakkaliti, er hlotið hafa verð-
laun, enda taka þeir öllum öðrum lit-
um fram, bæði að gæðum og litarfeg-
urð. Sérhver sem, notar vora liti,
má öruggur treysta því, að vel muni
gefast. — I stað hellulits viljum vér
ráða mönnum til að nota heldur vort
svo nefnda »Castorsvart«, því þessilit-
ur er miklu fegurri og haldbetri en
nokkur annar svartur litur. Leiðarvís-
ir á íslenzku fylgir hverjum pakka.—
Litirnir fást hjá kaupmönnum alstað-
ar á íslandi.
Buchs Parvefabrik
CRAWFORDS
ljúffenga BISCUITS (smákökur') tilbúið
af CBAWFOBDS & Son
Edinborg og London
Stofnað 1813.
Einkasali fyrir ísland og Færeyjar:
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn.
Sundmaga
fyrir peninga kaupir hæsta verði
W. Christenscns-verzlun
The Edinburgh Roperie &
Sailcloth Company
Eimited, stofnað 1750.
Verksmiðjur í Leith og Glasgow.
Búa til færi, strengi, kaðla og segl-
dúka. Vörur verksmiðjanna fást hjá
kaupmönnum um alt land.
Umboðsmenn fyrir Island og Færeyjar
F. Hjort & Co. Kaupmh. K.
Eeiðarvísir tn lífsbyrgðar
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr.
med. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim,
sem vilja tryggjalíf sitt, allar upplýsingar.
Samkvæmt skýrslu sýslumannsins _
í Rangárvallarsýslu rak 18. desbr. f. á.
á Alfhólafjöru í Vestur-Landeyahreppi
tunnu mað þorskalýsi í; tunnan, sem
er laggbrotin og önnur lagg-
gjörðin farin af, er marklaus.
Hér með er skorað á eiganda vog-
reks þessa, að segja tii sín innan árs
og dags frá síðustu birtingu þessarar
auglýsingar, og sanna fyrir undirskrif-
uðum amtmanni heimildir sínar til
þess og taka við andvirði þess, að
frádregnum öllum kostnaði og björg-
unarlaunum.
Skrifstofu Suður- og Vesturamtanna.
Reykjavík, 20. maí 1000,
J. Havsteen.
Aug'lýsing’.
Að öllu forfallalausu fer gufubát-
urinn
,Reykjayík‘
til Straumfjarðar á hingaðleið
frá Borgarnesi 14. júní, 14.
júlí og 27. september.
A leið til Borgarness 18.
júní, 19. júlí og 2. október.
Reykjavík, 22. mai 1900.
B. Guðmundsson.
Flllldist heíir nýtt kvennstíg-
vél. Vitja má að Göthúsum við
Reykjavík.
Sundmaga
kaupir hæstu verði fyrir p e n i n g a
ÁsgelF Sigurðsson.
HÚS til leigu nefnt Kvöldroðinn
í úthverfi Beykjavikur. Matjurtagarð-
ur fylgir. Leigan lág; leiguskilmálar
góðir. Bitstj. vísar á.
t
é
♦
é
♦
?
1
m
1
)V
KALDA“5
fást eins og að undanförnu 'wh
verzlun C. ZIMSENS í Reyjtjá-i
vík. JLímónaði og Sí-T
trónsódavatn (ný teg.f
góð) 10 aura. SodavatnX
(betra en nokkru sinni áður)
7 a u r a.
Vatnið úr Kaldár-lind er sam
^kvœmt efnafraðislegum rannsókn■
utn svo hreint og tœrt að,
ekki þarf að sía pað
4
!
Sundmagar
vel verkaðir verða kcyptir fyris pen-
inga við verzl. »EDINBORG« í
Keflavík, Stokkseyri og Reykjavík
Asgeir Sigurðsson.