Ísafold - 22.12.1906, Blaðsíða 1

3Kemur út ýmist einn sinni eða
'tvisv. i viku. YerÖ árg. (80 ark.
minnst) 4 kr., erlendis 5 kr. eða
l1/, doll.; borgist fyrir miöjan
júli (erlendis fyrir fram).
ISAFOLD.
Uppsögn (sarifieg) bnndin ■? Ö
áramót, ógíld nema komjn sé til
útgefanda fyrir 1. október og kanp-
andi sknldlans viö blaðiÖ,
Afgreiösla Austumtrœti 8
XXXIII. árg.
Reykjavík laugardaginn 22. tlesernber 1906.
85. tölublað
I. 0. 0. F. 8812288 */, Fl.
Augnlækning ók. 1. og 3. þrd. kl. 2—3 i spítal
Forngripasafn opið á mvd. og ld. 11—12.
’Ðlutabankinn opinn 10—2 */■ og ó1/*—
X. F. U. M. Lestrar- og skrifstofa frá 8 árd. til
10 sibd. Alm. fundir fsd. og sd. 8 */t siOd.
Landakotskirkja. Gubsþj.91/* og 6 á helgidögum.
Landakotsspítali f. sjúkravitj. 101/*—12 og 4—6.
.Landsbankinn 10 */*—2 »/*. Ðankastjórn við 12—1.
Landsbókasafn 12—3 og 6—8.
Landsskjalasafnið á þrd., fmd. og id. 12—1.
Lækning ók. i læknask. þrd. og fsd. 11—12.
'Náttúrugripasafn á sd. 2—3.
Tannlækning ók. i Pósthússtr. 14, l.og3.md. 11—1
í skrautbandi
fæst nú
Gullöld Islendinga
í bókverzlun Isafoldarprentsmiðju.
Terð 5 kr. — Bezta jólagjöf.
Yerzlunin Edinborg, Reykjavik
Tuttugasti hver maður af þeim, sem á bazarnum kaupa, fær enn pen-
ingana aftnr, eða ókeypis það sem hann hefir keypt. — Þeir eru þegar
fjölda margir, sem hafa orðið þessara hlunninda aðnjótandi og sumir fengið
6—12 kr. muni ókeypis á þennan hátt.
Þó að mjög mikið hafi verið keypt, er enn þá talsvert eftir, því birgð-
irnar voru miklar. — Menn ættu því að nota tækifærið meðan það býðst,
þennan stutta tíma, sem eftir er til jólanna.
Nóg er eftir enn af eigulegum munum. I þeirri von að þeir gangi allir
út og sumir fari ókeypis, óskar verzlunin öllum viðskiftamönnum sinum fyr
og síðar gleðilegra jóla!
Allar deildir opnar til ki. 12 i kvold.
Reykjavíkur Biograftheater
Frd 22.—25?. dcs. verður sýnt:
Peningaskáps-ræningjar í Ameríku.
»Derby«-dagur á Englandi.
Líknardagur barna í Kaupmannahöfn.
Hefnd pjötluprangarans.
Truflun á veiðinni.
Holland.
Fiðrildið.
Slæmur kaffibolli.
Sýning á hverju kveldi kl. 9 og
hljóðfærasláttur.
Aðgöugumiðar seldir hálfum tíma á
undan hverri sýningu.
Afsleppar átyllur.
Bkki þarf að efasb um, að
J)jóðin ejái það, hversu afar-veigalitlar
eru áatæður þær, er stjórnarliðið hefir
fram að færa gegn kröfunni um þing-
rof og nýjar kosningar áður en byrjað
-ar á sambandsmáli voru og Dana.
það er Lögrétta (19 þ. m.), sem
.allranáðugast flytur oss jólaglaðning-
una, fagnaðarboðskapinn bæði um það,
að engrar áheyrnar sé að vænta um
þingrofskröfuua, og af hvaða ástæðum
ihún er vettugi virt.
Neitunina á að byggja á þeirri meg
in-meinloku, að stjórnin og hennar lið
á þingi hafi verið og sé í hinu ákjós-
anlegasta samræmi við tneiri hluta
þjóðarinnar. Fyrir þvf séu framkomn-
ar svo fullkomnar sannanir, sem frek-
ast verði á kosið. Bjölgun kjósendanna,
■SÚ, er orðið hefir síðan aimennu kosn-
ingarnar fóru fram síðast, gefi enga
hvöt til nýrra kosninga, því þar sem
fjölgunin hafi mest orðið: í kaupstöð-
unum, þar bafi kjósendur fengið fyrir
löngu (haustið 1904) að neyta kosn-
ingar-réttar síns. Sex menn hafi ver-
ið kosnir á þing síðan er almennu
kosningarnar fóru fram 1903, og af
,þeim hafi 4 verið fylgismenn stjórnar-
innar, en 2 einir andstæðingar hennar.
Aþreifanlegri sönnun fyrir vaxandi
fylgi stjórnarinnar sé hvorki auðið að
fá né heldur þörf á því.
Við þetta er það fyrst að athuga,
■sem þó reyndar skiftir minstu, að síð
an 1903 minnumst vér eigi að kosnir
hafi verið fleiri en ð menn á þing: —
fjórir þingmenn kaupstaðanna og 2.
þm. Eyfirðinga.
Bn hitt er öllum í fersku minni og
því má sízt gleyma í þessu sambandi,
að enginn kaupstaðaþingmannanna
bauð sig fram til þings sem jlokksmann
stjórnarinnar, heldur annaðhvort utan
flokkaeðaþá beint sems tjórnarands tceðing.
Og samkvæmt því framboði voru
þeir kosnir.
Hefði og fráleitt fleiri en einn þeirra
uáð kosningu, ef uppi hefði verið látið
þá, að þeir væru á stjórnarinnar bandi.
|>aun byr hafði Btjórnin þ á meðal
kjósenda, að enginn taldi sér sigurs
von undir hennar merki.
því er mjög fjarstætt að vitna til
þeirra kosninga til sönnunar fyrir vax-
andi fylgi hennar. Og sízt mun það
hafa aukist síðan.
Engu að síður þykjast stjórnarliðar
öruggir í seBSÍ, og 1 á t a s t vera sann-
færðir um, að þeir séu í meiri hluta
bjá þjóðinni.
En hvaðan kemur þeim sú vizka?
Má vera að þeir haldi að það nægi
að tönlast á þessu, segja það nógu oft
— því verði þá trúað.
En hæpið gæti það reynst, ef á ætti
að herða, og því vissast að hætta sér
hvergi meðan vært er.
Hitt er og alls engin sönDun fyrir
vaxandi fylgi stjórnarinnar meðal kjós-
enda, þó að þrír af áður nefndum
þingmönDum hafi eftir á skipað sér
undir merki hennar, þrátt- fyrir meira
og minna ákveðnar yfirlýsingar og heit-
orð við kjósendur meðan á kosninga-
hríðinni stóð.
þetta mun flestum vera svo minnis-
stætt, að óþarft ætti að vera að rifja
það upp frekara.
A5 þ e s s u sinni er þvf að eins
bent á það bér því til sönnunar, hve
afar-hálar og afsleppar eru átyllur þær,
er stjórnarliðið ætlar að stikla á fram
hjá fullkomlega réttmætri kröfu um
þingrof og nýjar kosningar.
Kjósandi.
Mannalát.
Dáin er 30. okt. í haust G r ó a E y-
ólfBdóttir, kona Jóns Þorv»lds-
sonar, er lengi bjó á Fornastekk f
Seyðisfirði. — Synir þeirra hjóna eru
þeir Stefán Th. Jónsson konsúll og
Eyólfur Jónson banka útibústjóri á
Seyðisfirði. — Gróa var fyrirtaks vel
gefin kona, greind, glaðlynd og vel
metin af öllum er hana þektu. Hún
mun hafa orðið nær hálf-áttræð.
Skarlatssóttin
segir símskeyti frá Sauðárkrók í
fyrradag að komin sé á einn bæ í
Skagafirði, Miðteig í Blönduhlíð.
Erlendar ritsímafréttir
til ísafoldar frá R. B.
Kh 20. des. 6 45 sd.
Viðgerð á konungs-skipinu
samþykt til fullnaðar á ríkisþinginu.
Konungshjónin norsku,
þau Hákon konungur og Maud drotn-
ing, eru heim komin aftur úr kynnis-
förinni til Lundúna, Berlínar og Khafn-
ar.
Lárus Bjarnason segir f blaðinu
Dannebrog, að Danir virðist gera of
mikið úr fánamálinu.
Um landsímabilanirnar
hefir hr. Krarup ritsímafræðingur
ritað laDgt mál og sent ísafold til
flutnings, svo langt, að henni or ó-
kleift að veita því rúm eins og það
er, — það er tímaritsgrein og ekki
blaðaritgerð. Hún verður þvi að láta
duga að tína úr greininni merginn, og
biður höf. velvirðingar, ef skýrsla sú
er ónóg; það er óviljaverk, ef svo fer.
Hr. K. imyndar sér helzt, og þeir
báðir, hann og landsímastjórinn, að
bilanirnar séu að kenna skemdnm á
þræðinum í flutningi hans frá sjó hér
upp á fjöll. þráðarviðunum sumum
muni hafa verið fleygt óþyrmilega á
grjót, þegar baggarnir voru teknir of-
an. J>eh hafi tekið eftir því, að um-
búðir af þeim hafi verið viða rifnar
eða nuddaðar af. f>ær hafi verið tvö-
faldur 8trigi þykkur, og megi velvera,
að ónógar séu þær hér, þótt fullnógar
þyki annarsstaðar; það sé sín yfir-
sjón, og þyki sér ilt.
Hitt telur hann óhugsandi, sem haft
var eftir Norðmönnum, í ísafold 6.
okt., að nokkuð af þræðinum hafi ver-
ið úrtíningsrusl (Skrabtraad). f>ví reynd
ur hafi hann verið vandlega fyrir fram,
11 viður teknar af handahófi úr öllum
þráðarbirgðunum, og reyndist allur sá
þráður jafnvel sterkari en um var sam-
ið, allur nema í einni viðunDÍ; s5
spottinn þoldi ekki nema 856 pd.
þyngsli í stað 862 pd., sem vera átti;
hitt alt um og yfir 900 pd. En sá
6 pd. munur sé sama sem ekki neitt.
þráðurinn allur úr eir (bronzi), bezta
efninu, sem haft er í landsíma, en
hvorki úr kopar né því síður stáli.
Stál hefði dugað, ef ekki hefði verið
um annað hugsað en að koma símrit-
um landveg til Beykjavíkur frá Seyð-
isfirði, um 600 rastir. En hitt hafi
þótt ómissandi, að geta einnig notað
þráðinn til viðtals, og það samtímis
þvi, sem símritað væri eftir honum.
Hr. Krarup ímyndar sér, að allar
veilur á þræðinum verði búnar að sýna
sig um það er kemur fram í nóvem-
bermántið — grein hans er rituð 4.
nóvemb.; þá verði hann slitnaður al-
staðar þar, sem hann getur slitnað,
og verði búið að gera við þær
bilanir allar um það leyti, þá hafi ís-
land fengið þann ritsíma, er leituu sé
á öðrum jafusterkum. (Landsímastjór-
inn veit sjálfsagt, hvort þetta hefir
staðið heima ; ísafold hefir ekki spurt
hann um það).
Með 8terkari umbúðum hyggur höf.
að varast megi skemdir á þræði, sem
síðar yrði útvegaður. Eða þá að kaupa
heldur koparþráð, sem sé seigari í sér
og óstökkvari, en lakari til símtals.
Seljendur þráðarins, þeir Basse &
Selve í Altona, segir hann að séu orð-
lagðir um alla Norðurálfu fyrir vaDd-
aðan frágang á því, sem þeir láti
smíða. f>ýzka ríkisstjórnin fái hjé
þeira árlega 2 milj. pd. af koparþræði,
og danska stjórnin hafi skift við þá
22 ár 8amfleytt, og fengið afbragðs-
góðan þráð hjú þeim alla þá t(ð.
Nokkuð á 3. þúsund kr. kveðst hr.
Krarup loks hafa sparað landssjóði
með þvf að kaupa þráðinn svo fljótt,
sem hann gerði, áður en hann hækk-
aði í verði, og mátti ekki muna nema
einuaj degi til þess að hann yrði 3—
400 kr. dýrari. Nú væri svo mikil
brögð orðin að verðhækkuninni, að
hefði efnið i landsímann ekki verið
keypt fvr en í miðjan október í haust,
mundi það hafa kostað landasjóð 29
þús. kr. meira en hann gaf fyrir það.
Fólkstala i Reykjavlk er nú vafalaust
full 10,000. Yantaði ekki nema um 170
í það 1 haust, er talið var, en allmaigtfólk
þá ókomið til btejarins.