Ísafold - 08.04.1905, Blaðsíða 3

71
Andatrúar-rykinu
liér i bænum er nú tekið mjóg að
slota. Jporri mauna hefír áttað sig á,
að minkun væri að láta af aér spyrjast
hlægilegan hindurvitnavaðal út úr engu
efni, lygasögur um særingar, útisetur
á dauðra manna gröfum og annan
þess kyns heimskuþvætting, með djöfla
trú og öðrum ófögnuði. f y r i r þ a ð
e i t t, að tekið er til að gera hér sem
annarsstaðar um heim hinar einföldustu
tilraunir um nokkur þau dularfull
fyrirbrigði, sem þorri mentaðra manna
í öðrum löndum þekkir allvel til ýmist
af áreiðanlfgri afspurn eða eiginni
reynslu, þótt enn skorti vísindaleg rök
fytir því, hvernig á þeim steudur og
um það séu því ýmsar skoðanir.
Enginn veit enn, hvernig á rafmagn-
inu stendur. En þó er varla til nú
orðið nokkur sá auli, mentaður ué ó-
mentaður, er beri við að þræta fyrir að
það 8é til, og það all-máttarmikið.
f>að eru sorpblöðin eiu, hér sem ann-
arsstaðar, er öðruvísi taka í þetta mál,
— málgögn heimskunnar og fáfræðinn-
ar, sem hafa það hlutverk, að reyna
að afmenta lýðinn á alla Iund, ala á
heimsku og hleypidómum, glæða illar
hvatir og gera sem flesta sér samdauna,
— valda-skriðdýrin, sem vita sér og
sínum húsbændum þvi að eins viðvært,
að þjóðin sé svo fákæn, skynlítil og
ístöðulaus, að beita megi hana hvers
kynsbrögðumog hafa í frammi við hana
hvaða ósvinnu og óhæfu sem vera vill.
Tryggvi kongur fór héðan til Vestfjarða
5. þ. mán. og með konum um 40—C>0 far-
þegar.
Thorefélag hefir nm þessar mundir 8
gufuskip í förum til íslands.
Gufuskip lirania (300, J. Chr. Eriksen)
kom hingað í fyrra dag frá Leith með alis-
konar vörur til Edinborgar-versdunar.
Fórn Abrahams.
(Frh.)
jþetta hefir verið strembinn dagur,
hvíslar hann að Zimmer; mér finst
eg vera þreyttur.
Zimmer lá á grúfu á olnbogunum
og studdi báðum höndum undir kinn-
ar sér. Hann hafði verið Jan van
Gracht kunnugur frá því hann var
barn og hafði setið á hnjám honum
þegar hann var litill. En nú, er
hann virti hann fyrir sér, þótti hon-
um sem hann sæi alveg nýjan mann.
Eg skaut tvo rauðhálsa í dag, segir
hann, er hann sá Zimmer vera að
virða hann fyrir sér, Fyrst liðsforing-
jann, sem var viðhafnarlega búinn og
hjó saxiuu svo hart og títt. það var
snoturt skot, þegar miðað er við fjar-
lægðina og hitt, að eg sé ekki eins
vel nú orðið eins og áður. Hitt var
dálítill snáði með plásturspjötlu í and-
litinu.' það gekk eitthvað að honum.
Hann var svo aumingjalegur að sjá.
þeir hafa lélegt lið, rauðhálsarnir.1
Hann varð viðskila hina, þegar þeir
tóku á rás, eftir það er fallbyssurnar
tóku til að láta til sín heyra. Eg
kallaði til hans, strákangans, að hann
gæfist upp. En þá miðar hann á mig.
Eg skaut, og hitti hann í fótinn, svo
að hann féll. Eg var að hugsa um
að senda honum aðra kúluna enn.
þeir eru nógu margir samt, rauðháls-
arnir, og eiga hér ekkert erindi. - En
eg hætti við það. Veramáaðhann sé
einkasonur móður sinnar, hugsaði eg.
Eg vildi ekki baka kvenmanni sorg.
Eg kallaði til hans og sagði honum
að liggja kyrrum. Eg gekk þangað
sem hann lá og gaf honum að drekka
úr nestispelanum mínum. Hann var
lafhrædöur, aumingjatötrið, og grét
eins og barn. Hann hefir sjálfsagt
haldið, að eg ætlaði að mylja á sér
hausiuu með byssuskeftinu. Eg gerði
það ekki. því skyldi eg vera að því?
En byssuna hans braut eg við stein.
Skothylkið fól eg í runna. það viunur
þá ekki mein framar.
Zimmer hlýddi hálf-utan við sig á
þetta bernskuhjal hins gamla manns.
þótt ungur væri, þá var hann þó
mentaður maður í samanburði við Jan
van Gracht, og það var hann búinn að
sjá, hvernig þessum ófriði mundi lykta,
er svo ójafnir áttust við.
En það hafði hann einsett sér, að
gefast ekki upp fyr en aðrir. Hann
var skilgetiun sonur landsins hans
föður síns. Hann var trygðin sjálf,
og því gleyradi hann aldrei, að hann
hafði gengið í hernaðiun ótilkvaddur,
er öll sveitin hans þreif til vopna sem
einn maður. Faðir hans var frá
roaiuiciu og hafði verið í ófriðinum
1870—71. Hann var þar óbreyttur
liðsmaður framan af, en gekk svo vel
fram, að hann var gerður að liðsfor-
ingja. Eftir það fluttist hann suður
í Afríku. Sonur hans hatði hlotið að
mörgu leyti ólíkt uppeldi því sem
gerðist um aðra unga Búa, þótt líkt
væri háttað lífi hans og þeirra. Og
það vissi hann, að þýzki liðsforinginn
fyrverandi, hann faðir hans, mundi
hafa verið þarna staddur, eins og
hann, ef bann hefði ekki meitt sig
illa í fótinn skömmu áður en ófriður-
inn hófst.
Já, segir gamli Jan, — hann var að
hugsa um eitthvað með sjálfum sér,
— þeir eru skelfing margir, þessir
Englendingar. Eg hefði naumast trú-
að þvi, að svo margt manna væri til
í heimiuum. En það fer líklega nú
sem fyr. Við Majuba vorum við 200,
sem atlöguna gerðum upp fjallið og
mistum ekki nema einn mann. þeir
voru helmingi fleiri þar uppi, og ekki
komst helmingurinn af þeim undan.
það fer svo, að við murkum þá hvern
á fætur öðrum, eins og í dag og hina
dagana: víð Coleuso, Moddereifi, Storm-
berg og alstaðar annarsstaðar. Eg
hefi gleymt hvað þeir heita, þessir
orustustaðir. það er svo ilt að muna
nöfn, og eg er orðinn svo gamall.
það verður ekkert áhlaupaverk; en
við íörum nú að venjast því; og þeg-
ar við erum búnir að skjóta nógu
marga, þá fer að koma hik á hina og
þeir fara að nugsa sig um, hvort þeir
muni ekkí hafa rangt fyrir sér.
Jarðræktarfélag Rvíkur.
Aðalfundur verður haldinn þriðju-
daginn 11. þ. m. kl. 5 e. h. í fundar-
salnum í Breiðfjörðshúsi.
Beikningur framlagðnr og vinnu-
skýrsla yfir liðið ár.
Rædd félagsmál, þar á meðal plæg-
ingar á næsta sumri.
Kosin stjórn;Og endurskoðunarmenn.
Reykjavík 7. apríl 1905
Einar Helgason.
tJllœéavarfismiójan
■= IÐUNN =■
hefir ávalt fyrirliggjandi miklar birgð-
ir af alls konar dúkum til sölu í
verksmiðjunni, t. d.:
Kjólataii
Karlmamisfataefni
Nærfataefni m. fl.
Yfir 50 teg. úr að velja.
Verð: frá 1,80—3,60 al. tvibr.
Fjörutíu tímar í dönsku
eftir Þ. Egilsson (ný. útg.)
fást í Bókverzlnn ísafoldar.
ALFA LAVAL hæstu verðlaun 1904
Á heimsýningunni
i St. Louis
hefir ALFA LAVAL i samkepni borið af öllum öðrum skilviodum og hjá dóm-
nefnd sýningarinnar hlotið
hæstu verðlaun (Grand Pi ice),
einu hæstu verðlaunin, sem nokkur skilvinda hlaut á sýningunui, og hefir hiíu
því enn þá eÍDu sinni fengið opinbert vottorð um að vera
heimsins bezta skilvinda.
Aktiebolaget Separator Depot.
ALFA LAVAL
Vestergade 10. Köbenhavn K.
ALFA LAVAL
Eftir tilraunum þeim og' rannsóknum, sem gerðar voru 1904 með
ýmsar skilvindur á hinni konunglegu sænsku búnaðartilraunastofnutTl
Alnarp, sést það á nýlega birtri skýrslu frá landbúnaðarstofnuninni, að
ALFA VIOLA skilvindan
er fremst þeirra allra að skilmagni, með því að hún skilur mjólkina,
svo vandlega, að ekki er eftir nema 0,09% (bls. 81 og 82). Etúhverju
það munar, sést á því, að sá maður, sem notar Fenixskilvindu, en hún
skilur lakast eftir sömu skýrslu, 0,28 % og 0,31 % (sjá bls. 81 og/jj85)
t a p a r d a g 1 e g a m i n s t c. 1 p u n d i a f s m j ö r i
á ekki rneiri rnjólk en aðeins 500 pundum á dag, eða
3 6 5 p u n d u m a f s m j ö r i á á r i li v e r j u.
Perfect vildi ekki láta reyna sig.
Það á því ekki að vera neinn vandi að velja, hvaða skilvindu
maður á að fá sér, þvi hver vill f 1 e y g j a. frá sér daglega
1 p u n d i a f smjöri?
ALFA VIOLA skilvindan fæst:
í Reykjavík hjá hr. kaupm. Gunnari Einarssyni,
á Eyrarbakka hjá hr. Gesti Einarssyni,
í Stykkishólmi hr. S. Halldórssyni.
Aktiebolaget Separators Depot
ALFA LAVAL
Vestergade 10, Köbenhavn K.
VIKIN G-PAPPÁNN
þekkja orðið flestir á Islandi hvað er. f>eir sem enn eru ekki búnir að reyna
alls hans góðu kosti, þyrftu sem fyrst að gera það, og sannfærast um, að það
óefað er sá langbezti og odýrasti utanhússpappi, sem enn þá
hefir þekst. v
Viking innifelur í sér alla þá kosti, sem útheimtast til þess, þar eð
hann er tilbúinn úr verulega góðu efni og sérlega vel •asfalteraður*,
sem gerir það að verkum, að hann verður bæði seigur mjög og haldgóður,
enda hefir hann fengið verðlaun vegna gæða sinna.
Víking mælir með sér; sá sem einu sinni hefir reynt hann, vill ekki
sjá aðra pappategund utan á hús sín.
Víking mun útrýma öllum öðrum utanhúspappategundum; hin sívax-
andi sala er fullnæg sönnun fyrir því, t. d. árið 1903 seldust 2000 rúllur
og árið 1904 3,800 rúllur.
En þar sem mér hefir tekist að láta framleiða þennan fræga og góða
pappa, er það mikil freisting fyrir aðra keppinauta að láta stæla hann með
lakari eftirlt'kingum, sem kaupendur þ'urfa að vara sig á.
VÍKING er að eins búinn til fyrir verzlunina GODTHAAB
og VÍKING er að eins ekta, ef hver rúlla ber verzlunarnafnið GODTHAAB
REYKJAVÍK.
Reykjavík 9. des. 1904.
Virðingarfylst
Thor Jensen