Tíminn - 12.12.1986, Blaðsíða 19

JÓLABLAÐ II
Tíminn 19
Þá þarf ég að hugga þig fyrir að
vorkenna mér og ég hugga þig svo
mikið að þú flettir ofanaf mér og ég
ofanaf þér og við ofanaf okkur í
járnrúmi Odds ívarsen landlæknis
og Öldu konu hans. Það er fagnað-
arefni að allar leiðir liggja um stað
upphafsins.
★ ★★
Ó meiri háttar miðaldafræðingur!
Hvað veldur því? Hormónar
kannski. Að þú leggur mig hiklaust
að þínum fögru fótum einsog stúdína
blómsveig að styttunni hans Jóns á
þjóðhátíðardaginn.
★ ★★
Mér hefur jafnan blöskrað fram-
kvæmdahlið ástarinnar. Elskendur
að þrælast áfram í verklegum æfing-
um. Minn vinur. Ekki er í þér brot
af iðnaðarmanni. Þú ert hreinrækt-
aður landnámsmaður.
★ ★★
Á stysta degi ársins. Komst þú til
mín og ég til þín á staðnum þar sem
allt byrjaði. Þar sem allt á að halda
áfram. Ég set framtíðina á.
★ ★★
í fyrsta sinn ertu á förum frá mér
undir stjörnumerkjum. Tuttugasta
og fyrsta síðasta mánaðar ársins í ár.
Undir nefndum merkjum og ljósum
himins læddumst við saman upp
trönurnar í kvöld og þú núna í nótt
að stelast niður, í leiguvagn. Glæsi-
legur baksvipur að góðu kunnur.
Ég ávarpa þig:
Glæsilegi svipur!
Gerðu það:
Staldraðu
★ ★★
Meðan þau grænu færa sig stans-
laust milli stjarna og tungls, verða
rauðleit í jöðrum, hlykkjast án
afláts, þá ferð þú inní aftursæti
liðugur, stórvaxinn, skellir hurð,
segir heimilisfang, öldulaus, einsam-
all, af stað burt úr Skjólunum björtu,
inní myrkrið á Melunum.
★ ★★
Járnrúmið autt. Það sést ekki að
þú varst hjá mér en ég veit það er
satt. Lyktin hér inni er sæt einsog
andardráttur þinn. Ég færi mig á
háaloft, leggst á gólf. Ég sé norður-
Ijós um þakglugga vísa þér leið í
iðnum dansi. Horfðu á þau rafmögn-
uð minn vinur, hugsaðu þér þau séu
fylgd mín. í áfangastað. Eftir fund
númer eitt. Að eilífu.
★ ★★
Skammdegisbærinn er brosandi
land.
Rauðuljós á svölum
tendruð beinlínis okkur, mér+þér.
Gluggaljós, geimljós. Útsprungin
á skemmsta degi.
Ég skal gefa þér eina, segir hann
og brosir ógleymanlegur.
Hann tekur í höndina á mér og við
dönsum undir söngnum. Við geng-
um tvö.
Einn tveir.
Ég sem dansa varla.
Hann heldur mér fast en laust um
leið og höndin er á bakinu á mér
einsog huggun guðs. Hann stýrir
ekki en gefur til kynna, ég veit ekki
hvernig, eigi að stíga næst. næst.
næst. I dansinum dansar hann ekki
við sig og ég við mig, heldur ég við
hann og hann við mig. Það er
eitthvað nýtt. Samt einsog athöfnin
sé gömul, einsog sögubangsi sé leik-
félagi æskunnar, í Sto og Indjána-
hasar, Fallin spýtan og Hornabolta.
Hann er tré úr sígrænu efni í Skjól-
garðinum. Ég er birki. VorQans í
vetur.
VorDans
Sígræna tréð mitt
með arma um birkið
á gólfi
skáldum við sporin
af rótum fram
f topppnum syngur lóa
svo ég hallast
þér til eyrna
þér til dírrindís
★ ★★
Kennarastofan er lúxusbæli á stór-
hríðarmorgni í des. 15 dagar til jóla.
Bangsímon Öldu á rauðri peysu í
bláu reykskýi að totta pípuna. Það
glittir í lífræn augu, eitt sinn ólífræn
mér. Þau beinast að dúðaðri Öldu
gangandi í salinn. Fyrst úr gæru-
kápu, síðan stígvélum og lopasokk-
um. Brúna hárið hellist áfram vanga-
veginn að mér álútri.
★ ★★
Það rýkur úr maíspípunni einsog
innsta bænum í lygna dalnum á
hásumarmorgni þangað sem vega-
móður er kominn að fá kaffi og hvíla
lúin bein eftir sólarhingsgöngu í
grjótinu, margsinnis tvisvar feginn.
★ ★★
Ég held þú scrt selur. Sílspikaður
selapabbi.
★ ★★
Sofa urtubörn á útskerjum.
★ ★★
Hendurnar á honum eru hreifar
sem hreyfast til að troða í pípu til að
berja úr pípu til að tromma á borð
til að halda um Öldu.
★ ★★
Árshátíð Framtíðarinnar 21. des.
Höldum þá upp á FRAMTÍÐINA.
Saman í eftirliti einsog í Selinu.
En það er enginn til að líta eftir
okkur.
Ég sé það á þér að
í augum þínum rís Öldufaldurinn
hátt yfir smábárurnar sem hafa á
vegi þínum orðið hingað til.
★ ★★
Aðfararnótt. í aftursæti. Fyrst í
Sörlaskjól. Það eru græn norðurljós
sem geta orðið rauð. Gjöra svo vel
að aka Ægisíðuna. Útsýnisins vegna.
Hann horfir á mig í hlutlausri þrá.
Hann lokar augunum smástund og
hann stekkur í huganum. Hann lítur
aftur á mig. Hann verður.
★ ★★
FYRSTI KOSSINN er að vísu
ástríðufullur en ekki látið bera á því.
Fyrsta kossinum er tyllt sem snöggv-
ast á blávarirnar, samt er ekki kastað
til hans höndum. Fyrsti kossinn er
að sínu leyti vísindalegur, í honum
er könnuð undirstaða undir áfram-
hald. Strax að loknum fyrsta kossi er
sest upp og afleiðingin hugleidd. Ef
fyrsti kossinn er ótvírætt merki um
alhliða nálgun er aðeins ein leið fær.
Áfram. Yfir strikið.
★★★
í fyrstu ferðinni
á vetrarbrautinni
Komum við strax að gatnamótum
með norðurljósum
Grænt þýðir yfir
einsog á jörðinni
★ ★★
LATTU
Ttmami
EKKI rUUCA FRA ÞER
ÁSKRIFTARSÍMI 686300
" "
KAUPFELAG BERUFJARÐAR
OG BÚLANDSTINDUR H/F
óska viðskiptavinum og starfsfólki svo
og landsmönnum öllum
gleðilegra jóla og
farsœldar á komandi ári
3IMt«