Tíminn - 27.05.1983, Blaðsíða 7

FÖSTUDAGUR 27. MAÍ1983
7
umsjón: B.St. og K.L.
■ Ég heimta að fá að vera næst síðust, sagði sú sem var síðust
í maraþon hlaupi á kjötkveðjuhátíðinni, og reif fötin utan af
keppinaut sínum sem var spölkorn á undan.
og endað í miðborginni þar sem
allir mættust.
En það voru margar ein-
kennilegar persónur sem létu
að sér kveða á hátíðinni.
Meðal þeirra voru Gulrótar-
konungurinn, Neptúnus kon-
ungur' Jólasveinninn, Sólar-
konungurinn, Kölski, Tarsan
og Jane, aúk fjölda trúða. Og
að sjálfsögðu dönsuðu allir
Samba eins og tíðkast á öllum
alvöru kjötkveðjuhátíðum.
Talið er að um hálf milljón
manns hafi tekið þátt í hátíða-
höldunum sem haldin voru í
suður-amerískum stíl þrjá daga
í röð.
En þrátt fyrir mildnn fjölda
fólks á hátíðinni er Ijóst að
kjötkveðjuhátíðin kemur út
með mikinn fjárhagslegan
halla. Tapið er talið nema um
300.000. d.kr. en allir þættir
þessarar hátíðar eru þó ekki
komnir á hreint. Kostnaðurinn
er mestur vegna hins mikla
fjölda hljómsveita sem fengnar
voru frá útlöndum, einkum
S-Ameríku til að spila á hátíð-
inni. Enn er óvíst hvort þessar
hljómsveitir fá greitt kaupið
sitt. I fyrra þegar svipuð hátíð
var haldin var tapið nokkru
minna eða um 70.000 d.kr., en
þá hljóp borgin undir bagga og
hjálpaði upp á sakirnar.
■ Tarsan frá Amager með
tilburði.
hann á golfvöllinn í gær.
- Ertu farinn af stað með
kennsluna?
„Það er nokkuð síðan ég byrj-
aði hérna uppfrá, eftir að hafa
verið með kennslu innanhúss í
allan vetur. Fjöldi þeirra sem
sækja tíma er a,lltaf að aukast,
enda kem ég ekki til með að hafa
mikinn tíma til að fara út á land
í sumar eins og ég hef gert
hingað til. Frans Páll. sem hefur
aðstoðað mig við kennsluna
undanfarin sumur, mun taka við
kennslunni úti á landi og ég
einbeita mér að Reykvíkingum.
Það gefur mér mikið meira svig-
rúm enda verður kennslan fjöl-
breyttari en hún hefur verið. Ég
verð með sérstaka unglingatíma,
bæði fyrir þá sem eru að byrja og
fyrir hina sem lengra eru komnir.
Eins og venjulega verð ég með
hvort tveggja; einkatíma og
hóptíma fyrir fullorðna. í sumar
verða svo í fyrsta skipti sérstakir
dagar, þ.e.a.s. konudagar,
karladagar, flokkadagar og svo
framvegis,“ sagði Nolan.
- Hvað heldurðu að þú hafir
kennt mörgum íslendingum
golf?
„Ég hef enga tölu um það, en
ég gæti trúað að ég hafi haft
einhver afskipti af 70% allra
golfara á íslandi - annað hvort
með leiðbeiningu eða byrjenda-
kennslu. Ég hef kennt á öllum
stærstu golfvöllum landsins,“
sagði Nolan.
- Hefurgolfiðkendumfjölgað
mikið á þeim tíma sem þú hefur
verið hér?
„Já, ég held að óhætt sé að
fullyrða það. Hópurinn er orðinn
mun breiðari. Fyrst voru þetta
næstum eingöngu karlmenn - en
nú, sérstaklega í vor, er orðið
meira um að heilu fjölskyldurnar
stundi golf; láti golfið taka við af
skíðaíþróttinni þegar ekki er
hægt að stunda hana lengur,"
sagði Nolan.
- Sjó
erlent yfirlit
ÞRÁTT fyrir undirritun sam-
komulagsins milli stjóma ísraels
og Líbanons um brottflutning
ísraelshers frá Líbanon, bólar
enn ekki neitt á því, að ísraelar
sýni á sér fararsnið. Þvert á móti
halda þeir áfram að búa um sig í
Líbanon.
ísraelsstjórn skákar í því
skjóli, að hún sé ekki skuldbund-
in til að fara með herinn frá
Líbanon, nema Sýrlendingar
flytji einnig her sinn þaðan. Stjóm
Sýrlands neitar að kveðja herinn
heim vegna óánægju með samn-
inginn milli ísraels og Líbanons,
sem hún telur að geri Líbanon
að hálfgerðu leppríki ísraels.
Það veldur m.a. þessari af-
stöðu Sýrlendinga, að samning-
urinn milli Líbanons og {sraels
gerir ráð fyrir því, að þegar
ísraelsmenn hafi flutt her sinn
heim, skuli hefjast viðræður milli
landanna um að koma sambúð
þeirra í eðlilegt horf, eins og það
er kallað, en þá eiga ísraelar við
það að gerður verði friðarsamn-
ingur milli ríkjanna. Sýrlending-
ar óttast, að slíkur samningur
muni enn frekar festa ísraels-
menn í sessi í Líbanon.
■ Amin Gemayel og Reagan forseti
hvetja þá til að kveðja herinn
heim, án þess að þeir fái þá
eitthvað í staðinn, sem þeir teija
viðunandi.
Vafalítið er það einnig rétt, að
Bandaríkjastjóm er eini aðilinn,
sem gæti veitt Sýrlendingum þau
boð, að þeir kölluðu herinn heim
frá Líbanon.
í VIÐTALINU við New York
Times, sem áður er minnst á,
víkur fréttamaðurinn að þessu
og leggur þá spurningu fyrir
Gemayel, hvað það væri sem
Bandaríkin gætu boðið Sýrlend-
ingum?
Gemayel nefndi það fyrst, að
Bandaríkin gætu heitið Sýrlend-
ingum virkum stuðningi við
kröfu þeirra um endurheimtingu
Golanhæða, sem ísraelar her-
‘ numdu 1967 ðg hafa nú innlimað
í Israel.
Reagan forseti hefur nýlega
lýst því í orðsendingu, sem hann
sendi ríkisstjórn Sýrlands, að
hann álíti, að fsrael ætti að skila
aftur Golanhæðum eins og
öðrum hernumdum landssvæð-
um. Þetta munu Sýrlendingar
Gemayel vill að Shultz
fari aftur til Damaskus
Bandaríkin verða að semja við Sýrlendinga
Stjórn Líbanons er eðlilega
orðin uggandi vegna þess, að
ekkert miðar í þá átt að koma
erlendu herjunum burt úr land-
inu. Hún hefur reynt að koma á
beinum viðræðum við stjórn Sýr-
lands um brottflutning sýrlenzka
hersins. Sýrlendingar hafa hafn-
að slíkum viðræðum.
Þeir hafa einnig hafnað hinum
sériega sendimanni Bandaríkja-
stjórnar, Philip C. Habib, sem
milligöngumanni, því að hann
sé of hlynntur ísraelum.
í VIÐTALI, sem fréttamaður
New York Times átti nýlega við
Amin Gemayel, forseta Liban-
ons, lætur hann þá skoðun í ljós,
að það sé Bandaríkjamenn einir,
sem geti fengið Sýrlendinga til
að flytja her sinn heim. Stjórn
Sýrlands sé reiðubúin að taka á
móti Shultz utanríkisráðherra og
ræða við hann um lausn umrædds
máls.
Shultz lét líka þá skoðun í
Ijós, þegar hann fór til Damaskus
í byrjun þessa mánaðar eftir
viðræður við Assad forseta, að
hann væri vongóður um lausn.
Af ummælum hans mátti þá
ráða, að hann myndi fara bráð-
lega aftur til Austurlanda nær og
reyna að koma á brottflutningi
allra erlendra herja frá Líbanon.
Af því hefur hins vegar ekki
orðið. Ráðunautar Reagans í
Hvíta húsinu munu hafa ráðið
frá því.
Líklegt er talið, að þeir geri
sér vonir um, að Arabaríkin
muni snúast til liðs við Líbanon
og leggja að Sýrlendingum að
kveðja herinn heim frá Líbanon.
Ýmsir fréttaskýrendur hafa
látið í ljós, að hér sé um ósk-
hyggju eina að ræða. Mörg
Arabaríki hafi að vísu látið í ljós
við stjórn Líbanons, að þær
styddu hana og skildu afstöðu
hennar. Fáar þeirra eða engar
séu hins vegar líklegar til að vilja
■ Shultz og Gemayel
ganga svo langt að snúast gegn
Sýrlendingum.
Þær óttast, að þær yrðu þá
sakaðar um undaniátssemi við
ísrael og kæmist sá orðrómur á
myndi það geta gert þær valtar í
sessi.
Það er því ekki sennilegt, að
Arabaríkin verði til þess að
þrýsta að Sýrlendingum og
ekki telja nægjanlegt, hcldur
vilja þeir fá Bandaríkin til að
beita Israelsstjóm þeim þrýst-
ingi, að það þvingi hana til að
skila aftur Golanhæðum.
Þá nefndi Gemayel það, að
Bandaríkin gætu veitt Sýrlandi
efnahagslega og tæknilega
aðstoð. Slík aðstoð myndi vel
metin.
Gemayel vék einnig að því, að
það gæti greitt fyrir heimkvaðn-
ingu sýrlenska hersins, að Sovét-
ríkin yrðu þátttakendur í við-
ræðum um lausn deilumálanna í
Austurlöndum nær. Hann taldi
ennfremur, að viðræður milli
stjórna Sovétríkjanna og Banda-
ríkjanna um þessi mál gætu orðið
gagnlegar.
Gemayel lét að vísu í Ijós
nokkum ugg vegna þess, að
Rússar kynnu að nota aðstöðu
sína, ef þeir kæmu inn í viðræður
um þessi mál, til að ota sínum tota
og verða til torveldunar á þann
hátt. Hins vegar gætu þeir ekki
síður haft óheppileg áhrif, ef
þeir stæðu utan við.
Gemayel kvaðst bíða eftir því,
að Bandaríkjastjórn léti meira
til sín taka og legði sig meira
fram til að ná samkomulagi við
Sýrlendinga.
Bandaríkjastjórn á þar hins
.vegar ekki hægt um vik vegna
tengsla sinna við ísrael. Stjórn-
málabaráttan í Bandaríkjunum
hefur líka sitt að segja, þar sem
forsetakosningar og þingkosn-
ingar verða á næsta ári, Gyðingar
í Bandaríkjunum eru ánægðir
með samninginn milli Israels og
Líbanons og Reagan virðist
njóta vaxandi fylgis þeirra. Þetta
gæti breytzt ef hann gengi of
langt til móts við Sýrlendinga.
Sitthvað bendir til þess, að
Sýrlendingar vilji ekki verða
háðir Sovétríkjunum um of.
Bandaríkjastjórn þrýstir þeim
hins vegar í fang Rússa, ef hún
reynir ekki frekar að semja við
þá um heimkvaðingu sýrlenzka
hersins frá Líbanon.
Þórarinn
Þórarinsson,
ritstjóri, skrifar