Ísafold - 30.10.1915, Blaðsíða 4

4
ISAFOLD
Netavinnustofan Liverpool
gt fypsta netavinnustofan hér á landi er býr tll
botnvörpur.
Flest öll botnvörpuskip hafa notað netin siðastliðna vetrarvertíð, og
allir skipstjórar lofað þau fyrir styrkleika og goða lögun
Þrátt fyrir verðhækkun á efni, verða netin seld mjög ódýrt,
meðan fyrirliggjandi birgðir endast; er pví ráðlegast að biðja um vörp-
urnar í tíma. Netin eru tilbúin af sömu mönnum, úr sama
efni og með SÖmu gerð og undanfarið.
Aliskonar efni og áhöld tyrir botnvörpunga ávalt fyrirliggjandi í
LIVERPOOL.
Skótau.
Alls konar skótau útvega eg frá stærstu og beztu verksmiðju í
Danmörku.
Veiðið er sanngjarnt og frágangur góður.
Stórt sýnishornasafn fyrirliggjandi.
Öllum fyrirspurnum út um land svarað um hæl pr. síma eða
með pósti.
Virðingarfylst
Reykjavík, 22. október 1915.
Fr. Tlielsen.
Pósthólf 523.
TUmanak 1915
fyrir ísíenzka fiskimenn
fæsí f)iá bóksölum.
<3uósþjónustur préf. áCar. <91iefssonar.
Samskotabaukar verða festir upp innan við hvorutveggju dyr Fríkirk-
junnar til þess að gefa þeim kirkjugestum, sem ekki hafa fengið sér að-
göngumiða, færi á að styðja fyrirtækið.
Jflrðin
Þorbjarnarstalir
í Garðahreppi í Gullbringusýslu
ásamt
Litla-Lambhag’a og Póturskoti
sama staðar, 12,2 hndr. að nýju mati, fæst til kaups nú þegar. Menn
semji sem fyrst við
Einar Þorgilsson,
kaupmann í Hafnarfirði.
Verzlunarmenn athugið!
Verzlunarlóð með húsum á afarhentugum stað á Norðfirði, Suður-
Múlasýslu, fæst keypt með tækifærisverði.
T. Tomasen, Nordflrdi.
*
Haustull og gærur
kaupir
hæsta verði
Vsféé V 0 N, Laiaíii S5,
Cigarelfur:
tSullJoss, %Jjola og cffianna,
reykið þær, því við það sparið þið 25—30%.
Tilbúnar og seldar í heildsölu og smásölu hjá
c& c?. JEevi, %3teyRjaviR.
144 Í 145
Seinna um kveldið gerðu Þjóðverjar
grimmileg gagnáhlaup, en vér héld-
um stöðvunum að austan og vestan,
en í miðja mistum vér aftur nokk-
urn hluta skotvígisins og stendur
þar nú hin grimmasta handsprengju-
hríð.
Allan þennan tíma hefir staðið
látlaus stórskotahríð á endilöngu
orustusvæðinu.
Skýrsla French.
London, 28. okt.
Sir John French sendir svolátandi
skýrslu 27. okt.:
Síðan 24. október hefir engin
svo að skifta þér af öðru? Vertumér
að eius trúr og eg skal þá gera þig
að fursta eða herstallara*.
»Nei«, svaraði eg einbeittur- »Eg
hefi svarið að þjóna keisaradrotning-
unni og get því ekki þjónað þér. Ef
þú á annað borð ert mér velviljaður,
þá lofðu mér að fara til Orenburg*.
Hann þagði stundarkorn.
»En viltu þá heita því, að ganga
ekki í lið á móti mér ef eg leyfi þér
að fara þangað ?«.
•Hvernig get eg heitið þér þvf?«
svaraði eg. »Þú veizt það sjálfur, að
eg hefi ekki frjálsar hendur f þeim
Bökum. Verði mér skipað að halda
& móti þér, þá verð eg að hlýða því.
f>ú ert sjálfur foringi og þú heimtar
hlýðni af undirmönnum þínum. Og
hvað mundi það stoða þó eg vildi
færast undan því, sem mér væri skip-
að ^að gera? — Eg mun verða þér
þakklátur ef þú lætur mig lausan, en
ef þú tekur mig af tífi, þá mun guð
dæma gerðir þínar. — Öðru get eg
ekki svarað þér«,
Púgatschefi líkaði vel hreiuskilni
mín,
»Jæja, látum þá svo vera!« sagði
hann og klappaði á öxl mér. lAnnað-
breyting orðið. Hvortveggi herinn
hefir gert talsvert að sprengingum,
en af því hefir enginn markverður
árangur orðið. ,
Stórskotalið óvinanna hefir haft
sig mjög í frammi austan við Ypres
og sunnan við La Basseé-skurðinn,
og höfum vér goldið því rækilega í
sömu mynt.
Flugmenn vorir skutu niður tvær
þýzkar flugvélar í gær. Féll önnur
þeirra niður hjá stöðvum vorum, en
hin rétt fyrir framan fremstu skot-
grafir óvinanna.
hvort verður að hegna til hlítar eða
fyrirgefa fullkomlega. Farðu þá hvert
sem þú vilt og gerðu það sem þér
sýnÍBt. Findu mig aftur á morgun
og kveddu mig. Farðu nú að sofa!
— Eg er líka orðinn syfjaður*.
Eg yfirgaf Púgatscheff og gekk út
á götuna. Úti var kyrt veður og kalt,
glaða tunglsljós og heiðríkja, svo að
torgið og gálginn sáust greinilega. Alt
var hljótt og dimt í kastalanum, en
í veitingahúsinu sáust ennþá ljós í
gluggum o,g heyrðist þaðan hávaði til
einhverra svallara, sem voru ófarnir
þaðan. Mér varð litið yfir að prests-
setrinu og'var þar alt lokað og læst
og kyrð og friður virtist hvíla þar
yfir öllu.
f>egar eg kom heim var Sawelitsch
orðinn mjög órór af útiveru minni.
Varð hann mjög feginn er eg sagði
honum, að eg væri nú alfrjálB orðinn-
»Guði sé lof og þökk«, sagði hann
og signdi sig. »Við verðum að fara
úr kastalanum með birtu í fyrramálið
og halda þangað sem drottinn leiðir
okkur. Eg hefi dálítinn matarbita
handa þér, góði minn. Reyndu nú
að borða dálítið og farðu svo að hátta
Fjórðungsstjórn
ungmennafélaganna í Sunnlendinga-
fjórðungi
hefir ráðið 3 menn til fyrirlestraferða
um fjórðunginn í vetur. Guðm.
Hjaltason á að ferðast um Mýrasýslu
frá 7.—25. nóv. Jón Kjartansson
barnakennari frá Efri-Húsum í Ön-
undarfirði ferðast um Vestur-Skafta-
fellssýslu frá 8. nóv. til 8. des., um
Rangárvalla- og Arnessýslur frá 12.
des. til 30. jan., og um Borgarfjarð-
ar- og Mýrasýslur í febrúar og marz.
Bjarni Asgeirsson frá Knarrarnesi á
að ferðast um Suðurlandsundirlendið
vestan Sólheimasands frá 20. jan.
til 20. febr.
Þjóðvinafélagið gefur út 16.
hefti Dýravinarins næsta vor.
Væri mér þvi kært, ef menn vildu
senda mér fyrir aprilmánuð sögur af
uppáhaldsskepnum sínum, sem sýnt
hafa meiri trygð eða greind en al-
ment gerist.
Tryggvi Gunnarsson.
Hér með tilkynnist vinum og vanda-
mönnum fjær og nær, að elskulegur
eiginmaður minn, beykir Friðrik Fer-
dinand Söebeck, andaðist að heim-
ili okkar, Reykjarfirði í Strandasýslu,
22. ágúst siðastl.
Reykjarfirði 21. sept. 1915.
Carolina F. Th. Söebeck.
Træskibsbyggeri.
Bygning av alleslags fiskefartöier
utföres ved
A. G. Nedrevaage,
(B. A, E.) Varaldsö, Hardanger,
Norge.
Jölamerki Thorvaldsensfélagsins
eru nýútkomin.
Fást á Bazar félagsins, bókverzlun
unum og víðar í bænum.
Nærsveitamenn
eru vinsamiega beðnir að vitja
Isafoltlar í afgreiðsluna, þegar
þeir eru á ferð i bænum, einkum
Mosfellssveitarmenn og aðrir, sem
flytja mjólk til bæjarins daglega.
Áfgreiðslan opin á hverjum virkum
degi kl. 8 á morgnana til kl. 8 á
kvöldin.
143
og sofðu Bætt og rótt til morguns
éÍDS og þú hvíldir í skauti Abrahams*.
Eg fór að ráðum hans og borðaði
með beztu lyst. Valt eg svo út af
steinsofandi á beru gólfinu, dauðupp-
gefinn á sál og iikama.
9. k a þ í t u 1 i.
Skilnaður.
Eg vaknaði við bumbuslátt snemma
morguninn eftir og skundaði til sam-
komnstaðarins. Voru hersveitir Púgat-
scheffs þá farnar að raða sér kring-
um gálgann, en ekki var búið að
taka niður þá, sem í honum héngu.
Kósakkarnir sátu á hestbaki, en fót-
gönguliðið stóð með vopnum. Mátti
þar líta blaktandi gunnfána og fall—
byssur á kerrum, þar á meðal
gamla fallbyssuhólkinu okkar, eu all-
ir bæjarbúar þyrptust saman og biðu
valdræniugjans, Kósakki einn hélt í
tauminn á skínandi fallegum Kirgisa-
hesti fyrir neðan riðið á höfuðsmanns-
húsinu. Eg skimaði kringum mig
til þess að vita hvort eg kæmi áuga
á lik höfuðsmanuskonunnar, en það
hafði verið dregið til hliðar og fleygt
yfir það bastmottu.
Loksins birtist Púgatscheff. Tóku
þá ailir ofan, en hann nam staðar á
riðinu og kastaði kveðju á múginn.
Einn af öldungum rótti honum pinkil
með koparpeningum, er hann varp-
aði út í þvöguna. jpusti þá múgur-
inn að hvaðanæva með ópum ogoln-
bogaskotum til þess að tfna upp pen-
ingana.
Æðstu foringjar Púgatscheffs stóðu
umhverfis hann og vaí Bchwabrín
einn á meðal þeirra. Okkur varð lit-
ið hvorum á annan og hefir að lfk-
indum þótt svipur minn bera vott
fyrirlitningu, því að hann sneri sér
undan og skein út úr honum hatur
og uppgerðar hæðni. Púgatscheff
kinkaði kolli þegar hann kom auga
á mig í mannþyrpingunni og benti
mér að koma til sín.
»Heyrðu«, sagði hann. »Farðu strax
til Orenburg og segðu landstjóranum
og öllum hershöfðingjunum, að þeir
megi eiga von á mér áður en vikan
er liðin. Báðlegðu þeim að taka mér
með auðmýkt og þegnlegri velvild,
því að öðrum kosti muni þeir ekki
fá umflúið grimmilegan dauða. Góða
ferð, velborni herra!«
því næst sueri hann sér að mann-
fjöldanum, benti á Schwabrín og
sagði:
•þarna gefst ykkur að líta nýja
höfuðsmanninn ykkar, piltakindur!
Hlýðið honum í öllu, en hann stend-
ur mér ábyrgð á ykkur og kastalan-
um«.
Mér féll allur ketill í eld er eg
heyrði þetta. FyrBt að haun fekk
umráð yfir kastalanum, þá var María
um Ieið á hans valdi. Guð minn
góður, Hvað skyldi verðaumhana?
Púgatscheff gekk ofan riðið og
hesSurinn var leiddur til hans. Hann
stökk þegar í söðulinn án þess að
bíða hjálpar Kósakkanna, er þutu að
til þess að hjálpa honum á bak,
í sömu svipan sé eg hvar Sawel-
itsch gamli gekk fram, vatt sér að
Púgatscheff og rétti honum skjal
nokkurt. Mér var ómögulegt að giáka
á hvað það ætti að þýða.
»Hvað er það?« spurði Púgatscheff
fyrirmannlega.
»Lestu það bara, þá sérðu það
undir eins«, svaraði Sawelitsch'.
141
142