Ísafold - 30.04.1910, Qupperneq 3

ISAFOLD
103
hæfilega fjárhæð fyrir 20 manns aS
vinna fyrir og 1 verkstjóra að sjá um,
og notadrýgst að leggja það fó alt í
einu lagi, í sama veginn, er unnið só
upp á einu sumri. Só fjárhæðin minni
en 10 þúsundir, ódrýgist hún af áður-
töldum ástæðum, en só hún hærri, er
hættara við, að eftirlitið verði ekki ilógu
nákvæmt.
Það er nú á dögum rætt og ritað svo
mikið um ræktun landsins, og hvað
þurfi að gjöra til þess, að landbúnaður-
inn gefi þeim er hann stunda, meiri
eftirtekjur. Eitt aðal skilyrðið til þess
að auka hann, eru greiðari samgöngur.
En skilyrði þeirra eru góðir vegir og hag-
anlega settar brýr á vatnsföllin. Þessi
samgöngufæri spara vinnuafl, þau vernda
hestana, sem eru svo dýrniætir og ástúð-
legir vinnuveitendur, fyrir illri meðferð;
þau skapa atvinnuvegi, sem alls ekki
mundu borga sig, án fijótra flutninga; þau
gera landið byggilegra, og því meira
fó sem varið er til þess, því meira verð-
mæti er í landinu, og því meira tjón að
yfirgefa það.
Klípa.
Höggur sá er hlífa skyldil
Aumt er að eiga Jón Ól. að einka
vin, — má hr. Hannes Hafstein segja.
í siðustu »Rvík« játar J. Ól., að
H. H. haíi drýgt þá óhæfu, sem J.
Ól. segir sjálfur, að hann trúi naum-
ast á Björn Jónsson!
Auðvitað gerir J. Ól. þetta óafvit-
andi. En það skiftir engu máli.
Sannsöglisriddarinn, sem jafnan »læzt
vera að berjast und sannleikans merk-
jum« — fárast ósköp yfir því, að
frakkneski konsúllinn skuli hafa það,
sem kallað er »jurisdiction consulaire*
hér á landi — cg hann heldur áfram:
Slíkt vald er konsúlnm hvergi gefið nema
hjá villiþjóðum eða hálfviltum þjóðum.
Frakkastjórn getur ekki hafa gefið vara-
konsúlnum hér þetta vald. Þetta getur að
eins ntanríkis-ráðherra Dana, og það er
ekkert efamál, að honum hefir ekki dottið
í hng að gefa það án samþykkis ráðherra
vors.
Hefir herra Björn Jónsson samþykt að
láta fara með oss sem villiþjóð ?
Það er ekki trúlegt.
Daniel Hjálmsson.
ReyKjavikur-annáll.
Aflabrögð: Mars, botnvörpungurinn, kom
inn i gær með 21000 og Jón Forseti með
51000 — og er það enn hið mesta, sem
aflast hefir á islenzkan botnvörpung. For-
set.inn hefir áður á vertíðinni fengið 46000.
Barnahælið. Stjórn þess fekk á hæjar-
stjórnarfundi í gær leyfi til að nota 2 ber-
hergi i harnaskólanum í sumar.
Björn M. Ólsen prófessor hefir nýlega
verið kosinn félagi í visindafélaginu danska.
Auk hans munu tveir íslendingar vera i
þvi félagi: Þorv. Thoroddsen og Finnur
Jónsson.
Fasteignasala. Þingl. 2é>. apríl.
Árni Thorsteinsson landf.g., L. E. Svein-
hjörnsson háyfirdómari, Björn Jónsson rit-
stjóri og Guðhr. Finnbogason kaupm. selja
Júliusi Schou steinhöggvara geymslubús neðst
og nyrzt 4 lóð húseignar nr. 14 við Yest
urgötu. Dags. 1. júlí 1896.
Hjálmtýr Sigurðsson verzlnnarm. selnr
Jóhannesi Lárussyni trésmið nr. 34 og 34
B við Laugaveg með tilheyrandi., Dags.9.
apr11’
Jóhannes Lárusson trésmiður selur Olafi
Theódór Guðmundssyni trésmið nr. 34 B
við Laugaveg. Dags. 13. apríl.
Sami selur Hjálmtý Sigurðssyni verzl-
unarni. húseign nr. 12 A við Lækjargötu
m. tilh. Dags. 11. april.
Ólafur Theódór Guðmundsson trésmiðnr
selur Hjálmtý Sigurðssyni verzlunarm. nr.
34 og 34 B við Laugaveg með tilh. Dags-
16. okt. 1909.
Páll Guðmundsson trésm. selur Davið
Jóhannessyni húseignina Efri-Vegamót (Grg.
1) með tilh. fyrir 5,400 kr. Dags. 12.
april 1906.
Pétur Zophoniasson ritstjóri selur Agli
Eyjólfssyni skósmið í Hafnarfirði '/4 úr
húseign nr. 10 við Ingólfsstræti m. tilh.
fyrir 5000 kr. Dags. 22. april.
Tryggvi Gunnarsson fyrv. bankastjóri og
Ásgeir Sigurðsson kaupm. selja Lárusi H.
Bjarnason forstöðum. Lagaskólans 1200 fer-
álna lóð úr Melkotstúni, suðvesturhorn þess
við Tjarnargötu og Skothússtig fyrir 1500
kr. Dags. 8. apríl.
Fótboltafélaginu Fram leyfði bæjarstjórn-
in í gær afnot fótboltasvæðisins á Melunum.
Guðsþjónusta á morgun:
í dómkirkjunni kl. 12 sira Fr. Fr.
— kl. 5 Dómkirkjupr.
í Frlkirkjunni: Hádegismessa.
Hafskipabryggjur. Garðar Gislason kaup-
maður hefir beðið bæjarstjórn um leyfi til
þess að gera hafskipabryggju fram af lóð
sinni i austurbænum (Frostastaðalóð). —
Hlutafélagið Völnndur hefir farið fram á
hið sama fyrir sitt leyti. — Þessar beiðnir
liggja fyrir bæjarstjórn og eru ekki útkljáð-
ar enn. Bæjarfulltrúarnir eru raunar flestir
eða allir á þeirri skoðua, að veita beri
leyfið til bryggjugerðanna, en skilyrðin
hafa þeir enn eigi getað komið sér saman
um- — ísafold vikur seinna aftur að þessu
máli.
sllSí: Nýskipaðir foringjar
ari vfir™ * Sigurður Halldórsson sn:
L-.Milll,r r
Bertelsen verkLLð 9praírtu m’
íoonr, r™oingur, og Magnus Ms
usson kennari v,ð sprantu nr. 1 Loks
nýskipaður brunakallari fvrir miðbæi
Guðmundur Magnússon, Grjótayötu\t
Sumarfagnaður svo nefndur verðu
Iðnaðarmannahúsinu i kvöld. Oscar Jol
»en leikur á fiðlu. Þorst. Erlingsson s
raugaBogur, Guðm. Magnússon les upp 1
s«gu eftir sjálfan sig, Hjörtur Han:
syngur, Sig. Kristjánsson minnist sum
íns, G. Eiríksson leikur á Harmónium,
Gamh Togg, verður leikinn. - Drengir
glima. - Hamur sá er sumarið hefir l
i enn sem komið er, er i rauninni siðu;
ekki fagnaðarefni. En hitt er það
'tlu skiftir um nafnið, ef fagnaðar
vænta. — Og skemtunarskráin bendir
Veiðin i Elliðaánum var leigð á bæjar-
(6300)8kr )dÍ 12' 8PrÍ1 fyrlr 350 Pd' 8terlin«
Svo argvitugt finst honum þetta til-
tæki, að hann jafnvel trúir þvi ekki
á »vin« sinn Björn Jónsson.
En svo kemur það upp úr kafinu, að
þetta andstygðarverk, sem J. Ól. trúir
einu sinni ekki á B. J. — hefir eng-
inn annar framið en hans eigin
herra — Hannes Hafstein!
(sbr. grein hr. Brillonius hér í blað-
inu).
En það vissi J. Ól. ekki, áður
en hann reit greinina. Ella mundi
öðru vísi hafa látið í tálknum þessa
»patent-sannleiksvitnis«. Ef hann hefði
vitað, að H. H. átti hlut að, þarf ekki
að efast um, að hafinn hefði verið
fagurlegur hátíðarsöngur til dýrðar H.
H. fyrir stjórnkænsku og kurteisi.
Nú er svo komið, að J. Ól. er bú-
inn að dæma niður fyrir allar hellur
verk, sem Hannes Hafstein hefir unn-
ið, af því að hann hélt. að Björn
Jónsson hefði gert það.
Gaman að sjá, hvernig »sannleiks-
vitnið« snýr sannleikanum við næst
og »tekur aftur«, — til þess að vinda
sig út úr þessari klípu.
Æfíatriði Björnstjerne Björnsons
má ætla að séu alþjóð kunn og þá naum-
ast meira þörf en að rifja þau upp
lauslega. Hann skorti 2 vetur á átt-
rætt, er hann lézt: f. 8. des. 1832,
prestsson frá Kviknum, Dofrafjallbygð
norður af Eystridölum, af bændum kom-
inn að langfeðgatali, er höfðu verið orð
lögð hraustmenni. Varð stúdent tvítug-
ur og tók brátt að starfa að ritmensku,
aðallega blaðamensku framan af. Var
leikhússtjóri í Björgvin nokkur ár
(1857—59) og síðar í Kristjaníu (1865
—67). Stýrði og nokkur ár (1865—70)
helzta myndablaði í Kristjaníu (Norsk
Folkeblad). Þar tók hann svari vor ís-
lendinga f stjórnarbaráttunni (eldri) við
Dani, og komst svo að orði þá eitt sinn,
að Island væri raunar ekki annað en
stykki úr Noregi, er hefði flotið frá
þaðan (et udflydt Stykke Norge).
Rúmt þrítugum veitti stórþingið hon-
um skáldlaun (1600 kr.), er hann hólt
upp frá því, en hirti ekki nokkur ár,
af því að hann reiddist þinginu fyrir
synjun skáldlauna til handa Alex. Kiel-
land fyrir vanþóknun á stefnu A. K. i
skáldsögum hans.
Fyrir 40 árum keypti B. B. sór jörð,
búgarð,uppi f Guðbrandsdölum neðanverð-
um, Aulestad í Gausdal, og sat þar upp
frá þvf að jafnaði; var þó oft í ferðum
suður um lönd og dvaldist þar jafnvel
langdvölum með fólk sitt, eitt skifti
suður f París 5 ár samfleytt. Áulestad
varð veglegt höfðingjasetur og frægt;
B. B. sat jörðina prýðilega; var búnað-
arframfaramaður mikill.
Fyrir nær tveim missirum tók hann
hálfvisnun; hrestist þó nokkuð f fyrra
sumar og lauk þá við síðasta sjónleik
sinn (Naarden ny Vin blomstrer), þyngdi
aftur í haust, komst þá suður í París
með mjög veikum burðum, undir hend-
ur hinna færustu lækna, er börðust við
dauðann með honum í allan vetur; lífs-
þrótturinn undramikill. Þar hólt allur
heimur að kalla má daglegum spurnum
fyrir um, hvernig honum liði; svo var
frægð hans mikil og ástsæld.
__ Hin mikla ritfrægð B. B. lýsir sór
allglögt á því, að um miðjan vetur hafði
honum fénast fullar 50.000 *kr. á síð-
asta sjónleiknum (Ny Vin), frá því í
haust. Hann hafði komist óðara á fjöl-
margar útlendar tungur — svo var um
önnur rit hans flest sfðari árin —, og
verið auk þess leikinn í meiri háttar
leikhúsum með höfuðþjóðum heims, en
mikið fó goldið þar fyrir leikheimildina.
Nobelsverðlaun (rúm 140.000 kr.)
hlaut B. B. fyrir nokkurum árum fyrir
rit sín.
Sonu á B. B. et'tir sig 3, og heitir
hinn elzti Björn, frægur listamaður við
leikment og leikhússtjórn; og 2 dætur,
Bergljóti, er gift er Sigurði (Hinrikssyni)
Ibsen, fyrrum yfirráðherra Norðmanna
í Stokkhólmi, og Dagný, er átti þýzkan
bóksala mikilsháttar (Langen, nú dáinn).
— Bók er til á íslenzku um B. B.,
eftir laijda hans Monrad prest, með
rnynd af honum framan við.
Aðflntningsbannið.
Svar frá Magnúsi Einarssyni
IV.
»Baráttan«.
Það er dálítið erfitt að rökræða við þá
menn, sem annaðhvort af. vanþekkingu
eða þráa vilja ekki kannast við nein
viðurkend alheims-sannindi, nema þeim
fylgi sönnun f hvert skifti.
Eg hefi fengið að kenna á þessum erf-
iðleikum að því er snertir »baráttukenn
inguna«. Enginn af andstæðingum mín-
um hefir viljað taka hana gilda, flestir
farið utan um hana líkt og köttur um
heitan graut, og reynt eftir mætti að
brenna sig ekki; en til þess að láta það
eitthvað heita hafa þeir annaðhvort tek-
ið það ráð, að snúa þar út úr orðum
mínum, eða kasta því fram, að hór væri
aðeins um hugarburð minn að ræða, sem
reynslan væri þegar búin að hrekja og
hafa þeir ekki ósjaldan í því skyni vitn-
að í aðflutningsbannslög í Bandaríkjun-
um. sem að vísu aldrei hafa verið til
nema á óhreinni tungu þeirra sjálfra og
annara bannpostula.
Og þó vita og skilja allir skynbærir
menn, sem vilja skilja, að það sem eg'
segi um baráttuna er ekki nein ný kenn-
ing frá mór, heldur ein af greinum nátt-
úrulögmálsins, sem hver fullvita maður
með opin augun fær daglega margfaldar
sannanir fyrir, enda viðurkendur sann-
leikur um allan heim.
Eg man nú reyndar ekki til þess, að
nokkur af andans görpum bannmanna
hafi beinlínis reynt til að hrekja þetta
náttúrulögmál. Þeir hafa hafteinhverja
óljósa hugmynd um, að það væri þeim
þó ofurefli, þangað tii hr. J. Þ. kemur
fram á vígvöllinn, og mun hann ekki
láta sór alt fyrir brjósti brenna.
Hr. J. Þ. fullyrðir, að það, sem eg
segi um baráttuna, »hvíli að minsta
kosti að hálfu leyti á ósannindum,« og
hefir þá kappann brostið áræði tií þess
að segja það fullum fetum, er hann lang-
aði til; hefði honum verið sæmilegra að
halda því fram, að það hvíldi að öllu
leyti á ósannindum, úr því hann vildi
hrekja það, því að þá hefði hann ekki
gert sig beran að því að vera óheill.
Ált hálft í þessu efni er óheilt, og ló-
legur mun sá sannleiki vera, sem hvílir
meira en að háifu leyti á lygi.
Ef hr. J. Þ. get.ur hrakið baráttusann-
indin að hálfu leyti eða einhverju leyti,
skal eg sízt verða til að verja hinn hlnt-
ann!
Hrakning hr. Jóhs. á baráttukenning
unni byrjar með því, að hann prentar
upp glefsu úr grein minni, um barátt-
una, en eins og bannmannsins var von
og vísa sóst honum yfir þá setning, sem
er mergurinn málsins í því sambandi,
en sú setning hljóðar svo: »Hvert böl
vinnur sjálfu sór til óþurftar, þegar til
er vilji og kraftur til að heya við það
baráttu. Að vekja viljann og
halda honum vakandi og
þroskun og efling kraftanna
er fyrstaog einaskilyrðiðfyr
ir því, að baráttan verði sig-
u r s æ 1«.
Þessi »yfirsjón« hr. J. Þ. sýnir það
berlega, að hann hefir ekkert skilið eða
viljað skilja í röksemdum mínum og er
það að vísu leitt, því að annars má vel
vera, að hann hefði sloppið við það fá-
sinnuforað, sem hann lendir í, þegar
hann hygst að ganga milli bols og höf-
uðs á kenningunni á »hálfu ósannindun-
um«.
Og nú koma þau orð hr. Jóhs. óbreytt
sem lengi munu í minnum höfð:
»Það er að minsta kosti allt eins oft,
sembaráttan eða róttara sagt:
meinsemdsú, sem barist er
v i ð, verður til þess að kreppa að lífinu,
verður kyrking þess og eyðileggins eins
og hitt, að hún verði blómgunarskilyrði
þess og lyftistöng, eins og hr. M. E. seg-
ir, að hún undantekningarlaust só, að
þvi er virðist«.
í þessar setningu er undarlegt sam-
band af flónsku og frekju; ekki gott að
segja af hvoru meira er. Ef hr. J. Þ.
hefði lesið og skilið mál mitt, þá ætti
honum að »virðast« eg halda því fram,
að baráttan verði því aðeins sigursæl,
að til só vilji og kraftur til að berjast
og því aðeins verði hún blómgunarskil-
yrði lífsins og lyftistöng, að viljinn só
vakandi og kraftarnir efldir og þrosk-
aðir.
Til þess að halda slíku fram, þvert
ofan í skýr orð mín, þarf ótrúlega frekju
eða þá flónsku.
Hitt er ósvikin flónska, að segja að
baráttan só sama og meinsemd sú sem
barist er við (!)
Eða vill herra Jóhs. halda því fram,
að baráttu templara við brennivínið só
sama sem templara brennivín? Ef svo
væri, skyldi mig sízt furða, þótt þeir
sóu orðnir nokkuð linir í brennivíninu
( = baráttunni) !
Þegar hr. Jóhs. er búinn að upplýsa
um það, að bannmenn telji baráttuna
gegn áfengisbölinu sama sem áfengisböl-
ið sjálft, og það er aftur á bannmanna
máli, sama sem áfengið, þá fer það að
verða skiljanlegt, hvað meinilla þeim er
við baráttuna, og þar sem þessi barátta
hefir aðallega verið háð af bindindis-
mönnum, er engin furða þótt bannmenn
sóu farnir að hata bindindið álíka mikið
og áfengið, enda hefir þetta bindindis-
hatur þeirra þrásinnis komið í ljós eftir
að bannið komst í hávegu. En það má
hr. Jóhs. eiga, að hann hefir betur en
nokkur annar skýrt það fyrir mönnum,
hversvegna bannmenniruir reyna svo
mjög til að bana bindindishreyfingunni.
Að því leyti er eg honum þakklátur
fyrir skrif hans.
Hitt er eg honum ekki eins þakklát-
ur fyrir, að hann er að reyna að koma
þeirri skynvillu inn í fólkið, að eg só
bannmönnum samdóma í þessu efni. En
fyrirgefið get eg það, þar sem eg veit
að allt snýr öfugt í heila bannmanna.
Dæmin þrjú, sem hr. J. Þ. tilfærir og
eiga að þóna honum til þess að sýna
fram á »öfgar« mínar, eru vitanlega öfug,
en ættu að vera í samræmi við forsendu
hr. Jóhs.
Fyrsta dæmið um Ódáðahraun o. fl.
öræfi hefir það til síns ágætis, að þar
tekst hr. J. Þ. að halda striki sínu í
samræmi við forsenduna (barátta = böl,
sem barist er við). Af því að eg hvet
til kröftugrar baráttu við þær meinsemd-
ir, sem vór hljótum að berjast við, hygg-
ur hann mig hvetja til að leita kröft-
ugra meinsemda, og þá helzt svo kröft-
ugra, að öll barátta við þær verði von-
laus ! — Það er lofsvert af bannmanni
að rugla ekki í fyrsta dæminu, en því
miður rennur út í fyrir honum í hinum
tveim og veit eg sízt hvað þau eiga að
sýna nema ef vera skyldi »hágöngu«
flónskunnar.
En því vil eg bæta hór við, að ef hr.
Jóhs. skyldi grípa óstöðvandi þrá eftir
að flytja sig búferlum upp í Ódáðahraun
eða hann af öðrum ástæðum neyddist til
að fela sig þar, þá er það ráð mitt, að
hann fari að orðum mínum og reyni að
berjast sigursælli baráttu, en leggi ekki
strax allar árar í bát.
kaupir eins og að undanförnu
eæ
hæsta verði
Veðrátta
viknna frá 24.—80. april 1910.
Verzl. Björn Kristjánsson
Reykjavík.
Kv. tf. Bl. Ak. Gr. Sf. Þh.
Sunnd. -3,6 —5,2 -61 —5,0 —9,5 —5,4 8.0
Mánud. 0,0 -3,2 -2,1 —2,6 -6.0 -0.3 26
Þriöjd. —1,6 -2,6 -4,0 -2,2 —4,7 —2,8 1,6
Miövd. 0,2 —1.6 -1,6 -2,1 -6,0 —1.7 3,7
Fimtd. —1,0 -2,6 -1,8 -2.7 -60 0,7 4,2
Föstd. —4,8 —5,0 -6,4 -6,5 -11,0 -7,0 0,6
Laugd. 3,0 -0,1 1,0 2,3 -1,0 1,0 6,4
Ry. = Reykjavík; íf. == laafjöröur;
Bi. = Blönduós; Ak. = Akureyri;
ör. = Grímsstaöir; Sf. = Seyöisfjöröur ;
Þk. = Þórshöfn i Færeyjum.
Leirvörur
með gjafverði, nýkomið til
Guðm. Olsen.
Brezka bifliufélagið seldi 1.352.000 bifliur
i Kína siðastliðið ár, en gaf 13000.
300.000 einfættir menn eru í brezka ríkinu.
1446 nýjar bækur komu út á Englandi
i fyrra.
ímyndunarveikin
Sunnudag i. maí
kl. 8 Va í Iðnaðarm.húsinu.
Frá 1. maí til loka
verður útsala á sjölum og álnavöru í
verzlun Augustu Svendsen.
Mikið niðursett verð.
Herbergi
til leigu 14. maí með forstofuinngangi
eða skúrinngangi
í Ingólfsstræti 8.
Peningfabudda fundin í mið-
bænum með kapseli o. fl. Vitja má
í afgr. ísafoldar.
Stúlku vantar nú þegar (til að-
stoðar annari, sem fyrir er) um borð
í gufubátinn Ingólf. Lysthafandi tali
við afgreiðslumanninn strax.
Karl-reiðhjól
óskast keypt nú þegar. Afgr. ávísar.
Kartöflur,
ágætt skepnufóður, verða seldar næstu
daga hjá Jóni frá Vaðnesi.
Óheyrilega lágt verð.
Herbergi
með húsgögnum til leigu fyrir ein-
hleypa. Ódýr leiga.
Stýrimannastíg 9.
Lifandi blómstnr,
gulrófnafræ og ýmsar tegundir af mat-
jurtafræi og óbrigðult meðal við blaðlús
fæst á Laufásveg 17.
Kristin Meinholt.
Blómlankar
(Begonie Knoller) allir litir, verð frá
15—So a., einnig alls konar blómst-
urfræ nýkomið á Laugaveg 12.
Svanlaug Benidiktsdóttir.
Hjálpræðisherinn
ij. árshátíð á Uppstigningardag.
kl. 4 kaffisamkoma,
kl. 8 þakkarguðsþjónusta.
Allir velkomnir.
^ Iðnskólinn.
Sýning á teikningum nemenda
verður opin í Iðnskólahúsinu sunnu-
dag, mánudag og þriðjudag, 1.— ý.
maí, kl. 12—3 alla dagana.
Margarine
er langbezt og ódýrast, eftir gæðum
hjá
Gnðm. Olsen.
Hérmeð tilkynnist vinum og vanda-
mönnum, að mín ástkæra eiginkona Ólöf
Hafliðadóttir andaðist að heimili sinu
Skildinganesi mánudag 25. apríl.
Jarðarförin fer fram 6. mai næst-
komandi. Húskveðjan byrjar kl. II f. h.
Gunnsteinn Einarsson.
Dáin er í Gróttu 20. april konan
Bergmannia Sigurjóna Sigfúsdóttir, frá
Litlasteinsholti i Reykjavík og fer jarð-
arför hennar fram mánudaginn 2. maf.
Húskveðjan hyrjar kl. 2 e. m. að heim-
ilinu Gróttu. Þess skal jafnframt get-
ið, að hin látna bað þess, að ekki yrðu
lagðir kransar á likkistu sina.
Hér með tilkynnist vinum og vanda-
mönnum nær og fjær, að min elskulega
eiginkona Hólmfríður Jónsdóttir lézt 24.
þ. m. Ákveðið er að jarðarför hennar
fari fram miðvikudaginu 4. mai og hefst
húskveðja á heimili hinnar látnu kl. II1,/.
Rvik Frakkastig 6, 28. apríl 1910.
Oddbergur Oddsson.
Feriniiigarbúningur, hvítur
kyrtill, til sölu með tækifærisverði í
Ási. Telefon 236.
Ibúð til leigu frá 14. maí
Laugaveg 66. Semjið við Jón Guð-
mundsson, sama staðar.
Til leigu 1 herbergi með central
upphitun í húsi Steingr. Guðmunds-
sonar Amtm.stíg 4.
3 herbergja ibúð auk eldhúss
fyrir litla fjölskyldu, til leigu 14. maí.
Ritstj. vísar á.
4—6 herbergi, til leigu með
eldhúsi og kjallara. Árni Nikulásson
rakari.
Fræsölu gegnir eins og að und-
anförnu Ragnheiður Jensdóttir Laufás-
veg 13.
Hestvagn
óskar skiðabrautin að fá til kaups eða
leigu nú þegar.
l»orkell 1». Clementz,
Klapparstíg 20.