Morgunblaðið - 25.09.2007, Qupperneq 26

26 ÞRIÐJUDAGUR 25. SEPTEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Edda SigrúnJónsdóttir fædd-
ist á Landspít-
alanum í Reykjavík
13. febrúar 1985.
Hún lést á heimili
sínu 11. september
síðastliðinn. For-
eldrar hennar eru
Anna Hlíf Reyn-
isdóttir, f. 6. apríl
1952 og Jón Baldvin
Sveinsson, f. 12.
febrúar 1945. Systk-
ini Eddu eru: 1)
Guðbjörg Ragnheið-
ur, f. 5. ágúst 1969, maki Brynjar
Ingason, börn Sævar Þór, Víðir
Kári og Laufey Lóa. 2) Sigurður
Reynir, f. 2. nóvember 1970, maki
Svala Hilmarsdóttir, börn Anna
Lilja, María Lena, Hafþór Jón,
Daníel Örn og Sara Rut. 3) Krist-
inn Sævar, f. 10. janúar 1973,
maki Hólmfríður Eygló Gunn-
arsdóttir, börn Gunnar Arndal og
Óskar Arndal. 4) Kjartan Viðar, f.
7. september 1974, maki Olga
Birgitta Bjarnadóttir, börn Há-
kon Daði og Birgitta Birta. 5)
Svandís Erna, f. 30. maí 1977,
maki Ólafur Þráins-
son, sonur Arnór
Tumi. 6) Hrefna Vil-
borg, f. 31. júlí 1979,
maki Tómas Rún-
arsson, börn María
Dagmar og Óliver
Rúnar. Hálfbróðir
Eddu er Halldór
Jónsson, f. 4. febr-
úar 1967, maki Hel-
ena Hólm Júl-
íusdóttir, börn
Júlíus og Ásdís.
Edda Sigrún ólst
upp í Reykjavík.
Hún stundaði grunnskólanám í
Álftamýrarskóla, Laugarnesskóla
og Laugalækjarskóla og æfði
sund í nokkur ár með Íþrótta-
félagi fatlaðra í Reykjavík. Edda
lauk stúdentsprófi frá Kvenna-
skólanum í Reykjavík vorið 2005.
Frá þeim tíma og til ágústmán-
aðar síðastliðins starfaði hún við
Leikskólann Hof í Reykjavík. Hún
hafði nýhafið nám við Háskóla Ís-
lands er hún lést.
Edda Sigrún verður jarðsungin
frá Laugarneskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Ég man þegar við systkinin fórum
með pabba í Hagkaup að velja fyrstu
fötin á þig.
Þú varst svo pínkulítil að við keypt-
um ljósbleikan dúkkugalla á þig sem
þú varst svo klædd í uppi á vökudeild.
Öll barnafötin í búðinni voru of stór
en það var í lagi, mér fannst hvort
sem er dúkkufötin fallegri.
Þegar ég sá þig fyrst þá var það í
gegnum gler uppi á vökudeild þar
sem einhver hjúkka hélt þér uppi. Þú
grenjaðir á mig og ég varð hrikalega
fúl út í þig. Mér fannst glatað af þér
að grenja á mig svona í fyrsta skipti
sem við hittumst. Ég fór heim og
grenjaði út af því að þú grenjaðir á
mig.
Svo þegar þú komst heim af spít-
alanum rétt fyrir 8 ára afmælið mitt
þá var ég svo glöð að geta sýnt vin-
konum mínum í afmælinu þig, svona
fína í gula kjólnum þínum.
Þú varst eins og pínkulítil dúkka og
ég var mjög montin af þér.
Ég og Hrefna kenndum þér fyrsta
blótsyrðið þitt, okkur fannst það
hrikalega fyndið. Okkur brá samt
svolítið þegar þú tiplaðir fram í eld-
hús og sagðir blótsyrðið stolt á svip
við pabba. Hann skildi þig samt sem
betur fer ekki og við Hrefna urðum
mjög fegnar. Okkur langaði ekkert
að viðurkenna að hafa kennt þér
þetta.
Okkur Hrefnu fannst ekki heldur
fyndið þegar við sprautuðum hár-
froðu óvart upp í augun á þér þegar
þú varst pínupons og hlupum
öskrandi hræddar að sækja mömmu
niður í þvottahús. Það reddaðist þó
allt.
Þú varst alveg ótrúlega barngóð
kona og Tuma fannst þú bráð-
skemmtileg frænka.
Vertu sæl, ég kveð með harm í hjarta,
þú hefir lagt af stað þín síðstu spor.
Til himnaföður liggur leið þín bjarta,
liðnar þrautir, aftur komið vor.
(Rúna Guðfinnsdóttir)
Fyrirgefðu að ég heyrði ekki sorg-
ina í röddinni þinni.
Sofðu nú rótt Edda mín.
Þín systir,
Svandís.
Jæja, nú er komið að því sem flest-
ir kvíða, það er að kveðja. Edda mín,
ekki bjóst ég við að þurfa að kveðja
þig svona unga að aldri, þú hefur svo
sannarlega þurft að hafa fyrir lífinu
og ekki hefur lífið verið þér þægilegt,
en alltaf hefur þú með dyggum stuðn-
ingi móður okkar haldið ótrauð
áfram. Bara það eitt að þú skildir lifa
af fyrstu vikur lífs þín er kraftaverk
eitt, síðan ár eftir ár hefur þú sýnt
hvað í þér býr varðandi dugnað þinn
og þrátt fyrir litla sjón hefur þú kom-
ið þér á þá staði sem hjarta þitt og
langanir hafa leitt þig.
Á svona stundu fer maður að hugsa
hvaða eiginleika, Edda mín, þú hefur
sem ég og fjölskylda mín munum
sakna mest og það er áhugi þinn á
börnum okkar, Hákoni Daða og Birg-
ittu Birtu. Þau munu sakna þess óeig-
ingjarna tíma sem þú gafst þeim,
hvort sem það var að lesa fyrir þau
eða tala við þau um daginn og veginn.
Þú hefur alltaf sýnt börnum og þeim
sem að minna mega sín áhuga og sýnt
þeim hlýju og get ég fullyrt það að ef
hver og einn í heimi þessum hefði
helming á við þig varðandi hlýju og
kærleika myndum við búa í betri ver-
öld.
Margt hefur þú afrekað í gegnum
stutta ævi þína en það sem stendur
hátt í huga mínum er dugnaður þinn
bæði í skóla og íþróttum, í sundi
sýndir þú mikinn dugnað og áræði og
varð árangur þinn í samræmi við það.
Árið 2005 náðir þú þeim merka
áfanga að útskrifast frá Kvennó og
síðan lá leið þín til að starfa með
börnunum á Hofi. Ég er viss um að sá
tími sem þú áttir þar hefur veitt þér
mikla gleði því að börn voru þér kær.
Í stórum systkinahóp er eins og
gengur og gerist ekki allir sammála
um hin ýmsu mál en Edda mín, eitt
getum við öll verið sammála um, að
eigingjörn varstu ekki og alltaf
fannst þér þú vera fyrir. Það þurfti
ekki mikið til að gleðja þig því þú
tókst engu/engum sem sjálfsögðum
hlut því að lífið sjálft hafði á sinn hátt
kennt þér það. Lengi get ég haldið
áfram en, Edda mín, þegar þú yfir-
gafst þennan heim skildir þú eftir
óbætanlegt skarð sem aldrei verður
fyllt upp í, því að í hjörtum okkar
munt þú alltaf hafa þitt pláss og í
hugum okkar allra munt þú aldrei
hverfa. Ekki veit ég margt en eitt veit
ég þó, að þín bíða mikilvæg hlutverk
á góðum stað því að slíkrar mann-
eskju sem þú ert bíður ekkert nema
gott. Hvíldu í friði, systa, og takk fyr-
ir allt það góða sem þú hefur gert fyr-
ir mig og fjölskyldu mína.
Þinn bróðir,
Kjartan V. Jónsson.
Elsku Edda mín.
Engillinn minn. Engin orð fá því
lýst hversu sárt ég sakna þín, elsku
litla systir. Þú komst í þennan heim
allt of fljótt og ferð frá okkur öllum
allt of fljótt. Það var stór systkina-
hópur, ég elst og þú yngst. Það voru
16 ár á milli okkar og samskipti okkar
mótuðust af þeim aldursmun. Síðustu
árin töluðum við mikið saman og átt-
um oft góðar stundir. Við grínuðumst
með það að við værum eins að innan,
með sama „vandamálapakkann“. Við
gátum hlegið saman að þessu. Við
gátum ráðlagt hvor annarri. Þú skild-
ir mig og ég skildi þig.
Elsku Edda mín, ég vissi að lífið
var þér endalaus barátta og ég vildi
óska þess að ég hefði getað tekið
meiri þátt í þínu daglega lífi og stutt
þig betur í gegnum lægðir lífsins. Þú
varst hjá okkur hérna fyrir vestan
síðastliðin tvenn jól og fyrir þann
tíma með þér verð ég alltaf þakklát.
Næsta aðfangadagskvöld mun ég
leggja á borð fyrir þig og þú verður
hér hjá mér, elskan mín.
Ég á svo margar góðar minningar
um þig, þú með þitt fallega andlit,
sérstaka göngulag, tiplandi um á tán-
um, þinn sérstaka og skrýtna húmor
og skemmtilega hlátur. Þú þurftir oft
að útskýra fyrir mér brandarana og
þér fannst það alltaf jafnfyndið. Þú
varst góð manneskja, hlý og hjálp-
söm. Þú varst ákveðin og dugleg. Þú
varst þrjósk. Þér þótti óendanlega
vænt um börnin mín og sýndir þeim
alltaf áhuga og ást. Þú umvafðir mig
þegar við hittumst og kvaddir mig
alltaf jafnyndislega. Þú elskaðir mig
og lést mig stöðugt vita af því. Ég
vona bara að ég hafi komið ást minni
á þér jafnvel til skila.
Engillinn minn. Þú náðir ekki að
festa rætur í þessu lífi og þér leið oft
mjög illa síðustu árin, en ég trúi því
og treysti að nú líði þér loksins vel.
Ég veit þú ert á betri stað og ég veit
að þú hefur fundið frið. Þín verður
sárt saknað.
Ég ætla að kveðja þig með sömu
orðum og þú kvaddir mig alltaf með.
Mér þykir svo mikið vænt um þig og
ég elska þig tonn.
Guðbjörg systir.
Elsku hjartans Edda mín,
Ég veit ekki hvað ég á að segja,
annað en að ég elska þig, litla systir.
Ég veit það í hjarta mér að nú ertu
komin á þann stað þar sem þú vildir
fá að vera. Mikið vildi ég að þú hefðir
haft lengri viðveru hérna megin, en
þín bíður eflaust stærra og mikilvæg-
ara verk þarna fyrir handan. Það er
ekki erfitt að lýsa því hvaða persónu
þú hafðir að geyma, gullið mitt, þú
vildir alltaf allt fyrir alla gera. Enda
varstu einstaklega ljúf, góð og hlý
manneskja. Við sem vorum svo hepp-
in að fá að þekkja þig, vissum að á þig
gætum við alltaf treyst. Enda varstu
einstök persóna. Edda mín, ég kveð
þig með sorg í hjarta, við sjáumst síð-
ar, engillinn minn.
Megi gæfan þig geyma,
megi Guð þér færa sigurlag.
Megi sól lýsa þína leið,
megi ljós þitt skína sérhvern dag.
Og bænar bið ég þér,
að ávallt geymi þig
Guð í hendi sér.
(Þýð. Bjarni Stefán Konráðsson.)
Þín systir,
Hrefna.
Nú er litla systir mín farin. Hún
flýtti sér bæði inn í þennan heim og
úr honum. Ég man enn eftir því er ég
sá fyrst mynd af henni, hún var það
smá að hún hefði komst fyrir í lóf-
anum á föður okkar.
Skömmu eftir að hún kom í heim-
inn yfirgaf ég hreiðrið og fór á fullt í
lífsgæðakapphlaupið, það olli því að
ég kynntist Eddu ekki jafnmikið og
ég hefði viljað.
Allt sitt líf barðist Edda við dapra
sjón sem var fylgifiskur hennar sem
fyrirbura. Það kom ekki í veg fyrir að
hún menntaði sig og kom sér fyrir í
eigin íbúð, man ég enn eftir því hvað
henni leið vel að vera loksins orðin
sjálfstæð.
Þegar Edda hringdi var alltaf við-
kvæðið hjá henni „Er ég nokkuð að
trufla?“ Hún virtist alltaf halda að
enginn hefði tíma fyrir hana, en í
raun fannst mér gaman að heyra
rödd hennar þótt stundum væri erfitt
að tala við hana sökum þess hve lítið
við þekktumst.
Edda var mjög blíð og góð mann-
eskja, þrátt fyrir að ég hafi ekki notið
samvista með henni að neinu ráði
mun ég ætíð sakna hennar. Hún elsk-
aði börn og tel ég að henni hafi ætíð
liðið mjög vel innan um þau. Þegar
barnaafmæli eða aðrir mannfagnaðir
voru, var hún alltaf komin til
barnanna áður en maður vissi af, hjá
börnunum fann hún fyrir sannri ein-
lægni og heiðarleika.
Edda Sigrún
Jónsdóttir
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EGGERT Ó. BRYNJÓLFSSON,
Kleppsvegi 64,
Skjóli,
lést á Landspítalanum við Hringbraut laugardaginn
15. september.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 26. september kl. 13.00.
Björn Hafsteinsson,
Óttar Eggertsson, Elín Anna Sigurjónsdóttir,
Ester Eggertsdóttir, Bjarni Eyjólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar og systir,
GUÐRÚN INGEBORG MOGENSEN,
Sandavaði 3,
Reykjavík,
lést föstudaginn 21. september.
Útförin verður auglýst síðar.
Magnús Björgvinsson,
Ásdís María Jónsdóttir,
Þórey Jónsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir,
Karen Margrét Mogensen.
✝
Bróðir okkar og mágur,
SIGURÐUR GUÐNI JÓNSSON
frá Hattardal,
lést þriðjudaginn 18. september á St. Franciskus-
spítalanum í Stykkishólmi.
Útförin fer fram frá Súðavíkurkirkju laugardaginn
29. september kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Lára Jónsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir,
Bent Jónsson,
Þórey Þorbergsdóttir.
✝
Sonur okkar,
ÞÓRÐUR INGI GUÐMUNDSSON,
lést á Barnaspítala Hringsins laugardaginn
22. september.
Jarðförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hólmfríður Þórðardóttir, Sigurjón Kjartansson,
Guðmundur Sigurjónsson.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir og tengdamóðir,
ANNA LILJA GESTSDÓTTIR
flugfreyja,
Heiðarbakka 1,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja aðfaranótt
mánudagsins 24. september.
Útförin verður auglýst síðar.
Reynir Ólafsson,
Gestur Páll Reynisson, Inga María Vilhjálmsdóttir,
Kristín Guðrún Reynisdóttir, Bjarki Ómarsson.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ANNA ALBERTSDÓTTIR,
Sóltúni 2,
áður til heimilis að
Teigagerði 15,
lést laugardaginn 22. september á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni.
Jarðarförin auglýst síðar.
Haraldur Sighvatsson, Elfa Hafdal,
Jón Albert Sighvatsson, Kristjana Markúsdóttir,
Emilía Sighvatsdóttir, Halldór Jón Ingimundarson,
barnabörn og barnabarnabörn.