Ísafold - 21.07.1917, Qupperneq 4

4
I S A F O L D
chaelis hiirn oúverandi
iorstjóri matvælawkrif-
stofa Prússlands, muni
veröa ríkiskanzlari.
K.höfn 15. júlí.
I»að er nú opinberlega
tilkynt frá Berlín, að Beth-
mann-Hollweg ríkiskanzl-
ari sé íarinn írá og dr.
Michaelis tekinn við völd-
um aí honnm.
Sendiherra Pjóðverja í
Kaupmannahöfn, Brock-
dorfí-Rantzau, verður ut-
anríkisráðhe ra í hinni
nýju stjórn.
Þýzku blöðin eruyflrleitt
ánægð með stjómarbreyt-
inguna.
Pinska þingið heflr lýst
yfir sjálfstæði Finnlands.
Hermál og utanríkismál
heflr landið sameiginleg
við Rússa.
Rússar hafa farið yflr
Iiomnitza og halda áfrain
sókninni. I»eir hafa enn
tekið 1000 fauga.
Kaupm.höfn 17. júlí.
hýzkunaælandi menn í
Bæheimi kreij ist þess að
Bæheimur verði gerður að
sjálistæðu ríki i sambandi
við Austurríki og Ung-
verjaíand.
Brezk blöð álíta að út-
nefrsing Dr. Michaelis i
ríkiskanzlara-embættið,
sé sigur fyrir aíturhalds-
menn í í»ýzkulantli.
Ákafur bruni í Þránd-
heimi. Tjónið metið 50
miljónir króna.
Sfðan 1. júlí hafa Rússar
handtekið 36.600 her-
menn.
Khöfn 18. júlí.
Frakkar hafa tekið tvær
skotgrafalínur Þjóðverja
á 2500 metra svæði hjá
Malancourt.
Hríðskotaliðsdeild-
in rússneska frá Petro-
grad hefir gert uppreist.
„Christianiafjordft, skip
norsku Ameríkulínunnar,
er strandað í náud við
Cape Race.
Carson er orðinn með-
limur hermálaráðuneytis-
ins, Gedder er orðinn flota-
málaráðherra, Montague
er Indlandsráðherra • og
Churchiil hergagnaráð-
herra.
Khöfa 18. júli.
Áköf sókn af banda-
manna hálfu á öllum vest-
ur vígstöðvunum og veitir
þeirn alstaðar hetur.
Khöfn iS. júlí.
Fnndurinu, sem hófst í
Petrograd 15. júlí, heldur
enn áfram.
Cadet-flokkurinn í Rúss-
landi er larinn úr stjórn-
inni.
Búist við því að stjórnin
mutú flytja til Moskva.
FRAM-
skilvindur
Sötnuleiðis
Dalia-síroHa
af tveim stærðum.
Fram-skilvinda skilur 130 litra
á kl.stund, er mjög vönduð að efni
Kennarastaða.
Kennarastaðan við farskólann í Ketildalafræðsluhéraði i Arnarfirði, er
laus. Keuslan byrjar i desember og stendur yfir í 4 mánuði. Kaupið
er kr. 6.00 á viku, auk húsnæðis, fæðis, ljóss, hita og þjónustu. Nánari
upplýsingar fást hjá undiriituðum. Umsóknir sendist til undirritaðs fyrir
30. september næstkomandi.
Magnús Júlíus Jóns?ou,
Feigsdal, Arnarfirði.
Westminster
cigarettur eru þektar um
allan heim.
JVestminster
cigarettur fást af mörgum
tegundum, hjá kaupmönn-
um um alt land.
Biðjið um
Westminster
því það eru cigarettur sem
allir lofa og mest eru
reyktar hér á landi.
og smíði, einföld, því auðvelt að
hreinsa, og skilur vel,
Dalia-strokkurinn er viðurkend-
ur fyrir hve fljótt og vel hann vinnur.
Bændur!
Flýtið ykkur að ná í Fram-skilvindu
og Dalia-strokk, áður en birgðirnar
þrjóta.
Reykjavik 16. júni 1917.
ttjú 0. Skagfj»rð.
Konrád R. Konráðsson
f « íc'^ik"T4 't » *. 1iTTi i
Oscar Svensírup;
Stein- og myndhöggvari
18 Amagerbrogade 186 A
Köbenhavn S.
Legsteinar úr fægðum granit,
marmara og sandsteini.
Granif- og marmara-skildir
Uppdrættir, áætlanir burðargj.frítt
Schannong8
lonument Átelier
0. Farimagsgade 42.
Kebenhavn 0.
Verðskrá send ókeypis.
læknir
Þingholtsstræti 21.-------Simi 57s
Heima kl. 10—12 og 6—7.
Umboð fyrir Schannong hefir
Gunhild Thorsteinsson, Suð-
urgötu 5, Reykjavík.
leikriti Schillers Piccolomini
(HI, 7):
Der Eicwald brauset, die Wolken
Ziehn,
das Mítgdlein wandert am Ufers
gríin,
hjá Jónasi:
Ðunar í trjálundi, dimm þjóta ský,
döpur situr smámeyja hvaminum í
0. s. frv.
Á sama stendur, hvaða skáld er
athugað, þó meira virðist bera á
þessum skrautorðum hjá hugsæis-
skáldunum (eins og t. d. Stgr. Th.).
Þýðingar þessar verða því aldrei
mjög nákvæmar, en verra er,
þegar nýjum hugsunum er bætt
inn í þýðingar 0g sumum fráleit-
um vegna ljóðstafanna, og er hægt
að finna þess mörg dæmi.
Ljóðstafir eru algengir í skáld-
skap annara þjóða (t. d. Shake-
speare, Schiller), en hvergi not-
aðir í heilu kvæði eða leikriti
(örfá útlend kvæði frá seinni öld-
um eru þannig til, t. d. eftir öhl-
ensehlæger. Þeir eru hafðir til
skrauts og frekari áherzlu, til
hljóðlíkingar eða þessháttar og
fer oft prýðilega á þeim, þó að
þeir sóu fleiri en 2 í Ijóðlínu eins
og t. d. í þýðingu Olaf Hansens
á kvæði Jónasar Hallgrímssonar.
Stóð eg út í tunglsljósi — (sem
raunar er frumorkt af Heine):
ligesom naar Svaner fra Isens
kvidgraa Spang
svinger sig mod /Syden med Vinge-
sus og Sang.
Eða t. d. í kvæði eftir Richard
Dehmal (Morgenstunde):
Der Morgenstern, in grossen Bogen,
ist langsam, Zangst heraufgezogen
und Zasst mich Záchelnd fúhlen,
was uns trennt.
Yfirleitt má segja, að miklu
meira beri á ljóðstöfum í erlend-
um skáldskap nú en fyr á timum
og hefir Englendingurinn Swin-
burne skarað þar fram úr og má-
ske orðið þesa valdandi að mörg
önnur skáld nota nú ljóðstafl án
þess þó að fara eftir ákveðnum
reglum.
íslenzk ljóðljst stendur fyllilega
jafnhliða Ijóðlist annara þjóða á
þeim sviðum, er hún nær yfir,
því að vitanlega eru ýms við-
fangsefni í ljóðlist annara þjóða,
sem eru nær óþekt í íslenzkri
ljóðlist, t. d. heildarlýBÍngar á
sveitalífi í ljóðum (»idyllisk«
kvæði) 0. fl. Þrátt fyrir áður-
nefnda ókosti ljóðstafanna, er setn-
ing þeirra í Ijóðum dýrmætur arf-
ur forfeðranna og verður alla tíð
eitt af menningareinkennum þjóð-
arinnar. En ekki er sagt um leið
að íslenzk ljóðstafasetning eigi um
aldur og æfi að lúta sömu reglum.
Margt mælir með því að losa
nokkuð um fjötrana í þýðingum
á erlendum ljóðum, enda skiftast
oft á frjálsir stuðlar og ljóðstafir
(höfuðstafur og stuðlar) t. d. í
Shakespeare-þýðingum Matthíasar
Jochumssonar.
Gestur hefir fengist við nýjar
ljóðstafasetningar í sumum kvæð-
um sínum. Hann hefir t. d. þýtt
smákvæði Heines: Du bist wie
eine Blume — og er seinna er-
indið þannig:
Mig fýsir að hefja hendur
að höfði þér á bæn,
biðjandi guð að þú áaldist
svo árein 0g Ijúf og \æn.
I seinni línunum tveim heflr
hann að eins sett 2 ljóðstafi og
er þetta erindi því nákvæmara
þýtt en aðrar íslenzkar þýðingar
á sama kvæði.
Gestur hefir annars fundið nýtt
lögmál í ljóðstafasetningu, er ber-
sýnilega fer mjög vel á: hann
tengir saman síðasta áherzluat-
kvæði Ijóðlinu við fyrsta áherslu-
atkvæði næstu ljóðlínu og heldur
auk þess stuðlum (sem meiri
prýði er að en ef hann slepti
þeim):
líða ZregaZár um fölar álíðar,
áljóðar biða grundir kulda tíðar,
hinsta Zóa Zyftir væng á sandi,
synda andir burt frá klakagrandi.
Náhljóð fcveður við í ftverju spori,
spörum harm — alt rís á næsta
vori.
(Haustharmur).
Auk þess eru þessi nýju ljóðstafa-
orð skothendur og eykur það á
hljómfegurðina. Gætir þessa
Gests-lögmáls, er sov mætti nefna,
auk þess í kvæði hans Brúðför
(þýtt) og nokkrum öðrum.
Gestur tengir einnig saman
ljóðstafi, þótt aðrir stuðlar séu á
milli eins og t. d. í Álfakonginum:
cZjúpa stjarna, hvar má augað
eygja
Zljósið þitt
Zýsa rökkurgeim, —
og er bersýnileg prýði að þess-
háttar tilbrigðum i ljóðstafasetn-
ingu, en gæta verður þess að
hrúga ekki alskonar ljóðstafatil-
brigðum saman í einu og sama
kvæði, því þá er hætt við, að
allir ljóðstafafjötrar hrökkvi í
sundur og íslenzk ljóð kasti sparí-
búningnum, ljóðstafaskrautinu.
Það eru ekki upphafsstafirnir
eingöngu, er skáldin tengja sam-
an, heldur líka sérhljóð og sam-
hjóð inni í orði og enda orðs
Allir dást að hljómfegurð Þor-
steins Erlingssonar í sumum vís-
um hana eða t. d. hjá Jónasi
Hallgrímssyni (í Magnúsarkviðu
hans):
Sofinn vlr þá fífill
fagur í haga,
mús undir mosa,
már á báru —
óg mætti eflaust gera þær rann-
sóknir á hljómfegurð einstakra
sérhljóða og samhljóða í íslenzk-
um skáldskap, er að gagnimætti
verða. Fornu hættirnir, hryn-
hendur, hringhendur o. s. frvj
eru einmitt til orðnir vegna
þessarar hljómfegurðar. í ýms-
um kvæðum Gests ber einnig á
þessu 0g er sennilegt, að honum
hafi verið ljóst, hvílík prýði má
vera að ljóðstöfum inni í orðum.