Ísafold - 02.05.1906, Blaðsíða 3

ISAFOLD
107
Utíl til hrosaakynbóta og skorar
^agfirðinga vestan Vatna, að vera
8Rtotaka 1 því máli.
L°k8 er verið að efna til g r ó ð r a r-
8 ^ ö ð v a r við kvennaskólann á Blöndu-
8' Fyrir forgöngu þeirra forstöðukon-
UUttftr og sýslumannsfrúarinnar var í
Pví skyni haldin í vetur tombóla, þar
8ettl safnaðist 330 kr.
8ér
Grím
seyingar hafa nú komið
UPP dálitlu barnaskólahúsi (9 x 14
j ttft). Prestur kennir þar, 14 börnum
V£tur. Hann hefir og kent í vetur
®yjftrbúum söng, 20—30 manns. Loks
6ttr hann stofnað nýlega Good templ-
ftíft Btúku, er heitir Pólstjarnan. »|>að
r hið mesta þarfaverk«, segir Nl.
^featur í Grímsey er nú sira Matthías
Sgertsson, bróðursonur síra Matth.
0chutns8onar.
Suðurþingeyingar hafa haldið u n g-
1 tt g a s k ó 1 a í vetur á 2 stöðum, að
jÓ8avatni og á Skútustöðum, frá mið-
iUttt vetri og fram á einmánuð, með
Utt> 20 nemendur á hvorum staðnum,
P’ltutn og stúlkum, er gjalda kennur-
Uttt aínum 1 kr. kaup á dag og fæða
P • Kennari á Ljóeavatni er Jónas
uason frá Hriflu, en á Skútustöðum
'gUrður Jónsson frá Helluvaði, »báðir
®8gttfræðingar með ágætiseinkunn og
. ’r ágætiskennarar«, segir Nl. Fé-
^gsfræðsla á báðum stöðum. Náms-
g^einar flestar hinar sömu sem í Akur-
eyrarskólanum. — Ekki er annars getið
ftð þetta sé gert alveg styrklaust.
^sektunarfélagið norðlenzka,
r Páll heit Briem Btofnaði, en nú
&ðyrir Stefán kennari og alþingism. er
koma sér upp vænu húsi (16x12
ttft) tvíloftuðu og með háum kjallara
4,.Ulr) f lilrauna8töð sinni á Akureyri.
P r verður fyrirlestrasalur, efnarann-
Uastofa, skrifstofa félagsins, fræ-
Urkunarherbergi og fræsölu, íbúð fyrir
8 a starfsmann félagsins, borðstofa og
, ttttcrbergi fyrir jarðyrkjnemendur
Vorinu*.
Tré
s m í ð a v er k s m i ð j u hefir
---- V/ W » U A. U O 1 U J U J lUUi
g? Ur komið ser upp á ísafirði, Ragúel
^arnason. Hann hefir dvalist í Nor-
v l.ttoiíkttr ár og numið húsgerðarlist
kn"’ með 6 hesta afli
'r vinnutól verksmiðju hans.
^ ^kipstrand enn.
rútJUtrUttgaBkúta lítil heldur, A g n e s,
fyrrar ^0 amálestir, var send héðan í
?49tat" “iðti með vörur vestur að
Ugð; ^ fríi ^homsens magasíni. Hún
ál6j(ý ^ 8tftð á miðvikudaginn og komst
ÍUjj ® á fiffitudaginn, síðari partinn,
banQ ^rUttttleguna. f>að var þá, sem
Wtt raUlí UPp A norðan; og slitnaði
íftk untlUr akkerisfestin, en skipið
Upp V68tur með hrauni, Búðahrauni,
á eki^ ^*6ttl Þftr. Skipverjar, 2, er
Við jj1?8^6! voru, björguðust á land
Um blau °g komust heim að Búð-
par' ^ um kvöldið.
og tIl0UlUritttt varaðallega trjáviður, járn
Qv Vara’ ^ún ónýttist öll.
skipjA°rtltlVe88ja hafð'i verið óvátrygt,
Agnea fartnurinn-
þá Var áður höfð hér til fiskiveiða.
fttta Jón kaupm. f>órðarson.
Nl, ny-|eei Vei h°num látið í bréfi í
8vo: ga ur Þingeyjarsýslu. Þar segir
Seint ir
trá B(is”euSUr að flytja staurana
figgja j J suður á póstleiðina. Þeir
8tt<uir gnpSUUl a annari hverri þúfu,
8Utuir sótxiý '■ g6gn og grámyglulegir,
V°ru þoir'f111'^ °g ftuúrammir. Nýlega
^ift8ar>d yrstu a® dragnast upp yfir
^eykjfthv'e „etl 8Vo heita öræfin milli
aVo er .lS °S Mývatnssveitar. Og
t,r ai5 %tja þá suður á Mý-
vatnsfjöll, en sá vegtir er oftast ófær til
aksturs öllum mönnum og aktólum,
nema Þór og höfrum hans, sem stjórnin
og Pétur Gauti hafa engin tök á. Flest-
ir munu því sjá, að staurarnir muni
ekki komast á þessu ári »suður á lín-
una«. Yfirmaður stauraflutningsins í
Þingeyjarsýslu hefir víst ekki fylkt
stauraliðinu nógu jafnt og þétt í fyrstu,
og ekki heldur eggjað þeirri lögeggjan,
sem þurfti, því að ökuþórarnir hafa
farið stuttum skrefum oft í vetur, eink-
um þar sem þörfin var mest, en það er
á leiðinni frá Húsavík suður < Reykja-
hverfi og þaðan að Mývatni. — Þá væri
illa farið, ef þessir endemisraftar kæm-
ust nú ekki í tæka tíð á stöðvar sinar;
en ekki er rétt að skella þeirri skuld á
náttúruna; því að akfæri hafa gefist í
vetur svo góð sem vandi er til í meðal-
ári. En hitt er það, að flutningi staur-
anna var ekki jafnað niður á nógu margar
hendur. T. a. tók einn bóndi að sér
hátt á 4. hundrað; og þó að hann sé
merkur maður og mætur, þá er honum
það ofurefli, — nerna uáttúran taki til
þeirra óyndisúrræða, sem enginn skyldi
æskja, og leggi hjarnvegi og ísabrautir
um landið fram að kongsbænadegi.
Þá væri æskunni í Iandinu gert rangt
til, ef frjónálin og nýgræðingurinn væri
drepinn, en mógróir skollafingur stæði
upp úr klakanum.
Og það eru staurarnir — skollafingur,
pólitískir skollafingur.
Kostnaðarsamur stafafjöldi. Enn
fleira er um óþarfa stafi í ensku en is-
lenzkn eftir skólastafsetningunni svonefndri,
þótt ekki sé þar á bætandi. En óþarfir
eru þeir stafir hér kallaðir, sem heyrast
ekki i framhurði, — hlaupið yfir þá, er
orðin eru borin fram. Enskur maður einn
hefir reynt að gera sér grein fyrir þvi,
hve mikið þeir óþörfu stafir lengi eða
ódrýgi ritmálið enska. Honum telst það
nema 12% (tólf af hundraði). Með öðrum
orðum: bér um bil 8. hverjum staf ofaukið.
Eitt atriði í reikningi hans er þetta: á
Englandi koma út 7000 blöð. Svertan í
þá tólf af hundraði af óþörfum stöfum i þeim
blöðum öllum kostar 27 milj. krónur (l'/a
milj. pd. sterl.) um árið. Þar ofan á bæt-
ist kostnaðaraukinn í pappírnum, sem eytt
er undir þessa óþörfu stafi, svo og kaup
setjara og prófarkalesara, og loks ritlaun,
ef þau eru talin eftir linufjölda. Það telst
honum alt verða nál. 400 milj. pd. sterl. eða
7 % biljón krónur. — Það er dýr stafsetning.
Amerikumenn eru lika teknir til að reyna
að laga hana smámsaman, fella burtu sumt
af óþörfu stöfunum (rita t. d. thru fyrir
through, tho fyrir though, og eitthvað fleira).
Þeir fara hægt og gætilega að þvi, eins og
rétt er, meðan fólk er að venjast við ný-
breytnina.
En við Englendinga er verra að fást.
Þeir ern svo óskaplega vanafastir og
íhaldsamir. Þó kemur sjálfsagt að því
einhvern tima, að þeir leggja niður þessa
heimsku.
Skólastafsetningin islenzka er að vísu
ekki nærri eins kostnaðarfrek að tiltölu,
nefnilega að 8 arka bók verði úr þvi,
sem kemst á 7 arkir með blaðamannastaf-
setningunni t. d. Maður eiun hefir gert
fljótlega athugun um það, og teÍBt honum
til, að 2—3 óþarfir stafir komi á hundrað
hvert i skólastafsetningunni móts við hina.
Aðallega er það samhljóðanda-tvöföldunin,
sem ódrýgindunum veldur, og je fyrir é.
Skipafregn. S/s Kong Trygve kom í
gærmorgun frá Khöfn og Leith með full-
fermi af vörum og um 60 farþega.
S/s Laura (Aasberg) fór i gær áleiðis til
Khafnar með eitthvað af farþegum, þar á
meðai landritara Klemens Jónsson
snöggva ferð.
S/s Kong Helge (Thorefél.) kom að vestan
i fyrra dag og fór aftur i morgun til Aust-
fjarða og Khafnar.
Fórn Abrahams.
(Frh ).
Ofurlitla stund stóðu báðir mennirn-
ir jafnt undrunarfullir og horfðu hvor
á annan. Maðurinn á þröskuldinum
með hræðslufullu útliti í hinum dauf-
legu augum sínum, en maðurinn á
hlaðinu með auðsærri reiði i augnatil-
liti sínu.
— Hvað hafistþér hérað?spurði hann
loks og gekk nær. Hinn svaraði engu,
en með lang-stökki færði hann sig úr
svalaganginum út í húsagarðinn og
tók að hlaupa út að hliðinu á stein-
girðingunni. Hann vissi auðsýnilega
eigi hvað hann gerði, en hljóp einung-
Í8, eins og lífið lægi við, og hinn tak-
markalausi ótti sem alt í einu hafði
gripið hann veitti hinum liðamótalausa
líkama hans máttinn til hlaupaana.
Hinumegin við garðinn nam hann
staðar, leit skelfdur aftur og nöldraði
í hræðslunm':
— Van der Nath.
— Hvað viljið þér hérna? spurði hinn
aftur og beygði sig svo sem hann
hefði ætlað að taka upp stein til að
kasta á eftir flóttamanninum.
Lafmóður studdist maðurinn við
steingarðiun, og ilskufult bros afkræmdi
ljótt andlitið hans. Hann vildi svara
einhverju, en þegar hann leit í kring-
um sig og skynjaði að þeir voru tveir
einir, þorði hann það eigi, heldur hélt
í stórum stökkum flótta sínum áfram,
út yfir sléttuna.
— þjófur! kallaði van der Nath á eft-
ir honum. Hinn staðnæmdist þó, og
þegar hann sá, að fjarlægðin á milli
þeirra var nægilega mikil, þá hrópaði
hann eitthvað, sem merkisvaldurinn
tók sem hótun um að þeir ekyldi finn-
ast aftur.
Van der Nath stóð efablandinn; átti
hann að stiga á hest og ríða á eftir
piltinum og neyða hann til að segja
hvað hann hefði átt við, eða átti hann
að lofa honum að blaupa. Hann
ypti öxlum; hvað ilt mundi slíkur aum-
ingja-drykkjurútur gera honum. Hann
var beinlínis hlægilegur að sjá, þá er
hann þaut leið sína berhöfðaður og
með flaksandi frakkalöfin á eftir sér.
En hann var samt langt frá að vera
ánægður með að hitta einmitt þenua
mann í húsi sínu. Áhyggjufullur
hristi hann höfuðið. Hann gat eigi
eigi að því gert, að honum fanst þetta
eftirtektarvert. Nú það varð reyndar
að vera svona, en nú vildi hann fyrst
af öllu faðma son sinn. Og reiðu-
búinn til að þrýsta honum að brjósti
sér gekk Abraham van der Nath yfir
þröskuldinn að húsi sínu.
í húsinu voru einungis fimm her-
bergi; hið stærsta af þeim var eldhús
ið. Hann gekk í gegnum salina með
hinum lítilfjörlegu húsgögnum, tvö
óförfuð borð, sex klunnalegir stólar og
stór sófi; hann leit döprum augum á
langvegginn, þar sem byssurnar hans
höfðu hangið áður. þær voru þar eigi
lengur; það var ófriður í landinu og
sigurvegarinn gerði einungis öryggis-
ráðstafanir sínar með því að gera þær
upptækar. Van der Nath opnaði dyrn-
ar á næsta herbérgi og gekk inn.
Hátt gleðióp mætti honum og son-
urinn slepti aktýgjum þeim, er hann
ætlaði að fara að dytta að, til þess að
að kasta sér í faðm föður síns.
Langan tíma héldust þeir, faðir og
sonur, í faðmlögum, og þá er hin fyrsta
ofsagleði hafði rénað, ýtti faðirinn syn-
inum frá sér og sagði undrunarfullur:
— Fjarskalega hefirðu stækkað, ísak,
á þe8sum mánuðum!
Og þetta var sannleikur; þótt dreng-
urinn væri aðeins þrettán ára, var
hann svo hár sem fullorðinn maður,
þrátt fyrir það þó limir hans væru enn
þá grannir og óþrosknðir.
ísak teygði úr eér, fagnandi af þvi
að hversu faðir hans var hreykinn af
honum; hann gekk að dyrastafnum til
að sýna merkið sem hann síðast hafði
skorið þar. Hann hafði hækkað um
heila fingurbreidd siðan skoran var
gerð og van der Nath hló sem barn
þá er hann sá það.
— þegar þú verður nokkrum árum
eldri ísak þá------ha, ha, ha.
40 stauramenn norskir höfðu komið
i gær á Tryggva kongi, og eiga nú að
fara að hamast i að setja niður ritsima-
stanrana hér sunnanlands.
Kiildavedráttan
helzt enn, af norðri, þræsingskólga,
sem sólin vinnnr lítið á, þótt í heiði
skíni dag eftir dag.
Mjallhvítur
og ilmhressandi verður þvotturinn yð-
ar ef þér notið
Lagermans
þvottaduft
Jarðarför Sigriðar Guðmundsdóttur fer
fram föstudaginn 4. maí kl. II ‘/s f- hád. frá
húsinu nr. 27 á Laugavegi.
Ung-lingur,
sem vill læra bókbandsiðn, getur kom-
ist að nú þegar á bókbandsverkstofu
ísafoldarprsm.
Hérmeð votta eg stjórnendum Duus-verzl-
unar mitt alúðarfylsta þakklæti fyrir um-
hyggju þeirra og alúð, er þeir sýndu við
fráfall og jarðarför mannsins mins Þ o r -
steins Jónssonar, er druknaði af
þilskipinu Ingvari. Sömuleiðis óðalsbónda
Eggert Briem i Viðey fyrir hans drengilegu
framkomu; og kaupmanni Geir Zoega og
Jóni Guðmundssyni í Miðdal og mörgum
fleiri, skyldum og vandalausum, fyrir hjálp
þá og hluttekningu, sem þeir hafa sýnt mér
í sorg minni og einstæðingsskap.
Jafetína Jónasardóttir
Nýlendugötu 24.
AHers illustrerede
Konversations-Leksikon,
auden reviderede og forögede IJdgave,
med henved 4000 Illustrationer i
Teksten og ca. 20 farvetrykte Kort og
Tavler, er að byrja að koma út í
heftum á 10 aura. Heftiu verða ekki
fleiri, er borga þarf, en 210; hvert 32
tvidálkaðar bls.
Bókverzliui ísaf.prsm.
tekur við áskrifendum.
eru beðnir
að vitja Isa-
foldar í af-
greiðslustofu blaðsins, Austurstræti 8,
þegar þeir eru á ferð í bænum.
Det ideale Liv
eftir Henry Drummond fæst í
bókverzlun ísaf.prsm. 3,00. Mjög góð
bók. ___________
Handbók
fyrir livern inanu
ný úfgáfa, 4 arkir þéttprentaðar.
Verö 25 aur. Fæst hjá bóksölum.