Ísafold - 27.09.1927, Blaðsíða 2

2
ISAFOLD
Viban sem leið.
landi. Þingið 1924 notaði alla iráðherrans, til þess að stýra utan-
hugsanlega möguleika til þe.ss, að ríkismálunum svo að vel fari.
bjarga við fjármálum ríkissjóðs. Menii minnast þess eflaust, að ________
Þá var það meðal annars að þing- ineðan kjöttollssamningarnir við
ið lagði niður sendiherra í Kaup- Norðmenn stóðu yfir, gerði Tr. Innlont. gegna ,utanríkisráðherrastörfum.‘
inannahöfn, til bráðabirgða. Það Þórhallsson hvert axarskaftið á Veðráttan. — Norðangarður- Björn frá Dvergasteini hefir
stóð alveg sjerstaklega á því, að fætur öðru. Pyrst bauð hann Norð- '’isem byrjaði um miðjan mán- fengið það embætti, að gæta áfeng-
þingið 1924 gat fallist á að hafa mönnum iivað eftir annað í blaði .uðinn liefir haldist því nær óslit- 'isseðla. Haldi stjórnin uppteknum
engan sendiherra í Kaupmanna- sínu stórfeldar undanþágur og mn slðan. Loftþrýsting hefir alt hætti að hlaða utan um sig nýj-
höfn
í hinu landfræga hneyksli dóms-
málaráðherra, er hann neitar aðí>
framfvlgja varðskipslögunum, l.i f-
ir það gerst þessa vikuna, að dag-
blað dómsmálaráðherrans, Alþ.bl.r
„ „ ' ■ j. n ■■ *. i játar óbeinlínis, að sósaburgeisar
ofn. Pyrst var nu það, að sa mað- ívilnanir á fiskiveiðalöggjöfinni, ef af venð lægst um Bretlandseyj- um og nyjum starfsmonnum, verð-j ^ ,g r.'(g]ierrann i-)ess a v
ur sem gegndi embættinu, hr. þeir vildu slaka til á tollinum. — ar og Norðursjóinn, en mest yfir 1lr Þa® orðinn dálaglegur hópur f('](Iln<-roga lögín61^1111 1 CSS a<
sífelt í beinni mótsögn við sann-
leikann ?
Sveinn Björnsson, sagði því lausu. Blandaði hann þar með saman Grænlandi. Hefir því staðið kald- nýliða, er stjórnin gettur framvís
Annað það, að við áttum kost á að tveim alveg óskildum málum. — ur loftsraumur að landinu norð- a®> er Þlng kemur saman.
fá ágætan mann, búsettan í Kaup- Blað Tr. Þ. var um þessar mundir austan úr íshafínu og borið regn --
mannahöfn, til þess að gegna starfi stjórnarblað, svo Norðmenn tóltu og krapaskúrir að Norður- og Altalað er lijer um bæinn, að
sendiherrans. Maður sá var Jón mikið mark á því, sem blaðið 'Austurlandi. Vestanlands og sunn- hnnar þingmaður Reykvíkinga,
Ummæli bl^ðsins út af máli
þessu eru stórmerkileg.
Blaðið ber það fram sem afsök-
un fyrir ráðherrann, að skipshafn-
„ ,, , . , . , u- *•- r u- i „• i ■* n' varðskipanna hafi verið mói-
Krabbe, sem lengi hafði gegnt sagði, vitnuðu óspart í það; enda 'an hefir venð urkomulaust. Mest- Hjeomn \ aidimarsson, hafi tekið „
„ . c fe ’ 1 1 ’ . . , „ . „ , „ tallnar logunum. Og fyrst svo var„
trunaðarstorfum fyrir Island. fór það svo, að Pramsóknarflokks- nr hiti í Rvik 11 stig a fnntud., sJer í.vrir hendur, að sknfa lielstu . . ..
, , 1 . , „ . ,, - . þykir blaðmu það eltki nema riet.t-
Jon Krabbe gegndi svo starii stjórnm sat í 2 ár yfir kiöttolls- en mmstur 0,7 stiga frost aðfara- sorpgreinar Alþýðublaðsms, um „ , . , ,
. ° .. „„„„ _ . j j -c- » i. , „. „ . - i mætt ao raðherrann gnpi i taum-
sendiherrans þangað til 1926. Þa malmu og fjekk engu áorkað. nott miðvilcudags. 'sjoðþurðma í Brunabotafjelagi Is- ...
„ - „ . , . h „ i o- tj. *• , , . í ana og sjai um að logunum sje
sagði hann starfinu lausu, og ann- Það var fyrst eftir að stjórn I þessan viku kom enginn tog- hmds. bje Hjeðmn liatður hjer ^ f f j t
an mann, jafnfæran honum, var fhaldsflokksius tók við völdum, aÖ avi til Englands með afla. Pram fyrir rangri sök, ætti liann að láta ue]r ur'ón Ólafsson >
ekki unt að fá í lians stað. nokkur skriður komst á málið. til þessa hefir verðið verið mjög kjósendur sína vita af því. - . „ g|uJ<in ^ a sson )g
" ° 4 _ f iorsDraKKar sosia lisTa sioiít
Á þessu tímabili, frá 1924 til En þá munaði minstu, að Tryggvi lágt, sem fengist hefir fyrir ísfisk, f*3® er ekki svo að skilja, að , . .
1926, höfðu fjárhagsástæður ríkis- Þórhallsson, með framhleypni svo lágt, að ískyggilegt er talið fsafold hafi neitt á móti því, °ekk' svona fi ‘t1 ^
sjóðs batnað að stórum mun. — sinni, sigldi málinu í strand fyrir að halda veiðum áfram með það a<5 sjóðþurðin í Brunabótafje- ^ er heir°fen^ Ugho*UPU
Fjárhagsástæður gátu ekki lengur fult og alt. fyrir augum, að fara með afknn laginu verði rannsökuð sem gaum- 3 P r engu 8 ®nu'
verið orsökin fyrir því, að við Það var á Alþingi 1924, þegar til Englands. Má búast við stór- gæfilegast. Síður en svo. En eins menshunnar 1 js]ar^} { dómsmála
höfðum engan sendiherra í Kaup- samningar stóðu sem hæst, þá taPh ef fiskverð hækkar ekki þar. °S drepið liefir verið á hjer áður, rágherragt-]
mannahöfn. Og þar sem við áttum flytur Tr. Þ. hin alræmdu toll- Afli yfirleitt tregur; flestir tog- lítum vjer svo á, að rjett sje að ^ ummæ]um Hlaðsins afv
nú kost á að fá aftur þann raann stríðsfrumvörp móti Norðmönnum. arar veiða hjer í Faxaflóa. Á Hal- ,ata landsstjómina skera úr því í j,’ beir Si ur" J*
'í þetta embætti, hr. Svein Björns- Prumvörn þessi sýndu Norðmönn- anum hefir ekkert aflast síðustu friði, hvað gert skuli í þessu máli. æ H’ , . 8urJ°n og je
son, sem gegndi embættinu aður nm ekki aðeins megnustu óvild, daga. Er von a endanlegn akvorðun i . _. _ .. .
með framúrskarandi dugnaði og heldur gengu þau skrefi lengra en
samviskusemi, fjelst þingið 1926 sæmilegt gat talist, þar sem þau
endanlegri
því efni nú á næstunni.
þegar Jónas er orðinn æðsti laga-
_ , „ „ „ „ ... ,, ,, . * , vorður í landmu, þa getx hann og;
Brúarfoss er nú að byrja sína En hitt er storvitavert, að sknia . , * ,
„ ,, -„ sosaburgeisar í samraði við hann,.
á, að veita fje til sendiherrans þverbrutu ríkiasamninga, er lengi fyrstu kjotutflutningsferð. Kom þanmg um þetta mal, ems og „Al- . „ „ . _ . ... „ „
_ . 1 ■* 6 ’ fe . .. _ __, i • raðið þvi, hvað sjeu log i landif
að nyju. Var svo hr. Sveinn höfíhi gilt milli íslendinga og hmgað a fostudagskvúld með 900 þyðublaðið hefir gert, sla um sig
Frumhlaup þetta, kjötkroppa á Reykjavíkurmarkað- með alskonar rótarlegum dylgjum i
Björnsson skipaður í einbættið, og Norðmanna.
hefir hann gegnt því síðan.
Hlín, ársrit norðlenskra kvennai
er nýkomið út. Má vera að marg-
gagnvart vinveittri þjóð, gat orðið inn. Hann leggur af stað hjeðan * garð manna, sem alls ekkert
okkur dýrt spaug. En að ekki á þriðjudag, með eitthvað af kjöti koma sjóðþurð þessariviðog jaín ^ ekki merkisvirðburð..
Prá því fyrsta að þetta embætti, hlaust illt af, má óefað þekka olck- >fra Slaturfjelagmu. Tekur hann vel bera a þa storkostleg fjarsvik, 1 . o
sendiherrann 1 Kaupmannahofn, ar ágæta samningamanni, herra kjot fra frystihusmu a Hvamms- ‘aiveg upp ur puru.
var stofnað, og fram til þessa Sveini Björnssyni, og eins því, að 1 tanga og Akureyri. — Alls munu
tíma, var það einn stjórnmála- Norðmenn skoðuðu þessi frumvörp verða sendir 12—15000 skrokkar Af mælgi „Alþýðublaðsins“
embættinu. Það var Framsólcnar-
flokkurinn, sá flokkur, sem nú
hefir fengið völdin í sínar hendur.
að ritið Hlín flytur að ýmsu leyti
nýjan boðslcap. Ritstj. Haíldóra
Bjarnadóttir er fulltrúi þeirrar
stefnu, að gera heimilin íslensk í
landinu, og vekja til samstarfs,
þær mörgu dugandi og hugsandi
húsmæður í sveitum landsins, sem
I liafa eitthvað nýtilegt að segja,.
flokkur, sem lagðist fast á móti Tr. Þ. frá upphafi, sem hvert með honum þessa ferð. Fullfermd- verður helst ráðið, að þettai sjóð-
annað barnagaman, sem eklcert ur tekur hann alt að 35.000 þurðarmal eigi að verða til þess
mark væri takandi á. skrolcka. Til þess að halda frosti í «8 reyna að leiða athygli almenn-
En hvernig halda menn að færi öllum lestarrúmum skipsins, þarf lnS's f‘ra gjafaf jenu danskæ. j
Hann hefir að kalla má lagt þetta’ ef Tr. Þ. hagaði sjer nú á sama að nota 200 hestöfl við frystivjel- ®r slíkur skollaleilcur bæði víta-
embætti í einelti, farið um þaðjhátt og hann gerði 1924? Nú arnar. Frá síðustu liöfn á Aust- verður og jafnframt hlægilegur. eittlivað gem örfar húsfreyjurnar
mörgum háðulegum orðum í blöð- hefir hann yfirstjórn utanríkismál- urlandi mun hann talca eitthvað í fjársnýkjumáhnu eru alþýðu- } u striti þeirra og vekír.-
um, á fundum og á sjálfu Alþingi.1 anna í sínum höndum, og nú er af kældu kjöti. leiðtogarnar, Hjeðmn, Jón Bald. ^ umhn„sunar um bað hve-
Hann hefir ekkert tækifæri látið( ekki lengur hægt að telja mál, í næstu ferð á hann að taka enn og aðrir sósaburgeisar, afhjúpaðir starf þeirra (.r býð'ingannikið fyr- '
ónotað til þess að reyna að koma|er hann flytur, sem marklaust kjöt frá frystihúsunum á Akur sem föðurlandssvikarar og jafn-,.^ b'óðf’ela ið
þessu embætti fyrir kattarnef. í barnagaman. Komi slík fljótfærni eyri og Hvammstanga. framt sem vísvitandi ósanninda-, Kvenfje]ögin hafa og sýnt lofs-
kosningabaráttunni síðustu, var fyrir hjá honum nú, mundi það Til samanburðar er rjett að geta menn.
f • . verðan og heillavænlegan áhuga
kjötútflutnmgur hjeðan I trausti þess, að menn muni 8
u ’’ ri’1‘1 r» haimi licsinn o/Ninnm nne t'vn..
o. s. frv., o. s. frv.
Forystuna í þessari herferð gegn
.sendiherrann í Khöfn talinn ein hafa alvarlegar afleiðingar fyrir þess, að njumuuuwuugm ujcuau - -------------------; r'~-’ — ....... *—" fyrir heiniilisiðnaðinum o" syn-
af „stórsyndum" Ihaldsflokksins okkur. Sjálfstæði þjóðarinnar væii nemur alls á 3. hundrað þúsund ekki stundinni lengur, hvað stend- sem h- ,)arf ag hal(ta
þar með glatað að fullu. slcrokkum arlega, sjaldan yfii’ 111 ’ dálkum „Al])>ðublaðsins , f
Framkoma Tr. Þ. öll í kjöttolls- 250.000. láta þeir Ólaf Priðriksson lialda
sendiherranum í Kaupmannahöfn málinu frá því fyrsta til hins síð- Undanfarin 2 haust liafa verið því fram, að allur almenningur
hafði jafnan forsætis- og utanrílc-! asta var þannig, að það er með sendir út um 10.000 slcrolckar fryst hafi átt að vita það fyrir löngu, að , íís ... > , , -
„Alþvðublaðið'1 fengi stvrk frá | menning voi DiOur miKinn nneicKi
við það, að heimilis-fynrmyndir
.......... _ ____ hjer á landi hafa verið með er-
væri það
hendur, og hans fyrsta verk verð-' Vonandi fer það svo, að Tr. Þ. kunnugt, að sparnaðartal þeirra eu 'ómerkilegt vindhögg. „Alþýðu-
1 fljótu bragði geta menn ekkí
gert sjer það í hugarlund, hve-
isráðherrann nýi, hr. Tryggvi Þór-j öllu óhugsandi, að þjóðin geti ir á. ári.
hallsson. Hann hefir mi fengið^ treyst honum til þess að hafa á ----
stjórn utanríkismálanna í sínar j hendi stjórn utanríkismálanna. Þó almenningi
ur þá sennilega það, að stíga það finni sjálfur til vanmáttar síns nú, Tímamanna væri ekki annað en hlaðlð hefir blátt áfram haldið
ógæfuspor, að kalla sendiherrann ]>egar ábj’rgðin hvílir á honum. Og skrípaleikur einn, bjuggust menn lnu iram, að um engan erlendan
heim. þótt hann undanfarið, og flokks- vart við því, að hin nýja stjórn fjárstyrk væri að ræða. Þeir sósa-
-----— menn hans, hafi mörg stór orð lát- y-rði jafn stórtælc í bitlingaúthlut- burgeisar hafa þar farið að ráði
Pari nú svo, sem að líkindum' ið falla í garð íhaldsmanna, út af nn eins og raun er á orðin. Sparn- snul enis óvandaðir afbrota-
Jætur, að Framsóknarstjórnin kalli sendiherranum í Kaupmannahöfn, 'aðarnefndin er spaugilegust. Er menn> þrætt á meðan ]>ess var
sendiherrann heim og fái embætt-1 þá ætti Tr. Þ. best að finna það SVo mælt, að ritstjórum „Spegils- nokkur kostur.^
ið lagt niður, þá er spurningin J nú, að þau orð voru vanhugsuð og ins“ hafi fallið allur ketill í eld,
sú, hvort þjóðin getur borið traust töluð af þekkingarleysi. En ]>að er þeir lieyrðu þá útnefningu. Því
til forsætisráðherrans nýja, að hann má íslenska þjóðin öll vita, að hafi |>ý ]>eir hefðu átt að útnefna þrjá
leysi utanríkismálin forsvaranlega nokkurn tíma verið þörf á að hafa >menn á „sína vísu“ af þessum rúm
af hendi. Utanríkismálinu eru1 sendiherra í Kaupmannahöfn, þá lejra 100 þúsund sálum, er land er gefið út^ fyrir fje íslenska
vafalaust vandasömustu málin, ■ er það nú, meðan Tr. Þ. hefir á j]>etta byggir, þá mundi þeim vart verkalýðsins.
sem við fengum í hendur með hendi yfirstjóm utanríkismálanna. hafa tekist að finna aðra, en þessa Þrátt fyrir þessa fullyrðingu,
í „Alþýðublaðinu“ hefir meðal
annars staðið eftirfarandi máls-
grein, ekki alls fyrir löngu:
, „Allir vita, að „Alþýðublaðið“
fullveldinu 1918. Og þar sem okk-
ar ríki er ungt enn, er alveg sjer-
stakur vandi fyrir okkur að fara
svo með þessi mál, að hvergi
skeiki.
Þegar fortíð forsætisráðherrans
stjórnskipuðu, er hæfari væru til ’þvert ofan í sannleikann. þykist
']>ess að verða til athlægis í þeim Ólafur Friðriksson geta haldið því
efnum. fram, að menn hafi átt að ganga
Bræðslusíld hafa nokkrir norð- Er forsætisráðherrann, Tryggvi að Því vísu, að „Alþýðublaðið“ og
lenskir útgerðarmenn í hyggju að þórhallsson, var orðinn það flokkurinn lifði á snýkjum frá
útlöndum.
Nærri liggur a<5 spyrja: Eru
]>eir Alþýðublaðsmenn orðnir svo
_________________ senda til Noregs. Svo mikil síld hei]] heilsu, að hann kæmi í
nyja er athuguð í sambandi við er obrædd fyrir nerðan’ að Þeir stjórnarráðið, tók hann þegar ný.j-
hið nýja ábyrgðarmikla starf hans,; tel->a S'ter haf 1 **V1 að senda ut an „aðstoðarmann“ sjer við hlið,
verða þeir víst margir, sem horfa j eitthvað af Slld tú bræðslu, frem- ján Orímsson cand. phil., af samgrónir ósannindunum, að álíta
með kvíða móti framtíðinni. Það ur en hlða með ,hana uns hun Ströndum. Eftir umsögn Tr. Þ.jsjálfir, að lesendum „Alþýðublaðs-
vantar mikið á, að þjóðin geti \ lcemst 1 verksmiðjurnar nyrðra. lfrá j)vi ján heitinn Magnússon ins“ sje óhætt að skoða það sem
lendum blæ að ytri ásýndum.
Þölck sje Halldóri Kiljan Lax-
ness fyrir lýsingu hans á borg
firska bóndanum, sem var alla tíð
gestur í sinni eigin „stássstofu“,.
’innan um útstbppaðar „plussmubl-
urnar.“
Hlín berst gegn gálgatimburs-
stílnum, híalíni og útlendum „búð-
ingum“. Hún á að fá fleiri kaup-
endur en noklcurt annað tímarit„
sem hjer er gefið út.
Uftlent.
1 nýkomnum erlendum blöðum
er talað um mikinn og merkilegan
fund vísindamanna í Englandi. —
Mörg mál komu þar til umræðu,
imeðal annars notkun jarðhita.
Frægur verkfræðingur, Hodgson
að nafni, heldur því fram, að
mannkyn muni í framtíðinni geta
fengið alla þá orku til iðjuvera og
hitunar, sem þörf er á, með því
að bora eftir hita í jörð niður. —-
Hann býst við því, að bora þurfi
afar djúpt í jörð, jafnvel tugi kíló-
borið nægilegt traust til forsætis-
var við völd, á Jón Grímsson að reglu, að fullyrðingar blaðsins sjeu1 metra.