Morgunblaðið - 12.02.2006, Side 20

20 | 12.2.2006
maður segði stundarhátt: Ég vona að þetta séu ekki Þjóðverjarnir.
Veisla á góðu verði | Í Gyllta salnum hófst hins vegar mikil veisla með fjölmenni
og hljómsveit og maður datt niður á jörðina á ný. Í boði eru þrír forréttir, þrír aðal-
réttir og einn eftirréttur.
Matseðillinn er einfaldur. Það er boðið upp á þriggja rétta máltíð á föstu verði og
það bara ansi góðu verði, eða einungis 3.450 krónur. Geri aðrir betur.
Við byrjuðum á steiktum humar og risarækjum með mangosalsa og chili-soja-
sósu. Þetta var þokkalegur réttur, humarinn og
rækjurnar þó nokkuð eldaðar og rækjurnar ekki
mikið „risa“ þó svo að þær væru vissulega stærri en
okkar hefðbundnu litlu íslensku. Sósan temmilega
sæt en nokkuð smjörbragð af skelfisknum.
Langtímaeldað andalæri var hins vegar ekki nógu
vel heppnað. Lærið í tægjum og eiginlega í einum
graut með sætum ávöxtum. Rétturinn var of eldaður
þannig að sætan úr ávöxtunum varð mjög áberandi
og sultukennd og fitan úr fuglinum klístruð og lím-
kennd.
Steiktur þorskhnakki var ekki eitt stórt stykki
heldur tvö mjög lítil og það mikið elduð að þau voru
farin að verða nokkuð þurr. Mér fannst skinkan
ekki eiga neitt sérstaklega við og steinseljusósan
hefði ekki þurft að vera rjómabætt. Með þessu ris-
otto sem var mjög blautt og að því er virtist með
rjóma.
Nautalund var niðursneidd og virtust flestar
sneiðarnar vera endabitar, þ.e. önnur hliðin var
brúnuð. Óneitanlega óvenjulegt því yfirleitt er af-
skurður ekki settur á diskinn – hvað þá að flestar
sneiðar séu slíkar. Kjötið sjálft var þokkalegt, nokk-
uð gróft. Með því var borið fram blandað rótar-
grænmeti og ágæt kartöflukaka og mild portvín-
ssósa.
Súkkulaðikaka í eftirrétt var þurr og óspennandi en með henni ágætur ís.
Við fengum ágæta þjónustu, lipra og vel upplýsta um það sem í boði var. Vínseð-
ill kom líka nokkuð á óvart. Þar var að finna vín sem maður alla jafna sér ekki mikið
af hér á veitingastöðum og inn á milli voru nokkur ansi forvitnileg vín. Ekki síst
vakti athygli hlutfall Búrgundarvína. | sts@mbl.is
Það á sér enginn reykvískur veitingastaður lengri og merkilegri sögu en Hót-el Borg. Og að sama skapi hafa líklega fáir ef nokkur veitingastaður gengiðí gegnum jafn mörg breytingaskeið og Borgin.
Þrátt fyrir að leitun sé að glæsilegra húsnæði og ekki sé hægt að keppa við stað-
setninguna við Austurvöll hefur Hótel Borg ekki fest sig í sessi sem einn af höf-
uðveitingastöðum höfuðborgarinnar eins og til dæmis Hótel Holt og Grillið á
Sögu. Borgin hefur átt sína spretti en inn á milli hafa líka verið löng tímabil nið-
urlægingar og niðurrifs. Að minnsta kosti ólst ég upp við
það að í húsnæðinu væri fyrst og fremst rekinn skemmti-
staður er stílaði inn á hina hefðbundnu helgartraffík og
menntaskólaböll. Gullöld Borgarinnar var þá löngu lið-
in.
Aftur til fortíðar | Þetta hefur hins vegar breyst og það
má segja að á síðastliðnum tíu til fimmtán árum hafi
Borgin átt fleiri góð ár en slæm. Um tíma tókst að rífa
hana vel upp þegar Tómas Tómasson hélt utan um rekst-
urinn. Byggingin öll var gerð upp með glæsilegum hætti
og mikill metnaður settur í eldhús og þjónustu. En svo
komu breyttir tímar þar sem Borgin sigldi hratt niður á
við og þrátt fyrir að hún hafi stundum reynt að rétta úr
kútnum hefur það ekki alveg tekist til þessa.
Ekki er langt síðan reynt var að umturna veitingasaln-
um og færa hann í „nútímalegt“ horf. Það gekk hins veg-
ar alls ekki upp og sem betur hefur verið horfið frá því og
öllu breytt aftur í upprunalegt horf.
Þegar maður kemur inn á Borgina gengur maður aftur
í tímann, til Reykjavíkur fortíðarinnar í sinni glæsileg-
ustu mynd. Það brakar í hringhurðinni sem leiðir mann
inn í þennan fortíðarheim og þegar inn er komið mætti á
köflum halda að maður hafi gengið inn í tímavél og færst
aftur til annars tíma.
Við vorum nær ein í veitingasalnum þegar við settumst
niður og þegar leið á máltíðina vorum við einu gestirnir í
aðalsalnum. Það er hátt til lofts, þarna eru gervipálmar, steingólfið er farið að láta á
sjá og birtan dempuð. Dúkar og borðbúnaður einfaldur og þegar stórbandstónlist-
in úr hátölurum streymir um salinn er ekki erfitt að ímynda sér að maður sé kom-
inn aftur til stríðsáranna eða þar um kring. Þar sem hótelið er í beinni aðflugslínu
að Reykjavíkurflugvelli mátti reglulega heyra skrúfuvélar í lágflugi og það lá við að
MATUR | STEINGRÍMUR SIGURGEIRSSON
Ó BORG, MÍN BORG
Fáir veitingastaðir hafa gengið í gegnum jafn mörg breytingaskeið og Hótel Borg
L
jó
sm
yn
di
r:
Ó
m
ar
Pósthússtræti 11
PÖNTUNARSÍMI: 5511140
ANDRÚMSLOFT: Ódýr matseðill og þokkalegur matur í
andrúmslofti Reykjavíkur síðustu aldar.
EINKUNN:
Viðunandi

Góður


Mjög góður Frábær




Afburða veitingastaður
Einkunnagjöf byggist á mati á þjónustu, húsnæði, vínlista og mat, að
teknu tilliti til verðlags.
asdfasdfasfd
Á Hótel Borg er
hátt til lofts og
vítt til veggja.
HÓTEL BORG