Ísafold - 28.09.1901, Qupperneq 3

259
úti í frá, að það t. d. vissi, að hann
væri sannnr að sök um glœpi þá, er
yfirvald hans ber honum á bryn í marg-
nefndu embættisskjali. En hvernig ætti
það að geta verið, að málinu órannsök-
uðu ? Og væri svo, hví hefir hann þá,
amtmaður, eigi látið höfða sakamál gegn
manninum fyrir margnefnda glæpi ?
Oss er bæði ljúft og skylt að ganga
að því vísu í allralengstu lög, að þessi
og þvílíkir úrskurðir séu af tómri rétt-
vísi sprotnir, hvort sem það liggur í
augum uppi eða leynist almennings aug-
um. Það er ekki alt sem sýnist í þeim
efnum, fremur en öðrum. En mætti fara
eftir útlitinu, eftir því, sem sýnist, mundi
þykja nærri liggja að spyrja sem svo:
Hefði verið hægt að fara öðruvísi að, ef
allir, sem hér eiga hlut að máli, hefðu gerst
samtaka um, að hlífa yfirvaldinu fyrir
hvern mun við öllum óþægilegum af-
leiðingum af margnefndu, heldur ógæti-
lega orðuðu umsagnarskjali þess?
Hefði verið annað ráð vænlegra til að
afstýra lögsókn á hendur téðu yfirvaldi
en að heimta af blásnauðum manni fyr-
irfram stórfé sem skilyrði fyrir því, að
gefin væri út stefna í því, hvað þá
heldur gert meira?
Hefði svona verið farið að, ef treyst
hefði verið góðum málstað yfirvaldsins?
Eða mundi þá ekki miklu fremur alt
hafa legið laust fyrir um málshöfðun
gegn því, einmitt í því skyni, að fá það
fagurlega hreinsað og þvegið af allri
synd í þessari grein?
Hefði verið svona beitt gjafsóknar-
veitingarréttinum, ef höfð liefði verið
nógu hugföst hin fagra meginregla:
»Lögin fara ekki í manngreinarálit«, þ. e.
lögin Iáta sig engu skifta, hvort í hlut
á umkomulaus fátæklingur, jafnvel fjár-
þrota kaupmaður, eða glæsilegur, goðum
og mönnum hugþekkur valdsmaður?
Hefði verið lagt þetta kapp á að firra
hann öllum vítum að svo stöddu að
minsta kosti, ef ekki hefði staðið svo á,
að hann þurfti einmitt í sama mund að
komast á fund hinnar æðstu valdstjórn-
ar vorrar utaulands, beint í því skyni, að
setjast í hennar sess, þ. e. — verða íslands-
ráðgjafi, og þá kæmi sér betur, að hann
væri hreinum og fögrum réttlætisskrúða
skrýddur, en ætti ekki sökótt út af á-
virðingum, sem eitthvað ættu skylt við
misbeiting á embættisvaldi?
En það er, sem betur fer, ekki alt
sem sýnist, — ekki alt gull sem glóir,
né sót, þótt sorta beri.
»Nýtt blað í burðarliðnum«. Eftir
þvi sem vér höfum næst komist, er sá einn
flugufótur fyrir orðasveim þeim, er hér hefir
gengið, um nýtt hlað, er hyrja skyldi hér
i haust að tilhlutun forkólfa afturhaldsiiðs-
ins, i þvi skyni að bæta upp hið gamla
málgagn, sem þeir kváðu ekki vera neitt
hrifnir af, — að ofurlitið vikublað, sem aðal-
eigandi Félagsprentsmiðjunnar hefir gefið
út það sem af er þessu éri og talað var
að ætti að hætta nú i haust, — ritstýrinn
frá þvi við þessi mánaðamót, — á að halda
áfram og fara nú að gefa sig við lands-
stjórnarmálum, undir ritstjórn stúdents frá
i sumar, sem ætlar á prestaskólann í haust, en
kvað vera stækui stjórnarbótamótstöðumað-
ur. Mun hafa verið leitað fyrir sér áðuv við
ýmsa aðra nm það starf, og það suma
þjóðkunna landsmálagarpa; en'orðið á.
rangurslaust. LTt úr því hefir sjátfsagt
þessi orðasveimur spunnist.
Til hæstaréttar kvað rektor ætla
með málið mikla, sem getið var um i Isa-
fold um daginn, og sækir fast um gjafsókn
þar! Fær sjálfsagt öflug meðmæli með
þeirri bæn héðan.
Þeir Iæknarnir Guðm. kennari Magn-
ússon og Björn Ólafsson augnlæknir sigldu
báðir til útlanda með Yestu 24. þ. m. o<r
eru ekki væntanlegir aftur fyr en á áliðn-
um vetri. Þeir ætluðu fyrst til Lundúna
og ef til vill til Parisar, þá til Khafnar og
verða þar um miðjan veturinn, og loks til
Þýzkalands.
Um Olafsdalsskólann höfðu komið
til amtsins áskoranir í sumar ekki úr »flest-
um«, heldur »nokkrum« sýslum vesturamts-
ins, sem sé Dalasýslu, Ausur-Barðastr. og
Stranda. — Þetta er leiðrétting við það
sem haft er eftir amtmanni i Búnaðarþings-
skýrslunni hér i blaðinu um daginn.
Prestsvígsla. Biskup vor vigði í dóm-
kirkjunni sunnud var 22. þ. m. þessa 3
prestaskól ak aud idata:
Stefán Kristinsson að Völlum í Svarfað-
ardal;
Runólf Magnús Jónsson að Hofi á Skaga-
strönd;
Þorvarð Brynjólfsson að Stað i Súganda-
firði
Handsamað botnvörpung við veið-
ar i landbelgi á Skagafirði hefir Heimdall-
ur nýlega og fengið hann sektaðan á Sauð-
árkrók um 60 pd. sterl, og afla og veiðar-
færi upptækt. Skipstjóri kvað hafa vérið
danskur.
Alþingistíð. Lokið í dag við 4. hefti
af umr. neðri deildar, 31.—40. örk. Þar
er niðurlag botuvörpumálsins, fjárkláða-
málið, fátækramál, og almannafriður á
helgidögum þjóðkirkjunnar.
Með Vestu, er lagði á stað 24. þ. m.,
sigldu, auk læknanna 2, meðal annara þeir
Þorlákur Vilhjálmsson frá Rauðará (á land-
búnaðarskóla), Benedikt Stefánsson skóari
o. fl.
Með Skálholti, er lagði á stað 26. þ.
m. í sina siðustu ferð á árinu vestur Tim
land og norður, fór fjöldi farþega, þar á
meðal prestarnir nývígðu, Halldór Briem
kennari, Þorbjörn héraðslæknir Þórðarson.
Y eðurathuganir
í Reykjavík, eftir aðjunkt Björn Jensson.
19 0 1 !| m CÞ >- <J <t> cx ff co p 3 <=! c.. 't — ff
sept. F t ”p Ch s- ffi Já. & °S 5 I p
Ld. 21.8 739,2 10,6 N 2 10 9,9
2 739,2 12,9 ENE 1 9
9 740,7 11,7 E 1 8
Sd. 22.8,743,0 10,9 0 9 1,4 9,8
2 745,9 13,0 ESE 2 8
9 748,4 11,2 E 1 7
Md. 23.8 745,3 10,4 E 1 10 2,5 9,6
2 745,6 11,6 SE 1 9
9 747,4 10,0 SE 1 9
Þd. 24. 8 747,7 9,5 SE 1 8 2,2 8,6
2 746,9 10,9 E 1 7
9 748,4 9,7 E8E 1 9
Mvd25.8,747,8 2 746,4 £,6 E 1 9 1,9 8,6
11,5 E 1 10
9 745,3 10,6 ESE 1 8
Fd. 26.8 743,3 9,1 sE 1 6 7,3 7,9
2 742,5 10,9 s 1 6
9 732,7 9,0 7,4 SE 2 10
Fsd.27.8 724,8 E 1 8 11,5 6,2
2 723,1 9,5 8E 1 7
9 725,6 7,7 8W 1 7
Frá útlöndum.
ÞaS fréttist í fyrra dag með enskum
botnvörpung, að McKinley Bandaríkja-
forseti hefir beðið bana af tilræðinu, er
honum var veitt 6. þ. m.
Morðinginn, Czolgosz, steinþegir við
öllum spurningum. Svarar ekki einu
sinni því, hvort hann vilji láta skipa
sér talsmann eða ekki. McKinley var
hátt á sextugsaldri (f. 1844). Þetta
var 5. árið hans í forsetatign, —endur-
kosinn í haust er var.
Sá heitir Roosevelt, er nú hefir við
forsetaembættinu tekið. Hann var vara-
forseti. Hann hefir beðið ráðherrana
að halda embættum.
Útfararhátíð í Washington 16. þ. m.,
með hinni mestu viðhöfn og ákaflegu
aðstreymi mannmergðar. Þar stórmeidd-
ust 50 manna af troðniugum við dyr
þitighallarinnar, þar sent lík forsetans
lá á nátrjám almenningi til sýnis.
þetta er þriðji Bandaríkjaforsetinn, er
myrtur hefir verið á síðasta mannsaldri
liðugum: Liucoln 1865, Gíarfield 1881.
I heljar greipum.
Frh.
þegar stórborgarmaðurinn, þetta
barn 19. aldarinnar, heyrði sarghljóðið
í skyrtunni og kendi andstygðarinnar,
og svartir, hrottalegir fingurnir komu
við hann beran, varpaði hann frá sér
öllum sínum erfikenningum og varð
að villimanni, er stóð augliti til aug-
litis við annan villimann. Hann varð
rauður í framan og efri vörin brettist
upp fyrirlitlega; hann nísti tönnum eins
og api og augun — þessi letilegu augu,
sem ávalt höfðu verið jafn-stillileg —
urðu nú blóðstokkin og vitleysisleg af
ofsa. Hann réð á svertingjann og
lamdi hann hvað eftir annað, máttlaust,
en ilskulega, framan í svart snjáldrið.
Hann löðrungaði eins og stúlka, með
handleggnum hálfbognum og flötum lóf-
anum.
Maðurinn hopaði snöggvast á hæli,
skelkaður af þessum ofsa, sem alt í
einú var orðinn að björtu báli. Svo
æpti hann óþolinmóðlega, þreif hníf úr
langri og viðri erminni og lagði honum
undir handlegginn á Brown. Brown
settist niður, þegar hann fekk lagið,
og tók að hósta — líkt og menn hósta
við borðið, þegar eitthvað hefir hrokk-
ið ofan í barkann — ákaft, látlaust,
hver hóstahviðan eftir aðra. þá urðu
rauðar kinnarnar fölar eins og mar-
mari, og soghljóð kom í kverkarnar; svo
tók hann annari hendinni fyrir munn-
inn og valt út af á aðra hliðina.
Svertinginn lét hnífinn renna aftur
upp í ermina og rumdi við fyrirlitlega.
Hinir þrifu hersinn, örvita af magn-
lausri bræði, og drógu hann með sér
til félaga hans, hvernig sem hann
barðist og brauzt. um. þeir bundu á
honum hendurnar með úlfaldataum, og
loks lá hann hljóður og gramur við
hliðina á geggjuðum prestinum.
þarna var þá Headingly frá og
Cecil Brown frá. Bandingjarnir rendu
angráðum augunum af einu fölu and-
litinu á annað, eins og til þess að
ráða í, hvern þeir ættu nú að missa
næst úr hópnum, er skilið hafði með
kæti og fjöri við skipið þá um morg-
uninn og borið hafði ríðandi við
bláan- himin að sjá frá þilfarinu á
Korosko. Tveir liðin lík af 10, sem
þá voru í hópnum, og hinn þriðji
genginn af vitinu.
Fardet sat einn síns liðs, studdi
höndum undir höku sér, lét olnbogann
hvíla á hnjánum og starði út yfir ör-
æfin, dapur í bragði. Alt í einu sá
Belmont hann hrökkva við og fara að
hlusta, eins og þegar hundar heyra
fótatak, sem þeir þekkja ekki. Svo
teygði hann fram höfuðið, krepti hnef-
ana og starði látlaust á svörtu ásana
austur undan, sem leið þeirra hafði
legið um.
Leðurmúll
hefir glatast. Óskast skilað 1 afgr. ísaf.
Hálfkista
brúkuð, óskast keypt. Ritstj. visar á.
Undirrituð tekur að sér að
kenna börnum til munns og handa, eins og
að undanförnu. Ragnhciður Jensdóttir.
Þ.ngholtsstræti 23.
Fjailkonan kemur út tvis-
var í næstu viku.
Skólapiítur vill taka að sér heimilis-
kenslu. Upplýsingar gefur G. T. Zoega
adjunkt.
Laukur
hjá
C. Zimsen.
Héraðsfundur.
þriðjudaginn þ. 29. október þ. á kl.
12 á hádegi verður héraðsfundur hald-
inn í Goodtemplarahúsinu í Hafnar-
firði. Verkefni fundarins er að taka
ákvörðun um samþyktarfrumvarp, er
sýslunefnd Gullbringu- og Kjósarsýslu
samþykti á síðasta aðalfundi þess efn-
is, að nema skuli úr gildi fiskiveiða-
samþykt 17. febr. 1897 um notkun
fiskilóðar í sunnauverðum Faxaflóa.
Atkvæðisrétt á fundinum h^fa allir
þeir, er kosningarrétt hafa til alþingis
í Reykjavíkurbæ, Seltjarnarneshreppi,
Bessastaðahreppi, Garðahreppi, Vatns-
leysustrandarhreppi, Njarðvíkurhreppi,
og Rosmhvalaneshreppi.
Skrifstofu Gullbringu-og Kjósarsýslu
26. sept. 1901.
Páll Einarsson-
Uppboðsauglýsing(.
Mánudaginn 30. þ. m. kl. 11 f. hád.
verður opiubert uppboð haldið hjá húsi
kvennaskólans hjer í bænum á ýmsum
búshlutum og stofugögnum, svo sem
vænum legubekk (chaiselongue), skrif-
borði o. fl., tilheyrandi sagnlræðing
P. Melsteð.
Uppboðsskilmálar verða birtir á
undan uppboðinu.
Bæjarfógetinn í Rvík 27. sept. 1901.
Halldór Daníelsson.
Dönsk inálfræði
eftir H. Kr. Friðriksson er til sölu
hjá bóksala Sig. Kristjánssyni og hjá
höfundinum.
28. sept. 1901.
H- Kr. Friðriksson.
Kálmeti
kemur með »Laura« til verzlunar
C Zimsen.
Hvítkál -— Rauðkál — Selleri
Rödbeder —■ Gulrætur — Piparrót.
Þeir, sem þóknast að fá sér eitt-
hvað af því, gjöri svo vel að láta
skrifa sig á lista í búðinni.
Hvort viljið liið lieldur
kjöt af spiixfeitu geldneyti eða
gott dilkakjöt ? Hvorttveggja fæst í
verzlun Jóns Þórðarsonar.
Nokkur hundruð pd.
af skilvindusmjöri
fást með góðu verði í verzlun
B. H. Bjarnason.
Strax. 2 einlileypir menn geta fengið
leigt sitt gott kamersið hvor, ódýrt fæði, ef
óskast og húsmuni. Sömuleiðis eitt stórt
herbergi með þrem gluggafögnm og hita.
Semja má við Jón Sveinsson trésmið.
Vandaður sóti til sölu. Ritstj. visar 4.
Tvö herbergi til leigu. Ritstj. vísar á.
Stofa til leigu frá 1. okt. i miðjum
bænum.
Fæði fæst einnig á sama stað ef óskað
er. Ritstj. visar á.
Fjármark Bjargar Guðmundssdóttur á
Auðnua sýlt og gat h., gagnfj, v.
Röskur unglingspilnr, 16—18 ára,
sem liefir lyst til að nema skraddaraiðn,
getur komist i læri nú þegar hjá
Reinh. Andersson.
Gulrófur og túrnips
fæst á
Gróðrarstöð.