Ísafold - 23.02.1910, Blaðsíða 3

Ísafold - 23.02.1910, Blaðsíða 3
ISAFOLD 47 undirorpið, að nefndarmönnunum beri að trúa, þar sem þá greinir á við bankastjórnina. U m áteiknunina (prohibitionspaategn- ing) á verðbréí varasjóðs, og hve einkis- verðhún sé, skalþess getið t. d.,að ef á verðbréf sparisjóðs sjálenzku bænd- anna hefði verið ritað, að þau væru eign hans, þá hefði svikarinn Alberti ekki getað veðsett þau né selt þau án sér- stakrar heimildar frá eigendum sjóðs- ins. Bankastjórnin klykkir út með því að geta um að bankarannsóknin hafi kostað yfir 7000 kr. — Hún á að vaxa mönnum í aug- um, þessi fjárhæð. — Enda ekki spar- að á undan. að gefa mönnum í skyn, að starfið sé lítið og illa unnið. En hér á undan hefir verið sýnt, að allar þær tilraunir, sem bankastjórnin með aðstoð minnihlutapostulanna hefir gert til þess að hnekkja skýrslu rannsóknar- nefndarinnar éru ekkert annað en vindhögg, — fálm út í loftið. Þeir hafa ekki getað leitt í ljós neina veilu. Og þar sem svo margir menn hafa lagst á eitt, til þess að rífa niður skýrsl- una án þess að geta haggað einni stoð, þá ætti það að vera hverjum manni ljóst, að hér er ekki um neina hráka- smíð að tefla. Árásir hinnar fráförnu bankastjórnar — bankafróðu mannanna — sýna bezt, hve mikið og mikilvægt verk rannsóknarnefndin hefir unnið. Og þegar þess er gætt, að ef þetta verk hefði ekki verið unnið, þá hefði mátt búast við því, að innan fárra ára hefði Landsbanki íslands verið úr sögunni — þá er harla ólíklegt, að menn sjái of- sjónum yfir 7000 krónunum. — Mörg- um 7000 krónum af fé bankans hefir verið varið á óhappasælli hátt. Það kannast sjálfsagt margir við söguna um manninn með krukkuna. — Hann hafði fengið krukku að láni hjá nágranna sínum og brotið hana, en þverneitaði að bæta skaðann. — Eig- andi krukkunnar stefndi honum og krafðist skaðabóta. — En er fyrir rétt kom, þá varði maðurinn mál sitt svo: Fyrir það fyrsta lánaði þessi maður mér aldrei neina krukku. Fyrir það annað var krukkan brotin þegar eg fékk hanal Og fyrir það þriðja var krukkan heil þegar eg skilaði henni! I Það er eins og þeir Tryggvi Gunn- arsson, Kristján fónsson háyfirdómari og Eiríkur Briem prestaskólakennari hafi gengið í skóla hjá þessum manni — svo endalaus, botnlaus vitleysa er margt af því, sem þeir hafa skrifað i þessar »Athugasemdir og andsvör* sín. — Það er anðvitað þungur reynslutími, sem þeir hafa orðið að lifa, enda eru afleiðingarnar sorglegar fyrir þá og alla, sem er vel til þeirra. En þegar mótlætið ber að höndum, sjást vana- lega bezt þeir mannkostir, sem hver og einn hefir að geyma, og með- aumkun manna með ógæfu einstak- lingsins fer vanalega eftir því, hvernig hann tekur þessarri ógæfu. En þessum herrum, fyrverandi bankastjórum, skjátlast, ef þeir álíta, að þeir ávinni sér traust og fylgi al- menaings með gorgeir og ofstopa og með því að ausa staðlausum illyrðum og ásökunum yfir þá menn, sem fyrir viðburðanna rás hafa orðið til að finna að og álasa gjörðum þeirra, menn, sem hafa unnið verk sitt með sam- vizkusemi og atorku og sagt mein- ingu sína blátt áfram og hispurs- laust, menn, sem alls ekki getur kom- ið til tals að brigzla um óhreinar hvatir. »Athugas«mdir og andsvör* banka- stjóranna eru sorglegur vottur um það, hve mjög blint sjálfsálit og hroki getur afvegaleitt menn, jafnvel svo, að þeir halda að þeir séu hafnir yfir lög og rétt. Skattamál landsins koma sjálfsagt fyrir á næsta alþingi. Því mun ekki úr vegi að nota timann þangað til, til rækilegrar íhug- unar um þau efni, svo að eigi verði neinu flaustrað af. — ísafold mun a næstunni taka skattamálanefndarfrum- varpið og skattamál landsins á dagskrá. Hörmulegt slys. Snjóflóð grandar 19 manns, 12 meiðast. (Simfregn frá ísafirði). Föstudagsmorguninn 18. þ. mán. undir dagmál (kl. 8,45) ruddist snjó- skriða ferleg úr fjallinu fyrir ofan bæinn Búð í Hnífsdal við ísafjörð. Skriðan sópaði húsum og sjóbúðum á sæ út, hve mörgum er ófrétt enn. Sjómenn höfðust við í sjóbúðunum og eitthvað af konum og börnum. Bana hlutu 19 manns: karlar, konur og börn, en 12 manns meiddust meira og minna. — Ógurleg neyð. Margir hafa mist aleigu sína. Meðal þeirra, er fórust var Sigurður Sveinsson, bróðir Guðm. Sveinssonar kaupm. í Hnífsdal. Nánari fréttir af þessu voðaslysi koma með Valnum, sem hingað er von í kvöld. Gufuskipið Vesta átti að koma hingað 9. þ. m. en er ókornin enn. — Seinast frézt til hennar á Bolungarvík í gær. — Sagt, að hún hafi þrívegis orðið að hverfa frá Horni á vesturleið sakir ofveðurs. Fádæmaótíð sögð á ísafirði í síma í gær. — Sama er að frétta af norðurlandi og svo kvað það vera um allar jarðir um þessar mundir. Símastaurarnir sum- staðar nærri í kafi. Símaslit megn víða um land. Símasamband ókleift í marga daga bæði við ísafjörð og Akureyri. — Slíkan snjóavetur muna menn naumast síðan harðindaveturinn 1881—1882. Þingmálafund á Akureyri boðuðu stjórnarandstæðingar þar í bænum síðastliðinn föstudag. Fund- urinn var undirbúinn með mestu leynd. Sjálfstæðismenn vissu ekki um hann fyr en rúmum sólarhring áður en hann átti að vera. Tíminn til undirbúnings af þeirra hálfu því nauðalítill. Á fundinum var borin upp tillaga, er fór fram á aukaþing og skoraði á þingmanninn að fylgja því máli. Hún var samþykt með 156 atkv. gegn 117. En af þessum 156 atkv. voru minsta kosti 7 ólögleg — segir símfregn frá Akureyri i gær. Sjálfstæðisrr.enn á Akureyri furða sig alls ekki á þessum úrslitum, bæði vegna þess, hve lítill undirbúnings- tími var, og ekki síður vegna hins, að reynslan hefir sýnt það, að Haf- steinsliðar þar í bænum verða venju- lega í meiri hluta við opinberar atkvæðagreiðslur, en í minnihluta við leynilegar atkvæðagreiðslur eins og sýndi sig við alþingiskosningarnar seinustu og eins við bæjarstjómar- kosningarnar í vetur. Þar, sem víða annarsstaðar á þessu landi, er peningavaldið og kaupmanna- flokkurinn á bandi Hafsteinsflokksins. Og er ekki gaman fyrir snauða menn að ganga í berhögg við þau herjans stórveldi, þótt ekki vanti viljann. — Hafa svo sagt kunnugir menn, að tryggustu sjálfstæðismenn á Akureyri hafi á stundum neyðst til að sitja heima, eða jafnvel brjóta í bág við sannfæringu sina með atkvæðagreiðslu vegna mammonsgoðanna þar, sem eigi svifast þess, sumir hverir, að hóta vesalings fátækum mönnum efnalegu fjörtjóni, ef þeir láti’tigi að pólitisk- um vilja þeirra. Það e r sorglegt tímanna tákn, að t. d.....ráðið á Oddeyri skuli hafa nokkuð að segja í stjórnmálum hér á landi. Það er ekki ófyrirsynju, að Hannes Hafstein hefir ort lofkvæðið til heimsk- unnar I Leiðrétting: í greininni nm Pál heitinn Jtelsteð, var faðir hans sagður Jónsson, en Páll amt- maður Melsteð var Þórðarson. Þrímenningarnir. [Þessi grein var send ísafold dður en grein hr. Neve kom, en hefir ekki getað komist fyr að af ýmsum áBtæðum. — Bitstj.J í 78. tbl. Isafoldar birtist bréfkafli frá Jóhannesi Jósefssyni glímukappa, rar sem hann með miður viðeigandi orðum skýrir frá, að þeir félagar séu skildir. Með ótvíræðum orðum gefur hann skyn, að þeir þrír fyrverandi félag- ar sínir séu lagstir í óreglu, og enn- ::remur dróttar hann því að þeim, að æir framvegis muni stela nafni sínu á auglýsingar sinar, þvi án þess geti þeir hvergi fengið atvinnu. Þessar aðdróttanír eru ekki sem bróðurlegastar, sé tillit tekið til þess, að þeir sem fyrir þeim verða, eru í fjarlægu landi og geta því ekki borið hönd fyrir höfuð sér. Hvort Jóhann- es, með framangreindu bréfi, hefir náð tilgangi sínum veit eg eigi, en það er mér fyllilega ljóst, að afleiðing þess hefir orðið sú, að þeir þrímenning- arnir hafa hjá ýmsum fengið mjög ó- mjúka dóma og yfirleitt ekki notið þess trausts hjá löndum sinum, sem þeir þó virðast eiga skilið. Setjum svo, að frásögn Jóhannesar hefði verið sönn, þá gat þó ekki hjá því farið, að þeir félagar hefðu orðið að hættafþróttasýningum sínum, en reynsl- an sýnir það gagnstæða. Fyrir skömmu fluttu Reykjavíkur- blöðin fregnir af afreksverkum þeirra í Odessa; sá sigur var mjög glæsi- legur, svo glæsilegur, að margir tóku að efa sannleiksgildi hans og sögðu sem svo: að nú væru þrímenning- árnir teknir að ljúga á sig heiðri og betur hefðu þeir heima setið. En þess ber að gæta, að Reykjavíkur- blöðin hafa hermt þessar fréttir eftir danska blaðinu »Politiken* og Poli- tiken eftir rússneskum blöðum, svo ef um einhverja ósannsögli er að tefla, þá virðist ekki réttmætt að telja hana íslendingunum til syndar, en hér mun ekki neinni ósannsögli til að dreifa, því í bréfi frá þeim, dag- settu í Buda-Pest 21. f. m. skýra þeir frá, ásamt öðru fleiru, þessari viður- eign óg ber það að öllu leyti saman við frásögn blaðanna. 11. nóvember sögðu þeir skiFð við Jóh. og fóru þá frá St. Pétursborg til Odessa og unnu þar þau afreks- verk, sem áður eru kunn. Síðan fóru þeir til Charkov og þreyttu þar fang- brögð við menn úr öllurn áttum, sem þar voru saman komnir til að keppa um íturmensku í grísk-rómverskri glímu. Enginn þeirra manna vóg minna en 250 pd. rússnesk (o: 80 kv.), en þeir er þyngstir voru, 400 pund. Þrátt fyrir þenna feikna þunga báru íslendingarnir hærra hlut, en urðu þó fyrir því slysi, að einn þeirra misti þumalfingur á vinstri hendi. Síðan hafa þeir verið í ýmsum borgum, bæði á Rússlandi og Póllandi og nú eru þeir staddir í höfuðborg Ung- verjalands og eru ráðnir þar eitthvað fram eftir vetrinum. Þeim félögum hafa boðist mörg á- gæt atvinnulilboð, meðal annars frá Lundúnum og hyggja þeir að hverfa þangað með vorinu. Enn sem komið er hafa íslending- arnir ætið borið fullan sigur úr být- um, þá er þeir hafa freistað íþróttar sinnar, og fara þvi sigri hrósandi úr einni borg í aðra, úr einu landi í knnað. Geta nú landar þeirra, með góðri samvizku, brugðið þeim um óreglu, ósannsögli og óskað þeim betur heima setið, eins og eg veit að margur hefir gert, samtímis og erlendar þjóðir sæma þá lárviðarsveigum (sbr. í Odessa fyrir framúrskarandi fræknleik? Nei Þökk sé þrímenningunum fyrir alla starfsemi sína, þökk fyrir að þeir hafa ekki látið undan síga þrátt fyrir marg- víslega örðugleika, þökk fyrir, að þeir eru að kynna oss Islendiuga hjá stór- þjóðum heims og endurvekja hjá þeim hinn forna, víðfræga orðstir íslendinga, sem nú um margar aldir hefir legið djúpi gleymskunnar í meðvitund þeirra. Guðm. Sigurjónsson. Ekki persónuleg vild eða óvild! (Kafli úr bréfl). »Heilög bræði út af því, að gömlu bankastjórninni var vikið frá störfum jeim, er hún hefir gegnt svo frá- munalega illa, hefir sannarlega ekki valdið hinum taumlausu ofstopa-æs- ingum víða um landið gegn ráðgjaf- anumc, segir í nýlegu bréfi til ritstj. saf. »Það sýnir sig greinilega kring- um mig, segir bréfritari. Enginn fær mig til að trúa því, að varnarsveit bankastjórnarinnar væri svo einlit deimastjórnarhjörð og raun ber vitni, ef svo væri. Hér eru engir aðrir en uppþembdustu Uppkastsberserkirnir, sem róa undir hamagangnum, og svo einstaka frændur og venzlamenn gömlu bankastjórnarinnar. — Þeir unnu lítið eitt í fyrsta sprettinum — fyrstu æs- ingunum. Þeir flögguðu óspart með nöfnum gömlu bankastjórnarinnar: fivort menn tryðu nokkurri óreglu í ijármálum upp á menn eins og Eirík Briem o. s. frv. — En síðan, einkum eftir að skýrslan kom, hafa flestir áttað sig og mér er óhætt að segja, að ráðgjafa hefir vaxið mikið :ýlgi hér i sveit fyrir röggsemi hans og dugnað i bankamálinu. — Eg, sem hefi þekt Björn ráðgjafa lengi, eins og þér vitið, þykist vita, að hon- um hafi ekki verið neitt ljúft að þurfa að beita svo hörðum tökum við Krist- ján Jónsson. En hér kemur það fram, sem Kristján Jónsson sjálfur sagði í ræðu, er hann hélt fyrir minni Björns ráðgjafa árið 1904. Hann sagði þá samkv. skýrslu í Fjallkonunni, sem þér getið séð á bls. 46, í árgangnum 1904: »Hitt væri vist, að jaýnan hejði hann (Bj. ráðgj.) barist Jyrir pví einu, er hann hugði rétt vera og hollast landi og lýð og að hann hejði barist Jyrir pví með krajti og með greind og pekk- ingu og ekki látiö persónulega vild eða óvild ráða tillögum sínum*. Vinur minn Kr. J., hefir sjálfsagt ekki búistc við, að hann mundi sjálfur svo fljótt fá að komast að raun um þessa góðu kosti ráðgj'afa vors. En jafnréttmæt eru orð Kr. J. 1904 fyrir það................................ Bankadeiluhríðiimi fer nú vonandi að slota. Hún hefir verið hörð og grimm, svo er fyrir að þakka æsingapostulum minnihlutans, og þurft æðimikið rúm m. u. hér í blaðinu. Fyrir því hafa mörg nauð- synjamál orðið að sitja á hakanum meira en skyldi og margar góðar að- sendar hugvekjur um landsins gagn og nauðsynjar orðið að biða. Reykjavíkur-annáll. Ekknasjðður Reykjavikur hélt aðalfund sinn snemma i janúarmánnði. Eignir sjóðs þessa voru um siðastl. áramót 15607 krón- ur. 46 ekkjur nutu styrks úr sjóðnum árið 1909 og nam sá styrkur alls 598 krónum. Árstillagið til sjóðs þessa er að eins 2 krónur. Félagsmenn eru rúm 300 manns, af öllum stéttum, en ættu að vera miklu fleiri með því að hér er um mestu nyt- semdarstofnun að rseða. Jóhann Þorkelsson dómkirkjuprestur er formaðnr sjóðsins, en Gunnar Gunnarsson féhirðir. Kristján Buch, innhrotsþjófurinn,var dæmd- ur fyrir skömmu i undirrétti i 16 mánaða betrunarhúsvinnu og stúlka sú, er sönn varð að sök með honum i 8 mánaða betrunar- húsvist. Sjálfsmorð. Kona ein roskin, RósaJóns- dóttir að nafni, fyrirfór sér i gærkveldi þann veg, að hún fleygði sér út af bryggjunni við Yölund. Fanst hún örend seint i gær- kveldi. Hún hafði verið geðveik. Styrktar- og sjúkrasjóður verzlunarmanna I Reykjavik hélt ársfund sinn 10. janúar. Styrkur sá er sjóðurinn útbýtti árið 1909 nam samtals c. 1400 krón. Nokkuð af árs- tekjum sjóðsins er á hverju ári bætt við innstæðu hans, enda voru eignir sjóðsins orðnar um siðastliðin áramót fullar 34 þús. krónur. Stjórn sjóðsins var endurkosin: Einar Árnason, G. Zoega, Q-. Olsen (féhirðir), Jes Zimsen (ritari), og Sighv. Bjarnason (form.). Sjóður þessi er einn hinna elztu og öfl- ugustu styrktarsjóða hér á landi. Kappglíma verðut háð í Iðnó fimtud. 3. marz. Þátttakendum verður skift í fjóra fl. eftir þyngd; tvenn verðlaun veitt í hverjum. Þeir sem óska að taka þátt i nefndri glímu, gefi sig fram við undirritaða fyrir 27. þ. m. Reykjavík 22. febr. 1910. Hallgr. Benediktsson. Guðm. Sigurjónsson. Sigurjón Pétursson. Sjómenn! Sjófötin, sem öllum reyndust svo vel í fyrra, og eru ódýr, hefi eg nú feng- ið aftur. — Sparið ykkur því pen- inga, og kaupið þau. Guðm. Olsen. Þakkarávarp. Hér með votta eg mitt hjartans þakklæti öllum þeim, sem heiðruðu útför mannsins míns, Hjörleifs Jóns- sonar. Einnig get eg ekki látið hjá liða að / votta frændum og gömlum sýslung- um hins látna mína hjartans þökk fyrir gjafir og ástúðlega þátttöku í þessu mikla sorgartilfelli. Síðast en ekki sízt verð eg að geta þess, að Álftnesingar sýndu mér hjartanlega meðaumkvun með þvi að skjóta sam- an rausnargjöfum handa mér, sem voru mér þó lítt þektir. Sérstaklega skal eg nefna þá Ólaf Björnsson, Gestshúsum og Klemens Jónsson kenn- ara á Bjarnastöðum, sem vöktu fyrstir máls á samskotunum, um leið og þeir gáfu mér ríkmannlega, ásamt þeim síra Jens Pálssyni og Filippusi Filipp- ussyni, Hafnarfirði. Öllum þessum mörgu velgjörðamönnum mínum votta eg mitt innilegasta hjartans þakklæti fyrir mig og mitt heimili, og bið góðan guð að blessa þá og launa þeim, þegar þeim liggur mest á. Selskarði 20. febrúar 1910. Ragnhildur Guðmundsdóttir. Mjólkurbúið Laugaveg 12 — Reykjavik býður beiðruðum viðskiftavinum sin- um mjólk og mjólkurafurðir fyrir eftirgreint verð: Nýmjólk í pottum á 18 au. pr. pt. Nýmjólk í glösum á 5 aura glasið. Nýmjólk heitVtmáls J* 1 * 1 * * * * 6/*Liters) 15 a. Rjómi (og þeytirjómi) 100 a. pr. pt. Rjómi (þynnri) 60 aura pr. pt. Undanrenna á 8 aura potturinn. Undanrenna í glösum 3 a. glasið. Skyr í pottum (2 pd.) á 40 a. pr. pt. Skyr á diskum, skamturinn 35 aura. Sýra í pottum, 5 aura pr. pt. Sýra í glösum, 2 aura pr. glasið. Alls konar brauð eftir óskum. Mjólkurbúið. Talsími 233. Sjómenn! Athugið; til 1. marz gef eg 15 °/o af minum góðu og alþektu sjófðtum. Jón frá Vaðnesi. Stjómarvaldaaugl. (ágrip) Skuldum skal lýsa i dhú Jóns Guðmundssoaar frá Setbergi við Hafnarfjörð fyrir skiftaráðanda 1 Gullbr,- og Kjósarsýslu innan 6 mán. frá 16. deshr. 8Íðastl.; í þrbú Gunnlaugs Þorsteinssonar kaffisala i Rrlk fyrir skiftaráðanda þar innan 12 mánaða frá 30. deshr. siðastl.; 1 dbú Eiriks Halldórssonar frá Veigastöð- um 1 Svalbarðsstrandarhreppi fyrir Árna Guðmundssyni á Þórisstöðum þar i hreppi innan 6 mán. frá 6. jan. þ. á.; i dbú Jens Jónssonar hreppstjóra frá Hóli i Dalasýsln fyrir Bjarna Jenssyni i Ásgarði i sömn sýsln innan 6 mánaða frá sama degi; i dbú Jóns Jónssonar kaupmanns 1 Bolungarvik fyrir skiftaráðanda i .safjarðarsýslu innan 6 mán. frá 13. janúar siðastl.; i dbú Halls Jónssonar frá Brekknkoti 1 Akrahreppi fyrir skiftaráðanda i Skagafiarðarsýslu innan 6 mán. frá 3. þ. mán.; i þrbú Jóns J. Dal- manns, ljósmyndara á Akureyri, fyrir skifta- ráðanda þar innan 12 mán. frá s. d.; i þrbú Jóns Stefánssonar bónda i Neðsta- landi fyrir skiftaráðanda í Eyjafiarðarsýsln innan 6 mán. frá s. d.; i þrbú Gnnnars Helgssonar útvegsmanns i Hrisey fyrir sama skiftaráðanaa innan 6 mán. frá s. d.; i dbú Önnu Benediktsdóttur i Vanangri i Vestmanneyjum fyrir skiftaráðanda þar inn- an 6 mán. frá 10 þ. m.; i dbú Sigurjóns Jónssonar á Bergi i Vestmanneyjum fyrir sama skiftaráðanda innan 6 mán. frá s. d.; í§þrbú Gisla Geirmundssonar á Stafnesi fvrir skiftaráðanda i Gullbringu- og Kjósarsyslu innan 6 mán. frá s. d.; Iþrbá Árna Thorla- cins búfræðingB i Rvik fyrir skiftaráðanda þar innan 6 mán. frá 17. þ. mán.

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.