Ísafold - 04.08.1919, Blaðsíða 2

2
i s * p n i d
á dag, fyrir hvern framteljanda
og livern þann lieimilismaim, sem
^elst til fjölskyldu hans og eigi
telur fram sérstaklega.
b. Skrifstofukostnað embættis-
mann og lögmæltar kvaðir, sem em-
bætti kunna að fylgja.
c. Aiinan kostnað við atvinnu-
rekstur, svo sem kaupgjald alls-
konar, þar með talið fæði, land-
slculdir, kúgildaleiga leiguliða,
húsaleiga leigjanda o. s. frv. Þó
skal eigi draga frá kaupgjald til
fjölskyldu gjaldanda, nema þess
eða þeirra af fjölskyldunni, sem
telja fram tekjur sínar sér í lagi.
d. Meðlag með börnum, sem eru
utan heimilis; svo og námskostnað
e. Vexti af skuldum gjáldanda.
f. Arð af félagseign, sem áður
liefir verið skattlagður í óskiftu.
Tekjuupphæð skal ávalt deilan-
leg með 50; það, sem þar er fram
yfir, kemur eigi til greina skattin-
um til hækkunar.
Eignarskattur.
Eignarskattur skaf vera, 2 af
hverju þúsundi skattskyldrar eign-
ar, eins og hún var 31. des. næst á
undan framtalinu.
Áður en eignarskattur er ákveð-
ínn, skal draga frá eignarupphæð-
inni skuldir allar, svo og 200 kr.
fyrir framteljanda, og, ef um fjöl-
skyldu er að ræða, 200 fyrir kouu
hans og'livert það af börnum þeirra
kjörbörnum og fósturbörnum, sem
eigi telur fram eignir sér í lagi, og
er sú frádregna upphæð skattfrjáls
Að öðru leiti fellur skatturinn
jafnt á allar eignir, hvort lieldur
er fasteign eða lausafé, skepnur
eða dauðir munir, peningar eða
verðbréf, útistandandi skuldir eða
aðrar fjárkröur og verðmæt eign-
arréttindi. Með verðlag fasteigna
skal farið eftir gildandi jarðamati;
en verðlag á öðrum eignuin sé sect
eftir gangverði eða áætluðu sölu-
verði.
H.f. Hinar sameínuðu íslenzku verzlanir
(Gránufélagið, Tulinius og A. Asgeiissons verzlanii)
Skrifstota í Réykjavik í Suðurgðtu 14.
Simnefni; »Valurinn*. P.'sthólf: 543. Sími: 401.
Heildsala:
Selur allskonar ðtl. vörur fyrst um sinn eftir pöntun-Kaupir allar isl. afurðir.
Kaupa allar íslenzkar vörur.
A.B.N Kapt Stockholm ordisk Handel N. Unnérus Reykjavik. /
Selja ailar sænskar vörur.
Prlma Silltunnor till lágt pria fob. Uddevallu,
Sverige.
Uddevalla Tunnfabriks och Trávaruaktiebolag
Telegrafadress: Tunntabrikken, Uddevalla, Sverige.
Hertar kindagærur og iambskinn
kaupum við háu verði
aðeitis isíórhaupum af foaup-
mönnutn og haupfétögum.
tJriégairsson & SÆúíasott.
Hækkun eða lækkun skatts í fjár-
lögum.
Ueimilt er með ákvæði í fjárlög-
um að hækka eða lækka tekjuskatt
um eitt fjárhagstímahil í senn. Þó
má eigi á þann hátt breyta gjald-
stigahlutfullum tekjuskatttsins.
Verzlunarlóðin í Hafnarfirði.
hefir ekki verið ákveðin síðan sá
staður fékk kaupstaðarréttindi. Nú
ber Kristinn Daníelsson fram frv.
inn takmörk svæðis þess, sem reisa
xná verzlunarhús á í kaupstaðnum,
og er það í samræmi við ályktun
bæjarstjórarinnar í Pirðinum.
Sóttvarnarráð.
Meiri hluti allsherjarnefndar
neðri deildar flytur svo látan^Í
frumvarp til laga um sóttvarna-
ráð:
„1. gr. Störf þau, sem eftir sótt-
varnarlögum hvíla á landlækni.
skulu falin sóttvarnaráði, og er
íandlæknir formaður þess. Auk
hans eiga þar sæti 2 menn, sem
lokið hafa prófi, er veitir rétt til
læknaembætta hér á lmidi, og skulu
þeir valdir af læknadeild Háskól-
ans til 4 ára í senn, þó þannig,
að í fyrsta sinn skal annar að eins
valinn til 2 ára. Endurkjósa má
þann er úrgengur. Á sama hátt
skal velja 2 varamenn.
2. gr. Borgun til landlæknis fyrir
störf hans eftir lögum þesum er
innifalin í embættislaunum hans,
en um borgun til samverkamanna
hans fer eftir reikningi, sem dóms-
málaráðherra úrskurðaf.
3. gr. í sóttvarnamálum ræður
afl atkvæða, og skal sóttvarnaráð-
ið hafa gerðabók, sem í eru skráð-
ar ályktanir þess, en landlæknir
annast framkvæmdir allar, bréfa-
skifti og annað, fvrir hönd þess.
Hjúkrunarkonu-staðan
við spitilann á Aknreyri verður laus 1. október næstkomandi. Umsóknir
sendist héraðslækninum á Aknreyri fyrir 1. september. Nínari upplýs
ingar hjá 1». J. Thoroddsen, lækni í Reykjavík.
ins, svo og réttur til mótaks í jörð-
Með tillögu til landsstjórnarinnar
um sóttvarnamál skal jafnan senda
eftirrit úr gerða.bók.
Dómsmálaráðherra getur sett
nánari reglur um störf sóttvarna-
ráðs, að fengnum tillögum þess.
4. gr. Lög þessi öðlast gildi 1.
jan 1920.“
Konung'smata.
Fjármálanefnd neðri deildar flyt-
ur svo látandi frumvarp til laga
um greiðslu af ríkisfé til konungs
og konungsættar.
1. gr. Til konungsættar skal
greiða af ríkisfé 60000 kr. á ári.
2. gr. Lög þessi öðlast gildi 1.
okt 1919.
Greinargerðin er svo hljóðandi:
Samkvæmt 5. gr. dansk-íslenzkra
sambandslaga ber að setja ákvæði
um greiðslu af rílcisfé til konungs
og konungsættar. Því hefir nefnd-
in borið frv. þetta fram, meðfram
eftir ósk stjómarinnar.
Sala á Hvanneyrarprestakalli og
Leyningi,
Þingmenn Eyfirðiriga bera fram
frumvarp um, að landsstjórninni
veitist heimild til að selja hæjar-
stjórn Siglufjarðarkaupst. prests-
setrið Hvanneyri og kirkjujörðina
Leyning. Undanskilið sölunni er í-
búðarhús prestssetursins og önnur
jarðarhús, heimatúnið þar, c. 32400
rri2, haglendi fyrir skepnur prests-
irrni Leyningi eftir þörfum hans.
Landstjórnin 'ákVeður kaupverð-
ið, eftir undirhúning samkvæmt
lögum nr. 50, 16. nóv. 1907, um
sölu kirkjujarða.
Greinargerð fylgír, mjög ítarleg,
samin af bæjarstjórn Siglufjarðar.
Segir þar svo m. a.:
„Siglufjörður þarf að fá land
það, sem tillagan fer fram á, m. a.
af þesuín ástæðum:
1. Til þess að bæjarstjórn og bæj-
arfélagið geti ráðið byggingu húsa,
legu og fyrirkomulagi gátna innan
kaupstaðarins.
2. Til þess að hafa heitarland
handa húpeningi þeim, sem er í
kaupstaðnum og mesta nauðsyn er
á að aukist.
3. Til þess að auka jarðræktun
kringum kaupstaðinn, og auka með
því nrjólkurframleiðsluna, sem er
skilyrði fyrir vexti bæjarins.
4. Til þess að hagnýting og um-
ráð jarðanna fari meira eftir hags-
munum almennings en ef eignin
v æri í umráðum og hagnýtingu pri-
vatmanns — end þótt prestur væri
5. Til þess að fyrirbyggja í fram-
tíðinni hugsanlegar — jafnvel lík-
legar — deilur bæjarvaldsins og
bæjarbúa annars vegar og Hvann-
eyrarprests hins vegar, út af hag
nýtingu og umráðum jarðanna og
óhjákvæmilegum ágangi búpen-
ings bæjarbúa á jörðina.
6. Af þvr að Siglufjarðarkaup
staður ætlar að leggja stórfé af
mörkum til hafnarbóta, en getur
]-,að ekki nema að eignast landið í
kring.“
Sala Kirkjulands við Búðardal.
Bjarni frá Vogi er flutningsmað-
ur frumvarps urn, að ríkistjórninni
sé heimilt að selja Árna héraðs-
lækni Árnasyni í Búðardal spildu
af landi kirkjujarðarinnar Pjósa í
Laxárhreppi. Hefir sýslunefnd
Dalasýslu mælt rneð sölunni.
G jald af innlendum konfekt og
brjóstsykri.
Unr frumvarp Björns Stefánsson-
ar og Peturs Ottesens um g'jald af
innlendri vindlagerð og tilbúningi
á konfekt og brjóstsykri, er komið
svo látandi álit frá fjárlragsnefnd
neðri deildar:
„Pjárhagsnefrrdin hefir fallist á
það, að rétt sé að leggja skatt á
iunlendá konfekt- og brjóstsykur-
gerð, sérstaklega þegar litið er til
þess, að tollur af þessum vörunr að-
fluttum er nú orðinn allhár. Og’ það
sýnist heldur ekki ósanngjarnt eða
íþyngja um of þessum innlenda
iðnaði, þó að þriðjungs tollur sé
lagður á þessa vörutegund móts við
aðflutningsgjald af henni.“
Nefndin leggur til að frumvarp-
ið verði samþykt óbreytt að efni
tií, að öðru leyti en því, að burt
verði felt ákvæðið um, að löggæslu-
stjóri fái 2% af upphæð gjaldanna
í innheirtitulaua.
Þórarinn JónSson er frnmsögu-
maður.
Hækkun ellistyrktasjóðsgjalds.
Allsherjarnefnd efri deildar felst
á frumvarp Magnúsar Torfasonar
um að hæltka enn ellistyrktarsjóðs-
gjaldið um 100%, eða upp í 4 kr.
af karlmömtnm og 2 kr. af kvenn-
mönnuin, og landssjóðstillagið jafn
franrt upp í 2 kr. fyrir lrvern mann
gjaldskyldan. Ræður nefndin deild-
inni til að samþykkja þetta „verð-
lag á skattinum.“' Um leið telur
nefndin rétt að breyta verðlagi
styrksins, og ber því fram breyt-
ingartillögu unr, að ellistyrkurinn
rnegi ekki vera undir 40 kr. (nú 20
kr.) og ekki yfir 40 kr. (í stað
200 kr.)
Magnús Torfason hefir framsögu
Guðjórr Guðlaugsson skrifar und-
ir nefndarálitið með fyrirvara.
Breyting á landsbankalögunum.
Um frumvarp stjórnarinnar um
breyting á landsbaiikalögunnm er
konrið svo látandi álit frá fjárhags-
nefnd neðti deildar:
„Frv. þetta er að mestu endur-
tekning á fyrirmælum, sem nú gilda
sbr. lög nr. 12, 9. júlí 1909, og lög
nr. 80, 14. nóv. 1917, og virðist frv.
aðallega fram komið til að hæta
launakjör bankastjóra, bókara og
féhirðis. Er nefndin á einu máli unr
að það sé sjálfsagt, og- getur meiri
hhrti hennar fallist á ákvæði frv.
um launin, en 2 nefndarmenn hafa
áskilið sér rétt til sérstöðu í þessu
atriði og munu undirrita með fyr-
irvara.
Eftir 4. gr. frv. er bankastjórn-
inni fceimilað að skipa sérstakan fé-
birð'ir við sparisjóðsdeild, en banka-
stjórinn hefir tjáð nefndinni,að hún
óski að fú breytingu á þessu á þann
veg, að annar féhirðirinn annist
innborganir, en hinn útborganir, og
virðist nefndinni rétt að taka þa
ósk til greina. Það er nýmæli í gr.
þessari, að bankastjórn megi veita
eirnrm af starfsmönnum bankans
irmboð til að uudirrita skuldbind-
ingar í fjarveru tveggja banka-
stjóra, og sér nefndin eigi ástæðu
til þess að leggjast á móti því.
Nefndin lrefir eigi j^etað fallist á
8- gr. frv., um stofnun eftirlauna-
sjóðs fyrir starfsmenn bankans.
lyrst og’ fremst þykir ósamræmi í
að stofna eftirlaunasjóð lranda
starfsmöirnum bankans um leið og-
ætlast er tií, að eftirlaun starfs-
manna ríkisirrs yfirleitt lrverfi. Og
í öðru lagi sýnist mikið misrétti í
því, að bankinn leggi fram 200000*
kr. til þessa sjóðs, en ríkissjóður að
eins 50000 kr. til líleyrissjóðs fyrir'
alla þa, er launa njóta samkvæmt
almenmrm lauiralögum. í þriðja lagi
virðist það fara í bága við þá stefnu
sem nú er rrppi r landirru, að starfs-
menn bankans leggi ekki neitt í
sjóðinn. Nefndiu vill því gerbreyta
þessari grein, sbr. brtt. hér á eftir,
og verður þetta ítarlega skýrt í
framsögu.
Það virðist réttast, að lög þessi
gangi í gildi 1. jan. næstkoinandi,
en þess skal getið, að ef aðrir starfs-
uiemr ríkisins fá uppbót á laun sín
fyrir yfirstanclandi ár, virðist sjálf
sagt, að hið sama verði um banka-
stjórana, bókara og' féhirði.
1 4. gr. er gert ráð fyrir afnámi
laga, sern þegar eru úr gildi fallin,
og vill nefndiri láta leiðrétta þetta“
Breytingartillaga nefndarinnar’
við ákvæðið urn eftirlaunasjóðinn
hljóðar svo:
„Stofna skal styrktarsjóð handa
starfsmönnum hankans, ekkjum
Jreirra og ómegð, og skal bankinn
leggja fram til stofnunar hans-
25000 kr. í eitt skifti fyrir öll. All-
ir, sem fá fasta atvinnu í bankan-
um eftir að lög þessi öðlast gildi,
skulrr skyldir til að greiða í sjóð-
imi 3% af árslaunum sínum, enda
öðlast þeir þá rétt til styrks úr hon-
um eftir þeim reglum sem þar um
gilda. Sama rétt öðlast þeir, sem
eru starfsmerrn bankans, er lögin
öðlast gildi, ef þeir greiða gjald.
þetta frá þerm tínra.
Ráðherra sá, er bankamál berr
undir, ákveður með reglugerð, að
fengnum tillögum bankastjórnar,
run fyrirkomulag sjóðsins, skilyrði
fyi'ii' styrkveitingu úr honura og:
annað er þar að lítur.
Þessi grein tekur ekki til bauka-
stjóranna.“
Launaákvæði frumvarpsins, senr.
nefndiu fellst á óbreytt, eru svo
hljóðaudi:
..Bankastjórar lrafa í árslaun
6000 krónur lrver og auk þess 5%
af ársarði bankans, þó aldrei af
rneiri ársarði en 300 þús. kr., sem
skiftist jafnt milli‘þeirra.
Bókari og féhirðir hafa að laun-
um 5000 krónur hvor og féhirðir
auk þess 1000 lcr. í mistalningarfé.
Auk þess njóta framangreindir
stafsrnenn bankans dýrtíðaruppbót-
ar eftir sömu hlutföllum og starfs-
nrenn ríkissjóðs.
Skoðun á síld.
Sjávarútvegsnefnd neðri deildar-
hefir athugað frv. Matthíasar Ól-
afssonar um skoðun á síhj, og lrefir-
komist að þeirri niðurstöðir, að það
mundi, ef það jrrði að lögum, ráða
bót á þeirn annmörkum, er þj-kja
hafa verið á eldri lögunr um þetta
efni.
Þó vill nefndin taka til greina
bendingar, sem henni hafa borist
frá elzta yfirmatsmanni hér á landi
með því að þær virðast stuðla að
því að gera síldarmatið enu trygg-
ara.
Breytiiigartillögur gerir nefnd-
in allmargar, og felast lrina*r helztu
þeirra í því, er hér fer á eftir:
„Skoðun skal franr fara á allri
nýveiddri síld, sem ætluð.er til út-
flutnings, hversu sem hún er veidd,
ef hún er söltuð á landi hér eða hér
við land.
Auk þessarar skoðunar, slcal öll
sú srld, sem flytjast á út til sölu á
erlendan markað, endurmetin, eft-
ir að hún hefir legið hæfilega lengi í
salti. Skal þá öll síldin nákvænrlegá