Ísafold - 18.01.1902, Blaðsíða 3

Maðurinn með gatið.
Tveira — þremur dálkum ver »maðurinn
með gatið« (ábyrgðarm. afturhaldsmál-
gagnsins) í gær til að hulla og þvæla um
Dyrhólarayndina i Sf. — Ekki er líklegt,
að nokkur maður, sem nokkurn skapaðan
hlut hefir að gera, láti sér detta í hug að
eyða tíma til að yfirfara þá eudileysu.
Enda helzt við því að búast, að árangur-
inn yrði þvi gagnstæður, sem til er ætlast.
Ráði næst mundi — og einhvers von í
aðra hönd —, að maðurinn sækti um á
næsta þingi vísihdalegan styrk til að fá
þetta heims-velferðarmál útkljáð til hlítar
með því að rannsaka sjálfur og mæla gatið,
mæla hæð þess, dýpt og hreidd, prófa,hvort
hann kemst þar í gegn á skyrsá, legli eða
ekki nema á enn minna, aigengu húsgagni.
Er það ekki fagnaðarrík tilhugsun, ef hann
kæmi heiin aftur sigri hrósandi og alt að
því heimsfrægur, og þá jafnóumræðilega
hróðugur á svip eins og forðum eftir afreks-
verkið að brjóta flösku í tómum poka f
Veðurathuganir
i Reykjavík, eftir aðjunkt Björn Jénsson.
1902 jan. Loftvog millim. Hiti (C.) Þ»- cr c-t- <1 a> c D- æ I Skvmagn Urkoma millim. Minstur hiti (C.)
Ld. 11.8 757,0 -3,9 E 2 10 0,2 -14,1
2 755,0 -1,+ NW 1 9
9 759,1 -4,3 N 1 10
Sd. 12.8 769,5 -9,3 N 1 7 0,3 -10,9
2 773,7 -12,7 E 1 8
9 776,1 -14,5 0 3
Md. 13.8 774,6 -13,5 E I 4 -16,8
2 772,6 -8,5 E 1 4
9 770,1 -4,0 NNE I 7
Þd. 14.8 758,9 -3,6 S8E 1 10 2,2 -15,0
2 752,4 3,6 S 1 10
9 748,1 5,7 ssw 2 10
Mvdlö 8 750,2 2,8 8SW 1 10 12,7 2,0
2 753,6 1,9 SSW 1 10
9 757,9 1,8 0 10
Fd. 16.8 756,8 4,2 ssw 1 10 4,4 0,0
2 755,1 5,9 s 1 10
9 755,9 6,1 ssw 1 10
Fsdl7. 8 754,1 6,1 8BW 1 10 2,2 4,4
2 752,4 6,6 SSW 1 10
9 752,2 5,3 S 1 10
Messað
ámorgun síðdegiskl. 5 í dómkirkjunni.
Kand. Sigurbj. Gíslason stígur í stólinn.
Sannleiksniálgagnið. Raunar mun
enginn maður geta nefnt þess nokkurt
dæmi, að afturbaldsmálgagnið hérna hafi
um æðimörg ár nokkurn tíma nokkurt satt
orð sagt um eða i garð ritstjóra lsafoldar,
°g setti því að vera óþarft að minna al-
menning á, að ritstj. lsaf. gerir sér að reglu
að láta allan slíkan þvætting þess afskifta-
iausan. Hitt er annað mál, þótt nauðsyn
þyki til hera að veita áh.manninum lítils
háttar ráðning við og við, með spaugs-
yrðum og því um liku, til þesB að ekki
Hfi hann alveg agalaus. Þar í felst engin
viðurkenning þess, að nokkurt vit eða
sannindi séu í nokkuru þvi, er afskiftalaust
er látið.
* keljar greipum.
Þvi uaBst aegir hann eil
ansoor, 0g var svo að sjá,
* 1 enn gulgrárri í andiiti
ha“n heyrði það.
verðið<Í6rrhamaD emir 868Ír’
sé ekki^n1 Múhameðstrúai
-11,; , . ne»ns að vera
áburðarthöldu ÞVÍ’ &ð haf&
ef Þið vaeruð "kTi'
hraðari ferð S ' mættl 1
lauot, hvort v Vll) ÞV
i“
ein?0T hætir hann við í s
»í>að haDn Væri enn aó 1
Því ef brðœÍklU b6tra að
hann vkl 8erÍð það ekki-
hann ykknr áreiðanlega öll
Veahngs bandingjarnir 1
fratnan í annan ráðalausir.
arnir horfðu á þá með alyöl
11
»|>að er af mér að segja«, mælti
Chochrane, »að eg kýs engu síður að
deyja nú þegar en að verða þræll í
Khartum*.
»Hvað segir þú, Nora?« mælti Bel-
mont.
»Bf við fáum að deyjasaman, John,
þá held eg ekki að eg verði hrædd.«
»f>að nær engri átt, að eg sé að
deyja fyrir það, sem eg hefi aldrei
trúað», mælti Bardet. »Og þó er það
frönskum manni óbærilegi sæmdar-
rán, að eiga að taka nýja trú með
þessum hætti*.
Hann rétti úr sér og stakk sárum
úlnliðnum í barm sér.
»Je suis chretien. J’y reste« (Bg er
kristinn og stend við það«) mælti hann
hátt; það voru frekleg ósannindi í
hverju orði.
»Hvað Begið þér, hr. Stephens?«
spurði Mansoor í bænarróm. »f>ó ekki
verði nema einhver einn til að taka
trú, þá gerir það þeim gott í skapi.
Eg sárbæni yður um að gera það«.
»Nei, eg get það ekki«, anzaði mál-
færslumaðurinn rólegui.
»En þá þér, frk. Sadie ? Eða þér
frk. Adams? Ekki þarf nema að segja
eitt orð, ails 'eitt; þá er ykkur borgið«.
»Heyrðu, systir, heldurðu að okkur
sé það óhætt?« mælti Sadie kjökrandi
og með hálfum hug. »Ætli það væri
alveg ótækt af okkur að segja það«.
Gamla konan vafði um hana faðm
inum.
»Nei, nei, Sadie mín góð« hvíslaði
húu. »f>ú mundir hata sjálfa þig alla
æfi eftir. Haltu þér við mig og biddu
guð fyrir þér, ef þer finst þú ætla að
missa þróttinn. Gleymdu ekki, að hún
Elisa gamla móðursystir þín heldur
alt af í hendina á þér.«
f>au voru nú öll orðin að hetjum í
einni svipan, allur þessi skemtiferða-
hópur, strúð og útötuð. f>au
voru öll viðbúin dauða sínum, og stóð
því minni ógn af honum, sem þeir
virtu hann nánara fyrir sér. f>að var
þvi líkara sem þau fyndu til forvitni,
samfléttaðri viðlíka ónotatitringi eins
og þegar á að taka úr raanni tönn.
Túlkurinn ypti öxlum til merkis um,
að ekki hefði þetta hrifið.
Abderrhaman emír segir þá eitt-
hvað við svertingja einn, og sá hraðar
sér á brott.
»Hvað á hann að gera með töng?«
spyr hersirinn.
»Hann ætlar að pynda kvenfólkið«,
mælti Mansoor, með sama ráðaleysis-
svip og áður.
f>að fór megn hrollur um þau
öll. f>au horfðu f» kringum sig í von
leysis-skelfingu. f>að er sitt hvað, sjálfur
dauðinn, svona alment skoðaður, eða
hitt, er honum eru látnar fylgja óþolandi
pyndiugar. f>au höfðu hvert um sig
hert upp hugann til að þola sjálf hvaða
kvalir sem væri; en þau höfðu enn
viðkvæm hjörtu hvort fyriröðru. f>ær
frænkur aögðu ekki neitt; en karl-
mennirnir stungu nefjum saman.
»Munið þér eftir skammbyssunni, frk.
Adams!« segir Belmont. »Komið þér
með hana! Við viljum ekki láta
kvelja úr okkur lífið! f>að gerum við
okkur ekki að góðu !« .
»Bjóðið þér þeim peninga, Mansoor!
Bjóðið þér þeim hvað sem er !« kall-
aði StephenB. »Heyrið þór! Eg tek
Múhameðstrú, ef þeir lofa kvenfólkinu
að vera í friði. f>egar öllu er á botn-
inn hvolft, þá er það ekki skuldbind-
andi — það er gert með nauðung.
En eg vil ekki horfa á, að kvenfólkið
sc kvalið«.
•Nei, bíðið þér við, Stephens«, segir
hersirinn. »Við megum ekki láta okk-
ur falla allur ketill í eld. Eg held
eg sjái ráð, Heyrið þér, túlkur! f>ér
getið sagt þessum gamla, gráskeggjaða
þursa, að vér þekkjum ekkert til þessa
andsk... samsteyputrúarbragða hans.
f>ér hafið snotur orð, þegar þér snúið
því. Segið þér honum, að hann megi
ekki búast við, að við játum þessa trú
hans fyr en við vitum, hvaða sérstak-
legt bull það er, sem hann víll að við
trúum. Segið honum, að ef hann vill
fræða oss, þá séum við þess fús og
albúin að hlýða á tilsögn hans. f>ér
megið bæta því við, að hvaða átrún-
aður sem er, sá er skapað fær slíka
úrvalsgripi sem þá félaga, hann og
spjátrunginn hinn svartskeggjaða,
hljóti að vekja hvers manns athyg!i«.
Túlkurinn hneigði sig og baðaði
höndum allþarflega, og tjáði Araba-
höfðingjunum, að þetta kristna fólk
væri fult efasemda og að ekki þyrfti
nema ofurlítið meira þekkingarljós til
að beina því á leið til Allah.
Höfðiugjarnir struku sór um skegg-
ið og horfðu á bandingjana með tor-
trygnissvip. f>á segir Abderrham-
an eitthvað við túlkinn stutt og hvat-
skeytlega, og gengu þeir félagar við
það á brott.
Skömmu síðar kvað við hornablást-
ur til marks um, að leggja skyldi
upp.
»f>að sem hann segir, er þettae, mælti
Mansoor, er hann reið á stað í miðj-
um bandingjahópnum: »Við verðum
suður hjá brunnuuum um miðjan dag,
og þar á að æja. Kenmmaðurinn
hans sjálfs, sem er mjög lærður og
góður maður, á þá að koma þar og
veita yður tilsögn eina stund. Að því
búnu eígið þér annanhvorn kostinn að
taka. f>ví næst verður af ráðið, hvort
heldur farið verður með yður suður í
Khartum eða þið verðið af lífi tekin.
f>etta er síðustu orð hans«.
»Vilja þeir ekki taka við lausnar-
gjaldi ?«
Óskilafönaður, er seldur var í
Mýrasýslu haustið 1901.
I. I Hvítársíðuhreppi.
Hvítt gimbrarlamb, mark: biti fr.,
lögg a. h„ gat v.
Hvítt gimbrarlamb kollótt: stýft,
íálft af fr„ biti a. h„ stúfrifað v.
II. 1 þverárhlíðarhreppi.
Hvítt geldingslamb: biti og fjöður
aft. h.
Hvítt gimbrarlamb: biti a. h„ odd-
fjaðrað a. v.
Hvítt gimbrarlamb: tvístýft og biti
a. h„ stýft, biti fr. v.
Hvítt hrútlamb: biti og fjöður a. h.
Hvítt hrútlamb hnýflótt: tvístýft a„
fjöður fr. h., lögg a. v.
Hvítur hrútur tvævetur: hófur a. h„
fjöður fr. v.
III. I Norðurárdalshreppi.
Hvítt geldingslamb: hamarrifað h„
sýlt, biti fr. v.
Hvítt geldingslamb: hamrað h„
sneitt fr„ bragð a. v.
Hvítt geldingslamb: sneitt fr., stig
a. h„ sýlt v.
Hvítt hrútlamb: blaðrifað aft. h.,
hangfjöður fr. v.
IV. í Stafholtstungnahreppi.
Hvítur sauður veturgamall: stýft h„
tvíbitað fr„ hangfjöður a. v.
Mórautt gimbrarlamb: sýlt, biti fr.
h„ blaðstýft fr. v.
Mórautt hrútlamb: sneiðrifað a. h„
sýlt, biti a. v.
V. í Álítanesbreppi.
Svört gimbur veturgöiúul: hangfjöð-
ur a. h„ hálft af a. v.
f>eir, sem átt hafa kindur þessar,
gefi aig fram við hlutaðeigandi hrepps-
stjóra fyrir lok næstkomandi maímán-
aðar.
Skrifstofu Mýra- og Borgarfjarðar-
sýslu, 7. jan. 1902.
Sigurður Þórðarson.
Samsöng
heldur söngfélag Kristilegs unglinga-
félags í Good-Templarahúsinu annað
kveld (sunnud. 19. jan.) kl. 8.
Aðgöngumiðar kosta :
Beztu sæti 7ð a., alm. sæti 60 a.
og barnasæti 40 a„ og verða seldir f
Good-templarahúsinu frá kl. 9£—11£
og kl. 2—7.
Nánara ágötuauglýsingum
Skipstraml.
Fimtudaginn hinn 23. þ. m. verð-
ur opinbert uppboð haldið að Húsa-
tóttum í Grindavík, og þar seldar
leifar af botnvörpuskipinu »Anlaby«,
er þar hefir farist eða strandað nýlega.
Uppboðið byrjar kl. 11 f. h.
Skrifstofu Gullbringu- og Kjósarsýslu,
16. jan. 1902
Páll Eittarsson.
Öllum þeim, sem með návist sinni heiðr-
uðu úrfor okkar elskuðu móður, Oddný.jar
sál. Steimgrímsdóttur, erandaðist 27. f. m. á
Skógtjörn á Álftanesi, vottum við okkar inni-
legasta þakklæti
Börn hinnar látnu.
Seldur óskilafénaður f Mos-
fellshreppi haustið 1901.
1. Hvft lambg., tvírifað í sneitt a.h.
geirstýft .v.
2. Hvít lambg. sama mark.
3. Svart geldingsh, tvístýft a. standfj.
fr. h., stýft háltaf fr. biti a. v.
4. Hvít lambg. sneitt fr. fjöður a.h„
hvatt biti a. v.
5. Hvít lambg., tvístýft a. fjöður
fr. h„ stýft gat biti fr. v.
6. Jörp hryssa»2 v„ biti a. h.
Mosfellshreþp 14. jan. 1902.
Björn Þorláksson.
Hjá undirskrifuðum er í óskil
um jarpur hestur, ógeltur, á að gizka
3 vetra, mark: biti aft. v. Róttur
eigandi vitji til undirskrifaðs og borgi
áfallinn kostnað.
Hlíðarfæti f Svínadal, 8. jan. 1902.
Hétgi Einarsson.
A næstl- hausti var mér dreginn
svartur lambhrútur með laukréttu fjár-
marki mínu: stýft, biti fr. h„ sneiðr. a.
v„ er eg ekki á. Sá, er getur sannað
eignarrótt sinn að téðu lambi, gefi sig
fram.
Saurbæ á Hvalfj.str. 11. jan. 1902.
Einar Thorlacius.
„Aldan“
Fundur næstkomandi mánudag á
vanalegum stað og tíma. Allir félags-
menn beðnir að mæta. Stjórnin.
Lód
undir hús er til sölu á góðum stað ná-
lægt miðbænum. Ritstj. vísar á selj- •
anda.
Hér með auglýsist: að við ársbyrjun
1902 er breytt nafni á jörðinni Sleitu-
stöðum íHólahreppi, Skagafjarðarsýslu,
og nefnd sínu upphaflega og rétta nafni
Sléttubjarnarstaðir
sjá »Landnámabók« kap. II. 9.
Sleitustöðum 27. desember 1901.
Magnús Ásgrímsson-
Agæt epli.
par sem von er á nýjum eplum með
»Lauru«, verða fyrirliggjandi epli seld
með niðursettu verði: 25 aura pundið
i stað 50 aura.
Eplin eru að öllu leyti óskemd, hafa
ekki frosið, en hafa verið geymd í góðum
kjallara, og eru því bragðbetri en
ný epli
H. Th. A. Thomsen.