Ísafold - 20.02.1909, Qupperneq 4

44
ISA70LD
Mina ei éi aí liMi aí iii
er i okkar alþektn öltegund:
ekta Hafnia óksattskyld, dimm.
Heiðraðir
viðskiftamenn, sem skulda við Timbur- og kolaveizlunina Reykjavik, i tilefni
af viðskiftum frá í maí 1905 til 1. febriiar 1909, — áminnast hér með al-
varlega um að borga skuldir sinar sem fyrst að fullu til nefndrar verzlunar
þar eð þær annars verða innan skamms afhentar til innheimtu.
Reykjavík 16. febr. 1909.
T. Fredriksen.
Umboð
Undirakrifaður tefeur að sér að kaupa
átlendar vörur og selja fal. vörur gegn
mjög sanngjörnum umboðslaunum.
G. Sch. Thorsteinaaou.
Peder Skramsgade 17.
Kjöbenhavn.
Leikfélag Reykjaylknr:
Geymist kgætlega,
en aðeins ekta, ef á flöskumiðanum stendur nafnið:
Hafnia
Biðjið kaupmann yðar beint um það.
Hlutafélagið
KjöbenhavnsJBryggerier & Malterier.
Eina fltuleðrið, sem er Yatnshelt, er hið eikarbarkargarvaða.
Einka-verksrnið.ja
Hertz Grarveri & Skotöjsfabrik
Köbenhavn.
Hvaða skóari sem er getur með fyrstu ferð fengið
fituleður með □ nöbbum í sjóstígvél,
alment, hrukkótt fituleður.
Sentgegn eftir-tilkalli við vægasta verði í nvert skifti.
Mjög miklar birgðir af alls konar
efni, smíðatólum og tölvélum
fyrir smíðaverkstæði, vélaverkstæði og véla
verksmiðjur. Alls konar vélar fyrir tré-
smíðaiðnað, t. d. bandsagir, stillarar o. fl.
Biðjið um verðskrár vorar með myndum.
Nienstædt & Co.
Vestre Boulevard 20. Köbenhavn B.
Allar skuldir
við Timbur- og kolaverzlunina Reykjavík, sem eru eldri en^frá maí 1905,
ber að borga til herra yfirréttarmálaflutningsmanns Sveins Björnssonar í Rvík.
Reykjavík h. 16. febr. 1909.
T. Fr^edjriksen.
Samkvæmt framanskráðri auglýsingu leyfi eg mér hér með að skora á
alla þá, sem skulda Timbur- og kolaverzluninni Reykjavík frá framangreind-
um tíma, að borga mér .skuldir þessar sem allra fyrst.
Reykjavík 16. febr. 1909.
Sveinn Björnsson.
Hafnarstræti 16. Skrifstofutími 10—12 og 4—5.
Ælaééar og RöfuéBœRur
af ýmsum stærðum, með ýmsu verði, ætíð fyrirliggjandi í Bókverzlun ísafoldar.
Sjóvátrygging.
Undirritaður umboðsmaður sjóvátryggingarfél. »De private Assurandörer«
í Kaupmannahójn tekur í ábyrgð fyrir sjóskaða allar innlendar og út-
lendar vörur, er fluttar eru hafna á milli hér á landi eða til útlanda.
Sömuleiðis geta þilskipa-útgerðarmenn og botnvörp-
ungar fengið trygðan afla og annan útgerðarkostnað skipanna.
Æflntýri a gðngufðr
verður leikið í kvöld og annað kvöld
(20. og 21.) kl. 8 í Iðnaðarm.húsinu.
Tekið við pöntunum í afgr. ísaf.
JÓN Í^Ój^ENF^ANZÍ, L'ÆI^Nirj
Lækjargötu 12 A — Heima kl. 1—3 dagl.
Fundin regnhlíf. Vitja má á
skrifstofu bæjarfógeta.
Pétur B. Hjaltested
.... Suðurgötu 7. zzz=
Gufusk. Prospero
kemur til Bvíkur 16. marz, 9. apríl, 19. maí, 19. júní, 28. júlí og
18. október;
fer frá Reykjavík 18. marz, 11. apríl, 21. maí, 21. júni, 31. júlí og
20. október;
kemur sunnan um land aðra ferð í röðinni, en norðan um land hinar
ferðirnar;
fer beint til útlanda í fyrstu ferð, suður um land til Seyðisfjarðar í þriðju
ferð og norður um land hinar ferðirnar.

Sjómenn!
Gleymið ekki áður en þið haldið á haf, að birgja ykkur að þess-
um fatnaði:
I»ykk og hlý nærföt, stærst og ódýrast úrval á íslandi.
— Erfiðisföt — Olíuföt — Olíukápur —
— Vetrarjakkar — Peysur — Vatt-teppi —
— Lök og Ullarteppi. —
Ennfremur:
Vetrarföt, einstakar Buxur, og Vetrarhúfur.
Brauns verzl. Hamborg
Reykjavík. Hafnarfjörður.

Mótorbátur,
til fiskiveiða, til sölu nú þegar. Lengd 31 fet, breidd 8 fet; allur úr eik;
4 hesta Mollerups-mótor. Verð afarsanngjarnt. — Menn snúi sér til
Sveins Björtissonar, yfirréttarmálaflutningsmanns, Hafnarstræti 16.
Peningar fundust í Hafnar-
stræti, 13. þ. m. Vitja má til Guð-
nýjar Þ. Guðjónsdóttur, Tomsens
Magasín.
óskilalamb. í haust var mér
dregin, úr Arnessýslu, hvít gimbur
hnífilhyrnd með mark: fjöður fr. stig
aft. hægra, ómarkað vinstra, sem eg
á ekki. Réttur eigandi gefi sig fram.
Reykholti 4. febr. 1909.
Einar Pálsson.
Svunta fundin í dómkirkjunni.
Vitja má til Árna Árnasonar, Berg-
staðastræti 31.
Hérmeð votta eg mitt innilegasta hjartans
þakklæti öllum þeim, sem heiðruðu útför
mannsins míns sáluga, Oiðriks Guðmunds-
sonar, og sýndu mér hluttöku við fráfall
hans og glöddu mig á ýmsan hátt, bið eg
guð að launa þeim sínar velgjörðir þegar
honum sýnist hentugast. — Fyrir hönd
barna minna og tengdabarna.
Hverfisgötu 47.
Karitas Guðmundsdóttir.
Agætar kartöflur, harðflskur, smjör-
liki, sauðskinn fæst í verzluninni,
Lindargötu 7.
Agæt íbúð,
3 herbergi með eldhúsi á góðum stað
í bænum, til leigu frá 14. maí n. k.
Semja skal við
Ben, IS, Þórarinsson,
kaupmann.
í erfiðisföt, mjög
gott og ódýrt, á-
gæt fataefni,
svuntutau, floneí
— o. m. fl. —
Yerzl. Lindargötu 7.
Ljósmyndastofa
mín er opin daglega frá kl. 9—3 og
4—6 e. m.
Virðingarfylst
Haraldur Blöndal.
Ritnt.jóri HJfirn .IfinNson.
fsRfptdsrprentnmiöje.
186
vera lengur ueitt leyndarmál, bæði
vegna mín og hennar. Pabba hennar
þætti þó vænt um hana, og ef í nauð-
irnar ræki segði hún honum það í
alvöru, að það mundi hvorki tjóa hon-
um né neinum öðrum — hún átti við
móður sína — að ætla sér að fá nokk
urn lækni framar til að reyna að tæla
mig frá sér.
þennan »systkinaskap« okkar í milli,
svo sem hún tjáði sig um með óvirð-
ingar-svip, vildi húu nú sízt af öllu
heyra nefndan á nafn, og svona til
þess að uppræta alveg þessa hugsun,
bað húu mig, þar sem hún stóð upp-
rétt fyrir framan mig og horfði fram-
au í mig með geðríkis-ákafa, að kyssa
sig upp á það, að við værum enu og
skyldum æ og æfínlega hvað sem hver
segði halda áfram að vera ástbuudin
hvort öðru, jafnvel þótt egyrði aldrei svo
heill heilsu, að við gætum nokkurn tíma
látið gefa okkur saman hér í heimi.
Eg tók utan um haua, kysti haua
heitt og ákaft einu sinni, tvisvar,
þrisvar, þangað til hún leysti síg und-
an mér.
Meðan hún var að tala, rann það
191
Einu sinui heyrðum við einhvern
dimman skruðning; ekki óifkt þvf, að
það vær frá sjóbúðinni. Eg sá svit-
ann á enni föður míns, og mér sárn-
aði svo fjarska mikið að horfa á hann
svona hnugginn, og geta ekki ráðið
á þvi nokkura bót.
Rétt á eftir fór hann með Ijós út i
skrifstofu og kom aftur með gamla
sálmabók með stóru letri, fíetti upp á
bæn og sálmi til að syngja í sjávar-
háska.
AH fólkið þyrptist saman í stofunni
til bæuagerðar, þótt ekki væri kallað
á það.
Faðir minn sat með sálmabókina í
stórum, hörundsnörpum höndunum;
hann hafði spent greipar á borðinu
fyrir framan sig milli tveggja kerta.
Fyrst las hann bæniua og söng þar
næst öll versin i sálmunum á enda,
en þau okkar, sem kunnu lagið, tóku
smám samau undir með honum.
f>að var alveg eins og þegar gengið
er til bæna niðri í káetu meðan skip-
ið er i hættu, og hafði hann sjálfsagt
hugmyndina frá einhverjum þess hátt-
ar atburði á erfíðum æskudögum sinum.
190
unum, svo að við vorum hrædd um,
að þær mundu rjúfa gat á þakið, og
af súgDum var eitthvert ónotalegt,
djúpt, drynjandi hljóð f reykháfnum,
er líkast var í verstu ofviðrisátökunum
háu og herfilegu jötungargi um uæt-
ur, stundum líkast óstjórnlegu neyðar-
ópi.
Við sátum öll þegjandi i stofunni,
nema þegar öðru hvoru var minst á
veðrið, eða þegar eiuhver heimilismað-
ur kom inn úr göngu kringum húsið
til að iíta eftir því.
Faðir minn var sí-hugsjúkur um
sjóbúðina og rásnekkjuna úti á bót-
inni; hún hafði verið þrístrengd um
kvöldið með festum og akkerum, þeg-
ar ilt var orðið í sjóinn þar á bótinni,
þótt legan væri góð.
Eg sá hann oftsinnis spenna greip-
ar eins og hann væri að biðjast fyrir,
og þar á eftir ganga stundarkorn um
gólf og eins og honum væri léttara,
þangað til hugsýkin tók hann aftur
og hann settist niður og horfði þung-
brýnn og fölur fram undan sér eins
og áður.
Veðrið Bnerptist heldur en hitt.
187
upp fyrir mér, að af þróttmiklu, heil-
brigðu, ástríku eðli barðist Súsanua
baráttuDni fyrir okkur bæði og fyrir
þann rétt, sem ef til vill varð ekki
saunaður með orðutn, en átti sér þá
helgi, er eg fann að var hafin yfir all-
ar íþróttlegar sannanir.
Eg hlaufc nú Súsönnu aftur með
öðrum sannari og raunréttari hætti
heldur en raig hafði nokkurn tfma
grunað eða órað fyrir, því að nú skildi
eg, að alt það, sem nefna mætti ridd-
aralega hjálpfýsi af minni heudi, var
að eins ógöfugra en ást okkar, var
meira að segja ósæmilegt misboð henni
til handa.
í sannri ást er krossiuu boriuu af
báðum unnendum, og sá þeirra, sem
ætiar sér að bera hann aleinn og
»riddaralega», hann gerir ekki annað
eu svíkja frá hiuum nokkurn hluta
þess, sem haun á dýrmætast í eigu
sinui.
Klukkustuudu sfðar en eg étti þessa
samfundi við Súsöudu, er lauk með
endumýjuðum heitum og loforðum, sat