Ísafold - 22.06.1910, Síða 4

160
ISAFOLD
Jlýir kaupendur að síðari íjeíming þessa árg. (Í910) af
ísafold
fá í kaupbæíi, um íeið og þeir borga (2 kr.), aíla söguna
Tórn Tlbrabams,
einþverja þina frægusíu skemfisögu, efíir Gusíaf Janson,
700 bís. að stærð, í 3 bindum.
Hún mundi ella seld á 2—3 kr. Það er því sama sem að þeir
fái blaðið fyrir ekki neitt. Og er það þó 40 arkir, hálfur ár-
gangurinn, nærri því eins og heill árg. af öðrum blöðum, sem
kosta 4 kr., þó flestöll miklu minni. Þessa frægu sögu, í ágætri
íslenzkri þýðingu, fá þeir meðan endist. Er því hyggilegast, að
gefa sig sem fyrst fram. Þeir sem siðar koma, þ. e. eftir að
upplagið er þrotið, fá aðrar sögur i staðinn, en miklu minni.
Sjálft er blaðið ísafold hér um bil helmingi ódýrara, árgang-
urinn, en önnur innlend blöð blöð yfirleitt eftir efnismergð. Að
réttri tiltölu við verðið á þeim ætti hún að kosta 8 kr., en er
seld fyrir helmingi minna. Háffur árgangur kostar aðeins 2 kr.
Þetta eru hin mestu vildarkjör, sem nokkurt íslenzk blað
hefir nokkurn tíma boðið.
Klæðaverksmiðjan Alafoss
hjá Reykjavík
tekur að sér
að kemba ull, spinna og tvinna.
— búa til tvíbreið fataefni úr ull.
— þæfa heima-ofin einbreið vaðmál, lóskera og pressa.
— lita vaðmál, band, ull, sokka, sjöl o. fl.
ÁLAFOSS kembir ull hvers eiganda út af fyrir sig.
ALAFOSS vinnur alls ekki úr tuskum.
ÁLAFOSS vinnur einungis sterk fataefni úr íslenzkri ull.
ALAFOSS notar einungis dýra og haldgóða (ekta) liti.
ÁLAFOSS gerir sér ant um að leysa vinnuna fljótt af hendi.
ALAFOSS vinnur fyrir tiltölulega mjög lág vinnulaun.
Glæný sfld
og nagtir af is
ávalt til á Sandi undir Jökli,
Kvittanabækur
með 50 og 100 eyðubl: fást í bók-
verzlun ísafoldarprentsmiðju.
2 samliggjaadi stofur (eða
ein) með sérinngangi til leigu nú þegar.
Ritstj. vísar á.
Vagn í óskilum hjá lögreglu bæ-
jarins.
löir' Brugte og ubrugte
ISLANDSKE
Frimærker kjðbes!
Höjeste Priser! Omgaaende
Kontantkjöb. —
Vort Behov er uhyre stort; af denne
Grund kan vi faktisk betale bedre
end nogen anden. Særlig önskes
de sjældnere; de almindligere helst
kun i komplette Sæt. Kun fejl-
frie Eksemplarer! (Returporto bedes
vedlagt).
Bernts & Döcker-Smith.
Engros — Frimærkeforretning —
En detail.
Misdroy (Tyskland).
Obs. Norsk Pirma.
(Medlem Dre8den,Gös8ÐÍtz,Christianiaeto.)
ÍSAFOLDAR-kaupendur eru ekki látnir borga 1 eyri fyrir
það af blaðinu, sem fer undir auglýsingar. Að þvi frádregnu,
þ.e. án auglýsinga, er hún fullar 50 arkir hér um bil árg., sama
sem önnur blöð eru yfirleitt í mesta lagi með auglýsingum, þótt
sama sé söluverðið og þau nær öll í minna broti. Það er hinn
mikli kaupendafjöldi, sem gerir ísafold kleift að veita þessi stór-
steinsnar fyrir innan
öndvert nes.
The North British Ropework Co.
Kirkcaldy
Contractors to H. M. Government
búa til
rússneskar og ítalskar
fiskilínur og færi,
alt úr bezta efni og sériega vandað.
kostlegu vildarkjör.
Inn á hvert heimili í landinu ætti hún því vissulega skilið
að komast og meira en það.
»
ÍSAFOLD er landsins langstærsta blað og eigulegasta í alla staði.
ÍSAFOLD er því hið langódýrasta blað landsins.
ISAFOLD er sem sé 80 arkir um árið, jafnstórar eða efnismíklar eins
og af nokkru blaði öðru innlendu, og kostar þó aðeins 4 kr. árg., eins og
þau sem ekki eru nema 50—60 arkir mest.
ÍSAFOLD gefur þó skilvísum kaupendum sínum miklu meiri og betri
kaupbæti en nokkurt hérlent blað annað.
ÍSAFOLD styður öfluglega og eindregið öll framfaramál landsins.
ÍSAFOLD er og hefir lengi verið kunn að því, að flytja hinar vönduð-
ustu og beztu skemtisögur.
ÍSAFOLD er nú tekin til að flytja myndir, miklar og góðar, útlendar
og innlendar.
Í5TJT0LD er blaða bezt.
ÍSTJTOLD er frétta flesf.
ÍSTJTOLD er lesin mest.
Kaupbætisins eru menn vinsamlega beðnir að vitja í afgreiðslu ÍSAFOLDAR.
Nýí Islandsuppdráttur
til sölu i
Hafnarstræti 16.
Bezta blekið
fæst i bókaverzlun Isal'oldar
Austurstræti 8.
A'Formann
í
med
%
r^íOH
TreflePá.W^Poaser5
Faaes overalt.
Brúkuð íslenzk frímerki
kaupir Inger Östlund Austurstræti 17
hæzta verði.
DE FORENE DE BRYOGEBl ERS
Bkta Krónuöl. Krónupilsener. Bxport Dobbelt öl. Anker öl.
Vér mælum með þessum öltegundum sem þeim FÍN- USTU skattfriu öltegundum sem allir bindismenn mega neyta. ]VT n Biðjið beinlinis um: * ~ De forenede Bryggeriers öltegundir.
Fæst hjá kaupmönnum.
Biðjið því ætíð um
Kirkcaldy fiskilínur og færi,
hjá kaupm. þeirn, er þér verzlið við,
þvi þá fáið þér það sem bezt er.
þarf hver
prestur á
landinu að kaupa og lesa — og aðrir
þeir, er trúar- og kirkjumál láta til sin
taka. — Andvirðið (4 kr. auk burðar-
gjalds út um land) greiðist fyrirfram.
Utsölum.: ,
bankaritari Tlrni Jöþannsson.
Breiðabtik
Öll rit Bjömsons
Gyldendals bókverzlun ætlar að gefa
út minningarútgáfu af ritum Björnsons
í 66 heftum á 30 aura hvert, eöa öll
ritin á 19 kr. 80 a. Rit hans í ein-
stökum bókum kostuðu um 80 kr. og
alþýðuútgáfan, sem nú er uppseld, kost-
aði með viðaukum yfir 40 kr. — þessi
nýja útgáfa verður því afaródýr.
Bókverzlun Isafolda tekur við
áskriftum.
Skipstjórar.
Síldarveiðafélagið „ReyðurK k Þingeyri væntir eftir
að hafa nægar birgðir af feitri nýrri beitusíld fram eftir
sumrinu. Verðið sanngjarnt; bezti ijörðurinn til inn- og
útNÍglinga; afhending á nótt sem degi.
Gufubrætt meðalalýsi
og annað lýsi kaupir undirritaður eða
annast söiu á því með hæsta gangverði.
Reikningsskil og borgun þegar eftir
móttöku. — Areiðanleg viðskifti.
Karl Aarsæther, Aalesund, Norge.
IþW^Tjól^I: ÓDABU14 BJÖÍþNSpON
ísafoldarprentsmiöja.
18
22
19
Hann rak Sandgerðisútveginn nú,
eftir gamla manninn.
Aftast f hóp ungu maunanna stóð
sonur hans Marteinn Konge.
Hann hafði hæð og likamsvöxt föð-
ur sins.
Mikið, brúnt hár féll undan klæðis-
húfunni. Augun voru eins og bláir
sjódropar.
Menn stóðu kyrrir og hlustuðu á
þessi fáu orð, sem töluð voru, þegar
Niels Klitten bar að.
þau urðu eins og stirðari í göngu-
lagi, þegar þau uálguðust og sáu að
allra augu hvíldu á þeim.
Sóliu skein bak við hæðina, svo hús-
skuggarnir urðu langir og breiðir,
Menn rýmdu til fyrir þeim.
— Velkomin, sagði gamli maðurinn
og rétti þeim höndina. f>ið eruð nokk-
uð seint á ferð.
— Já, við erum iika leugst að kom-
in, svaraði Niels.
Hann gekk inn i hópinn með húf-
una i hendinni.
— það er erfitt að ganga í þessum
hita, sagði konan.
Hún dró andann þungt eftir erfiða
Bóthildur sat aftast meðal kvenn-
anna. Aftan-bjarminn skein á andlit
hennar, og leiftraði á rafperlunum á
hálsi hennar. Hún var blóðrjóð í
kinnum. Og augun horfðu hólfvand-
ræðalega niður fyrir sig.
Jens Konge tók til að segja sögur.
— Kannist þið við söguna um þjóf-
ana tvo? mælti hann,
Menn færðu sig nær og urðu hljóðir.
— f>ið hafið máske heyrt getið um
Pétur gamla Hrók? .... f>að eru
mörg ár siðan hann dó, og þessi saga
er ekki sögð bonum til miska. En
gömlu mennirnir á þeim tímum höfðu
sínar eigin hugmyndir um lög og rétt.
Eg man til dæmis eftir afa gamla, og
hann var nú ekki jafn-varfærinn og
við, góðir menn. ... En hvað sem
því leið, hefndi það sfn á börnum Pét-
urs Hróks. Tvö þeirra druknuðu á
hafinu, og einn fór f siglingar og kom
aldrei aftur. Sá fjórði fór til Ameríku,
og lenti í hundunum. . . . Og enginn
getur sagt nema það hafi orðið Pétri
til hugraunar í gröf hans. . . .
Svo bar einu sinni til, að Pétur Hrók-
ur fann tólgartunnu á fjörunum. Hann
ar af matnum. Margar þeirra fengu
sér í staupinu með.
Fyrir utan logaði himininn gullrauð-
ur yfir sléttunni. það bar birtu inn i
stofuna. Rúðurnar i kofunum í kring
blikuðu af bjarmanum og loguðu eins
og eldur væri kyntur þar inni.
Máltíðin stóð lengi yfir. Loks voru
menn þá mettir. Sumir kveiktu í píp-
unum, meðan borið var af borðinu.
Konurnar hjálpuðu til. Samkvæmis-
ánægjan lýsti af þeim, þar sem þ®r
gengu sín í milli,
f>egar borðin voru hroðin, settust
karlmenuirnir að drykkju. f>eir drukku
áfengt öl, sem bruggað var heima, úr
trékrúsum, með akærum sinkböndum á.
Sumir drukku svart kaffi og brennivín.
En konurnar tyltu sér þar sem bezt
fór um þær.
Ungu piltarnir drukku með. f>eir
sátu við endann á borðinu, og voru all
ölteitir.
Marteinn sat yzt á bekknum. Hann
hélt fast um trókrúsina. . . . Hann
var ekki vanur að vera eftirbátur ann-
ara við drykkju.
En augu hans voru aldrei kyr,
gönguna, og laysti skakkann, sem var
blautur af svita, undan hökunni.
f>au heilsuðu öllutn með handabandi.
— Eg sé að þú átt orðin stór börn
nú Niels, sagði Kristján Konge um leið
og hann tók í hönd Bóthildar.
— Já, það er farið að togna úr
þeim.
Hún var blóðrauð, þegar hann slepti
hendinni.
Marteinu stóð og horfði á hana.
Hann gat ekki slitið augun af henni,
þegar hún gekk manna á milli og heils-
aði með handabandi.
f>au höfðu oft leikið sér saman á
leiðinni heim frá skólanum. En það
var löng leið og yfir heiði að fara. Svo
þau voru gamalkunnug. f>au höfðu
ekki sést lengi, svo bann var hissa
á því, hve stór hún var orðin.
þegar hún kom að honum, leit hann
niður. Hann leit fyrst upp, þegar hún
hafði rétt honum hendina.
— Velkomin, sagði hann.
Hún stóð þarna niðurlút til að hylja
roðann í kinnunum. . . . Síðan fylgd-
isk hún með móður sinni inn í stofuna.
— Hefirðu heyrt nokkuð frá Svían-